ตอนที่ 84: การเดินทางออกจากเมือง
กุสตาฟรู้สึกเหมือนอยากเข้าไปในรูเพื่อซ่อนตัว ในขณะนี้ ใบหน้าของเขากลายเป็นสีแดงเล็กน้อย
‘ไอ้โหมดความสนุกบ้าบอนั่น แกทำให้ฉํนต้องอับอายเช่นนี้ได้ยังไง’ กุสตาฟยังคงใช้ฝ่ามือเพื่อปกปิดส่วนนูนของเขา
มันยังคงกระพุ้งและยังแข็งแรงเช่นเคย ดูเหมือนว่ามันจะไม่ลงมาเร็ว ๆ นี้
“เอ่อ ขอโทษที ครูเอมมี่” กุสตาฟพูดแล้ววิ่งไปที่ห้องหนึ่ง
ครูเอมมี่ยิ้มอย่างสนุกสนาน ก่อนจะตอบว่า “เธอช่วยตัวเองได้สัก 2-3 นาทีนะ… แค่ทำความสะอาดให้ถูกวิธีก็พอ!”
กุสตาฟที่เข้าไปในห้องได้ยินอย่างนั้นก็เกือบสะดุดล้มตัวเอง
เขาเดินไปที่ห้องน้ำและขังตัวเองไว้
เขานั่งบนที่นั่งชักโครกด้านหน้าและตรวจสอบความคืบหน้าของการผสมสายเลือด
[ขั้นตอนการผสมผสาน: 99.89%/100%]
กุสตาฟรู้สึกว่าส่วนนูนก่อนหน้านี้เป็นเพราะการรวมสายเลือดกันนั้นเกือบเสร็จแล้ว
‘เหลืออีกแค่นิดเดียว’ กุสตาฟตัดสินใจรอให้มันรวมกันจนเสร็จก่อนตัดสินใจออกจากห้อง
แม้จะเหลือเพียงเล็กน้อย เกือบ 1 ชั่วโมงก็ได้ผ่านไปแล้ว ก่อนที่กุสตาฟจะเห็นการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในสายตาของเขาในที่สุด
[ การผสมสายเลือด สำเร็จ ]
ความรู้สึกไม่สบายผสมกับความสบายหายไปในที่สุด และกุสตาฟไม่สามารถสัมผัสทั้งสองสายเลือดภายในร่างกายของเขาได้อีกต่อไป ตอนนี้เขาสัมผัสได้เพียงสายเลือดเดียวเท่านั้น
[ การแปลงพลังงานและแรงโน้มถ่วง สายเลือดทั้งสองได้รับการผสมสำเร็จแล้ว]
[สร้างสายเลือดระดับ B แล้ว]
กุสตาฟรู้สึกเหมือนดวงตากำลังหลอกเขา
“สายเลือดเกรด B?” เขาพึมพำเบา ๆ ด้วยท่าทางประหลาดใจ
เขาจ้องไปที่การแจ้งเตือนใหม่ที่ปรากฏขึ้น ซึ่งแสดงชื่อและความสามารถของสายเลือดใหม่
“ว้าว” กุสตาฟอุทานด้วยความประหลาดใจ หลังจากอ่านสิ่งที่สายเลือดสามารถทำได้
*****
-2สัปดาห์ต่อมา.
