Sword of horny ดาบแสงพลัง X กับทรชนพันธุ์ระยำ.. – ตอนที่ 78

แสงที่ 78 เพื่อนพ่อง..!

“อุ๊บ..”

“ฉันพูดเล่น..มันก็แค่ยาที่ทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นก็เท่านั้น..”ผมที่บอกกับไอริน เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็ค่อยๆคลายฝ่ามือที่ปิดปากออก ก่อนจะมองหน้าของผมด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง..

“ขอคืนด้วย..”ผมที่ทวงขวดเหล้าคืน เมื่อไอรินได้ยินแบบนั้นก็ร่างกระตุกนิดหน่อย ก่อนจะส่งขวดคืนมาให้..

“อึก..ทะ..ทำไมเทพธิดาอินทรีเหมันต์ถึงได้ยอมดื่มไอ้ของพรรค์นั้นจากเจ้านั่นกันนะ..?”

“นะ..นั่นสิ จู่ๆก็ยื่นมาให้เฉยเลย ไอ้เจ้านั่นมันอะไรของมัน..”

เสียงของทหารจากเอทารอสที่กล่าวออกมา เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่ผมจะเดินกลับไปหาชายผมแดงที่นั่งอยู่ โดยที่ทางด้านของเมจกับพวกเพื่อนๆของมันก็เอาแต่จ้องมองมาทางผม..

“บะ..แบบนั้นมันเหมือนกับจูบทางอ้อมเลยหนิ..?”เสียงของผู้หญิงหัวโมจิที่กล่าวขึ้น ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะชื่อแองจี้สินะ..

“ฮะ..ฮ้ะ..จะ..จูบ..?”ไอรินที่ได้ยินแบบนั้นก็ผงะ ดูเหมือนเธอจะพึ่งจะรู้สึกตัว ส่งผลทำให้แก้มขาวๆพลันต้องแดงระเรื่อขึ้นมา แต่ทว่าใบหน้าของเธอนั้นกลับยังคงเรียบนิ่ง..

“ดะ..เดี๋ยวก่อ..น..”ไอรินที่ส่งเสียงเรียกขานสตาร์ และทำท่าจะวิ่งตามอีกฝ่ายไป แต่ทว่า..

ฟุบ..!

ร่างของอาเซียที่ยืนดูสถานกาณณ์ทั้งหมดอยู่ในตอนแรกพลันวิ่งผ่านร่างของไอริน ก่อนจะวิ่งตรงเข้าไปหาสตาร์ ทันทีที่เธอวิ่งมาถึง หญิงสาวก็ได้เอื้อมออกไปคว้ามือของชายหนุ่มเอาไว้..

ฟุบ..

หมับ..!

“หืม..?”ผมที่หันกลับไปมอง ก่อนจะพบเข้ากับอาเซียที่กำลังยืนก้มหน้าจับมือของผมเอาไว้ อีกทั้งเธอยังบีบมันเอาไว้อย่างแนบแน่น..

“มีอะไรหรือเปล่าครับ..?”ผมที่แสร้งทำเป็นถามกับอาเซียด้วยถ้อยคำที่สุภาพ..

“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ..?”เสียงสบถของอาเซียที่ดังออกมา เธอกำลังยืนก้มหน้านิ่ง..

“อาเซีย..? ทำอะไรของเธอน่ะ..”เมจที่ตะโกนถาม โดยที่ซีเนียวกับแองจี้ก็ได้แต่จ้องมองไปยังสหายของเธอด้วยความประหลาดใจ..

“ผมไม่เข้าใจที่คุณถาม คุณเป็นใคร..?”ผมที่เอ่ยถามอาเซีย ก่อนจะพยายามชักมือของตัวเองออก แต่ทว่ากลับถูกอีกฝ่ายบีบเอาไว้แน่น..

“นะ..นี่นาย จำฉันไม่ได้อย่างงั้นเหรอ..? นั่นสินะ..นายคงจะเกลียดฉันมากเลย ฉันแค่อยากจะขอโทษน่ะ ขอโทษกับทุกสิ่งที่เคยทำกับนายไป ฉันมันโง่เองที่ไปหลงเชื่อไอ้เจ้าพวกนั้น..”อาเซียที่กล่าวออกมา เธอกัดเมมริมฝีปากด้วยความเจ็บปวด และจากคำพูดของเธอมันก็ทำให้ผมพอจะเดาออกว่าเธอเองก็น่าที่จะรู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องที่ผมถูกใส่ร้ายแล้ว..

