The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 674

　ตอนที่674 ข้าหลอกเงินเจ้า
　　เงิน500 เหรียญเงินไม่ใช่จำนวนน้อย แต่เป็นที่ชัดเจนว่ามันไม่มากนักสำหรับฮูหยินคนนี้เนื่องจากนางดึงตั๋วแลกเงินออกมาอย่างมีความสุขมากและส่งให้ จากนั้นนางจ้องตรงไปที่กล่องไม้
　　ซวนเทียนหมิงวางกล่องไม้ไว้บนโต๊ะและเฟิงหยูเฮงส่งสัญญาณให้ฉิงหยูเปิด เมื่อชิ้นส่วนของหยกสีขาวบริสุทธิ์ปรากฏต่อหน้าฮูหยิน นางรู้สึกได้ทันทีว่าการใช้จ่ายเงิน 500 เหรียญเงินนี้อย่างคุ้มค่ามาก นางไม่เคยเห็นหยกชิ้นงามเช่นนี้มาก่อน แม้ว่ามันจะยังไม่ได้เจียระนัยและกลายเป็นเครื่องประดับที่สมบูรณ์ แต่ก็ยังเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของนาง ฮูหยินเป็นคนที่มีความรู้เกี่ยวกับอุตสาหกรรมและเข้าใจทันทีว่านี่เป็นสมบัติที่มีมูลค่าสูงมาก
　　แต่นางต้องการมัน! ยิ่งนางมีสมบัติมากเท่าไหร่นางก็ต้องการได้มากขึ้น แม้ว่าราคาจะสูงขึ้นหลายเท่า นางเชื่อมั่นว่าตระกูลของนางจะสามารถจ่ายได้
　　นางกล่าวว่า“ข้าต้องการหยกในกล่องนี้ โปรดแจ้งราคา ! ”
　　ฉิงหยูมองไปที่เฟิงหยูเฮงและไม่ได้พูดอะไรเลยนางรู้ว่าเฟิงหยูเฮงวางแผนขายหยกชิ้นนี้แล้ว ตราบใดที่อีกฝ่ายสามารถจ่ายเงินได้ มันก็ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะขายให้ใคร แต่แน่นอนว่ามันมีค่าเท่าไหร่มันก็ยากที่จะประเมิน
　　เฟิงหยูเฮงเงยหน้าขึ้นมองฮูหยินแล้วยิ้มแล้วกล่าวว่า“ฮูหยินเป็นคนใจกว้างจริง ๆ ฮูหยินสามารถจ่ายค่าหยกที่ดีมากชิ้นนี้ได้หรือไม่ ? ”
　　บ่าวรับใช้ตอบกลับทันทีสำหรับเจ้านายของนาง“เจ้าแค่ต้องกังวลเกี่ยวกับการเสนอราคา มันเป็นเพียงเงินเล็กน้อยใช่หรือไม่ ฮูหยินของเราไม่ขาดเงินแม้แต่น้อย”
　　“โอ้”นางพยักหน้าและคิดกับตัวเอง ราคาเท่าไหร่ดี ?
　　ในเวลานี้ซวนเทียนหมิงซึ่งนั่งนิ่งอยู่ข้างๆ เงียบ ๆ กล่าวว่า “50 ล้านเหรียญ”
　　“50ล้านเหรียญ ? ” บ่าวรับใช้ที่อยู่ข้างฮูหยินก็ตกใจ 50 ล้านเหรียญเงินเป็นเงินจำนวนมาก !
