แสงที่ 87 แผนอันแยบยลของสตาร์ที่ถูกทำลาย
ณ ตรงบริเวณตีนภูเขา..
หลังจากการสงบของหิมะถล่ม ภาพที่ปรากฏให้เห็นคือกองหิมะที่ไหลกลบไปจนถึงกำแพงโขดหิน ..
ฟุบ..!
พรึ้บ..
ทันใดนั้นภายใต้พื้นหิมะจู่ๆก็มีร่างของเหล่าบรรดาทหารที่โผล่พรวดขึ้นมา ทุกๆคนที่ถูกหิมะกลบรีบใช้มือตะเกียดตะกาย ก่อนจะปีนขึ้นมาบนพื้นผิวของหิมะ..
ทหารที่ขึ้นมาได้ก่อนก็ต่างรีบไปช่วยคนที่กำลังปีนขึ้นมา ดูเหมือนว่าคำแนะนำของสตาร์จะทำให้ทหารทุกๆนายรอดตายมาจากเหตุการณ์หิมะถล่ม..
“ยะ..ยังไม่ตาย..!”เสียงของสไปร์สที่เอ่ยดังขึ้น เธอกำลังปีนขึ้นมาจากหลุม..
“ท่านพันตรีครับ ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครเป็นอะไรครับ..”ทหารนายหนึ่งที่รีบวิ่งตรงมารายงานต่อสไปร์ส..
“อะ..อืม ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว..”
“ตะ..แต่เรายังหาท่านผู้บัญชาการกับจ่าสิบตรีไอรินไม่เจอเลยครับ ตอนนี้พวกทหารกำลังช่วยกันขุดหาอยู่..”ทหารที่กล่าวรายงานออกมา สีหน้าของเขาและทหารทุกนายต่างแสดงออกถึงความกังวล..
“อึก..”สไปร์สที่หยุดชะงักไปชั่วขณะ ในเสี้ยววินาทีก่อนที่หิมะจะเข้ากลบร่างของสตาร์ที่กำลังอุ้มไอริน เธอก็สังเกตเห็นว่าอีกฝ่ายได้กระโดดลงไปในโพลงๆหนึ่ง
“ไม่ต้องห่วง..ทั้งสองคนจะต้องไม่เป็นอะไร..”สไปร์สที่ชันตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะเปล่งเสียงตะโกนออกมา..
“ทหารทุกนายจงฟัง..!”เสียงของสไปร์สที่ตะโกนดังขึ้นส่งผลทำให้เหล่าบรรดาทหารที่กำลังช่วยกันขุดหาสตาร์กับไอรินต่างต้องพากันหันมามอง
“ก่อนหน้านี้ผู้บัญชาการฝากฝังหน้าที่เอาไว้กับฉัน พวกเราจะทำภารกิจกันต่อ..”สไปร์สที่เปล่งเสียงตะโกนออกมา แม้ว่าเธอเองจะเป็นห่วงสตาร์มากแค่ไหน แต่ชายหนุ่มก็ได้ย้ำเอาไว้แล้วว่าภารกิจจะต้องมาก่อน
“ดะ..เดี๋ยวสิครับ ละ..แล้วท่านผู้บัญชาการล่ะ..?”
“นี่คือคำสั่ง..! อย่าได้สงสัย..”สไปร์สที่กล่าวกับทหารด้วยน้ำเสียงแข็งๆ ส่งผลทำให้ทหารคนที่ถามถึงกับสะอึก..
“ระ..รับทราบ..!!”เหล่าทหารที่ได้แต่กลั้นใจเปล่งเสียงขานรับ..
“เละเลยแฮะ..”
ทันใดนั้นเองจู่ๆเสียงของใครบางคนก็เอ่ยดังขึ้น เมื่อทุกๆคนหันไปมองก็พบเข้ากับร่างของเซนินที่กำลังนั่งยองๆอยู่บนโขดหินทางเบื้องบนของเนิน..
“จะ..จ่าเซนิน..”สไปร์สที่กล่าวออกมา เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่เซนินจะชันตัวลุกขึ้นยืน..