2 สัปดาห์นั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ในช่วง 2 สัปดาห์นี้ กุสตาฟใช้เวลาในการฝึกฝนและเขาได้ฆ่าสัตว์เลือดผสม 2 สายพันธุ์ในช่วง 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา
การป้องกันของเขาตอนนี้มีคะแนนเท่ากันกับคุณสมบัติที่เหลือของเขาแล้ว
เขายังได้เรียนรู้วิธีการใช้ประโยชน์จากสายเลือดใหม่ของเขา แต่เขาก็ยังขาดการควบคุมมัน
กุสตาฟสวมแจ็กเก็ตหนังสีแดงและกางเกงรัดรูป ทำให้เขาดูแข็งแรง
เขากำลังมุ่งหน้าไปโรงเรียนในขณะนี้
เขาไม่ใช่คนเดียวที่ไปโรงเรียนแบบนี้ นักเรียนคนอื่น ๆ ก็สวมแจ็กเก็ตหนังสีแดงและกางเกงด้วย เครื่องหมายของโรงเรียนของพวกเขาถูกวางไว้ที่บริเวณกระเป๋าหน้าอกด้านขวา
ทันทีที่กุสตาฟไปโรงเรียนเขาสังเกตเห็นว่าทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยชีวิต
ตอนนี้ยังเป็นเวลา 6 โมงเช้า ดังนั้นนี่เป็นเวลาที่ค่อนข้างผิดปกติสำหรับนักเรียนที่จะไปโรงเรียน แต่ในที่สุดก็ถึงเวลาที่งานแลกเปลี่ยนจะเกิดขึ้น
นักเรียนที่เข้าโรงเรียนเป็นนักเรียนระดับชั้นที่ 3
ทุกคนมีสีหน้าตื่นเต้น ขณะที่มุ่งหน้าไปยังห้องโถงของโรงเรียน ซึ่งครูใหญ่จะบรรยายสรุปก่อนที่พวกเขาจะถูกขอให้ขึ้นรถ
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้เดินทางไปไหนเลยเพราะพวกเขาไม่ได้จัดกระเป๋าเดินทาง แต่นักเรียนระดับชั้นที่ 3 ได้จัดกระเป๋าเดินทางและสิ่งของจำเป็นทั้งหมดไว้ในที่เก็บของแล้ว
เมื่อเดินทางไม่มีใครต้องพกกระเป๋าเดินทางเนื่องจากมีอุปกรณ์จัดเก็บ
–
ครูใหญ่บรรยายสรุปพวกเขาในห้องโถงนั้นเกี่ยวกับกฎเกณฑ์และสิ่งที่พวกเขาจะได้รับจากที่นั่น
พวกเขาต้องให้เกียรติกันยังไง ซึ่งกุสตาฟเรียกมันว่าการพล่ามเรื่องต่างๆ
เขาพูดต่อไปอีกประมาณ 5 นาที ก่อนออกจากแท่นและบอกให้นักเรียนมุ่งหน้าไปที่รถบัส
รถบัสสีม่วงขนาดใหญ่ 3 คันที่ลอยอยู่เหนือพื้นดินกำลังรอพวกเขาอยู่ที่ลานจอดรถ
ครูทุกคนได้รับอนุญาตให้มากับพวกเขา แต่บางคนก็ตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ
รวมถึงครูเอมมี่
เธอบอกกุสตาฟล่วงหน้าแล้วว่าเธอจะไม่เข้าร่วม ดังนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังในเมืองเอเทรียม ซึ่งตามความเห็นของเธอ มันจะไม่ปลอดภัยเท่ากับเมืองแพลงก์ตอน
นักเรียนก็ขึ้นรถเมล์ทีละคน
รถบัสแต่ละคันใหญ่พอที่จะจุคนได้มากถึง 40 คน และมีนักเรียนน้อยกว่า 100 คนในชั้นเรียน 3 ดังนั้นรถบัสก็เพียงพอที่จะบรรจุทุกคน
แม้แต่ตอนที่กุสตาฟเข้ามา เขาก็ยังคิดถึงย่านนั้น
เมื่อคืนที่ผ่านมาเขาฆ่าสัตว์เลือดผสม ซึ่งหมายความว่าสัตว์เลือดผสมไม่น่าจะปรากฏขึ้นอีกจนกว่าจะผ่านไป 1 สัปดาห์
งานแลกเปลี่ยนนี้ใช้เวลาเพียง 3 วันเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงมีเวลาเพียงพอแต่เขาก็ยังกังวลอยู่
เขาเอาแต่คิดว่า ‘จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกสัตว์เลือดผสมตัวอื่นๆมาโจมตีพื้นที่ใกล้เคียงในขณะที่ฉันไม่อยู่’
กุสตาฟเดินทางไปกับพวกเขาเพียงเพราะเขาต้องการข้ามพรมแดนและตรวจสอบอย่างใกล้ชิด
เขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นั่นมากกว่า 1 วันหลังจากข้ามพรมแดน แต่ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ออกไปจนกว่างานแลกเปลี่ยนจะสิ้นสุดลง
กุสตาฟนั่งที่ด้านหลังในรถบัส ข้างหน้าต่าง และนำหูฟังออกมา
ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยได้รับสิทธิพิเศษนี้มาก่อน แต่ตอนนี้เขาสามารถฟังเพลง ขณะที่พวกเขาเดินทางได้ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าการเดินทางจะใช้เวลาไม่นานเนื่องจากความเร็ว
นอกจากนี้แล้วข้างเขายังมีเด็กผู้หญิงผมขาว ซึ่งบางครั้งก็แอบมองเขาจากด้านข้าง แต่เขากลับไม่สนใจใครเลยบนรถบัส
ในที่สุดเครื่องยนต์ของรถบัสก็สตาร์ทและจากนั้นก็ออกตัว
ซึมมม!