　　แต่เฟิงหยูเฮงมองเขาสายตาของนางพูดชัด ๆ ว่า : แค่ 50 ล้านเหรียญหรือ ? แต่นางก็ตอบรับทันทีว่าซวนเทียนหมิงมองตาของเขา นางรู้ว่าเขาเข้าใจ ดังนั้นนางจึงไม่พูด
　　อย่างไรก็ตามบ่าวรับใช้พยายามที่จะต่อรอง“แม้ว่าหยกจะมีค่ามาก แต่ราคาก็แพงเกินไป เพียงแค่กล่องสิ่งเหล่านี้ไม่คุ้มค่าเงินมาก…5 ล้านเหรียญเงินตกลงหรือไม่ ? ”
　　ฉิงหยูรู้สึกว่าบ่าวรับใช้คนนี้ไม่สามารถเรียนรู้บทเรียนของนางได้อย่างแท้จริงแม้หลังจากถูกตบนางก็ยังพูดมาก นางทนไม่ได้ แต่พูดอย่างใจเย็น “เจ้านายกำลังพูดอยู่ เจ้าอย่าพึ่งพูดแทรก ? ”
　　”เจ้า…”
　　“หุบปาก!”ฮูหยินดุนาง “หุบปากแทนข้า ! ” หลังจากพูดอย่างนี้นางก็หันกลับมาสนใจหยก ยิ่งนางมองนางก็ยิ่งไม่เต็มใจแบ่งมัน ยิ่งนางดูมากเท่าไหร่นางก็ยิ่งรู้สึกว่าหัวใจของนางถูกดึงเข้าไปหาหยกชิ้นหนึ่ง และพวกเขาก็กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน ราวกับว่าหยกกล่องนี้เป็นชีวิตของนาง หากมีคนต้องการให้พวกเขาแยกจากนาง นางจะต่อสู้กับพวกเขาแน่นอน “50 ล้านหรือ ตกลง จีเซียงกลับไปบอกให้บ่าวรับใช้นำตั๋วแลกเงินมา” การจ้องมองของนางไม่เปลี่ยนเพียงบอกบ่าวรับใช้ว่า “ข้าต้องนำหยกกล่องนี้กลับไป”
　　“ฮูหยิน! ” จีเซียงตกใจ “ในการเดินทางครั้งนี้เราไม่ได้นำตั๋วแลกเงินมามากขนาดนั้น แม้ว่าเราจะมี 50 ล้านเหรียญเงิน แต่ข้าก็กลัวว่าท่านใต้เท้าจะต้องใช้เพื่ออย่างอื่นบ้างเจ้าค่ะ มันหายากที่เรามาถึงเมืองหลวง เราต้องเตรียมเงินสำหรับการติดสินบน ถ้าทุกคนใช้เงินซื้อสิ่งเหล่านี้ ถ้าท่านใต้เท้าต้องการเงิน เราจะทำอย่างไรเจ้าคะ”
　　สิ่งที่บ่าวรับใช้บอกสมเหตุสมผลโชคไม่ดีที่ฮูหยินของนางได้รับความประหลาดใจจากหยกชิ้นนี้ ใครสนใจความต้องการหรือสินบน ตอนนี้สิ่งที่นางต้องการก็คือนำหยกนี้กลับบ้าน ไม่ว่าเงินนั้นจะมีประโยชน์อื่นหรือไม่ก็ตาม สิ่งนี้ได้ถูกทิ้งไปจากความคิดของนาง
　　“ข้าบอกให้เจ้าเอามาดังนั้นก็ไปเอามาให้ได้ หากสามีถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าจะรับผิดชอบ เจ้าเป็นห่วงเรื่องอะไร ไปเอาตั๋วแลกเงินมาเร็ว” นางรีบไล่บ่าวรับใช้ไป และไม่มีอะไรที่บ่าวรับใช้อย่างนางจะทำได้ นางทำได้เพียงเชื่อฟังและหันออกไป
　　ฮูหยินนั่งบนเก้าอี้ที่พนักงานนำมาแต่ร่างกายทั้งหมดของนางเอนตัวลงบนโต๊ะเพื่อถือกล่องหยก มันให้ความรู้สึกของคนโลภในกามโอบกอดหญิงงาม สิ่งที่ขาดไปก็คือน้ำลายที่ไหลของนาง
　　วันนี้นางได้พบสมบัติอย่างแท้จริงจากประสบการณ์หลายปีที่นางได้พบเห็นหยก ก่อนที่นางจะคู่ควรกับการถูกเรียกว่าหายากที่สามารถมองเห็นได้ทุก ๆ พันปีเท่านั้น เงิน 50 ล้านเหรียญเงินฟังดูเหมือนเป็นจำนวนมาก แต่คนที่รู้ว่าอุตสาหกรรมสามารถบอกได้ว่ากล่องหยกนี้ไม่เพียงแต่คุ้มค่าเงิน 50 ล้านเหรียญเงิน แต่ราคานั้นสูงแค่ไหนแม้นางจะไม่สามารถคาดการณ์ได้ เป็นเพราะเหตุนี้นางจึงไม่สนใจเรื่องการใช้เงินของสามีมากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นการติดสินบนหรือเพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์