ซึ่งเรื่องที่ทำให้อาเซียเข้าใจผิดจนถึงขั้นเลิกกับผม นั่นก็คือการที่ผมถูกไอ้พวกเวรซีอุสจัดฉากให้เธอและทุกๆคนคิดว่าสตาร์ไปหลับนอนมีอะไรกับซิสเตอร์

โดยพวกมันได้วางยานอนหลับใส่ลงไปในอาหาร พอสตาร์ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่กับซิสเตอร์ ก่อนที่ไอ้พวกตัวการมันจะพาทุกๆคนเข้ามาดู..

ซึ่งจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นมันก็ทำให้เด็กกำพร้าทุกๆคนภายในโบสถ์รวมไปถึงตัวของอาเซียต้องเกลียดสตาร์ 

ซึ่งการที่สตาร์จะไปมีอะไรกับซิสเตอร์ ถ้าถามว่าผิดไหมมันก็ไม่ผิด เพราะศาสนาของมิสเทลซิสเตอร์ไม่จำเป็นที่จะต้องยึดถือหรือรักษาพรหมจรรย์ แต่ทว่าสิ่งที่ผิดคือซิสเตอร์คือคนที่เลี้ยงพวกเรามา เธอเปรียบเสมือนแม่ของพวกเรา..

นั่นจึงทำให้พวกเด็กกำพร้าที่รักซิสเตอร์ต่างพากันสาปแช่งผม ส่วนทางด้านของอาเซียก็รับไม่ได้จนต้องตีตัวออกห่าง ถ้าไม่ติดว่าได้ซิสเตอร์ที่ช่วยเอาไว้ ผมคงถูกรุมประชาทัณฑ์จนตายไปแล้ว..

“แต่ก็นะ..เรื่องมันผ่านไปแล้ว อะไรที่เสียไปก็คงจะเอากลับมาไม่ได้ พวกเราคงกลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้แล้ว แต่อย่างน้อยๆฉันแค่อยากจะให้นายอภัยให้กับสิ่งที่ฉันทำกับนายลงไป พวกเรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม..?”อาเซียที่กล่าวออกมา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาถามผมด้วยรอยยิ้มจางๆ ดวงตาของเธอแดงนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับมีน้ำตาที่ปรากฏออกมาคลอเบ้า..

“เจ็บจัดเลย เพื่อนเหรอ เพื่อนพ่อง..!”ไอ้จ้อนที่ด่าออกมาด้วยความหัวร้อน การที่อาเซียพูดแบบนั้นออกมาแสดงว่าเธออาจจะตัดใจจากผมได้แล้ว..

“จ่าครับ..ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดเรื่องอะไร ผมไม่เคยเกลียดหรือโกรธแค้นอะไรคุณเลยนะ..”ผมที่บอกกับอาเซีย เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็หยุดชะงัก..

“อะ..อึก เข้าใจแล้ว ได้ยินแค่นั้นผมก็สบายใจขึ้น..”อาเซียที่บอกกับผม ก่อนที่เธอจะหมุนตัวหันหลังกลับและเดินจากไป..

“อาเซีย..นี่มันเรื่องอะไรกัน..? เธอรู้จักกับเจ้านั่นด้วยเหรอ..?”เมจที่เอ่ยถามกับอาเซีย ก่อนที่อีกฝ่ายจะตอบกลับ..

“เพื่อนที่โบสถ์ของฉันเอง..”

“แน่ใจนะว่าเพื่อน..?”เมจที่ถามซ้ำ..

“ฉันว่าฉันพูดไปแล้วนะ นายจะเซ้าซี้เอาอะไร..”อาเซียที่เริ่มจะชักสีหน้า..

“ก็ฉันหึงหนิ..จู่ๆผู้หญิงที่ฉันชอบก็ไปจับมือกับชายอื่น จะไม่ให้ฉันหึงได้ยังไงล่ะ..?”เมจที่กล่าวออกมาตรงๆ..

“พอเลย..บอกไปกี่ครั้งแล้วว่าพวกเรายังไม่ได้คบกัน..”อาเซียที่กล่าวออกมา..

“ไม่คบก็เหมือนคบนั่นแหละ เธอกอดฉันตั้งบ่อยจะตายไป..”เมจที่กล่าวออกมา และมันก็ยิ่งทำให้หัวใจของผมเริ่มที่จะรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ จนอยากจะวิ่งไปซัดหน้าแม่งสักหมัด..

“นั่นมันเงื่อนไขเอมพาส และที่สำคัญฉันกอดซีเนียวกับแองจี้บ่อยกว่านายอีก..”อาเซียที่กล่าวออกมา ซึ่งนั่นก็คือเงื่อนไขเอมพาสของเธอ ตั้งแต่ที่เอมพาสของเธอตื่น เธอก็มักจะกอดผมอยู่บ่อยๆชนิดที่แทบจะตัวติดกัน..

