หลังจากตู่หยานจากไป จิตสำนึกของลู่หวู่ก็ออกจากอันเดอร์เวิลด์เหมือนกัน
ในขั้นต้นลู่หวู่วางแผนที่จะมอบวิญญาณหยินทั้งหมดให้กับตู่หยานเพื่อให้ตู่หยานใช้เป็นชิบต่อรองเมื่อเขาไปขอหลี้ภัยอยู่ภายใต้ราชาผีหิน
หลังจากทั้งหมดวิญญาณหยินนั้นไม่ค่อยมีโปรโยชน์เท่าพลังงานวิญญาณ
อย่างไรก็ตามความคิดของเขาถูกปฏิเสธโดยเป่ยลี่ และถูกเป่ยลี่บังคับให้เขาสกัดและเก็บวิญญาณหยินให้ถึง 150,000 ไว้ในสิ่งประดิษฐ์การต่อสู้ของเขา
“ลี่น้อย วิญญาณหยินใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง?” ลู่หวู่ถามเป่ยลี่เมื่อสติของเขากลับมาที่ห้อง
“พวกมันมีประโยชน์อย่างแน่นอน คุณต้องรู้ว่าคนอื่นไม่มีสิ่งประดิษฐ์ที่มีความสามารถในการจัดการพลังวิญญาณเหมือนที่เราทำ พวกเขาสามารถพึ่งพาวิญญาณหยินเพื่อสร้างอาวุธและอุปกรณ์ มีเพียงการสร้างอุปกรณ์ระดับสูงเท่านั้นที่ต้องใช้หินวิญญาณที่หายาก นอกจากนี้วิญญาณหยินก็มีความสำคัญอย่างมาก — เพื่อสร้างเส้นทางมิติ”
“ไม่ใช่ว่าถ้าจะทำอย่างนั้นต้องใช้พลังวิญญาณอย่างเดียวไม่ใช่เหรอ?” ลู่หวู่รู้สึกประหลาดใจ
“ไม่ นั่นแตกต่างกัน พอร์ทัลสามารถสร้างด้วยพลังวิญญาณเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตามมันแตกต่างจากเส้นทางมิติ การก่อสร้างเส้นทางมิติต้องการสิ่งบูชา ในกรณีนี้วิญญาณหยินทำหน้าที่เป็นผู้มีส่วนร่วม นั่นจึงเป็นความแตกต่างพื้นฐานระหว่างพลังวิญญาณและวิญญาณหยิน”
ลู่หวู่กลอกตา “คุณควรเจาะจงมากกว่านี้ ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอันเดอร์เวิลด์เลย”
เป่ยลี่ยิ้มและพยักหน้า “เราไม่ได้ระดมสมองคิดเกี่ยวกับการสร้างดันเจี้ยนเหรอ? วิญญาณหยินเหล่านี้จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งกับการทำดันเจี้ยน นั่นคือเหตุผลที่ฉันขอให้คุณเก็บวิญญาณหยิน 150,000 ไว้ มันเป็นจำนวนที่ต้องใช้สำหรับการบูชาเพื่อเข้าถึงอาณาจักรนารากะ”
ในที่สุดลู่หวู่ก็เข้าใจ เขาอุทานด้วยน้ำเสียงที่น่าประหลาดใจ “นั่นหมายความว่าเราสามารถแนะนำดันเจี้ยนสู่สาธารณชนได้หรือไม่?”
เป่ยลี่พยักหน้า “ใช่ ฉันได้เลือกอาณาจักรนารากะ โดยเลือกจุดพื้นที่ต้องห้ามในนารากะที่มีปีศาจเกิดขึ้นตลอดเวลา มันเป็นพื้นฐานที่เหมาะสำหรับผู้เล่นที่จะได้รับประสบการณ์และยกระดับเลเวลของพวกเขาในเกม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักฆ่าที่ต้องการวัสดุจำนวนมากในการาเลื่อนขั้นอาชีพของพวกเขาเนื่องจากมีเฉพาะบางวัสดุที่พบในนารากะเท่านั้น”
“ที่สำคัญกว่านั้นมีแปดระดับในอาณาจักรนาระกะ ยิ่งคุณไปได้ไกลเท่าไหร่ ปีศาจก็จะมีพลังมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นมันจะเป็นสิ่งที่ท้าทายโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้เล่นที่กำลังเติบโต”
“ใช้เวลาสร้างเส้นทางมิตินานเท่าไหร่?” ลู่หวู่คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะถาม
“มันจะใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง”
ลู่หวู่พยักหน้าก่อนที่เขาจะออกประกาศเซิฟเวอร์ทันทีด้วยความช่วยเหลือของสิ่งประดิษฐ์การต่อสู้
“ประกาศเซิฟเวอร์ : เซิฟเวอร์ของเราจะทำการปิดบำรุงรักษาภายในสิบนาที เพื่อจะทำการติดตั้งดังเจี้ยนลงไป โปรดให้ทุกคนรอคอยและติดตาม”
