การโทรถูกตัดการเชื่อมต่อ ณ จุดนั้นและกราเดียร์ ซานาทัสถูกทิ้งให้ยืนด้วยใบหน้าสับสน
“เธอหมายถึงสิ่งที่ฉันคิดหรือหมายถึงอะไร?” เขาพึมพําด้วยท่าทางครุ่นคิด “โอ้ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่… คุณหนูยังเด็กอยู่เลย”
กราเดียร์ ซานาทัสกระโดดขึ้นไปและหายตัวไปในท้องฟ้ายามค่ําคืนหลังจากนั้น
กุสตาฟมาถึงแล้ว กลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของเขา เมื่อไม่กี่นาทีก่อน
แม้ว่าชั้นสุดท้ายจะทรุดโทรม เนื่องจากการสู้รบก่อนหน้านี้และเพื่อนบ้านจํานวนมากที่อยู่รอบ ๆ ก็มีส่วนของอาคารในสภาพที่ย่ําแย่ แต่ก็ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บนอกจากแองจี้
แองจี้อาการดีขึ้นแล้วเพราะเธอใช้แคปซูลรักษาก่อนจะตามกุสตาฟไป
เจ้าหน้าที่หลายคนสามารถสังเกตุได้ในบริเวณใกล้เคียง ทางรัฐได้ส่งคนมาซ่อมอาคารหลายส่วน
อพาร์ตเมนต์ที่อยู่ในสภาพที่ย่าแย่ต้องรอการซ่อมแซม ถึงแม้ว่าจะไม่มีผู้บาดเจ็บล้มตาย แต่การกระทําของเอนดริกได้สร้างความไม่สะดวกให้กับผู้คนจํานวนมากรวมครอบครัวของแองจี้ด้วย
อพาร์ตเมนต์ของกุสตาฟ ไม่ได้อยู่ในสภาพที่เลวร้าย เขาจึงปล่อยให้ครอบครัวของแองจี้เข้ามาได้ เมื่อแองจี้กลับมา เธอได้เรียกหาครอบครัวของเธอและได้รับแจ้งว่า ขณะนี้พวกเขาอยู่ในอ พาร์ตเมนต์ของกุสตาฟ
เธอกลืนน้ําลายอย่างประหม่า เพราะไม่คิดว่าคืนนี้เธอจะยังเห็นกุสตาฟอยู่
แผนของเธอคือการคิดให้ถี่ถ้วนตลอดทั้งคืนเพื่อที่เธอจะได้คิดหาวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ไขปัญหาที่อาจก่อให้เกิดปัญหาในความสัมพันธ์ปัจจุบันของพวกเขา
ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอจะพูดกับเขาอย่างไร แองจี้มาถึงหน้าประตูและเคาะหลายครั้ง
ก๊อกก๊อก!
ประตูเลื่อนเปิดออก และแองจี้เห็นฟิลน้องชายของเธอยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม
“หือ? กุสตาฟอยู่ที่ไหน” เธอถามขณะเดินเข้ามา
“พี่ใหญ่กุสตาฟบอกว่าไม่อยากถูกรบกวน… เขาอยู่ในห้อง และทําสิ่งนั้น.. เอ่อ คุณเรียกมันว่าอะไร… การถ่ายทอดสายเลือด…” ฟิลตอบด้วยแววตาไม่มั่นใจ
“โอ้ เขากําลังนั่งสมาธิ…ฉันเข้าใจ” แองจี้ตอบเมื่อเห็นพ่อแม่ของเธอนั่งอยู่บนโซฟาด้านหน้า
“การซ่อมแซมของเราไม่ใหญ่เกินไป ฉันแน่ใจว่ามันจะเสร็จภายใน 2 ชั่วโมง” พ่อของแองจี้พูดขึ้นจากข้างบน
แองจี้นั่งลงและมองไปรอบๆ ด้วยท่าทางประหม่า
“เป็นยังไงบ้างพี่สาว? พี่ชายกุสตาฟ ชนะหรือไม่ เกิดอะไรขึ้นกับอีกคนหนึ่ง?” ฟิลเปล่งเสียงออกมาอย่างรวดเร็ว
“ถ้าเขาแพ้ เขาจะไม่อยู่ที่นี่ตอนนี้ใช่ไหม” แองจี้พูดออกมา
“ฉันรู้ ฉันรู้ว่าพี่ใหญ่กุสตาฟจะชนะ” ฟิลกล่าวด้วยความยินดี
“อะไรคือเหตุผลที่เด็กคนนั้นเลือกการต่อสู้?” แม่ของแองจี้ถามด้วยท่าทางทิ้ง
แองจี้ตัดสินใจที่จะอธิบายสิ่งต่างๆ ให้พวกเขาฟัง โดยที่ละเว้นส่วนที่เกี่ยวกับ กุสตาฟที่ต้องการจะฆ่าเอนดริก เพราะมีน้องชายคนเล็กของเธออยู่
ขณะนี้กสตาฟอยู่ในห้องนอนของเขา ปิดกั้นสิ่งรบกวนสมาธิ ในขณะที่กําลังจดจ่ออยู่กับการรีชาร์จยาร์กี้ของเขา เขาโยนสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อไม่นานมานี้ไปที่ด้านหลังของจิตใจและตั้งสมาธิกับการรีชาร์จยาร์กี้ของเขาอย่างเต็มที่
