รอยัลไนท์ทั้งหมดเรียงแถวกันและล้อมลูกตาขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับอัญมณีสีฟ้าเอาไว้ มันใหญ่โตเหมือนดวงจันทร์ ถึงแม้อัศวินแต่ละคนจะมีอาณาเขตแห่งราชันที่ทรงพลัง แต่อัศวินส่วนใหญ่ยังไม่ได้ใช้พลังของพวกเขา
พวกเขาแยกตัวกันเป็นทีมๆ และทุกทีมจะมีผู้นำคนหนึ่ง ภายใต้คำสั่งของผู้นำ เหล่าอัศวินจะปลดปล่อยพลังอาณาเขตของพวกเขาออกมาทีละคน รูปขบวนของพวกเขาเป็นไปอย่างไหลรื่นและมันไม่มีข้อบกพร่องเลยแม้แต่น้อย เหล่าอัศวินทำงานร่วมกันเป็นอย่างดีราวกับเครื่องจักร
หานเซิ่นได้ให้บับเบิลลอกเลียนแบบรูปลักษณ์ของเขาและเล่นหมากรุกกับหลี่เคอเอ๋อ ขณะที่เขาแอบมายังสนามต่อสู้ เขาซ่อนตัวอยู่ระหว่างดาวเคราะห์น้อยเพื่อที่จะมองดูการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้น
หานเซิ่นรู้สึกชื่นชมพวกเขา ในเผ่าเอ็กซ์ตรีมคิงมียอดฝีมืออยู่เป็นจำนวนมาก และพวกเขาก็มีพลังทุกรูปแบบ
รอยัลไนท์มีอัศวินที่สามารถใช้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นได้ถึง 2 คน ขณะที่เดียร็อบเบอร์และดราก้อนวันต้องใช้เวลายาวนานกว่าจะหาได้สักคน
พลังของอัศวินแต่ละคนถูกใช้งานเป็นอย่างดี พวกเขากักขังลูกตาอัญมณีสฟ้าขนาดใหญ่ยักษ์เอาไว้ในวงล้อม และไม่ว่าลูกตาอัญมณีสีฟ้าจะปลดปล่อยแสงสีฟ้าออกมาสักกี่ครั้ง มันก็ไม่สามารถฝ่าวงล้อมออกมาได้ มันไม่สามารถทำอะไรสมาชิกของรอยัลไนท์ได้
ไป๋ว่านเจียลอยตัวอยู่ด้านข้างขณะที่มองดูการต่อสู้ที่เกิดขึ้น เขาไม่ได้เข้าไปร่วมในการต่อสู้จริงๆ แต่หานเซิ่นสังเกตว่าผู้นำของอัศวินแต่ละทีมดูเหมือนจะมีหัวใจอยู่ ชายคนนั้นกำลังใช้หัวใจของเขาเพื่อสั่งการอัศวินทุกคน และนั่นเหตุผลที่รูปขบวนของพวกเขาเป็นไปอย่างสมบูรณ์แบบ
“แข็งแกร่งจริงๆ อัจฉริยะของเอ็กซ์ตรีมคิงแข็งแกร่งเกินไปเมื่อเทียบกับอัจฉริยะของเผ่าพันธุ์อื่น ระดับราชันคนไหนที่ปลุกร่างกายแห่งราชันของตัวเองให้ตื่นขึ้นมาได้นั้นมีโอกาสสูงที่จะกลายเป็นระดับเทพเจ้า ซึ่งเมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์ชั้นสูงอื่นที่ต้องฝึกเป็นเวลายาวนานแล้ว การมีร่างกายแห่งราชันนั้นเหมือนกับการใช้สูตรโกง” หานเซิ่นถอนหายใจ
แต่ทว่าในการต่อสู้ครั้งนี้ ถึงแม้เหล่าอัศวินของเอ็กซ์ตรีมคิงจะปิดล้อมซีสกายอายเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถสร้างความเสียหายกับมันได้
ซีสกายอายเต้นระบำและปลดปล่อยแสงสีฟ้าออกมา ถึงมันจะไม่สามารถหนีจากวงล้อมของอัศวินได้ แต่ศัตรูก็ไม่สามารถทำร้ายมันได้เช่นกัน
หานเซิ่นยังคงมองดูการต่อสู้ดำเนินต่อไป เหตุผลที่อัศวินของเอ็กซ์ตรีมคิงไม่สามารถทำอะไรซีสกายอายได้นั่นเป็นเพราะซีสกายอายมีวิชาดวงตาที่พิเศษอย่างหนึ่ง
ไม่สำคัญว่าการโจมตีของอัศวินของเอ็กซ์ตรีมคิงจะซับซ้อนเพียงใดหรือพวกเขาจะร่วมมือกันได้สมบูรณ์แบบมากแค่ไหน ซีสกายอายก็ป้องกันการโจมตีของพวกเขาได้ทั้งหมด มันไม่ปล่อยให้พลังอะไรมาถูกตัวของมันได้
‘ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป รอยัลไนท์จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้’ หานเซิ่นคิด
