ตอนที่ 140: การใช้งานโหมดการรวมกัน
“อั๊ก!”
เสียงกรีดร้องที่ออกมาจากสิ่งกีดขวางนั้นดังก้องเข้ามาในหูของเขา
กุสตาฟจ้องมองไปข้างหน้าพร้อมกับหรี่ตาลง เขาสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้แล้ว แต่การได้เห็นมันด้วยสองตาก็ยังทำให้เขารู้สึกเย็นชาอยู่บ้าง
ข้างหน้าเขาคือบุคคลที่ถูกจุดไฟเผาอย่างสมบูรณ์
จากเสียงกรี๊ด เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ชาย เขายังคงฟาดฟันไปมาด้วยความเจ็บปวดและกระแทกกับกำแพงที่อยู่รอบๆ ตัวซึ่งถูกไฟไหม้ด้วย
กุสตาฟเอื้อมมือออกไปหาเขาอย่างรวดเร็วและคว้าไหล่ของเขาไว้ก่อนที่จะยกเขาขึ้น
‘ฉันต้องไปให้เร็วกว่านี้… ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะใช้ทักษะนี้’ กุสตาฟกล่าวภายในใจ ขณะที่เขาหันหลังกลับด้วยความเร็ว
[การรวมกันถูกเปิดใช้งาน]
[ ความเร็ว + การวิ่ง เปิดใช้งานแล้ว]
[-500 พลังงาน]
ทูชชชชชชชชชช!
กุสตาฟเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวและมาถึงนอกหลุมในทันที
การเคลื่อนไหวของร่างกายของเขาทำให้เกิดภาพติดตา เนื่องจากความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างมากทำให้เปลวไฟภายในห้องสร้างเส้นทาง
ปัง
กุสตาฟลงจอดที่ด้านนอกและมีฝุ่นเกาะก่อตัวขึ้น
เขาค่อย ๆ หย่อนบุคคลนั้นออกจากไหล่ของเขา ซึ่งเสื้อผ้าถูกไฟไหม้จนหมดด้วยผิวหนังที่คล้ำและตุ่มพองที่มองเห็นได้หลายส่วน
เนื่องจากความเร็วที่รุนแรงของเขาก่อนหน้านี้ ไฟบนร่างของเหยื่อรายนี้ถูกดับแล้ว แต่เขาก็ยังกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อลมเข้าบาดแผลทำให้พวกเขารู้สึกแสบมากยิ่งขึ้น
[การรวมกันถูกปิดการใช้งาน]
ความเร็วของกุสตาฟกลับมาเป็นปกติหลังจากนี้ แต่เขาใช้คะแนนพลังงานไปแล้วมากกว่า 500 คะแนน เนื่องจากทักษะนี้
เขารู้ว่าจะต้องเสียแต้มพลังงานจำนวนมาก เมื่อเขาเห็นข้อมูลของทักษะนี้เป็นครั้งแรก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่เคยใช้มันมาจนถึงตอนนี้ นั่นเป็นเพราะเขาไม่มีวิธีอื่นใดในการดับไฟบนร่างของพนักงานคนนี้ ดังนั้นเขาจึงต้องอาศัยการผสมผสานกัน
การเพิ่มความเร็วอย่างเข้มข้นของเขาเป็นปัจจัยสำคัญในการดับไฟ
กุสตาฟมีใบหน้าแปลก ๆ ขณะจ้องมองชายที่ถูกไฟคลอกตายไปครึ่งหนึ่ง แม้ว่าเขาจะอุ้มชายคนนั้นไปก่อนหน้านี้ แต่เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดจากเปลวเพลิงเพราะการป้องกันร่างกายของเขา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้ถึงอุณหภูมิสูง
แม้ว่าจะไม่น่าเป็นไปได้ที่เปลวไฟปกติจะส่งผลกระทบต่อเขาตั้งแต่นี้ไป แต่เขาก็ยังนึกภาพออกว่าเหยื่อรู้สึกอย่างไร เนื่องจากการเผชิญหน้าครั้งแรกกับหนอนสุริยะ
ขณะที่ยังสวมหน้ากากอยู่ กุสตาฟก็นั่งยองๆ และวางยารักษาในปากของชายคนนั้น
เสร็จแล้วก็หันกลับมามองที่ตัวอาคารก่อนจะกระโดดกลับเข้าไป
กุสตาฟเริ่มย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง โดยนำคนงานที่เขาสามารถหาออกมาได้ และในอีก 3 นาทีต่อมา เขาก็นำทุกคนที่เขาสามารถหาเจอในอาคารออกมาได้
กุสตาฟกระโดดลงมาอีกครั้ง เขาสัมผัสได้ถึงการเข้าใกล้ของยานพาหนะและภาพเงาที่มาจากข้างหน้า
วู้ๆๆๆ!
กุสตาฟหันไปทางทิศตะวันออกและพุ่งออกไปไกล
แซ่ด! แซ่ด! แซ่ด!
-“ใครคือชายสวมหน้ากากคนนั้น?’