“โถ่..~ อย่างน้อยๆก็ให้ความหวังฉันบ้างเซ้..”เมจที่ถึงกับก้มหน้าคอตกลงไป ซึ่งมันก็ได้เรียกเสียงหัวเราะของอาเซียและเพื่อนๆภายในกลุ่ม

“นี่ครับ..ถือซะว่าเป็นคำขอบคุณ ลองดื่มสักอึก มันจะช่วยทำให้ร่างกายอุ่นขึ้น..”ผมที่เดินกลับมาหาชายผมแดง ก่อนจะยื่นส่งขวดเหล็กให้..

“อันที่จริงฉันอยากจะขอผ่าน เพราะไม่รู้ว่ามันจะมีพิษของงูผสมอยู่หรือเปล่า แต่ก็นะ..ในเมื่อนั่นคือความหวังดี ฉันก็จะไม่ขอปฏิเสธก็แล้วกัน..”ชายผมแดงที่กล่าวออกมา พร้อมกับรับขวดเหล็กไปรินเหล้าใส่ฝา ก่อนจะกระดกมันขึ้นดื่ม..

“อืม..? อึก..นี่มันอะไรกัน..”ชายผมแดงที่หลับตา เพื่อตรวจสอบ ก่อนที่เขาจะเบิกดวงตากว้างขึ้น จากความอบอุ่นที่แผ่กระจายไปทั่วทั้งร่าง

“อุ่นใช่ไหมล่ะครับ..”ผมที่ถามกับชายผมแดง โดยที่เขาก็กำลังนั่งอึ้งอยู่..

“อะ..อืม เจ้านี่มันน่าสนใจ..”ชายผมแดงที่กล่าวออกมา ก่อนจะทำการรินเหล้าแล้วยกมันขึ้นดื่มอีกอึก..

“อ๊า..~ ไม่ใช่แค่ฤทธิ์ของมันนะ มันยังมีความขมแบบแปลกๆ ซึ่งฉันไม่สามารถอธิบายได้ ฉันเคยกินเหล้ามาทั้งเอลเดียแล้ว แต่ยังไม่เคยกินเหล้าที่รสชาติแบบนี้มาก่อน ดูเหมือนฉันจะชอบมันเข้าแล้วล่ะสิ..”ชายผมแดงที่กล่าว พร้อมกับอธิบายถึงรสชาติ..

“ก็แค่เหล่าผสมดีงูแหละครับ..”

“ดีงู..?”ชายผมแดงที่กล่าวทวน พลางปิดฝาขวดและทำท่าจะเก็บ..

“ยังไงก็ขอคืนด้วยครับ..”ผมที่แบมือออกไป ถึงกับทำให้อีกฝ่ายชะงัก..

“ดะ..เดี๋ยวสิ จะ..เจ้าขวดนี้มัน..”

“ของผมครับ คุณให้ผมแล้ว ชายชาติทหารพูดแล้วไม่คืนคำ และที่สำคัญผมก็ได้ตอบแทนคุณด้วยของดีๆ เพราะฉะนั้นเอาของผมคืนมาครับ..”ผมที่บอกกับชายผมแดง และจบประโยคด้วยการส่งรอยยิ้มไปให้เขา ถึงกับทำให้อีกฝ่ายหน้าเสียและได้แต่นั่งเลิ่กลั่ก..

ฟุบ..

ชายผมแดงที่ทำท่ายึกยักเหมือนไม่อยากจะส่งขวดให้ผม แววตาของเขากำลังจ้องมองไปที่ขวดเหล้าในมือด้วยความเสียดาย..

“ขะ..ขออีกฝาได้ไหม..?”

“ไม่ได้ครับ เดี๋ยวหมด..ถ้าอยากกินก็ไปหางูมา เดี๋ยวผมสอนทำ แต่ถ้าคุณอยากจะลองเอาไปทำเองก็ระวังถูกพิษฆ่าตายเอานะครับ..”ผมที่บอกกับชายผมแดง ก่อนจะคว้าแย่งขวดเหล้าในมือมาจากเขา..

“เฮ้อ..แล้วฉันจะไปหางูไฟทมิฬมาจากที่ไหนเนี่ย สภาพแววล้อมแบบนี้พวกมันคงจะจำศีลอยู่..”ชายผมแดงที่ถอนหายใจออกมา..

“ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอครับ..?”ผมที่เอ่ยถามกับชายผมแดง..

“เซนิน..”ชายผมแดงที่กล่าวแนะนำตัว กะเอาไว้แล้วเชียวว่าเขาคือคนที่สไปร์สบอกให้ผมมาหา แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มันยังมีอะไรที่มากกว่านั้นซ่อนอยู่..

