“ฉันรู้ว่าเธอมีอะไรจะพูด… เธอเริ่มก่อนที่ฉันจะพูดของฉัน” กุสตาฟกล่าว
แองจี้หยุดกินข้าวของเธอชั่วคราว เมื่อได้ยินเช่นนั้น และจ้องไปที่กุสตาฟด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวบนใบหน้าของเธอ
“ฉันคาดเดาได้ใช่มั้ย” แองจี้พูดออกมา
“อืม เราจะไปจากที่นี่ ถ้าเธอไม่มีอะไรจะพูด” กุสตาฟพึมพํา ขณะที่เขาดื่มน้ําและทําความสะอาดปากของเขา
“เอ่อ คือ…ฉัน- ฉันอยากจะขอโทษที่หยุดนายเมื่อวันก่อน …”แองจี้พูดด้วย ท่าทางหงิกงอ
“ฉันรู้ว่ามันดูเหมือนไร้เดียงสา แต่ที่ทําอย่างนั้นเพราะฉันรู้ว่าการมีน้องชายเป็นอย่างไร… แม้ว่าสถานการณ์ของนายจะแตกต่างจากฉันมาก และความสัมพันธ์ของนายกับเขาแทบจะตรงกันข้ามกับพี่ชายของฉัน แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่า การที่นายฆ่าเขาคงจะมากเกินไป แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจบางอย่างที่ฉันไม่เคยได้รับมาก่อน…” แองจี้พิมพ์ขณะจ้องไปที่กุสตาฟ
“อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเวลาจะย้อนกลับมา ฉันก็ยังจะหยุดนาย ถ้าการฆ่าเขาจะท่าให้นายเจ็บปวดทางจิตใจ…” เสียงของแองจี้เริ่มเคร่งขรึม เมื่อเธอมาถึงจุดนี้
“นายมีศรัทธาในโลกน้อยลงแล้ว… โลกล้มเหลวสําหรับนายและเปลี่ยนนายเป็นนายในวันนี้ ฉันไม่ได้บอกว่ามันไม่ดี แต่ฉันไม่อยากให้บุคลิกของนายแย่ลง ฉันจะเกลียดตัวเองตลอดไป ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนาย” แองจี้พูดด้วยริมฝีปากสั่นเทา
“ฉันเข้าใจว่าทําไมนายถึงอยากทํา และฉันสัญญาว่าฉันจะไม่หยุดนายอีก หากเป็นสถานการณ์ปกติ แต่ฉันจะไม่อนุญาตให้นายฆ่าสมาชิกในครอบครัวของนาย… ถ้าเขาเข้ามาใกล้นายในครั้งต่อไป ..” แองจี้เงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่กุสตาฟด้วยท่าทางที่แน่วแน่
“ฉันจะฆ่าเขาเอง” เธอพูดออกมา เมื่อถึงจุดนี้ กุสตาฟอ้าปากค้างเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจหลังจากฟังแองจี้ เขาจ้องไปที่มือของเธอและสังเกตว่าพวกมันสั้นเล็กน้อย เธอต้องใช้ความกล้าหาญมากแค่ไหนในการตัดสินใจเรื่องนี้ กุสตาฟรู้สึกประทับใจกับการตัดสินใจของเธอจริงๆ
ฉันคิดว่าเธอหยุดฉัน เพราะคิดว่าฉันจะได้รับผลกระทบถ้าฉันฆ่าเอนดริก… *เฮ้อ” เธอคิดมากไป กุสตาฟกล่าวภายใน
“การอ้างสิทธิ์นี้เป็นสิ่งหนึ่ง… แต่เธอสามารถทําได้จริงหรือ เธอมีความสามารถเพียงพอหรือไม่ ความตั้งใจของเธอ หรือความแข็งแกร่งของเธอเพียงพอหรือไม่ และที่สําคัญที่สุด… เธอมีพลังเพียงพอหรือไม่” กุสตาฟถามต่อเนื่อง
“ฉัน… ฉันหมายถึง ฉันจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะเขาได้ ถ้าฉันพยายามมากพอ” แองจี้ตอบด้วยน้ําเสียงสั่นคลอน
“อม” กุสตาฟไม่สงสัยคําพูดของเธอจริงๆ เพราะแองจี้มีศักยภาพมากจริงๆ ถ้าเธอใช้กําลังเต็มที่ แต่นี่ไม่ใช่แค่กรณีของความพ่ายแพ้ เขายังสงสัยว่าเธอมีความตั้งใจมากพอที่จะฆ่าใครซักคนจริงๆ
“ทําไมเธอถึงยืนกรานที่จะเชื่อว่าสภาพจิตใจของฉันจะได้รับผลกระทบถ้าฉันจะฆ่าเอนดริก?” กุสตาฟถาม
“…กสตาฟบอกฉันได้ไหมว่านายไม่เคยแบ่งปันความทรงจําดีๆ กับเอนดริกเลย” แองจี้พิมพ์
ปากของกุสตาฟเปิดขึ้นเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็ปิดกลับโดยไม่สามารถพูดอะไรได้สักค่า
“ถ้านายสามารถบอกฉันได้ว่านายไม่เคยแบ่งปันความทรงจําดีๆกับเอนดริกเลย ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของนายอีก” เธอกล่าวเสริม