“ไอ้เจ้าเด็กปีศาจนั่นกับหลานสาวของตาแก่อินทรีเฒ่ามันหายไปไหนซะแล้วล่ะ..?”เซนินที่เอ่ยถามต่อสไปร์ส เมื่อเธอและเหล่าบรรดาทหารได้ยินคำพูดของเขาก็ต่างพากันเบิกดวงตากว้างขึ้น..
“ดะ..เดี๋ยว มะ..เมื่อกี้แกเรียกท่านอดีตจอมพลแห่งเอทารอสว่าอะไรกันนะ..?!”
“นะ..นี่แกรู้หรือเปล่าว่ากำลังพูดอะไรออกมา..?”
“แกรนหาที่ตายหรือยังไงกัน ตามกฏบัญญัติของอาคัส การเอ่ยนามของทหารระดับสูงด้วยถ้อยคำดูหมิ่น มันถือว่ามีความผิดร้ายแรงเลยนะ..”
เสียงของเหล่าบรรดาทหารจากเอทารอสที่ต่างพากันกล่าวออกมาอย่างไม่พอใจ..
“แล้วไงฉันต้องสนด้วยเหรอ..?”เซนินที่ตอบกลับด้วยแววตาอันแสนเย็นชา..
“กะ..แก..”
“ทะ..ท่านคะ ท่านพูดแบบนี้แสดงว่าท่านต้องการจะ..”
ในช่วงจังหวะที่เหล่าทหารกำลังจะตวาดขึ้นเสียงใส่เซนิน จู่ๆสไปร์สที่เงียบฟังมานานก็เอ่ยขึ้น..
“ก็ตามนั้น..”เซนินที่ตอบกลับ ก่อนจะถอดผ้าคลุมออกเผยให้เห็นรอยสักรูปพยัคฆ์ที่ไหลขวา
โดยที่ชุดข้างในของเซนินเป็นชุดเสื้อกล้าม ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาก็ใส่ชุดนี้ แต่แค่ไม่มีใครสังเกตเห็น..
“อะ..อึก ระ..รอยสักนั่นมัน..”
“สะ..สะ..เสาหลักแห่งทารอน..”
“พะ..พยัคฆ์ตัวที่ 7 พยัคฆ์คลื่นทำลาย เซซิส..!”
เหล่าบรรดาทหารที่ถึงกับตาเหลือกถล่น ไม่ว่าจะเป็นทารอนหรือเอทารอสก็ต่างพากันอ้าปากช็อคค้าง ก่อนที่ทุกๆคนจะ
พรึ้บ..!
“ขอแสดงความเคารพต่อท่านเสาหลัก..!!”เสียงของเหล่าทหารที่ต่างพากันตะโกนออกมา..
“สรุปแล้ว..ไอ้เจ้าสองคนนั้นมันหายไปไหนกันล่ะ..?”เซซิสที่เปิดเผยตัวตนพลันหยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบ ก่อนจะเอ่ยถามต่อสไปร์ส..
“ก่อนหน้านี้ที่หิมะถล่ม ผู้บัญชาการได้เข้าไปช่วยจ่าสิบตรีไอรินเอาไว้ ก่อนที่ทั้งสองคนจะกระโดดลงไปในโพลงตรงนั้น..”สไปร์สที่กล่าวออกมา พร้อมกับชี้ไปยังจุดสุดท้ายที่เห็นสตาร์กับไอริน..
“อย่างงั้นเองสินะ โพลงนั่นมันเชื่อมไปสู่ที่ไหนสักแห่ง ตอนแรกที่ฉันมาถึงที่นี่ฉันก็ได้เข้าไปสำรวจมาก่อนแล้ว เพราะฉะนั้นสบายใจได้..”เซซิสที่กล่าวออกมา ท่ามกลางร่างของเขาที่ยืนอยู่ ไม่ว่าจะเป็นทหารคนไหนก็ต่างให้ความยำเกรงและไม่กล้าที่จะสบตา..
“แล้วเจ้านั่นมันได้บอกอะไรเอาไว้อีกหรือเปล่า..?”เซซิสที่หันไปเอ่ยถามกับสไปร์ส..