“ผมหมายถึงชื่อจริงๆของคุณน่ะครับ..”ผมที่กล่าวออกมา เมื่อเซนินได้ยินก็ถึงกับร่างกระตุก เขาพลันเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างอึ้งๆ..

“นะ..นี่ นายน่ะ..”

แต่แล้วยังไม่ทันที่เซนินจะได้บอกอะไรกับผม จู่ๆก็มีเสียงเย็นๆที่เรียกขานผมขึ้น เมื่อผมหันกลับไปมองก็พบเข้ากับร่างของไอรินที่กำลังยืนอยู่

“หืม..? มีอะไรเหรอครับ..หรือว่าอยากจะดื่มอีก..”ผมที่ถามกับไอริน เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็กลอกตาไปมา ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ..

“อ้าว..ไหนบอกกลัวหมด..”เซนินที่แย่งขึ้น..

“รังงูอยู่บนต้นไม้ ถ้าอยากดื่มก็ไปจับมาครับ..”ผมที่หันกลับไปบอกกับเซนิน พอเขาได้ยินก็ทำตาโต ก่อนจะลุกพรวดจากไปในทันที..

ฟุบ..

“นี่ครับ..”ผมที่ยื่นส่งขวดเหล้าให้กับไอริน ก่อนที่เธอจะค่อยๆเอื้อมมือมารับ..

ฟุบ..

แต่ทว่าในช่วงจังหวะที่ฝ่ามือของไอรินจับขวด ปลายนิ้วของเธอก็บังเอิญสัมผัสโดนนิ้วของผม เมื่อไอรินเห็นแบบนั้นเธอก็รีบกระชากขวดเหล้าไปในทันที..

แกร๊กๆ ๆ

“หืม..?”ผมที่เบิกดวงตากว้างขึ้น จากการที่จู่ๆนิ้วของผมก็มีน้ำแข็งที่ปรากฏออกมาห่อหุ้มเอาไว้จนขยับไม่ได้..

“ขะ..ขอโทษ ฉันไม่ระวังเอง..”ไอรินที่บอกกับผม ถึงคำพูดของเธอจะดูตื่นตกใจ แต่ทว่าสีหน้าของเธอกลับยังคงเย็นชาและเรียบนิ่ง นี่มันอะไรกัน..? เดี๋ยวนะ ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าก่อนหน้านี้ไอ้เมจมันจะพูดว่ามันไม่สนใจผู้หญิงที่แตะตัวไม่ได้ หรือว่านี่อาจจะเป็นสิ่งที่มันบอก..

“หนาวโว้ย..~”เสียงของไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมา ตลอดเวลาที่ผ่านมามันเอาแต่บนว่าหนาว..

“ไม่เป็นไ..ร..”

ฉ่า..~

ในขณะที่ผมกำลังจะตอบกลับไอริน จู่ๆน้ำแข็งที่เกาะอยู่บนนิ้วก็ละลายหายไปในทันที และนอกเหนือจากนี้ร่างกายของผมยังรู้สึกอบอุ่นขึ้นด้วย..

“หืม..? อ้า..~ ไม่หนาวแล้ว..”ไอ้จ้อนที่ส่งเสียงออกมา..

‘จ้อน..เมื่อกี้แกได้ทำอะไรหรือเปล่า..?’ผมที่ถามกับไอ้จ้อน จากความผิดปกติของร่างกายที่เกิดขึ้น..

“ทำอะไร..? ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แค่คิดว่าอยากให้ร่างกายมันอบอุ่นขึ้นเฉยๆก็เท่านั้น อ้า~เหล้าแกนี่ของดี..”ไอ้จ้อนที่บอกกับผม มันกำลังเข้าใจว่าเป็นฤทธิ์ของเหล้าที่ผมดื่มลงไป แต่ทว่าผมกลับรู้สึกว่าไม่ใช่แบบนั้น

“ปะ..เป็นไปได้ยังไง..?”ไอรินที่สบถกล่าวออกมา ภายใต้ใบหน้าที่เย็นชาของเธอปรากฏให้เห็นดวงตาที่เบิกกว้างขึ้น

หมับ..

ไอรินที่เอื้อมมาจับมือของผม แต่ทว่ากลับไม่เกิดอะไรขึ้น ไม่มีน้ำแข็งที่ปรากฏออกมาเหมือนกับครั้งแรกที่เธอสัมผัสโดนตัวของผม

“ทะ..ทำไมกันล่ะ..?”ไอรินที่สบถออกมา เธอพลันเลื่อนมือขึ้นมาจับแขนของผม แต่ผลลัพธ์มันก็ยังคงเหมือนเดิม..