　　เฟิงหยูเฮงมองดูความสุขของนางและไม่สามารถช่วยได้ได้แต่ถอนหายใจกับตัวเอง นางแค่คิดว่าผู้หญิงจริง ๆ ไม่ได้ป้องกันอะไรจากสิ่งนี้ ? ดูที่การปรากฏตัวของฮูหยินนี้ ถ้านางไม่ขายหยกนี้ให้นาง อาจต้องมีการหลั่งเลือด
　　แต่…จากนั้นนางก็หันมามองซวนเทียนหมิงกล่าวอย่างใจเย็นถามว่า “50 ล้านเหรียญไม่น้อยไปหน่อยหรือ ? ”
　　ซวนเทียนหมิงส่ายหัว“ไม่”
　　“แต่ข้ารู้สึกว่ามันน้อยไปข้าต้องการที่จะขายในราคาที่สูงยิ่งขึ้น”
　　อย่างไรก็ตามฮูหยินกล่าวว่า“ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทำธุรกิจที่จะทำให้เจ้าขาดทุน”
　　เฟิงหยูเฮงรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อยเมื่อพนักงานยกน้ำชามา บ่าวรับใช้จะกลับมาหลังจากดื่มชาเสร็จสองถ้วยเท่านั้น มีผู้คุ้มกันลับเฝ้าตามหลังนาง มันเกิดขึ้นหลังจากที่นางเดินขึ้นบันไดและเห็นฮูหยินของนาง นางพูดกับผู้คุ้มกันลับ “เรามาถึงแล้ว รอที่รถม้าข้างนอก”
　　ผู้คุ้มกันลับพยักหน้าแล้วเดินลงบันไดเมื่อฮูหยินเห็นบ่าวรับใช้กลับมา นางก็โบกมือให้บ่าวรับใช้ทันที บ่างรับใช้วางตั๋วแลกเงินไว้ในมือ นางไม่ได้นับและส่งให้เฟิงหยูเฮง “นับเอง”
　　เฟิงหยูเฮงและซวนเทียนหมิงไม่ได้รับฉิหยูมองดูทั้งสอง และไม่ได้รับเช่นกัน
　　ฮูหยินงงงวย“นำตั๋วแลกเงินมาแล้ว นำกล่องไปได้ ! ”
　　ซวนเทียนหมิงกล่าวว่า“ฮูหยินคงเข้าใจข้าผิด หรือบางทีท่านไม่เข้าใจสิ่งที่ข้าพูด”
　　“หืม? ” ฮูหยินตกใจ “ข้าไม่เข้าใจอะไร ? ข้าเข้าใจผิดอะไร ? ”
　　ซวนเทียนหมิงกล่าวว่า“50 ล้านเหรียญ ข้ากำลังพูดถึงเหรียญทองไม่ใช่เหรียญเงิน แม้ว่าฮูหยินจะให้ตั๋วแลกเงิน ควรเป็นเหรียญทอง”
　　เฟิงหยูเฮงยิ้มและถอนหายใจด้วยความโล่งอกทองคำ 50 ล้านเหรียญทอง ราคานี้เป็นแบบนี้แหละ แต่ในขณะที่นางมีความสุข ฮูหยินก็สับสน แม้แต่บ่าวรับใช้ก็อ้าปากค้างไม่รู้จะพูดอะไร
　　เงิน50 ล้านเหรียญทอง ฮูหยินกลับลงไปนั่ง ความอบอุ่นที่ครั้งหนึ่งตอนนี้เหมือนถูกถังน้ำเย็นสาดลงมา
　　มันเป็นอย่างที่นางบอกว่าจะซื้อหยกที่สวยงามขนาดนั้นได้อย่างไรด้วยเงินเพียง50 ล้านเหรียญเงิน แต่ถ้าเป็นเหรียญทอง ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้แม้ว่านางจะกลับไปที่หลานโจว นางก็มีไม่เพียงพอ เงิน 50 ล้านเหรียญทองสามารถเปรียบเทียบได้กับท้องพระคลังของอาณาจักรสองคนนี้… พวกเขาต้องการขโมยเงินใช่หรือไม่
　　“อย่าให้มันมากเกินไป”ความตกใจของฮูหยินลดลงเล็กน้อยเพราะนางมองไปที่ซวนเทียนหมิงและเฟิงหยูเฮงอย่างเย็นชา เป็นครั้งแรกที่บ่าวรับใช้ไม่จำเป็นต้องพูดขณะที่นางถ่มน้ำลายออกมาอย่างเย็นชา “ข้าเคารพพวกเจ้าก็พอสมควรแล้ว ควรจะรู้จักพอ หากเจ้าโลภมากเกินไป อย่าโทษข้าว่าข้าไม่สุภาพ ! ”
　　“หืมม”เฟิงหยูเฮงยักไหล่ นางกลัวใคร !