“นอกจากเรื่องที่ฝากฝังหน้าที่เอาไว้กับฉันว่าให้ดำเนินการตามแผนเดิม ผู้บัญชาการก็ไม่ได้บอกอะไรเอาไว้ค่ะ..”
“อืม..เข้าใจแล้ว ถ้างั้นเดี๋ยวต่อจากนี้ฉันจะมารับช่วงต่อเอง อันที่จริงมันก็เป็นส่วนหนึ่งของภารกิจที่ฉันได้รับมอบหมายอยู่แล้ว..”เซซิสที่กล่าวออกมา ซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครกล้าขัด..
“อะ..เออคือ ขออนุญาติเอ่ยถามค่ะ สรุปแล้ว..ภารกิจในครั้งนี้ท่านถูกส่งให้มาทำหน้าที่อะไร..?”สไปร์สที่เอ่ยถามออกมา เธอรู้เพียงแค่ตัวตนของเซซิส แต่ไม่รู้ว่าจอมพลแห่งทารอนส่งเขามาทำภารกิจอะไร..
“หึ..อยากรู้งั้นเหรอ..? อันที่จริงมันไม่ใช่สิ่งที่เธอควรจะรู้ตอนนี้ แต่ก็เอาเถอะ..ยังไงสุดท้ายก็ต้องรู้อยู่ดี เพราะฉะนั้นฉันจะบอกให้ก็ได้ ฉันน่ะ..ถูกส่งให้มาเป็นผู้บัญชาการกองกำลังหลัก ในการเข้าบุกยึดเหมืองของไอ้พวกไฮสโตเรีย..
พวกแกคิดจริงๆน่ะเหรอว่าเหมืองที่มีทรัพยากรมากขนาดนั้นด้วยกองกำลังเพียงแค่ไม่กี่ร้อยนายจะบุกยึดได้ง่ายๆ อันที่จริงฉันควรจะถูกส่งไปทำภารกิจพร้อมกับกองกำลังหลัก แต่เผอิญว่าไอ้เจ้าพวกนั้นมันดันออกทำภารกิจกันซะก่อน ผลลัพธ์ก็เลยออกมาอย่างที่เห็น..
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ฉันเองก็พอจะเดาออกว่าจุดประสงค์หลักจริงๆที่เบื้องบนของทารอนส่งฉันมาก็แค่อยากจะให้ฉันมาคอยคุ้มกันหลานสาวของอินทรีเฒ่านั่น โดยใช้ภารกิจยึดเหมืองมาเป็นข้ออ้าง ก็อย่างที่พวกแกรู้กันนั่นแหละ ทารอนกับเอทารอสกำลังพยายามที่จะกลับมากระชับความสัมพันธ์ ถ้าเกิดหลานสาวของอดีตจอมพลตาย ความสัมพันธ์ที่กำลังไปได้สวยคงต้องถึงคราวแตกหักอีกเป็นแน่ แถมทารอนยังเป็นฝ่ายเอ่ยปากที่จะเป็นผู้รับผิดชอบภารกิจในครั้งนี้..”สิ้นคำอธิบายของเซซิสที่ร่ายยาว ทหารทุกๆนายก็ต่างเข้าใจสถานการณ์ในทันที..
“อึก..รู้ทั้งรู้ว่ามันเสี่ยง แล้วทำไมเอทารอสถึงต้องส่งจ่าสิบตรีไอรินมาทำภารกิจนี้ด้วยล่ะคะ..?”สไปร์สที่เอ่ยถาม..
“หืม..~ เธอไม่รู้จริงๆน่ะเหรอ..? เป็นถึงพันตรีแต่กลับเดาเรื่องแค่นี้ไม่ออกเนี่ยนะ..?”เซซิสที่หรี่ตากล่าวออกมา ทำให้สไปร์สที่ได้ยินแบบนั้นก็พยายามคิดไตร่ตรอง ก่อนจะนึกถึงเหตุผลขึ้นมาได้..
“ระ..หรือว่า..”