“คุณจะกินหรือไม่กิน..? ถ้าไม่กินผมขอคืนด้วยครับ..”ผมที่แกะมือของไอรินออก พร้อมกับเอ่ยถาม 

ซึ่งเมื่อผมหันไปมองดูรอบๆก็พบว่ามีทหารเพียงแค่ไม่กี่นายที่กำลังจ้องมองมา โดยพวกที่เห็นว่าผมสามารถโดนตัวของไอรินได้ก็ทำหน้าตกตะลึง ก่อนจะเรียกคนอื่นๆให้หันมาดู..

“อะ..อืม..อึก อะ..อ้า..”ไอรินที่จ้องมองลงไปยังปากของขวดเหล็กอยู่ขณะ ก่อนที่เธอจะค่อยๆยกมันขึ้นมา พร้อมกับกระดกเหล้าขึ้นดื่ม..

“เฮ้ย..เมื่อกี้ฉันเห็นกับตาเลยนะ ไอ้เจ้านั่นมันโดนตัวของจ่าสิบตรีไอริน แต่กลับไม่เป็นอะไร..?”

“แกจะบ้าหรือเปล่า..? ไม่มีใครที่แตะตัวเธอโดยไม่ถูกคำสาปหรือผลกระทบเจมิไนท์ของเธอเล่นงานหรอกนะ..”

เสียงพูดคุยของทหารจากเอทารอสที่เอ่ยดังขึ้นมา ทุกๆคนต่างพากันส่งเสียงฮือฮา จนทำให้กลุ่มของเมจและอาเซียต้องหันมามอง..

“มะ..เมื่อกี้คือจูบอย่างงั้นเหรอ..?”ไอรินที่เงยหน้าขึ้นมาถามผม ใบหน้าที่แสนเย็นชาของเธอกำลังขึ้นสีแดงระเรื่อ..

“ห้ะ..? คุณพูดอะไรของคุณ..”ผมที่แสร้งทำเป็นตีมึน

“เมื่อกี้ฉันได้ยินทหารของทารอนบอกว่าการกินเหล้าต่อจากนายเป็นการจูบทางอ้อม..”ไอรินที่บอกกับผม..

“อืม..? เอาตามทฤษฎีจะว่าไปมันก็ใช่นะ แต่ถ้ามองในมุมปกติผมก็ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นก็แค่แบ่งเหล้าให้เฉยๆ..”ผมที่บอกกับไอริน ก่อนจะรับขวดเหล้ามา..

“นายไม่ได้มีเจตนาหรือคิดอะไรแบบนั้นจริงๆใช่ไหม..?”ไอรินที่ถามผม น้ำเสียงขณะที่พูดก็ยังคงดูเย็นชาอยู่ตลอด..

“แล้วทำไมผมถึงต้องอยากจูบทางอ้อมกับคุณด้วยล่ะ..? ทำไปแล้วจะได้อะไร..”ผมที่ถามกับไอริน พร้อมกับใช้ชายเสื้อเช็ดปากขวด ก่อนจะทำการกระดกมันขึ้นดื่ม ส่งผลทำให้อีกฝ่ายต้องหยุดชะงักจากการกระทำของผม..

“ฉันจะรับผิดชอบเอง ฉันจูบทางอ้อมนายไปแล้ว..”

“ห้ะ..?! อะไรของคุณเนี่ย ไม่เป็นจำเป็นหรอก ผมก็บอกอยู่ว่าผมไม่ได้คิดอะไ..ร..”

“ไม่ได้..ตระกูลของฉันยึดถือและเคร่งเรื่องพวกนี้ ต่อจากนี้ไปนายคือคนรักของฉัน อันดับแรกเรามาเริ่มจากการทำความรู้จักกันก่อ..น..”

“ขอตัวก่อนนะครับ..”

ยังไม่ทันที่ไอรินจะพูดอะไรจนจบ ผมที่ยืนอยู่ก็รีบเดินหนีเธอมาในทันที ผู้หญิงคนนี้ดูแปลกจนน่ากลัวเลยแฮะ โชคยังดีที่ดูเหมือนว่าพวกทหารจะไม่ได้ยินคำพูดที่เธอกล่าวออกมา..

“ปะ..ประหลาดคน จ้อนกลัว..”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา นั่นไง..~ ขนาดไอ้จ้อนยังกลัวเลย..

“แต่ถือว่าเข้าทาง..จัดเลยไหมเพื่อน..”

เออ..ขอถอนคำพูด ลืมไปว่ามันเป็นจู๋..

“เดี๋ยวก่อนสิ..”ไอรินที่เดินเข้ามาคว้าแขนของผมเอาไว้ และจากการกระทำนี้ มันก็ได้ทำให้พวกทหารต่างพากันตกตะลึง..