-“ฉันสงสัยว่าเขาเป็นใคร”
-“เขาตัวใหญ่และมีกล้ามเนื้อแน่นมาก ฉันพนันได้เลยว่าเขาเป็นเลือดผสมที่ทรงพลัง”
-“เราควรจะดีใจที่เขาช่วยชีวิตเพื่อนร่วมงานของเราไว้มากมายในวันนี้”
แม้ว่าบรรยากาศจะอึมครึม แต่เชฟก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงความกล้าหาญของชายสวมหน้ากาก
ภายในเวลาไม่ถึง 30 วินาที หน่วยดับเพลิงก็มาถึงพร้อมกับครู 3 คนในโรงเรียน
แผนกดับเพลิงเปิดใช้งานเครื่องที่บินอยู่เหนือห้องครัวและเสกของเหลวที่เหมือนน้ำแข็ง ซึ่งมีขนาดเท่ากับทะเลสาบก่อนที่จะทิ้งมันลงบนตัวอาคารทั้งหมด
พ่อครัวในบริเวณใกล้เคียงถูกขอให้ย้ายออกจากสภาพแวดล้อม เนื่องจากปริมาตรของของเหลวที่แพร่กระจายไปยังบริเวณใกล้เคียง
ไฟดับในทันทีและแผนกดับเพลิงเริ่มสอบสวนเพื่อหาสาเหตุของเหตุการณ์
เมื่อบอสดันโซกลับมาพร้อมกับเหล่าอาจารย์ สิ่งแรกที่เขาทำคือถามเกี่ยวกับกุสตาฟ
“ฉันไม่เห็นเขา บอส ฉันไม่รู้ว่าเขาออกไปแล้วหรือยัง” พนักงานคนหนึ่งตอบด้วยคำพูดเดียวกันกับคนอื่นๆ
บอสดันโซเริ่มเป็นกังวลและแม้แต่คนงานบางคนก็มองไปรอบ ๆ จนกระทั่งพบว่าเขานั่งอยู่ใต้ร่มเงาห่างจากตำแหน่งปัจจุบัน 300 เมตร
เหล่าเชฟดีใจที่เขาไม่ได้ถูกไฟคลอกตาย แต่พวกเขาก็สงสัยว่าเขาออกมาเมื่อไหร่ พวกเขาไม่ได้สงสัยว่ากุสตาฟเป็นชายสวมหน้ากาก แต่อย่างใด เนื่องจากความแตกต่างของขนาดและความแข็งแกร่ง พวกเขาเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับกุสตาฟมาก่อนด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ว่าเขาไม่สามารถแข็งแกร่งเท่าชายสวมหน้ากากที่ปรากฏตัวก่อนหน้านี้ได้ นอกจากนี้ กุสตาฟตอนนี้ไม่ได้สวมเสื้อ ขณะนั่งอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ด้วยผมสีบลอนด์ของเขามีแผลไหม้สีเข้มในที่ต่างๆ
ใบหน้าของเขามีเขม่าและมีรอยไหม้ที่ร่างกายส่วนบนของเขา คนงานไม่สามารถลืมรูปลักษณ์อันแข็งแกร่งและท่าทางของชายสวมหน้ากากพร้อมกับแจ็กเก็ตฮูดสีแดงที่เขาสวม ซึ่งไม่ไหม้ แม้ในขณะที่เขาเดินผ่านเปลวเพลิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร่างของกุสตาฟซีด เมื่อเทียบกับชายสวมหน้ากาก
คนงานรู้สึกว่าเขาอาจได้รับการช่วยเหลือจากชายสวมหน้ากากเช่นกัน มีเพียงบอสดันโซ เท่านั้นที่มีความคิดเห็นแตกต่างจากคนอื่นๆ
“เธอโอเคไหม กุสตาฟ” นี่เป็นคำถามแรกของบอสดันโซ เมื่อเขามาถึงตรงหน้ากุสตาฟ
“อืม ผมสบายดี…” กุสตาฟพูดพร้อมพยักหน้า ใบหน้าของเขาฉายแววอ่อนล้าและไม่เชื่อ
“ผมช่วยบางคนไว้ไม่ได้ครับ” เขากล่าวเสริม ขณะจ้องไปที่บอสดันโซ
“ฉันรู้…โอ้… เธอทำดีที่สุดแล้ว ขอบคุณมาก” บอสเนโซพูดด้วยน้ำตาคลอเบ้า
“น่าจะทำได้ดีกว่านี้นี่ครับ ” กุสตาฟพูดพร้อมกับถอนหายใจ แต่เขาตัดสินใจที่จะไม่เอาชนะตัวเองด้วยเรื่องนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะอธิบายอารมณ์ปัจจุบันของเขาไม่ได้ก็ตาม
กุสตาฟสามารถนำทุกคนออกจากอาคารได้ ก่อนที่แผนกดับเพลิงและครูจะปรากฏตัวขึ้น แต่ทุกคนไม่รอด
————————————————————–
