The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1107 – ชีวิตหลังความตาย

  สิ่งที่เกิดขึ้นเหนือเกินกว่าที่จะนับว่าเป็นเรื่องธรรมดาได้!

  เขาเป็นแค่ภูติ…ภูติอย่างเขาไปเอาพลังเทพมาจากไหนกัน?

  พลังจากแหล่งอื่นมิอาจใช้ได้มีเพียงพลังจากแหล่งพลังเท่านั้นที่สามารถทำให้พลังมั่นคงได้

  เทพปีศาจสัมผัสพลังเหนือธรรมชาติที่ซือหยูเพิ่งจะปลดปล่อยออกมาได้อย่างชัดเจนมันเป็นพลังของตัวเขาเอง มิใช่พลังของเทพองค์ใด

  เทพปีศาจที่ตกตะลึงคิดว่าสมองสุนัขของมันอาจฉลาดไม่พอไม่ว่ามันจะคิดอ่านกี่ครั้งกี่หน มันก็มิอาจเข้าใจได้เลยว่าซือหยูทำได้อย่างไร

  ซือหยูดีใจกับความสำเร็จเขาทำได้แล้ว!

  เขาเดาได้ถูกต้อง!หลังจากเจือจางโลหิตเทพมังกรด้วยหม้อเก้ามังกร มันได้ชำระล้างความเป็นเจ้าของโลหิตเทพออกไป โลหิตเทพได้กลายเป็นโลหิตที่ไร้เจ้าของ และเมื่อมันอยู่ในร่างกายซือหยู ไม่ว่าจะเป็นพลังอะไร เขาก็สามารถใช้มันได้

  ปัญหาเดียวก็คือเมื่อครู่พลังมังกรทั้งหมดที่เขาได้มาได้กลายเป็นพลังเทพไปแล้ว นี่คือผลจากการเจือจางโลหิตเทพของหม้อเก้ามังกร

  การเจือจางของหม้อเก้ามังกรคือสิ่งที่เกินกว่าซือหยูจะควบคุมได้

  เขาคิดว่าเขาจะต้องใช้วิธีนี้ในการทำแหล่งพลังให้มั่นคงสิ่งเดียวที่ทำให้เขากลัวก็คือความคิดตัวเองที่อาจจะไม่ถูกต้อง

  แต่อย่างไรก็ตามวิธีการหาโลหิตเทพถือว่าเป็นวิธีที่ใช้ได้ชั่วคราว

  ด้วยวิธีนี้มีความเป็นไปได้ที่เขาจะสร้างพลังเทพออกมาเพื่อทำให้แหล่งพลังมีพลังจุนเจือ เขาต้องทำจนกว่าที่ตนเองจะกลายเป็นเซียนและสามารถปล่อยพลังของตัวเองออกมาได้

  แม้ว่าเขาจะต้องเสียไปมากสิ่งที่ได้มาก็น่าตกใจ เมื่อความฝันที่มิอาจเป็นไปได้ของเหล่าเซียนอยู่ในมือซือหยู เขาจะต้องทำมัน

  แน่นอนว่าเขาย่อมไม่ลืมคำเตือนของเทพปีศาจ

  เซียนที่มีแหล่งพลังเทพอันไม่มั่นคง…เหมือนกับมีข้อความสลักไว้ที่หน้าผากว่า: เร่เข้ามาปล้นข้า!

  ดังนั้นเขาจะต้องปกปิดความลับนี้เอาไว้กับทุกคนก่อนที่เวลาจะมาถึง

   เราคงต้องรีบไปก่อนที่มีใครจะตามมา 

  ซือหยูเหลือบมองรอบๆ อย่างไม่มั่นใจ

   ไม่เหมาะแน่หากจะอยู่ต่ออีกเดี๋ยวพวกคนที่แข็งแกร่งจะมาในอีกไม่นาน 

  ก่อนออกบินซือหยูมองซากที่พื้นด้วยความเศร้าหมอง ในเถ้าถ่านกองใหญ่เหล่านี้คือทรัพย์สมบัติตลอดการเดินทางของเขา

  โดยเฉพาะสมบัติจากแหวนมิติ!   ท่ามกลางแก้วพลังมหาศาลและอาวุธวิเศษมากมายสิ่งเหล่านั้นคือสิ่งที่เขานำมาจากเฉินหลง

  แต่ก่อนที่เขาจะออกเดินทางเขาก็ตกใจที่ได้เห็นว่ามีของสองสิ่งที่อยู่ท่ามกลางเถ้าถ่านได้อย่างสมบูรณ์อย่างประหลาด

  เขาเตะเท้าเกลี่ยเถ้าถ่านให้พ้นทาง

   เอ๋?มันยังอยู่ดีแม้จะเจอกับสายฟ้าหรือ? 

  ซือหยูหายใจเข้าลึกและเก็บของทั้งสองสิ่งขึ้นมา

  ในมือซ้ายมีม้วนคัมภีร์ที่เร่าร้อน

   ภาพทัณฑ์ภูติรึ? 

