อีก 3 กลุ่มของนกบินปรากฏขึ้นบนด้านตะวันตกเฉียงใต้ ตะวันตก และตะวันออกของท้องฟ้า
กุสตาฟหยิบก้อนกรวดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทําให้พวกมันกลายเป็นหอกก่อนที่จะโยนมันขึ้นไป ด้วยความเร็ว
พลั่บ! พลั่บ! พลั่บ!
หอกพุ่งขึ้นไปด้วยความเร็วและแทงเข้าไปในนกที่มีสีต่างกันท่ามกลางนกที่บินอยู่ที่ละตัว คะแนนบนกระดานคะแนนที่คาดการณ์ไว้เริ่มเพิ่มจํานวนขึ้นเมื่อหอกแทงเข้าในนก
ฝูงนกที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าทีละตัวเริ่มเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่เร็วขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป และนกที่มีสีต่างกันในท่ามกลางพวกมันก็ยากที่จะมองเห็น
อย่างไรก็ตาม กุสตาฟสามารถระบุพวกเขาได้อย่างง่ายดายโดยใช้ดวงตาเทพเจ้า ปัญหาต่อไปคือความเร็วและความแม่นยําในการขว้างของคุณ
ถ้าคนเร็วพอด้วยกําลังแขนและความแม่นยําที่ดี พวกเขาก็ยังสามารถโจมตีนกได้โดยไม่คํานึงถึงความเร็วของกลุ่มของมัน
และเมื่อนกที่เป็นเป้าหมายแต่ละตัวถูกยิงลง ความเร็วก็เพิ่มขึ้น ทําให้ความยากของเกมยาก
ขึ้น
มันเหมือนกับเกม ข้อมูลและคะแนนของบุคคลนั้นถูกบันทึกไว้เพื่อตรวจสอบการปรับปรุงทักษะของพวกเขา และทําการเปรียบเทียบทุกครั้งที่พวกเขามาลองเล่น
ในค่ายตอนนี้ การฝึกพิเศษนี้ถือเป็นเกม และนักเรียนใช้มันเพื่อแข่งขันกันเอง
บุคคลดังกล่าวมีคะแนนสูงสุดที่บันทึกไว้คือนักเรียนที่มีสายเลือดให้แขนวิเศษ
คะแนนของเขาสูงถึง 3000 ในการลองครั้งแรก เมื่อนักเรียนคนอื่นไม่สามารถเกิน 800 ถึง 1000 ก่อนที่นกจะหายไปและต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
แน่นอนว่านักเรียนคนนี้ได้รับการยกย่องว่าเก่งที่สุดในเกมนี้/การฝึกซ้อม ได้อวดคะแนนของเขา ไม่เหมือนนักเรียนพิเศษที่ไม่ได้พูดถึงทุกครั้งที่พวกเขามาที่นี่เพื่อฝึกซ้อม
ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครรู้จริงๆ ว่าคะแนนสูงสุดของเขาตอนนี้มากกว่าคะแนนของพวกเขาหรือไม่
กุสตาฟเก็บก้อนกรวดด้วยความเร็วมหาศาลและโยนมัน หลังจากที่พวกมันกลายเป็นหอก
ในอีก 30 นาทีต่อมา เขาเคลื่อนไหวราวกับภาพที่พร่ามัว และฝูงนกบนท้องฟ้าที่ปรากฏขึ้น หลังจากชุดสุดท้ายตอนนี้มีจํานวนถึง 230 ตัว
[เปิดใช้งานความเร็วแล้ว]
กุสตาฟจับก้อนกรวดข้างละ 7 ก้อนในฝ่ามือขวาและซ้าย ก่อนที่จะโยนมันขึ้น
ทรูนน!
หอกเรืองแสงสีน้ําเงิน 14 เล่มปรากฏขึ้นกลางอากาศรอบๆ ร่างทั้งหมดของเขา
เนื่องจากความเร็วที่เพิ่มขึ้น ทุกสิ่งจึงเคลื่อนไหวช้าลง รวมถึงนกในท้องฟ้าและหอกที่อยู่รอบตัวเขา กุสตาฟโฟกัสและซูมเข้าไปด้วยดวงตาเทพเจ้า ในจุดต่างๆ ด้านบนและสังเกตตําแหน่งของนกหลายตัวที่มีสีต่างกันจากกลุ่มของมัน
บิ๊ก! บิ๊ก! บิ๊ก!
ฝ่ามือของเขากระแทกเข้าที่กันหอก 3 อันที่อยู่ข้างหน้า และส่งมันลอยขึ้นไปข้างบน
เขาไม่เสียเวลาสักครู่เดียวเลย ก่อนที่จะหมุนไปรอบๆ และเหวี่ยงขาของเขาไปที่กันหอกหลายอัน ส่งพวกมันไปยังทิศทางต่างๆ บนท้องฟ้า
บิ๊ก! บิ๊ก! ก! บิ๊ก! บิ๊ก!
ในเวลาเพียง 2 วินาที หอกทั้ง 14 เล่มก็ถูกโจมตีและเคลื่อนที่ไปในอากาศก่อนที่จะเจาะทะลุนกที่เขาสังเกตเห็นก่อนหน้านี้
กสตาฟคว้าก้อนกรวดมากขึ้นและขว้างหอกขึ้นไปข้างบน
เขาหันศีรษะไปทางด้านหลังอย่างรวดเร็ว เมื่อสังเกตเห็นกลุ่มสุดท้ายและนกที่มีสีต่างกันใน ท่ามกลางพวกมัน
แม้ว่ากุสตาฟจะเร็วมาก แต่นกเหล่านี้ก็จางหายไปแล้ว ซึ่งหมายความว่าเขาจะล้มเหลวในการรับนกสีพิเศษที่อยู่ท่ามกลางพวกมัน หากพวกมันจางหายไปอย่างสมบูรณ์
บัก!