“หึ..ในเอลเดีย ระดับยศนั้นคือที่สุด มันคือสิ่งที่จะเอาไว้ใช้ชี้วัดสถานะของบุคลากรทางการทหาร ไม่ว่าจะเป็นคนธรรมดาหรือพวกตระกูลที่สูงส่งก็ต่างผลักดันตัวเองให้ขึ้นไปอยู่บนจุดสูงๆ..”เซซิสที่กล่าวออกมา ซึ่งนั่นก็คือการแบ่งระดับชนชั้นของประเทศแห่งนี้ และคือเหตุผลที่ทำให้ครอบครัวของไอรินส่งเธอมาทำภารกิจนี้..
“แต่ก็เอาเถอะ..ฉันเองก็ไม่สนหรอกนะว่าเบื้องบนคิดที่จะทำอะไร ในเมื่อได้รับมอบหมายภารกิจมาแล้วฉันก็จะทำมันให้สำเร็จ ส่วนพวกแกก็แค่ตามมาและรอฟังคำสั่งจากฉัน..”เซซิสที่บอกกับเหล่าทหาร เมื่อทุกๆคนได้ยินแบบนั้นก็ยกฝ่ามือขึ้นมาทำวันทยาหัตถ์ ก่อนจะเปล่งเสียงขานรับ..
“รับทราบ..!!!”
ตัดกลับมาที่ทางด้านของสตาร์..
ภายในโถงถ้ำภาพที่ปรากฏให้เห็นคือร่างของสตาร์ที่กำลังถูกไอรินขึ้นมาคร่อมอยู่บนเอว หญิงสาวในตอนนี้กำลังจับจ้องมองลงไปที่ใบหน้าของชายหนุ่ม..
[สตาร์]
“เดี๋ยวสิ..เธอคิดจะทำอะไรน่ะ..?”ผมที่ถามกับไอริน..
“อู้ววววววว..~ ต้องโดนแล้วจังหวะนี้..”เสียงของไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมา..
“ฉันน่ะ..อยากจะเป็นคนรักของนายนะ..”ไอรินที่กล่าวออกมา สายตาของเธอกำลังจ้องมองสบตากับผมด้วยแววตาที่แสดงออกถึงความจริงจัง ที่บอกว่าทนไม่ไหวมันหมายความแบบนี้นี่เอง
“ฉันว่าพวกเราคุยเรื่องนี้กันไปแล้วนะ..”
“ไม่..ก็บอกไปแล้วว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมให้นายปฏิเสธหรอก..”ไอรินที่ตอบกลับผมเสียงแข็ง..
“ฉันมีเหตุผลที่คบกับเธอไม่ได้อยู่..”
“เรื่องนั้นฉันรู้อยู่แล้วล่ะเกี่ยวกับเงื่อนไขเอมพาสของนายใช่ไหม..?”ไอรินที่กล่าวออกมา..
“อะ..อืม ใช่..นี่เธอรู้ แต่ทั้งๆที่รู้เธอก็ยังจะ..”
“ฉันไม่สนหรอก..ฉันรับได้ ไม่ว่านายจะมีคนรักสักกี่คนหรือต้องไปนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าก็ตาม..”ไอรินที่กล่าวออกมา ก่อนที่เธอจะกล่าวต่อว่า
“ก่อนหน้านี้ฉันน่ะลองคิดทบทวนดูแล้ว ทุกๆอย่างที่นายแสดงออก และทุกๆการกระทำของนาย มันทำให้ฉันมั่นใจว่าจะต้องเป็นนายเท่านั้น..”ไอรินที่เงยหน้ากลับขึ้นบอกกับผม..
“อืม..ฉันเข้าใจแล้ว..”ผมที่ตอบกลับไอริน พอเธอได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเธอก็กลับมาเปล่งประกายแสงระยิบระยับ
“แต่ขอโทษด้วย ฉันจะพูดตรงๆเลยนะ ฉันไม่ได้ชอบเธอ และที่สำคัญพวกเราพึ่งจะรู้กันได้แค่ครึ่งวันเอง..”สิ้นคำพูดของผม ไอรินที่ได้ยินแบบนั้นก็ค่อยๆก้มหน้าคอตกลงไป แววตาที่เป็นประกายพลันหมองหม่นลงไปในทันที
“โกหก..ฉันได้ยินที่นายคุยกับท่านพันตรีสไปร์สมาหมดแล้ว นายน่ะ..บอกว่าชอบฉัน แต่ที่ไม่ยอมคบกับฉัน เพราะกลัวว่าฉันจะต้องเสียใจ นายรู้ไหมว่าคำพูดของนายในตอนนั้นมันยิ่งทำให้ฉันชอบนายเข้าไปอีก..”ไอรินที่กล่าวออกมา พอผมได้ยินแบบนั้นก็แสร้งทำเป็นผงะ..