‘ไอ้จ้อนร้องคิดว่าให้กลับไปหนาวดิ่..’ผมที่ออกคำสั่งกับไอ้จ้อน..

“อะไร..? ไม่เข้าใจ จู่ๆจะให้คิดว่ากลับไปหนา..ว บรื๋อ..หนาวเว้ย..!”

แกร๊ก..

ยังไม่ทันทีที่ไอ้จ้อนจะได้พูดจนจบ จู่ๆผมก็สัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บที่แทรกเข้ามา ก่อนที่แขนของผมจะถูกน้ำแข็งจากฝ่ามือของไอรินเข้าปกคลุม..

“ทะ..ทำไมกัน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ยัง..”ไอรินที่กล่าวออกมาอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่เธอจะรีบชักมือออก..

“ฉันบอกแล้วว่าแกตาฝาด..”

“อะไรกัน ก็ก่อนหน้านี้ฉันยังเห็นว่าคำสาปทำอะไรเจ้านั่นไม่ได้อยู่เลย..”

เสียงพูดคุยของทหารจากเอทารอสที่ดังขึ้นมา โดยทหารที่ยืนอยู่บริเวณนี้มีเพียงแค่ 20 นายเท่านั้น ส่วนใหญ่จะเป็นทหารของเอทารอส ถ้านับรวมกลุ่มของเมจกับอาเซียก็จะมีทหารของทารอนเพียงแค่ไม่กี่นาย..

“ขะ..ขอโทษ อย่าพึ่งขยับนะ ยิ่งขยับน้ำแข็งมันก็จะยิ่งกัด..”อาเซียที่บอกกับผม..

“อะไรวะเนี่ย..?”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมาด้วยความงุนงง..

‘ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆสิ่งที่เกิดขึ้นคือฝีมือของแก ยังไงก็อย่าพึ่งคิดจะทำให้ร่างกายอบอุ่นล่ะ..’ผมที่บอกกับไอ้จ้อน แต่แล้ว..

“อะไรกันไอริน คิดจะฆ่าทหารกองทัพของฉันหรือไง..?”เสียงของเมจที่เอ่ยดังขึ้น มันเดินมาพร้อมกับอาเซีย ซีเนียวและแองจี้..

“พ่อหนุ่มผมปิดตา..เมื่อกี้นายปามีดแม่นมากเลย..”แองจี้ที่ชูนิ้วโป้งให้ผม พร้อมกับฉีกรอยยิ้มออกมาอย่างร่าเริง..

“อะ..อืม..”ผมที่พยักหน้าตอบกลับเบาๆ..

“อะไรกันจืดจางจัง..”แองจี้ที่ทำหน้าผิดหวัง..

“หุ..ก็แค่มีด ของแบบนั้นมันเอาไปใช้สู้จริงได้ที่ไหนเล่า ถ้าใช้ได้จริงพวกข้าศึกก็คงจะกระจอกเกินทนแล้วล่ะ..”เมจที่กล่าวออกมาและไม่วายจะพูดแขวะผม..

“นายรีบเอามือไปผิงไฟก่อนเถอะ มันจะได้ละลายไวขึ้น..”ไอรินที่หันมาบอกกับผม แต่ถึงอย่างนั้นสีหน้าของเธอก็กลับยังคงดูเย็นชา..

“อืม..”ผมที่ตอบกลับไอริน และเตรียมที่จะเดินจากไป..

“เฮ..เดี๋ยวก่อนสิ ก่อนหน้านี้ฉันกำลังแข่งกับยัยนี่อยู่ แต่แกดันสอดมือเข้ามายุ่ง แถมแกยังปาไม่โดนเป้า เพราะฉะนั้นจ่ายฉันมาซะดีๆ ไม่อย่างงั้นโดนฉันอัดแน่..”เมจที่กล่าวรั้งผมเอาไว้ พลางกวักมือ..

“อะไรของแก..? ฉันบอกตอนไหนว่าจะแข่งกับแก..?”ไอรินที่ถามออกมา..

“เอ้า..แต่เธอใช้เจมิไนท์ยิงใส่เป้า ถ้าไม่ได้จะแข่งกับฉัน แล้วมันหมายความว่ายังไงล่ะ..”เมจที่ตอบกลับ เมื่อไอรินได้ยินก็ดูเหมือนจะเถียงไม่ออก..