เพราะยังไงซะซีสกายอายก็ปัดป้องการโจมทีทั้งหมดของรอยัลไนท์ได้อย่างง่ายดาย แต่เหล่าอัศวินจะป้องกันการโจมตีของซีสกายอายได้อย่างยากลำบากเมื่อเทียบกันแล้ว การใช้กาแล็กซี่เทเลพอร์ตเทชั่นแบบเป็นกลุ่มนั้นเป็นอะไรที่ใช้พลังงานสูงมากๆ และหลังจากที่ใช้ไม่กี่ครั้งผู้ใช้จะเริ่มเหนื่อยล้า
“ไป๋ว่านเจียคงจะต้องมีไพ่ตายซ่อนอยู่แน่” หานเซิ่นยังคงซ่อนตัวและไม่มีแผนจะทำอะไรในตอนนี้ เขาแค่มองดูการต่อสู้ต่อไป
หานเซิ่นอยู่ไกลออกไป แต่เขามีวิญญาณอสูรผีเสื้อเนตรม่วงและกล้องปืนไรเฟิลของมนตราอยู่ ด้วยเหตุนั้นเขาจึงมองเห็นการต่อสู้ได้อย่างชัดเจน ขณะที่มองดูอยู่นั้นเขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย
“ไม่รู้เลยว่าพลังธาตุน้ำแข็งจะใช้แบบนั้นได้ด้วย… และนั่นคงจะเป็นอาณาเขตโลหะ…” ในขณะที่หานเซิ่นมองดูการต่อสู้ด้วยความสนใจ ทันใดนั้นซีสกายอายก็สว่างขึ้นมา ซีสกายอายที่เหมือนกับดวงจันทร์เรืองแสงสว่างไสว และตอนนี้มันดูเหมือนกับดวงอาทิตย์ที่ปลดปล่อยแสงสีฟ้าออกมา
แสงสีฟ้าส่องออกไปพร้อมกับโซ่สสารของมัน และทำลายอาณาเขตของเหล่าอัศวินอย่างง่ายดาย พวกเขาไม่สามารถหยุดมันได้ เมื่อดูจากสถานการณ์แล้ว รอยัลไนท์ทั้งร้อยคนกำลังจะถูกฆ่าตาย
ในที่สุดไป๋ว่านเจียที่มองดูการต่อสู้อยู่ก็เริ่มเคลื่อนไหว เขาถือไม้เท้าที่ดูเหมือนกับทองคำขาวอยู่ในมือ ลูกบอลคริสตัลติดอยู่บนปลายสุดของไม้เท้า และเมื่อไป๋ว่านเจียยกไม้เท้าขึ้น ลูกคริสตัลก็เริ่มส่องแสงออกมา มันปลดปล่อยโซ่สสารที่โปร่งใสออกมาปกคลุมรอยัลไนท์ทุกคนเอาไว้
เมื่อแสงสีฟ้าของซีสกายอายมาถูกกับชั้นผิวคริสตัล แสงนั่นก็หายไป มันไม่สามารถเจาะทะลุชั้นคริสตัลได้
“ไม้เท้านั่นคืออะไรกัน? ทำไมมันถึงได้มีพลังมากขนาดนั้น?”
หานเซิ่นตกใจ ไป๋ว่านเจียเป็นเพียงแค่ครึ่งเทพ ถึงแม้เขาจะใช้อาวุธระดับเทพเจ้า แต่เขาก็ไม่ควรจะสร้างโซ่สสารของระดับเทพเจ้าได้ แต่ตอนนี้ไป๋ว่านเจียกำลังใช้ไม้เท้านั่นปกป้องรอยัลไนท์ทุกคนจากการโจมตีของซีสกายอาย
“โจมตี!” ไป๋ว่านเจียยกไม้เท้าขึ้น โซ่สสารที่โปร่งใสยังคงปกคลุมเหล่าอัศวินขณะที่พวกเขาพุ่งไปข้างหน้า ทันใดนั้นพวกเขาก็ไม่หวาดกลัวต่อพลังของซีสกายอายอีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาจึงหยุดป้องกันตัวเองและโฟกัสไปที่การโจมตีเพียงอย่างเดียว
ซีสกายอายดูโกรธมาก แสงสีฟ้าที่มันปล่อยออกมานั้นเจิดจ้าอย่างมาก แต่ถึงอย่างนั้นซีสกายอายก็ไม่สามารถเจาะทะลวงการป้องกันของโซ่สสารที่โปร่งใสได้
ในที่สุดพลังของเหล่าอัศวินก็ไปถึงตัวซีสกายอาย แต่พวกมันไม่ได้มีประสิทธิภาพมากนัก มันแทบจะไม่สร้างความเสียหายกับซีสกายอาย
หานเซิ่นใช้ปืนไรเฟิลเล็งไปที่ไป๋ว่านเจีย ร่างกายของชายคนนั้นปลดปล่อยแสงสีขาวออกมา ไม้เท้านั้นดูดแสงของเขาเข้าไป หลังจากนั้นมันก็ปลดปล่อยโซ่สสารที่โปร่งใสออกมา
‘แปลกจริงๆ ไป๋ว่านเจียใช้พลังของตัวเองเป็นเชื่อเพลิงให้กับไม้เท้า แต่เห็นได้ชัดว่าเขาปลดปล่อยพลังที่เหนือกว่าที่ครึ่งเทพจะทำได้ ในความถี่ดูดพลังของไม้เท้า แม้แต่ดราก้อนวันก็คงจะทนได้เพียงไม่กี่วินาที แต่ไป๋ว่านเจียใส่พลังเข้าไปได้อย่างต่อเนื่อง และเขาก็ยังดูไม่เหนื่อยล้าเลย นี่มันไม่ปกติ’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
ใบหน้าของไป๋ว่านเจียดูซีดไปเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้กำลังจะหมดสติ
ขณะที่หานเซิ่นมองดูไป๋ว่านเจีย มันก็มีบางสิ่งเกิดขึ้นกับซีสกายอาย