“อึก..นะ..นี่เธอแอบฟังทุกอย่างหมดเลยอย่างงั้นเหรอ..?”
“อืม..ขอโทษด้วยที่แอบฟัง ในตอนนั้นที่ฉันได้ยินคำตอบที่นายให้กับท่านพันตรี นายรู้ไหมว่าฉันรู้สึกดีมากแค่ไหน ทั้งๆที่นายจะหลอกฉันก็ได้ แต่นายกลับไม่คิดที่จะทำแบบนั้น นายน่ะแตกต่างจากผู้ชายทุกๆคนที่ฉันเคยเจอมา นายคำนึงถึงความรู้สึกของฉันก่อนเป็นอันดับแรก
แถมในตอนที่ฉันตกอยู่ในอันตราย นายกลับเป็นคนแรกที่พุ่งเข้ามาช่วยฉัน ทั้งๆที่คนอื่นเอาแต่หลบอยู่ข้างหลังกำแพงหิน และล่าสุด..ในตอนที่หิมะถล่มก็เป็นนายที่กระโดดออกมาช่วยฉันเอาไว้ โดยไม่กลัวว่าตัวเองจะต้องถูกหิมะกลบไปด้วย..”ไอรินที่อธิบายความรู้สึกทั้งหมดออกมา ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามผม..
“นายทำเพื่อฉันขนาดนี้ ถามทีสิว่ามันผิดเหรอถ้าฉันจะชอบนาย ทั้งๆที่พวกเราพึ่งจะเจอกันแค่ครึ่งวัน..?”ไอรินที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ โดยที่ผมก็แสร้งทำเป็นปั้นสีหน้าลำบากใจ ก่อนจะเบนหน้าไปทางด้านข้าง..
“นี่..ถามจริง ไหงจู่ๆแกถึงได้กลายเป็นสุภาพบุรุษไปได้วะ..?”ไอ้จ้อนที่เอ่ยถามกับผม..
‘หึ..เป็นไปดั่งแผนที่วางเอาไว้ กลยุทธ์ทำดีเข้าแลก เพื่อกระแทก….ใจเธอ ยอมเสี่ยงตายตั้งสองครั้ง แต่ผลตอบแทนที่ได้รับก็ถือว่าคุ้มค่า..!”
“อะ..อ้าว เฮ้ย..!?”ไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมา รอบนี้มันคงจะไม่รู้จริงๆว่าผมแค่แกล้งฟอร์มทำเป็นปฏิเสธไอริน เพราะทุกการกระทำที่ผมแสดงออกไปมันสมจริงเป็นอย่างมาก ชนิดที่ว่าแม้แต่จู๋ของตัวเองก็ยังดูไม่ออก..
ฟุบ..
ไอรินที่จู่ๆก็ตัวโน้มใบหน้าลงมาหาผม ก่อนจะค่อยๆกดริมฝีปากของเธอประทับเข้ามา แถมเธอยังเป็นฝ่ายที่เริ่มบดขยี้ริมฝีปากของผม พร้อมทั้งสอดแทรกลิ้นเข้ามาพัวพัน..
“อะ..อ้าม อะ..อื้ม..”ไอรินที่ค่อยๆยกฝ่ามือขึ้นมาจับแก้มของผม ก่อนที่เธอจะประคองใบหน้าของผมให้เงยขึ้น ในระหว่างนั้นเธอก็โถมบดขยี้ริมฝีปากของผมอย่างรุนแรงราวกับว่าเธอจำมันมาจากตอนที่สไปร์สจูบกับผม
สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้มันทำให้ผมเผลอเคลิ้มไปชั่วขณะ ริมฝีปากของไอรินมันนุ่มละมุนจนอธิบายไม่ได้ ผสานกับกลิ่นหอมของดอกไม้และไอเย็นๆที่ลอยออกมาจากร่างกายและรสจูบของเธอ..