“ก็ได้..ถ้างั้นเดี๋ยวฉันจ่ายแทนเขาเอง..”ไอรินที่กล่าวออกมา 

“ไม่ๆ คนที่แพ้คือมัน ยังไงมันก็ต้องเป็นคนจ่าย..”เมจที่กล่าวออกมา เท่าที่ดูมันคงตั้งใจที่จะหาเรื่องผม เพียงเพราะว่าก่อนหน้านี้อาเซียเขามาจับมือของผม..

ฟุบ..

“คิดจะทำอะไรของนาย เลิกสร้างปัญหาสักทีเถอะ..”อาเซียที่เข้ามาห้ามเอาไว้..

“หืม..? นี่เธอออกตัวแทนมันอย่างงั้นเหรอ ฉันชักไม่แน่ใจแล้วสิว่ามันจะเป็นแค่เพื่อนเก่า..”เมจที่กล่าวออกมา พลางหันมาดึงหน้าใส่ผม..

“ถ้านายไม่ฟัง..พวกเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกัน..”อาเซียที่กล่าวออกมาและทำท่าจะเดินจากไป แต่กลับต้องถูกเมจที่จับแขนรั้งเอาไว้..

“เข้าใจแล้วๆ ฉันไม่สร้างปัญหาแล้วก็ได้..”เมจที่กล่าวออกมา..

“ชิ..ชอบสร้างปัญหาอยู่เรื่อ..ย..”

“ฉันจะทำตัวดีๆ แต่มีข้อแม้ว่าหลังจากที่จบภารกิจ ถ้าเกิดฉันสร้างผลงานให้แก่กลุ่มเราได้ เธอจะต้องให้รางวัลฉัน..”

ในขณะที่อาเซียกำลังกล่าว จู่ๆเมจก็กล่าวแทรกเข้ามา มันคิดจะใช้สถานการณ์ในตอนนี้เป็นข้อต่อรองกับอีกฝ่าย..

“อะไรของนายเนี่..ย..”

“จ่ายมา..”เมจที่หันมาแบมือกับผมอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าอาเซียไม่ยอมที่จะเล่นด้วย..

“ก็ได้..อยากได้อะไรล่ะ..”อาเซียที่จำใจกล่าวออกมา เธอในตอนนี้กำลังพยายามที่จะปกป้องผม..

“เอ๊..~ เอาอะไรดีนะ เอาเป็นเธอจะต้องยอมคบกับฉันล่ะกัน..”เมจที่ชายคางพลางนึกคิด ก่อนจะให้คำตอบ เมื่ออาเซียได้ยินก็ชะงักไป เธอพลันค่อยๆก้มหน้าลง..

“เรื่องนั้น..ฉันก็บอกไปแล้วว่ายังไม่พร้อมที่จะคบกับใคร..”อาเซียที่กล่าว 

“อย่างน้อยๆ ก็ขอแค่เธอยอมบอกว่ารู้สึกยังไงกับฉันก็ได้..”

“อึก..”

เมจที่พยายามต่อรอง พออาเซียได้ยินก็แสดงสีหน้าลำบากใจ เห๋..~ ดูเหมือนว่าเธอจะแอบหวั่นไหวกับไอ้เจ้านี่อยู่นิดๆแฮะ แอบเจ็บเบาๆ..

“กะ..ก็ได้ เอาไว้จบภารกิจ ฉันจะบอก..”

“ตกลงตามนั้น ถ้างั้นแกน่ะ..ไสหัวไปได้แล้ว..”เมจที่กล่าวออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะหันมาโบกมือไล่ผม เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่เซนินจะเดินกลับมา..

“เฮ..ได้มาเยอะเลย มาผสมให้หน่อย..”เซนินที่บอกกับผมด้วยรอยยิ้ม โดยที่ฝ่ามือทั้งสองข้างของเขากำลังหิ้วงูกว่าหลายสิบตัวเอาไว้..

“ได้ครับ..”ผมที่ตอบกลับเซนิน พร้อมกับก้าวเดินเข้าไปหาเขา ในระหว่างนั้นผมก็บอกไอ้จ้อนให้มันทำร่างกายให้อบอุ่น..

ฉ่า..

“เฮ้ย..ได้ผลจริงๆด้วยว่ะ ฉันทำได้ยังไงวะ..?”ไอ้จ้อนที่กล่าวออกมา จากการที่ผลึกน้ำแข็งบนแขนของผมจู่ๆก็ถูกหลอมละลาย..

ซึ่งเมื่อผมเห็นแบบนั้นก็แอบเหลี่ยวกลับไปมองไอรินที่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม ก่อนจะพบว่าเธอกำลังเบิกดวงตากว้างขึ้น จึงทำให้ผมต้องรีบหันหน้ากลับมา..