กุสตาฟกระแทกเท้าลงกับพื้น ทําให้ก้อนกรวดก้อนหนึ่งกระดอนขึ้นไปข้างบน
[ การวิ่งถูกเปิดใช้งานแล้ว]
ในทันทีที่ลูกบาศก์เริ่มลอยอยู่ในอากาศ เขาก็เปิดใช้งานการวิ่ง และคว้ามันไว้ด้วยความเร็วอันเข้มข้น ก่อนที่จะโยนมันขึ้นไปด้วยแรง ลูกบาศก์ยังคงอยู่ในกระบวนการเปลี่ยนแปลง เมื่อพวกมันพุ่งออกจากกํามือของเขา
มันแปลงร่างเป็นหอกโดยสมบูรณ์ ในขณะที่กําลังพุ่งข้ามอากาศและแทงผ่านนกที่มีสีต่างกัน ก่อนที่กลุ่มของพวกมันจะจางหายไป
ทรูนน!
ฝูงนกในอากาศหายไปในทันที
ปั๊บ!
“12,000 คะแนน
“ด่านที่ 1 เสร็จสมบูรณ์”
AI เปล่งเสียงออกมา
“อืม?” กุสตาฟมีสีหน้าสับสน เมื่อได้ยินดังนั้นก็หันไปมองที่ป้ายบอกคะแนน
“กําลังโหลดด่านที่ 2”
“การเตรียมการเสร็จสมบูรณ์”
“ผู้เล่นต้องการดําเนินการต่อในด่านที่ 2 หรือไม่”
“แนะนําให้ไปถึงอันดับกิลเบิร์ก ก่อนที่จะกลับมาทํางานต่อ”
AI เปล่งเสียงออกมาอย่างต่อเนื่อง
“โอ้ มีฉากที่แตกต่างกัน…” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาด้วยท่าทางนึกคิด
สิ่งที่เขาไม่รู้คือนักเรียนอาวุโสก็ฝึกส่วนตัวประเภทนี้เช่นกัน และพวกเขาตั้งด่านที่สูงขึ้น เพราะพวกเขาอยู่นอกเหนือด่านแรกไปแล้ว ยังไม่มีนักเรียนคนแรกมาถึงจุดนี้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่กุสตาฟยังไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ใครจะลังเล หลังจากเห็นว่าได้รับคําแนะนําให้อยู่ในอันดับกิลเบิร์ก ถึงกระนั้นกุสตาฟมองข้ามสิ่งนั้นโดยสิ้นเชิงและดําเนินการต่อไปเพื่อเริ่มด่านที่ 2
บิ๊ก! บิ๊ก! บิ๊ก!
ในพื้นที่เล็กๆ ที่มีพื้นสีเข้มและกระดานรูปคนยื่นออกมาจากพื้น เด็กที่มีผมหยิกสีดําส่งการโจมตีไปที่กระดานซ้ําแล้วซ้ําเล่า
เขาเตะอย่างรุนแรงที่ลําคอ หน้าอก และล่าไส้ ขาของเขาแดงอยู่แล้วเพราะถูกกระแทกแล้วซ้ําเล่า แต่เขาก็ทําต่อไป
เขากระโดดขึ้นไปและหมุนตัวไปรอบๆ ก่อนจะกระแทกเตะหนักๆ ที่ศีรษะของกระดานที่ดูคล้ายมนุษย์ ทําให้มันสั่นสะเทือนซ้ําแล้วซ้ําเล่า
ดวงตาของเขาดูดุร้าย ในขณะที่เขาโจมตีกระดานซ้ําแล้วซ้ําเล่า
ชายในชุดเครื่องแบบสีส้มยืนห่างจากเด็กชายไม่กี่เมตรและมองดูเขาด้วยท่าทางที่ขัดแย้งกัน “พอแล้ว” เขาพูดออกมา
“ฉันยังทําไม่เสร็จ” เอนดริกพูดด้วยท่าทางจริงจัง ขณะที่เขาโจมตีต่อ
ภาพลักษณ์ของคนๆ หนึ่งเข้ามาในหัวของเขา ในขณะที่เขาทุบตีหมูป่าซ้ําแล้วซ้ําเล่า
“หยะแหยง!” เขาเปล่งเสียงและเตะอีกครั้ง
ปัง
ขาของเขาแทงทะลุหน้าอกของกระดานที่ดูคล้ายมนุษย์ที่แข็งแรงแต่เดิม
“เด็กคนนี้… บางครั้งพลังเดิมของเขารั่วออกมาจากผนึกที่วางไว้บนตัวเขา” เจ้าหน้าที่สังเกต ขณะที่เขาเริ่มก้าวไปข้างหน้า
“ฉันบอกแล้ว…” ก่อนที่เขาจะเปล่งเสียงออกมาได้อย่างสมบูรณ์ ช่องเปิดก็ปรากฏขึ้นทางทิศตะวันออกของกำแพง
หึหึหึ
ผู้ชายในชุดสูทสีน้ําเงินเดินเข้ามา
เอนดริกกับเจ้าหน้าที่หันไปมองคนที่เพิ่งเดินเข้ามา “ห้ะ? ท่านยัง อะไรพาท่านมาที่นี่” เจ้าหน้าที่พูดด้วยน้ําเสียงที่เคารพ..