“ฉันชอบนายจริงๆนะ..”ไอรินที่กล่าวออกมา ทันทีที่เธอถอนริมฝีปากออก เธอก็ใช้สองมือเสยผมข้างหน้าของผมขึ้น ก่อนจะใช้ดวงตาสีน้ำทะเลจ้องมองสบตากับผม..
“เธอแน่ใจแล้วเหรอ..?”ผมที่ถามกับไอรินด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความลังเลใจ
แต่แทนที่จะได้คำตอบจาก ไอรินกลับโน้มใบหน้าลงมาประกบริมฝีปากจูบผมอีกครั้ง แถมการจูบในครั้งนี้มันยังดูดดื่มกว่าครั้งก่อน ริมฝีปากของพวกเราที่สอดผสานมันลึกซึ้งจนไม่สามารถจะบรรยายได้..
“แน่ใจสิ..ฉันเลือกแล้ว และฉันมั่นใจว่าฉันเลือกไม่ผิด..”ไอรินที่ถอนริมฝีปาก ก่อจะกล่าวออกมา..
“ในเมื่อเธอเลือกแล้ว ถึงต่อให้คิดเปลี่ยนใจที่หลัง ก็ไม่ทันแล้วนะ..”ผมที่บอกกับไอริน
“อื้ม..”ไอรินที่พยักหน้าขึ้นลง..
“ถ้างั้นนับต่อจากนี้ก็ถือว่าพวกเราคบกันแล้ว..”ผมที่บอกกับไอ้ริน เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นแววตาของเธอก็กลับมาเปล่งประกาย..
“แต่ฉันมีสิ่งมี่อยากจะขอจากเธอ ช่วยยิ้มให้ฉันดูหน่อยสิ เธอเอาแต่ทำหน้าไร้ความรู้สึกตลอดเลย..”ผมที่บอกกับไอริน ทำให้เธอถึงกับร่างกระตุก ก่อนจะกลอกดวงตาไปมาอย่างเลิ่กลั่ก..
“ฉะ..ฉันยิ้มไม่เป็น ตั้งแต่ที่ฉันยังเป็นเด็กฉันไม่เคยแสดงความรู้สึกออกมาทางสีหน้าเลย ฉันไม่รู้ว่าเวลารู้สึกแบบไหนควรจะต้องทำสีหน้ายังไง..”ไอรินที่บอกกับผม ถ้าผมเดาไม่ผิดสาเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ คงเป็นเพราะตอนเด็กเธอน่าจะอยู่คนเดียวมาโดยตลอด ด้วยการที่เธอถือครองเจมิไนท์แบบนั้น จึงทำให้เธอไม่มีเพื่อน รวมไปถึงคนรอบข้างที่ไม่สามารถเข้าใกล้หรือแตะตัวของเธอได้..
“ถ้าไม่ยิ้มฉันก็ไม่คบกับเธอหรอกนะ..”ผมที่ยื่นเงื่อนไข เมื่อไอรินได้ยินแบบนั้นก็แสดงท่าทีตื่นตระหนกออกมาทางแววตา เธอรีบก้มหน้าลงเหมือนจะพยายามทำใจ ก่อนที่ต่อจากนั้น..
ฟุบ..
ไอรินที่เงยหน้าขึ้น ริมฝีปากของเธอกระตุกเบาๆ ก่อนที่รอยยิ้มจะถูกคลี่ออกมา..
ตู้ม..!!!!!!
ราวกับมีขีปนาวุธที่ถูกยิงเข้าสู่กลางใจของผม ทันทีที่ไอรินคลี่รอยยิ้ม ถ้าใส่เอฟเฟคให้เธอได้มันคงมีแสงที่ส่องสว่างวาบไปทั่วทั้งโถงถ้ำ ทำไมน่ะเหรอก็เพราะว่ามัน น่ารัก..! น่ารัก..น่ารักโครตๆเลย น่ารักเกินไปแล้วโว้ย.!