ผู้เล่นตะโกนดีใจอย่างโกลาหลเมื่อมีการประกาศ
ลู่หวู่ทำการตัดสินใจครั้งนี้หลังจากการพิจารณาอย่างรอบคอบ มันจะเด่นชัดเกินไปเมื่อมีการก่อตัวอาเรย์รอบนอกคฤหาสน์แห่งความตายเนื่องจากเขาต้องอยู่ในที่นั่นด้วยตัวเอง การเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังม่านจะดีกว่าถ้าเขายังซ่อนตัวอยู่
หลังจากรอสิบนาที ลู่หวู่ยังพบว่ามีผู้เล่นเหลืออยู่ 80,000 กว่าที่ยังออนไลน์อยู่
ดังนั้นเขาจึงบังคับเตะผู้เล่นออกไปโดยใช้อำนาจการบริหารของสิ่งประดิษฐ์
ผู้เล่นก็เริ่มรวมตัวกันที่ฟอรัมของเกมแทนเพราะไม่มีที่จะไป
เครยอน_ชินจัง “บ้าเอ้ย ฉันเกือบจะฆ่าซอมบี้โลหะได้อยู่แล้ว ฉันใช้เวลายี่สิบนากว่าในการต่อสู้กับมัน ฉันจะได้รับการชดเชยจากสิ่งนี้ไหมว๊ะ?”
เปปป้า_บอร์ “เหมือนกัน ฉันอยู่ท่ามกลางการต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตอันเดอร์เวิลด์กับทีมของฉัน เรากำลังจะเอาชนะมันเมื่อเราถูกเตะออกเกมอย่างไร้ความปราณี ฉันต้องการค่าชดเชย ฉันไม่ขออะไรมาก ขอแค่อาวุธระดับม่วงก็เพียงพอแล้ว”
อะ_แมมมอร์ท “พวกคุณไม่สังเกตเห็นไฮไลท์ของการประกาศหรือไม่? จะมีการเปิดตัวดันเจี้ยน”
อินวิสิเบอร์_โลนไลเนส “ฉันกำลังทำเควสรายวันเพื่อเก็บเหรียญวิญญาณให้ได้เยอะๆ ใครขายเหรียญราคาดีๆบ้าง? ถ้ามีเพิ่มเพื่อนฉันมาเลย”
แอสซาซิน_ครีส “รายละเอียดของระบบต่างๆในเกมนี้สุดยอดมากและฉันจะตั้งตารอคอยดังเจี้ยนนี้ ใครสนใจเข้าร่วมทีมของฉันไหมเพื่ปไปสำรวจดันเจี้ยน เราจะเติบโตและก้าวหน้าไปพร้อมกัน”
ซู่วหลี่_เดาะ_สตร๊องเกรท “ฉันหวังว่าอัตราการดร็อปของดันเจี้ยนจะสูงขึ้น…ฉันต้องการเปลี่ยนอุปกรณ์จริงๆ แต่เหรียญวิญญาณของฉันได้มาก็หมดไวเหลือเกิน แย่มาก~”
จากการสนทนาในฟอรัม มันเป็นที่แน่ชัดว่าความคาดหวังของผู้เล่นสำหรับดันเจี้ยนค่อนข้างสูง แน่นอนลู่หวู่จะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง เขานำเป่ยลี่ไปด้วยในขณะที่เข้ากลับเข้าไปยังอันเดอร์เวิลด์
คฤหาสน์แห่งความตายที่แออัดได้ถูกทิ้งร้างหลังจากการปรับปรุงเซิฟเวอร์เริ่มขึ้น อย่างไรก็ตามนี่คือสิ่งที่ลู่หวู่คาดหวังไว้อย่างแน่นอน
พวกเขาเดินไปรอบๆคฤหาสน์แห่งความตายและในที่สุดก็หยุดที่จุดไม่ไกลจากคฤหาสน์มากนักก่อนที่พวกเขาจะเริ่มสร้างแท่นบูชา
เมื่อพูดถึงงานด้านเทคนิคอย่างนี้ ลู่หวู่ก็ทำได้เพียงเป็นผู้สังเกตการณ์
เป่ยลี่โบกมือของเธอและสกัดวิญญาณหยินทั้งหมดออกจากสิ่งประดิษฐ์การต่อสู้ และไม่นานพื้นที่ทั้งหมดก็ถูกล้อมรอบด้วยวัตถุที่คล้ายแมงกะพรุนสีเขียวจำนวนมากที่ลอยอยู่ในอากาศ
จากนั้นเป่ยลี่ก็มุ่งความสนใจของเธอไปที่พลังงานหยิน แล้วเธอก็จารึกวงกลมขนาดมหึมาด้วยพลังงานหยินไว้บนพื้นก่อนที่เธอจะจารึกในวงกลมต่อด้วยรูปแบบที่ดูยุ่งเหยิง
สิบนาทีต่อมา เป่ยลี่แสดงออกอย่างจริงจัง โดยโบกมืออีกครั้งเพื่อกระตุ้นพลังงานหยินในอากาศให้พุ่งเข้าหาอาเรย์บนพื้นดิน ทำให้เกิดการก่อตัวบนพื้นดินในขณะที่ส่องแสงระยิบระยับ
“พรึมม…พรึมมม…”
เมื่อรูปแบบภายในอาเรย์ได้ก่อตัวบนพื้นดิน พื้นดินก็สั่นสะเทือนเล็กน้อย เส้นวาดบนพื้นก็เริ่มส่องแสงสีแดงเข้ม
“สิ่งบูชา”ด้วยคำสั่งของเป่ยลี่ วิญญาณหยินที่หยุดรอบๆก็พุ่งเข้าหาจุดกึ่งกลางของอาเรย์
“ฮืออ..ฮืออออ…..”
