ตอนที่ 83: สถานการณ์ที่น่าอาย
กุสตาฟตรวจสอบเปอร์เซ็นต์ของขั้นตอนการผสมนั้นเกือบทุกชั่วโมงในโรงเรียน
มันยังคงเคลื่อนไหวช้าเช่นเคย
แม้จะผ่านขั้นตอนมาทั้งวันแล้วก็ยังทำไม่เสร็จ
–
ขณะที่เขากำลังฝึกอยู่กับครูเอมมี่ เธอสังเกตเห็นอาการแปลกๆ ของเขาและถามว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม
แน่นอน กุสตาฟตอบว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี
บางครั้งเขาก็รู้สึกผ่อนคลาย ซึ่งทำให้การกระทำของเขาล่าช้า
แม้ว่าจะเป็นเพียงเสี้ยววินาที ครูเอมมี่ ก็สังเกตเห็นได้เพราะกุสตาฟแทบจะหยุดชั่วครู่หนึ่งในระหว่างการต่อสู้
สมองของเขาอยู่ในโหมดเต็มกำลังคิดและวางแผนอยู่เสมอ ก่อนที่การโจมตีครั้งแรกจะมาถึง เขาได้เตรียมการโจมตีครั้งที่ 2 และ 3 ไว้แล้วเสมอ แต่คราวนี้ไม่เป็นเช่นนั้น
เขาตัดสินใจแล้วว่าครั้งต่อไปที่เขาจะลองโหมดความสนุก เขาจะขังตัวเองอยู่ในบ้านจนกว่าจะการผสมสายเลือดทั้งสองเข้าด้วยกันจะเสร็จสิ้น
ครูเอมมี่สามารถเห็นกุสตาฟจ้องมองในอากาศไปบางครั้ง ซึ่งทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ แต่เนื่องจากเขาบอกว่าเขาไม่เป็นไร เธอจึงตัดสินใจไม่ไล่บี้ถาม
หลังจากสิ้นสุดการฝึกในวันนั้น กุสตาฟก็กลับบ้านทันที
เขาไม่อยากติดอยู่ข้างนอกเพื่อทำให้ตัวเองอับอายโดยไม่ได้ตั้งใจหรืออะไรบางอย่าง
เขากลับถึงบ้านและนั่งบนเตียงของเขา
เขาจำแนกแต้มวันนี้จากการทำภารกิจประจำวันให้เสร็จก่อน
เขาวางการป้องกันไว้ให้มีระดับสูงเท่าคุณสมบัติอื่นๆ
“เพิ่ม 5 แต้มให้การป้องกัน”
[+5 แต้มถูกเพิ่มในการป้องกัน]
ในที่สุดกุสตาฟก็เริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในร่างกายของเขาหลังจากการป้องกันถึง 15 แต้ม
เขาอยากจะลองทดสอบดู แต่ในตอนนี้ ไม่มีอะไรที่เขาสามารถใช้ทดสอบการป้องกันของเขาได้ และตอนนี้เขาก็กังวลมากขึ้นเกี่ยวกับโหมดความสนุก
เขาตัดสินใจตรวจสอบความคืบหน้าอีกครั้ง
[ขั้นตอนการผสมผสาน: 57.89%/100%]
กุสตาฟนอนอยู่บนเตียงด้วยความหงุดหงิด หลังจากเห็นความคืบหน้า
เขารู้ว่ามันยังคงต้องใช้เวลาจนถึงสิ้นวันรุ่งขึ้นกว่าจะเสร็จ
กุสตาฟกำลังคิดที่จะอยู่แต่ในบ้านในวันรุ่งขึ้น แต่เขาตัดสินใจไม่ทำเพราะการฝึกกับครูเอมมี่
เขาฝึกกับเธอแค่ 3 วันในสัปดาห์ ดังนั้นเขาจึงไม่อยากพลาดวันใดๆ
คืนวันนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็วอีกครั้งและวันรุ่งขึ้นก็มาถึง
กุสตาฟรู้สึกตื่นเต้น เมื่อเขาตื่นขึ้นเพราะเขามั่นใจว่าการผสมสายเลือดจะเสร็จสิ้นในวันนี้
เขาตรวจสอบความคืบหน้าอีกครั้ง
[ขั้นตอนการผสมผสาน: 78.57%/100%]
เขาเตรียมตัวออกจากบ้านไปโรงเรียน
หลังจากกุสตาฟไปโรงเรียน เขาเริ่มรู้สึกร้อนแรงจากภายใน
กุสตาฟส่งเสียงออกมาเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เขารู้สึกว่าเลือดกำลังเดือดอีกครั้ง
[ขั้นตอนการผสมผสาน: 80%/100%]
เขาสังเกตเห็นว่ามันอยู่ที่ 80% ซึ่งหมายความว่าใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาเดาว่านี่คือเหตุผลของความรู้สึกร้อนรุ่มอยู่ภายใน
หลังจากนั้นไม่นาน ความรู้สึกร้อนก็ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกสดชื่นอีกครั้ง
กุสตาฟเริ่มรู้สึกเสียใจที่มาโรงเรียนแล้ว เพราะเมื่อความรู้สึกร้อนแรงมาถึง เขาถูกบังคับให้หยุดฝีเท้า
นอกจากนี้ เขายังสังเกตเห็นบางสิ่งรอบๆ บริเวณกางเกงของเขา ซึ่งเขาไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้ที่เขาจะพัฒนามันไปอีกได้ในตอนนี้
เขาเดินไปที่ห้องครัวและขอให้บอสดันโซหยุดพักงานของกุสตาฟในวันนี้
สิ่งนี้สร้างความประหลาดใจให้กับบอสดันโซ และเขาถามกุสตาฟว่าไม่เป็นไรใช่หรือไม่
กุสตาฟบอกเขาเพียงว่าเขาต้องการพักผ่อนและบอสดันโซก็ยินยอม
กุสตาฟไปเรียนและนั่งอยู่คนเดียว
ยังเช้าตรู่จึงไม่มีใครเห็นนักเรียนในชั้นเรียน
กุสตาฟแค่นั่งอยู่ที่นั่นเพื่อพยายามสงบสติอารมณ์ จนนักเรียนเริ่มหลั่งไหลเข้ามาในชั้นเรียน
2 คนแรกที่มาถึงรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเขาในชั้นเรียนในขณะนั้น
ต่างจากเมื่อก่อนที่พวกเขาอาจพูดจาดูหมิ่น พวกเขาเพิกเฉยต่อเขาและไปที่ที่นั่งของพวกเขา
เมื่อชั้นเรียนเต็ม การสนทนาเกี่ยวกับงานแลกเปลี่ยนที่จะเกิดขึ้นก็ได้ยินอีกครั้ง
กุสตาฟเพิ่งปิดกั้นความคิดของเขาจากชั้นเรียนและจดจ่อกับการสงบสติอารมณ์
ตลอดทั้งวันเขาขาดสติ
ต่อมาเขาไปที่โรงฝึกเพื่อฝึกกับครูเอมมี่และหลังจากนั้น วันทั้งวันก็จบลง
–
ปะ! ปะ! ปะ! ปะ!