“สะ..สตาร์ อะ..อึ๊บ อึ๊บเธอเดี๋ยวเน้..!!!!!!”ไอ้จ้อนที่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้พลันเบ่งกล้ามออกมา..
“ต่อจากนี้..ฉันขอสั่งห้ามเธอยิ้มให้ใครเด็ดขาด ยกเว้นกับฉันแค่คนเดียว..”ผมที่บอกกับไอริน รอยยิ้มนี้มันจะต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น
“อะ..อึก กะแล้วเชียวว่าไม่ไหว มันคงจะน่าเกลียดมากเลยสินะ ท่านปู่กับท่านพ่อก็เคยบอกกับฉันแบบนี้..”ไอรินที่กล่าวออกมา แก้มขาวๆของเธอกำลังขึ้นสี กะแล้วเชียวว่าคนที่เห็นจะต้องคิดแบบผม..
“อะ..อ๊ะ..?! อุ๊บ..”ไอรินที่จู่ๆก็ส่งเสียงร้องออกมาแบบแปลกๆ เธอรีบยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองในทันที..
“ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มะ..มันมีอะไรไม่รู้มาโดน…”ไอรินที่กล่าวออกมา พลางก้มมองลงไปข้างล่าง ซึ่งผมก็รีบดึงเธอเข้ามาสวมกอดเอาไว้..
“หัวเข่า..! ฉันเอง..!”ผมที่บอกกับไอริน ก่อนจะตวาดใส่ไอ้จ้อน..
‘ไสหัวกลับไป..!’
“ไม่โว้ย..! ถ้าไม่ได้เธอฉันไม่ยอมแน่ๆ ของรักของข้า ของรักของข้า แฮร่..~”ไอ้จ้อนที่ดูเหมือนจะสติหลุดควบคุมตัวเองไม่ได้จนกลายร่างไปเป็นกอลัม นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มันมีท่าทีแบบนี้..
‘หดกลับไปซะ แล้วอย่าได้พูดอะไรแม้แต่แอะเดียว เดี๋ยวแผนพัง..!’
“รับทราบ..!”ไอ้จ้อนที่พอรู้ว่าเป็นแผนก็รีบหดกลับไปอย่างไว
“ไอริน..เธอลุกออกไปได้แล้ว..”ผมที่บอกกับไอริน ทันทีที่เธอได้ยินก็ค่อยๆชันตัวลุกออกไป ก่อนจะยืนหันหลังให้ผม
ฟุบ..
พรึ้บ..~
ไอรินที่จู่ๆก็ทำการถอดผ้าคลุมออก ก่อนจะย่อตัวลงและทำการปูมันลงกับพื้น..
“เธอทำอะไรน่ะ..?”
“ปูรองเอาไว้ก่อน เดี๋ยวตอนที่พวกเราทำลูกกันมันจะเปื้อนน่ะ..”
“…..”ผมที่สตั๊นไปชั่วขณะ เดี๋ยว..ผมหูฝาดไปใช่ไหม..
“วู้ว..”ไอ้จ้อนที่ร้องออกมาสั้นๆ ก่อนจะเงียบไป..
“ทะ..ทำอะไรนะ..?”ผมที่ถามกับไอรินซ้ำ ใบหน้าของผมในตอนนี้กำลังบิดเบี้ยว..
“ก็ทำลูกไง มาสิ..ฉันพร้อมแล้ว..”ไอรินที่หันกลับมากล่าว พลางยกมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อของตัวเอง
“ห้ะ..!!!!”ผมที่ถึงกับแหกปากออกมาเสียงดังลั่น ตอนแรกผมวางแผนสุดเพอร์เฟคเอาไว้ เพื่อที่จะทำให้ไอรินตกกลายเป็นของผม แล้วไหงมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้กันล่ะ..
“ดะ..เดี๋ยวสิ นี่เธอรู้หรือเปล่าว่าที่พูดออกมามันหมายความว่าอะไร..?”ผมที่ถามกับไอริน..