ในตอนนี้ พลังงานของมันฟื้นขึ้นมาเพียง 40 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น และตอนนี้ก็เที่ยงคืนแล้ว
กสตาฟสามารถเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ได้ เพราะเขาสามารถเริ่มรีชาร์จยาร์กี้ของเขาได้ แต่เขาไม่ต้องการเพราะความยุ่งยากที่เกี่ยวข้อง หากยาร์กี้ถูกปล่อยให้ชาร์จตัวเองโดยไม่ได้รับค่าแนะนำ
เลือดหยดลงรูจมูกของเขา ซึ่งเขารีบทําความสะอาดด้วยแขนเสื้อ
“อาการบาดเจ็บของฉันคงแย่ลงไปอีก ถ้าฉันไม่รีบทํา” กุสตาฟพูดในใจขณะที่จิตใจของเขาจดจ่ออยู่กับยาร์กี้สีชมพูสดใส
“ค่อนข้างอันตราย เนื่องจากการฟื้นฟูไม่ได้ผลอย่างรวดเร็วภายใน
(“นายเคืองแองจี้หรือเปล่า”)
ระบบก็ถามคําถามนี้พร้อมโดยทันที
เกี่ยวอะไรกับเธอ? คํานึงถึงธุระของเธอไว้ กุสตาฟตอบภายใน
(“ธุระของนายคือธุระของฉัน… และฉันบอกได้เลยว่า…”) ก่อนที่ระบบจะพูดจบประโยคกุสตาฟก็ขัดจังหวะ
“เลิกยุ่งกับเรื่องของฉัน…ฉันไม่อยากพูดถึงมัน กุสตาฟกล่าว
(“…”)
กุสตาฟยังคงรีชาร์จยาร์กี ของเขาต่อไป หลังจากนั้นระบบก็เงียบลง
ในเวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ฟิลมาที่ประตูห้องของเขาและประกาศการจากไป
“พี่ใหญ่ กุสตาฟ การซ่อมแซมอพาร์ตเมนต์ของเราเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะ… พ่อกับแม่บอกว่าเราไม่ควรรบกวนคุณ แต่ฉันแค่ต้องการพูด” ฟิลพูดออกมา
“อืม… ฉันคิดว่าคุณควรคุยกับพี่ใหญ่แองจี้ ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยมีความสุข” เขาเสริมก่อนจะหันหลังเดินจากไป
กสตาฟซึ่งยังคงนั่งอยู่บนเตียงค่อยๆลืมตาขึ้นและลูกขึ้นจากเตียง
แองจี้และครอบครัวของเธอกําลังจะออกไปทางประตู เมื่อเขาเดินออกจากห้องไปที่ห้องนั่งเล่น
“โอ้ กุสตาฟ ขอบคุณที่ให้เราพักที่นี่ และขอโทษที่ทําให้วุ่นวาย” แม่ของแองจี้เป็นคนแรกที่ส่งเสียงออกมาจากบริเวณประตูหลังจากสังเกตเห็นกุสตาฟ
“ไม่มีปัญหาเลย…” กุสตาฟโบกมือ
พ่อของเธอยังกล่าวคําขอบคุณบางคํา “กุสตาฟ ขอบคุณ” แองจิ้มองลงมาขณะที่เธอพูด หลีก เลี่ยงการสบตากับกุสตาฟ
กุสตาฟพยักหน้า ขณะที่พวกเขาย้ายออกจากอพาร์ตเมนต์ของเขา “แองจี้ เจอกันพรุ่งนี้” จู่ๆกุสตาฟก็พูดขึ้นขณะที่ประตูกําลังปิด
แองจี้มีสีหน้าประหลาดใจ เมื่อได้ยินดังนั้น หันกลับไปมองที่กุสตาฟก่อนปิดประตู
(“นายกําลังวางแผนอะไรอยู่”)
“ไม่ใช่เรื่องของเธอ… เธอจะต้องรอจนถึงพรุ่งนี้เพื่อหาคําตอบ” กุสตาฟพูดขณะเดินกลับไปที่ห้องของเขา
ภายในหอสังเกตการณ์ MBO สามารถมองเห็นเอนดริกได้ภายในห้องเล็กๆ ที่มีจอภาพโฮโลแกรมอยู่ วางไว้ด้านหน้า
เครื่องแบบสีขาวของเขาถูกถอดออก และตอนนี้เขาอยู่ในชุดสีดํา
ดูเหมือนว่าเขาจะเพิ่งฟื้นคืนสติ ในขณะที่เขากําลังตรวจสอบตัวเองอยู่แม้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาได้รับการดูแลแล้ว แต่ก็ยังมีรอยแผลเป็นบางส่วนที่ยังไม่หายไปอย่างสมบูรณ์ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทําให้เขามีผ้าพันแผลพันรอบใบหน้าและล่าคอของเขา
บนจอโฮโลแกรม เห็นชายในเครื่องแบบกําลังพูดอยู่ “การลงโทษสําหรับความผิดเหล่านี้มีดังนี้…”