เสียงร้องแห่งความโศกเศร้าโบราณที่เกิดขึ้นจากอาเรย์ดังก้องไปทั่วบรรยากาศ เสียงคล้ายกับชายชราผู้อำลาโลกใบนี้ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต
จากนั้นฉากที่น่าตกใจปรากฏขึ้นต่อหน้าลู่หวู่ แขนคู่สีแดงเข้มมีลาวาหยดออกมา ยื่นมือออกจากอาเรย์และจับไปในอากาศอย่างดุเดือด ภายในชั่วพริบ เมฆแห่งวิญญาณหยินก็ถูกกำจัดออกไปอย่างสมบูรณ์
เมื่อมองไปที่แขนคู่นั้นสีหน้าของเป่ยลี่ก็ยังคงเคร่งขรึมอยู่ เธอพูดประโยคสองสามประโยคในภาษาที่ลู่หวู่ไม่เคยได้ยินมาก่อน
แขนที่เต็มไปด้วยลาวาแกว่งไปมาเบาๆขณะที่ฟังเธอ แล้วก็มีเสียงที่โหยหวนสิ้นหวังออกมาจากอาเรย์ จากนั้นแขนมหึมาค่อยๆจมลงกับพื้นจนกระทั่งมองไม่เห็นอีกต่อไป
อารเรย์ที่เป่ยลี่ได้จารึกไว้ได้กลายเป็นหลุมสีแดงเข้มมีแสงเจิดจ้าอยู่ภายใน ความลึกของมันไม่อาจหยั่งรู้ได้
“มันเสร็จแล้ว” เป่ยลี่ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเธอมองไปที่ลู่หวู่ โดยคาดหวังคำชมจากเขา
ลู่หวู่เอื้อมมือไปลูบหัวของเธอ “แขนเหล่านั้นคืออะไร? นอกจากนี้คุณพูดอะไรกับมัน?”
เป่ยลี่บุ้ยปาก “คุณไม่ควรพูดถึงเขาในฐานะ ‘แขน’….เขาเป็นหนึ่งในพระเจ้าที่เก่าแก่ที่สุดในอันเดอร์เวิลด์ แม้หลังจากเขาตาย เขาก็ยังคงดำรงอยู่จุดสูงสุด ฉันกำลังสื่อสารกับส่วนที่เหลือของจิตสำนึกของเขาในภาษาเสียสละโบราณก่อนหน้านี้ โดยฉันขอเส้นทางไปยังดินแดนนารากะเพื่อแลกกับวิญญาณหยิน 150,000”
“เขาเห็นด้วยเหรอ?”
“แน่นอน ไม่มีวิธีอื่นที่จะสร้างช่องทางนี้ได้สำเร็จอีกแล้ว สำหรับเขาแล้วเป็นเรื่องง่ายเพราะเขาเป็นพระเจ้าองค์เดียวที่ควบคุมดูแลเขตต้องห้าม อาณาจักรนาระกะ”
ลู่หวู่พยักหน้า “ดังนั้นเราจะต้องทำสิ่งนี้ใหม่ทุกครั้งที่เราต้องการสร้างดันเจี้ยนเหรอ?”
“ใช่ พื้นที่ต้องห้ามทั้งหมดมีชิ้นส่วนจิตสำนึกของเทพเจ้าโบราณ มันคือการดำรงอยู่ของเหล่าทวยเทพยุคโบราณกาลที่ทำสัญลักษณ์พื้นที่เหล่านี้เป็นพื้นที่ต้องห้าม ดังนั้นเราจะต้องได้รับอนุญาตจากเหล่าทวยเทพก่อนที่จะสร้างการเชื่อมต่อไปยังเขตต้องห้าม คุณต้องหาวิธีที่จะกระตุ้นให้ผู้เล่นหาวิญญาณหยินให้มากขึ้นและมีส่วนร่วมกับเราในการสร้างดันเจี้ยน”