　　ซวนเทียนหมิงดูถูกเหยียดหยามยิ่งกว่านางขณะจิบชา เขาปิดฝากล่องที่มีหยก
　　ในที่สุดบ่าวรับใช้ที่ปากไวก็ทนไม่ไหวและเริ่มสาปแช่ง“คนที่ต่ำต้อยกลับคำพูดของเจ้า เมืองหลวงมีคนไร้ยางอายอย่างพวกเจ้าได้อย่างไร ! ”
　　ด้วยคำสาปของนางเช่นนี้ฉิงหยูจึงต้องการที่จะตบนางอีกครั้ง อย่างไรก็ตามบ่าวรับใช้หลบ สิ่งนี้ทำให้ฉิงหยูเรียกคนมาด้วยความโกรธ
　　สำหรับเฟิงหยูเฮงเมื่อนางพูดในครั้งนี้นางพูดกับฮูหยินว่า “ข้าจะให้คำแนะนำแก่ท่าน ทำความสะอาดปากของบ่าวรับใช้ด้วย อย่าเชื่อว่าจะไม่มีใครทำร้ายข้า ข้าไม่สามารถใช้วิธีนี้ในการแก้ไขปัญหาได้ นโยบายของเราคือการดำเนินการโดยไม่มีการโต้แย้งถ้าเป็นไปได้ หากท่านยังพูดไม่หยุด อย่าตะโกนด้วยความเจ็บปวดถ้าท่านโดนทำร้าย”
　　“เจ้ากล้าหรือ! ” บ่าวรับใช้นั้นตกตะลึงอย่างมาก “ฮูหยินของข้าคือฮูหยินใหญ่ของเจ้าเมืองหลานโจว เจ้ากล้าที่จะต่อต้านเราจริง ๆ หรือ ? ”
　　ในที่สุดตัวตนของพวกนางถูกเปิดเผยแต่ตัวตนนี้ไม่ได้ทำให้เกิดคลื่นใด ๆ แม้แต่ฉิงหยูก็กล่าวด้วยการดูถูกเหยียดหยาม “สมาชิกในตระกูลของเจ้าเมืองที่ต่ำต้อยของหลานโจวกล้าที่จะมาทำตัวหยาบคายที่เมืองหลวง”
　　อย่างไรก็ตามเฟิงหยูเฮงพึมพำ“หลานโจว ! มันดูเหมือนเป็นสถานที่ที่มีขนาดใหญ่มาก อยู่ทางใต้ใช่หรือไม่ ? ”
　　ซวนเทียนหมิงพยักหน้า“ใช่ อยู่ทางใต้”
　　ทั้งสองเริ่มสนทนากันระหว่างกันเฟิงหยูเฮงถามว่า “ข้าได้ยินมาว่าหลานโจวเป็นดินแดนที่กว้างใหญ่และอุดมสมบูรณ์ ผลไม้ที่ปลูกในหลานโจวนั้นหวานเป็นพิเศษ”
　　ซวนเทียนหมิงตอบ“ถูกต้องแล้ว ที่หลานโจวติดต่อกับกูซู อุณหภูมิร้อนและแห้งแล้ง นั่นเป็นเหตุผลที่ผลไม้ที่ปลูกมีหวานมาก ข้าได้ยินมาว่ากูซูและหลานโจวเริ่มสนิทสนมกับการค้าขายแล้ว เมื่อพ่อค้าเดินผ่านเมืองหลานโจวก็ดีกว่าเมืองอื่น ๆ ”
　　“โอ้! นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าเมืองหลานโจวจึงเห็นใจในการใช้จ่ายของนาง และสามารถใช้จ่าย 50 ล้านเหรียญเงิน แต่ในที่สุดนางก็ยังขาดแคลนเงิน เมื่อพูดถึงทองคำ นางไม่มีอำนาจเลย ฮ่าๆๆ ! ” นางถอนหายใจ “โชคไม่ดี ดูเหมือนว่าฮูหยินจะไม่สามารถเอาหยกกล่องนี้กลับไปได้”
　　เฟิงหยูเฮงยิ้มอย่างมีเลศนัยรอยยิ้มจากฮูหยินเกลียดที่นางไม่สามารถเดินหน้าต่อไปและฉีกยิ้มออกจากกัน แต่เมื่อความโกรธของนางไปถึงจุดสูงสุด นางก็ได้ยินเฟิงหยูเฮงกล่าวว่า “อ้า ! ฮูหยิน ทำไมท่านไม่แสดงตัวตนของท่านก่อนหน้านี้ ? หากเรารู้ว่าท่านเป็นครอบครัวของเจ้าหน้าที่ที่ทรงอำนาจเช่นนี้ ข้าจะไม่ไว้หน้าท่านได้อย่างไร”