ปัจจุบันครูเอมมี่ใช้อาวุธยาวคล้ายไม้เท้าเพื่อชกกับกุสตาฟ
กุสตาฟกำลังถืออาวุธสีแดงซึ่งเป็นส่วนผสมของปืนและดาบกว้าง
เขาหมุนมัน 3 ครั้งและกระแทกส่วนที่แหลมคมของอาวุธไปที่ไม้พลองในมือของครูเอมมี่
ครูเอมมี่ใช้ไม้เท้าส่วนล่างตบอาวุธของกุสตาฟไปด้านข้าง ก่อนจะหมุนไม้เท้าและกระแทกปลายหัวของเขา 2 ครั้ง
ปัง บั้ก!
กุสตาฟล้มลงกับพื้นหลังจากรับหมัดนั้น
เขานอนลงเหมือนท่อนไม้ หายใจเข้าออกอย่างล้นเหลือ
เขาอยู่ในตำแหน่งนั้นชั่วขณะหนึ่ง
“หืม ช่วงนี้เธอเป็นอะไรไป” ครูเอมมี่ถามด้วยความเป็นห่วง
“ผมไม่เป็นไร” กุสตาฟพูดแล้วลุกขึ้น
“กลับกันเถอะ…” ก่อนที่กุสตาฟจะพูดจบ เขาก็รู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นใต้ท้องของเขา
“เอ่อ” กุสตาฟอุทานออกมาด้วยท่าทางไม่สบายใจ
“เธอสบายดีหรือเปล่า?” ครูเอมมี่ถามขึ้นเมื่อสังเกตเห็นเหงื่อก่อตัวขึ้นบนใบหน้าของกุสตาฟ
“ผมไม่เป็นไร” กุสตาฟพึมพำอีกครั้ง ขณะที่เขารู้สึกถึงความร้อนแรงที่สงบลงและถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกเย็นเฉียบที่เข้มข้น
เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกและจ้องไปที่ครูเอมมี่
“ผมสบายดี” เขาพูดอีกครั้งเพื่อให้ครูเอมมี่ไม่สนใจเขา ดวงตาของเธอเพ่งไปที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา
“โอ้ ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงได้ห่างเหินในช่วงนี้… เข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ใช่มั้ย?” ครูเอมมี่ เปล่งเสียงด้วยรอยยิ้ม ขณะจ้องมองไปที่ครึ่งล่างของกุสตาฟ
กุสตาฟตามสายตาของเธอลงมาและจ้องมองตัวเอง ดวงตาของเขาเบิกกว้าง เมื่อเห็นส่วนนูนขนาดใหญ่ที่ยื่นออกมาระหว่างต้นขาส่วนบนของเขา
ส่วนนูนนั้นใหญ่มากจนยูกาตะที่เขาสวมอยู่ไม่สามารถซ่อนความมีชีวิตชีวาของมันได้
กุสตาฟหันกลับมามองด้วยความเขินอายและใช้มือปิดบังความเป็นส่วนตัว
“มันดูโตขึ้นตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นมัน ทั้งชีวิตและความแข็งแกร่ง ฉันสงสัยว่าเธอเคยคิดจะทำแบบนั้นกับผู้หญิงหรือเปล่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ … อย่างไรก็ตาม ยินดีด้วย เธอโตขึ้นแล้ว ฉันยกนิ้วโป้งให้…” ก่อนที่ครูเอมมี่จะทำตามคำพูดของเธอ กุสตาฟขัดจังหวะเธอ
“ครูเอมมี่ จ้องผมเขม็งแบบนั้นทำไม” กุสตาฟพูดออกมาด้วยความไม่พอใจ
“ของเธอชี้มาที่ฉันเหมือนปืน… แน่นอน ฉันจะต้องจ้องมันกลับไปสิ” ครูเอมมี่พูดพร้อมกับหัวเราะอย่างร่าเริง
————————————————————–