ตามที่กุสตาฟคาดไว้ เมื่อรถบัสมาถึงนอกบริเวณโรงเรียน มันเลี้ยวไปทางถนนที่นำไปสู่บริเวณอพาร์ตเมนต์ของเขา
รถเมล์แล่นข้ามถนนกลางอากาศ
มีวงแหวนเทเลพอร์ตขนาดใหญ่อยู่ข้างหน้า ซึ่งรถคันนี้ขับเข้าไป
วุ้บ!
ตอนนี้เราอยู่ในวงสีน้ำเงินและสีดำอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเกิดช่องเปิดขึ้นที่ด้านหน้ารถบัสของพวกเขา
ซูม!
รถบัสเข้าไปในช่องเปิดและพวกเขามาถึงที่ขอบเมือง ซึ่งเป็นที่ตั้งของย่านของกุสตาฟ
เขาไม่แปลกใจเลยเพราะนี่เป็นเส้นทางที่ใกล้ที่สุดเพื่อไปยังเมืองเอเทรียม เขาได้ทำการวิจัยก่อนหน้านี้แล้ว
รถบัสยังคงเดินหน้าต่อไป
มันผ่านถนนที่ทอดยาวไปถึงกลางเขตป่าที่อยู่ด้านหลัง
ในเวลาไม่กี่วินาที พวกเขาก็ข้ามถนนระหว่างพื้นที่ป่าโปร่ง
กุสตาฟมองเห็นพรมแดนข้างหน้าแล้ว
มองเห็นเส้นเรืองแสงสีน้ำเงินและสีเขียวที่คุ้นเคยทั้งสองด้านของถนน
โดยปกติกุสตาฟมักจะอยู่ทางด้านซ้ายของพื้นที่ป่าโปร่ง เขาไม่เคยไปทางขวา แต่ตอนนี้เขาเห็นมันได้ทั้งสองข้าง
รถเมล์ยังคงขับต่อไปและกำลังเข้าใกล้เส้นทางที่มีสิ่งกีดขวางอยู่ข้างหน้า
เมื่อผ่านไปอีก 300 เมตร ในที่สุดก็อยู่ระหว่างพรมแดนที่กั้นไว้ ซึ่งอยู่ทางด้านขวาและด้านซ้ายของถนน
ซูม!
ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่รถบัสจะมาถึงในบริเวณนั้น
นักเรียนมองไม่เห็นพื้นที่ป่าทางซ้ายและขวาอีกต่อไป มองเห็นได้เฉพาะผนังที่เรืองแสงเป็นเส้นสีน้ำเงินและสีเขียวเท่านั้น
กำแพงสูงหลายพันเมตรและยาวมาก นั่นคือสิ่งที่พวกเขามองเห็นได้ไกลหลายไมล์
การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในสายตาของกุสตาฟทันทีที่รถบัสมาถึงระหว่างพรมแดนที่ปิดกั้น
[เปิดใช้งานการผ่อนชำระพลังงาน]
————————————————————–