　　ดวงตาของฮูหยินเป็นประกายขึ้นมา“หมายความว่าอย่างไร”
　　เฟิงหยูเฮงกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า“เงิน 50 ล้านเหรียญทองคือการหลอกคนนอก เนื่องจากฮูหยินมีภูมิหลังเช่นนี้ เราย่อมไม่สามารถบอกราคาแพงเช่นนี้ได้” ในขณะที่นางพูดนางไตร่ตรองว่า “เงินประมาณ 80 ล้านเหรียญเงินนั้นเป็นอย่างไร ตกลงหรือไม่ ? ”
　　“หืม? ” ฮูหยินนั้นตกใจและไม่อยากจะเชื่อเลย “นี่เป็นเรื่องจริงหรือโกหก ? ” นางเริ่มเห็นแววแห่งความหวังอย่างแท้จริง !
　　“แน่นอนมันเป็นเรื่องจริง” ทัศนคติของเฟิงหยูเฮงจริงใจมาก “เป็นเงิน 80 ล้านเหรียญเงิน ฮูหยินมี 50 ล้านเหรียญเงินที่นี่ อย่างไรก็ตาม 30 ล้านเหรียญเงินยังขาดไป ตามที่ท่านเห็นมัน… ”
　　“ตอนนี้ข้ายังไม่มีแต่ข้าจะเอามาให้เจ้าในอีกไม่กี่วันข้างหน้า” ฮูหยินได้ทุ่มหมดตัก นางกัดฟันยื่นตั๋วแลกเงินในมือออกไป “นี่จะถือเป็นการมัดจำ ข้าขอนำหยกกลับไปด้วย ในปัจจุบันเรากำลังอยู่ในที่ทำการ แล้วเจ้าส่งคนไปเอาเงินที่นั่นได้”
　　เฟิงหยูเฮงผลักตั๋วแลกเงินกลับไป“เนื่องจากฮูหยินเป็นฮูหยินของเจ้าเมืองหลานโจว เราจะเอาเงินฝากจากท่านได้อย่างไร เราเชื่อมั่นในตัวท่าน ท่านสามารถนำหยกนี้กลับไปด้วยได้ ในอีกสองวันข้าจะไปเอาเงินด้วยตัวเอง เมื่อเวลานั้นมาถึง เพียงมอบเงิน 80 ล้านเหรียญเงินให้ข้า”
　　”จริงๆ หรือ ? ”
　　”จริง”
　　ฮูหยินเห็นเฟิงหยูเฮงพยักหน้าและไม่ได้พูดอะไรสักคำก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยิบกล่อง นางไม่ยอมปล่อยให้บ่าวรับใช้ถือ นางพยักหน้าให้เฟิงหยูเฮง และกล่าวว่า “ขอบคุณมาก” จากนั้นนางก็ลงบันไดอย่างรวดเร็ว
　　ฉิงหยูค่อนข้างกังวล“คุณหนู คุณหนูไม่กลัวว่านางจะหนีไปหรือเจ้าคะ ? ในท้ายที่สุดไม่ว่านางจะเป็นฮูหยินของเจ้าเมืองหลานโจวก็ตาม”
　　เฟิงหยูเฮงยิ้มแล้วกล่าวว่า“ตัวตนของนางไม่เป็นปัญหา คนปกติไม่สามารถนำตั๋วแลกเงินจำนวนมากออกมาได้ในคราวเดียว แต่…” นางยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วกล่าวว่า “ในอีก 2 ชั่วยามให้ไปแจ้งทางการ แค่บอกว่าองค์หญิงจี่อันทำกล่องใส่หยกสีขาวบริสุทธิ์หายไป 1 กล่อง ราคาสูงมาก”