ความทรงจําเริ่มท่วมท้นในหัวของกุสตาฟ เมื่อย้อนไปเมื่อเอนดริกยังเป็นทารก
ตอนนั้นเขาเริ่มถูกทารุณกรรม แต่เขารู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่แอบไปที่เปลของน้องชายคนเล็กเพื่อเล่นกับเขา
เขาจ่ารอยยิ้มที่ไร้เดียงสาและน่ารักของเอนดริกได้ตั้งแต่ยังเป็นทารก เมื่อเอนดริกอายุได้ 2 ขวบ เขายืนอยู่ต่อหน้ากุสตาฟเพื่อปกป้องเขาจากการถูกพ่อแม่ทุบตีในตอนนั้น
เอนดริกได้รับการยืนยันแล้วว่ามีสายเลือดเกรด A ดังนั้นพ่อแม่ของพวกเขาจึงดูแลเขาด้วยความระมัดระวังอย่างมาก เมื่อเขาเริ่มกรีดร้องและร้องไห้เพราะการทารุณของกุสตาฟ พวกเขาต้องหยุดทุกครั้งที่เขาอยู่
กุสตาฟนึกถึงตอนที่น้องชายคนเล็กของเขาเป็นแหล่งลี้ภัยและความสุขเมื่อตอนที่เขายังอายุประมาณ 1 ถึง 5 ขวบ
ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเอนดริกกลายเป็นนักเรียนของเอชซีลอน อะคาเดมี และได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้เข้าเรียนในชั้นเรียนที่เกินอายุของเขา เขาจําได้ว่าเอนดริกเริ่มมองคนอื่นด้อยกว่าตัวเองได้อย่างไร พ่อแม่ของกุสตาฟในตอนนั้นไม่ได้เตือน เขาและทุกคนรอบตัวเขาต่างก็ร้องเพลงสรรเสริญเขา ดังนั้นตัวละครของเขาจึงเริ่มบิดเบี้ยวเป็นสิ่งที่บิดเบี้ยวมากขึ้น
กุสตาฟพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้ไขการกระทําที่ผิดพลาดของเอนดริกเมื่อเอนด ริกรังแกเพื่อนร่วมชั้น แต่ในทางปฏิบัติแล้วเขาต้องต่อสู้กับสังคม
ทุกคนยกย่องเอนดริกสําหรับความผิดของเขา ขณะที่กุสตาฟตาหนิเขา เอนดริกชอบอยู่ในความสนใจ ดังนั้นเขาจึงหยุดฟังกุสตาฟ
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เอนดริกเห็นกุสตาฟถูกทุบตีโดยไม่สามารถสู้กลับได้
นี่เป็นจุดเปลี่ยนของเอนดริกในทางปฏิบัติ “ทําไมฉันถึงมีคนอ่อนแอเช่นแกเป็นพี่ใหญ่ของฉัน”
กุสตาฟไม่เคยลืมคําถามนี้ที่ถูกถามด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยามอย่างมาก
จากจุดนั้นเป็นต้นมา เอนดริกหยุดปกป้องเขาและกลายเป็นหนึ่งในผู้ที่ทําร้ายเขา
กุสตาฟดูขัดแย้งเล็กน้อย เมื่อความทรงจําเหล่านี้หลั่งไหลเข้ามา
“ฟังนะ… น้องชายของนายถูกรายล้อมไปด้วยคนบ้าๆ บอ ๆ เหมือนพ่อแม่ของนายมาทั้งชีวิต เขาอายุ 12 ปีเหมือนน้องชายของฉัน ดังนั้นฉันคิดว่าเขายังมีที่ว่างสําหรับการเปลี่ยนแปลงถ้าเขาพบสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม” แองจี้พูดออกมา
“หม ฉันให้โอกาสเขาไปแล้วหลายครั้งที่จะถอยออกไป แต่เขาก็ยังกลับมา อะไรทําให้เธอคิดว่าเขาจะเปลี่ยนไป” กุสตาฟถามด้วยสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อย
เขาไม่ชอบความจริงที่ว่าเขาต้องจ่าความทรงจําเหล่านั้นทั้งหมดเพราะมันทําให้เขารู้สึกว่าแองจี้คิดถูกที่จะหยุดเขา
“เขายังไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม… ค่ายฝึกอบรม MBO จะ เป็นที่ที่ดีที่สุดสําหรับเขาในการเรียนรู้ความอ่อนน้อมถ่อมตน เพราะเขาไม่ใช่คนเดียวที่พิเศษ แต่ถ้าเขาไม่ชอบนายอีกล่ะก็…”แองจี้ยกมือขวาขึ้นเล็กน้อยขณะที่เธอพูด
“ถ้าเขากลับมาหาเพื่อฆ่านายอีก.. ให้ฉันจัดการเอง ฉันจะฆ่าเขาเอง” แองจี้กล่าว
“อม” กุสตาฟเท้าคาง ขณะวางศอกลงบนโต๊ะ
“แองจี้ ฉันมีคาถามจะถามเธอได้ไหม” กุสตาฟพูดขณะที่เขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของแองจี้
“โอ้ ไม่เป็นไร” แองจี้รู้สึกว่าใบหน้าของเธอไหม้เกรียม ขณะที่กุสตาฟสบตากับเธอ)
“เธอมีความรู้สึกกับฉันไหม” กุสตาฟถามด้วยน้ําเสียงของเวทย์มนต์..