“รู้สิ..ฉันเตรียมใจเอาไว้แล้ว..”ไอรินที่ตอบกลับอย่างหน้าเฉย ก่อนจะหมุนตัวหันหน้าเข้าหาผม และสิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าในระยะกระชั้นชิดก็ถึงกับทำให้ผมต้องเบิกดวงตากว้างขึ้น ส่วนไอ้จ้อนก็เก็บทรงไม่อยู่จนพองตัว..
“อะ..อึก คะ..คัพ G..! สตาร์..!!!!!! นั่นมันคัพ G เบ้อเร่อเลยโว้ย..!!!!”ไอ้จ้อนที่กู่ร้องออกมาเป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่ไอรินจะเอื้อมมาจับมือของผมไปวางลงบนหน้าอกของเธอ..
“ต้องทำตอนนี้..เพราะถ้าเกิดจบภารกิจนี้ไป กว่าที่พวกเราจะได้เจอกันอีกทีก็คงนานมากๆ และที่สำคัญถ้าเกิดฉันเอาเรื่องของเราไปบอกกับท่านพ่อและท่านปู่ ทั้งสองคนจะต้องไม่ยอมรับแน่ๆ ถึงต่อให้ฉันจะเสียครั้งแรกให้กับนายไป ยังไงทั้งสองคนก็คงจะไม่ยอมอยู่ดี เพราะฉะนั้นแล้วก็คงมีแต่วิธีนี้เท่านั้น ฉันจะต้องทำลูกกับนาย ถ้าทำแบบนั้นพวกท่านทั้งสองคงไม่มีทางที่จะปฏิเสธอย่างแน่นอน..”
“นะ..นี่เธอวางแผนเอาไว้งั้นเหรอ..?”
“ใช่..ฉันคิดเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนที่อยู่ตรงกำแพงโขดหินแล้ว..”สิ้นคำตอบของไอริน ผมที่ได้ยินแบบนั้นก็ต้องสตั๊นซ้ำอีกครั้ง อย่าบอกนะว่าไอ้ที่ตลอดทางเธอทำตัวแปลกๆเอาแต่ก้มหน้าเงียบไม่พูดอะไรจะกำลังวางแผนเรื่องนี้อยู่..
“อะ..อึก ละ..แล้วเธอรู้หรือไงว่าทำลูกมันทำยังไง..?”
“แน่นอน..ในห้องสมุดของตระกูลรวบรวมความรู้ทั้งหมดเอาไว้ ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องเซ็กซ์ ถึงฉันจะไม่เคยเห็นมาก่อน และมองว่ามันเป็นเรื่องที่น่าขยะแขยง แต่ถ้าต้องทำกับนาย ฉันเองก็ไม่ติดขัดหรอกนะ ไม่สิ..ฉันว่ามันจะต้องรู้สึกดีมากแน่ๆ..”ไอรินที่กล่าวออกมา ก่อนจะเอนตัวคลานเข่าเข้ามาคร่อมร่างของผม โดยผมที่กำลังนั่งอยู่ก็เกือบจะหงายหลัง แต่โชคดีที่ใช้แขนพยุงเอาไว้ได้ทัน..
“อีกอย่างฉันจะได้ช่วยแก้เงื่อนไขเอมพาสของนายด้วยไง..”ไอรินที่กล่าวออกมา ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใช้ลิ้นเลียที่ซอกคอของผม
“เหะ..? เหะ..? ดะ..เดี๋ยวสิ มันจะต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ แผนของฉันไม่เคยพลาดเลยนะ ไหงเป็นงี้ไปได้ล่ะ..อยะ..อย่าพึ่ง อึก..!”
“อู้ววววว ขอตั้งชื่อกลยุทธ์นี้ให้ว่ากลยุทธ์สาวคลูตอกกลับ ยุทธการพิชิตใจนายเหลี่ยมจัด ลบเหลี่ยมแล้วโดนซะบ้างเถอะไอ้เวร จ้อนสะใจโว้ย..!”ไอ้จ้อนที่ตั้งชื่อกลยุทธ์ให้เสร็จสรรพ ก่อนที่ต่อจากนั้น..
5 ชั่วโมงต่อมา
《ชาร์จพลัง X ฟอร์ส 700 หน่วย》
ไรท์:คอมเม้น..!!!!