“กะแล้วเชียว..”ไอรินที่สบถกับตัวเองเบาๆ ดวงตาของเธอกำลังเปล่งประกาย แม้ว่าภายใต้ใบหน้าที่แสดงออกยังคงเย็นชาไร้อารมณ์ไม่มีความรู้สึกใดๆ..

“เร็วๆสิ..”เซนินที่กล่าวเร่งผม พลางเช็ดน้ำลายอย่างเปรี้ยวปาก แต่แล้ว..

“รวมพล..!!!!!!!!”

ท่ามกลางร่างของผมและทหารทุกๆนายที่อยู่ภายในลาน จู่ๆเสียงของสไปร์สกับใครบางคนก็ตะโกนผสานเสียงดังก้องกังวาลไปทั่วบริเวณ ส่งผลทำให้ทหารทุกๆนายต่างพากันลุกฮือ..

“เวรเอ้ย..ยังไงก็รบกวนทำให้ด้วยนะ เดี๋ยวฉันทำภารกิจเสร็จจะกลับมากิน..”เซนินที่หันมาบอกกับผม ก่อนจะเดินออกไปรวมพล ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นทหารที่ประจำการอยู่ยังฐานที่มั่นแห่งนี้ ไม่ใช่ทหารที่ถูกส่งมาทำภารกิจ

“เกะกะ..!”

ผลัก..

เสียงของเมจที่ตะโกนดังขึ้นจากทางด้านหลัง ก่อนที่มันจะวิ่งมาชนเข้ากับร่างของผมจนล้มลง อันที่จริงผมจะหลบก็หลบได้ แต่ผมแค่ไม่หลบ..

“อึก..”อาเซียที่เดินผ่านมาทำท่าจะเข้ามาช่วยพยุงผม แต่สุดท้ายเธอกลับรีบวิ่งผ่านไป..

“มะ..ไม่เป็นไรนะ..”ไอรินที่เดินผ่านพลันเอ่ยถาม เธอเตรียมที่จะเอื้อมมือมาช่วยพยุงผม เธอคงรู้ว่าคำสาปอะไรนั่นของเธอทำอะไรผมไม่ได้..

“ไม่เป็นไร ผมลุกไหว..”ผมที่ยกมือขึ้นมาห้ามไอรินเอาไว้ก่อนจะชันตัวลุกขึ้นยืน..

“ถ้างั้นเอาไว้เจอกันนะ จริงสิ..นายชื่ออะไร..?”ไอรินที่กล่าวออกมา แต่ก่อนจะวิ่งไปเธอก็ได้หันกลับมาถามชื่อของผม..

“ฉันชื่อสตาร์..”

“อื้ม..ฉันชื่อไอรินนะ..”ไอรินที่ตอบกลับผม ก่อนที่เธอจะวิ่งจากไป..

“สตาร์..ตอนนี้ในหัวแกกำลังคิดแผนอะไรอยู่หรือเปล่า..?”ไอ้จ้อนที่เอ่ยถามผม น้ำเสียงของมันกำลังดูหัวร้อนแบบสุดๆ..

“แน่นอน..ตัวตึงอย่างฉันเสียไม่ได้อยู่แล้ว บอกได้เลยว่าฉันจะเอาคืนทุกตัว โดยเฉพาะยัยนั่น ฉันจะบดขยี้หัวใจของเธอ แล้วเอาเธอมาใช้เป็นเครื่องมือในการเติมพลัง X ฟอร์ส คนผูกคอตายไปทั้งคน แกคิดว่าแค่คำขอโทษมันจะพอไหมล่ะ..?”ผมที่กัดฟันบอกกับไอ้จ้อน ไม่ว่าอาเซียจะเคยดีสักแค่ไหนหรือแม้สิ่งที่เธอทำจะเป็นเพียงแค่การเข้าใจผิด แต่แค่คำขอโทษเพียงคำเดียวไม่พอหรอก ถ้าให้เทียบกับสตาร์คนก่อนที่ต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส จนถึงขั้นผูกคอตาย..

“หึๆ เรามาเริ่มกันจากทำให้ยัยนั่นเสียดายพวกเราก่อนเลยก็แล้วกัน ..~”ผมที่กระตุกรอยยิ้มกล่าวออกมา ผมนั้นดูออกว่าตอนนี้อาเซียกำลังลังเลใจอยู่ เธอยังคงรักผม แต่ก็ยังคงหวั่นไหวกับไอ้เมจ แต่ถ้าจะต้องให้เธอเลือกจริงๆ ขอเพียงแค่ผมแสดงออกว่ายังรักเธอ ยังไงเธอก็จะต้องเลือกผมอย่างแน่นอน แต่ก็นะ..แน่นอนว่าผม ไม่ทำ..

ไรท:คอมเม้นน..!!!