  ซือหยูแปลกใจเขาเกือบจะลืมสิ่งที่ได้มาจากกระโจมเทพสวรรค์ไปแล้ว

  ในม้วนภาพใบนี้ซือหยูพยายามหาทางใช้งานมันอย่างเต็มที่อยู่นาน แต่เขาก็ไม่รู้วิธีใช้มัน เขาจึงเก็บมันไว้โดยไม่สนใจ

  ในวิบัติสายฟ้าเมื่อครู่มุกบาดาลและสมบัติอันยอดเยี่ยมอย่างอื่นได้แหลกเป็นชิ้น ๆ แต่ภาพทัณฑ์ภูติกลับยังมีสภาพสมบูรณ์ไร้รอยข่วน ซือหยูตกใจกับมันมาก

  แต่ในตอนนั้นเองมันได้สลายตัวกลายเป็นเถ้าถ่านและร่วงหล่นจากมือของซือหยู

   พังแล้วหรือ? 

  ซือหยูตกใจแต่เขาก็ชักสีหน้าในไม่นาน

  ม้วนภาพอาจสลายเป็นผุยผงแต่มีชั้นโปร่งใสอยู่ภายในม้วนกระดาษ มันบางและละเอียดอ่อนมาก

   คัมภีร์สองชั้นรึ? 

  ซือหยูมองดูมันอย่างตั้งใจเขาพบดวงตะวันเก้าดวงอันร้อนแรงถูกสลักเอาไว้กับแผ่นใส แต่ละดวงเต็มไปด้วยเพลิงทมิฬอันร้อนแรง

  เมื่อเห็นเพลิงซือหยูตกใจและเกือบจะโยนมันทิ้งไป

  จะเป็นอะไรไปได้เล่าถ้าไม่ใช่สายฟ้า?

  ซือหยูอยากจะขว้างมันทิ้งตามสัญชาตญาณแต่เขาก็รีบฝืนทำใจ เขารู้สึกว่ามีบางอย่างที่ประหลาด

  สายฟ้าก็คือไฟฟ้าแต่ดวงตะวันเก้าดวงที่เขาเห็นนั้นคือเพลิง

  ซือหยูรู้แล้วว่ามันคือสิ่งใดเมื่อมองดูมันต่อ

  เพลิงในดวงตะวันนั้นมีที่มาจากสายฟ้าภาพทัณฑ์ภูติได้เก็บพลังของสายฟ้ามาเปลี่ยนเป็นเพลิงสายฟ้า

  เพลิงสายฟ้าเหล่านั้นมีพลังเทียบกับสายฟ้าของวิบัติสวรรค์

  ถ้าหากเก้าดวงรวมกันมันก็เท่ากับสายฟ้าเก้าสาย

  ซือหยูเริ่มหวั่นใจขึ้นมาเพราะแม้แต่สายฟ้าเดียวก็มีพลังมากพอที่จะสังหารทุกสิ่งบนโลกนี้แล้ว

  ต่อให้เขาเป็นภูติระดับสูงสุดมันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่หรือ? ที่เขาจะได้ครอบครองสายฟ้าอย่างง่ายดายเช่นนี้?   เขามองดูแผ่นใสอีกครั้งและเห็นข้อความเล็กๆ มันเขียนถึงวิธีใช้ภาพทัณฑ์ภูติเอาไว้!

  ถึงตอนนี้ในที่สุดซือหยูก็ได้รู้ว่าเหตุใดต้องใช้เวลาเนิ่นนานกว่าที่เขาจะรู้วิธีใช้มัน

  มันคือวิชาที่จะต้องใช้เพลิงที่รุนแรงมากในการเริ่มบ่มเพาะ

  มีเพียงการใช้พลังเพลิงของดวงตะวันเก้าดวงในภาพเท่านั้นที่จะทำให้วิธีการบ่มเพาะถูกเผยออกมา

  หลังจากที่ซือหยูมองดูมันแผ่นใสได้ขยับออกจากมือของเขา มันกลายเป็นลำแสงตกไปที่ท้องของซือหยู

  ตามคำแนะนำบนแผ่นใสมันเขียนว่าเขาสามารถบ่มเพาะได้จากดวงตะวันร้อนบนแผ่นใส

  นอกจากนั้นยิ่งเพลิงที่มีในดวงตะวันรุนแรงเท่าใด การบ่มเพาะก็ยิ่งง่ายดายขึ้นเท่านั้น

  เพลิงสายฟ้านั้นได้มาจากสายฟ้าวิบัติสวรรค์มันควรจะเป็นเพลิงที่รุนแรงถึงขีดจำกัดของภาพทัณฑ์ภูติ ความเร็วในการบ่มเพาะควรจะเร็วกว่าที่เขาคาดคิดอยู่มาก

  ซือหยูยินดีที่ได้รับโอกาสหายากเช่นนี้

  เมื่อมองของที่มือขวาซือหยูทำหน้าสับสน

   ธนูมังกรฟ้า!เจ้าเพื่อนยาก ข้าเกือบจะลืมเจ้าไปแล้ว 

  ซือหยูลูบธนูมังกรที่เคยช่วยเหลือเขาในอดีต

  เขาไม่มีโอกาสได้ใช้มันเลยหลังจากคราวนั้นใครจะไปคิดเล่าว่ามันจะรอดจากสายฟ้ามาได้?

  มีรอยดำอยู่ที่ผิวของมันแต่ไร้ซึ่งรอยแตกซึ่งน่าตกใจถ้าเทียบกับคุณภาพวัตถุดิบที่คันธนูสร้างขึ้นมา

  ซือหยูรู้ว่ามิใช่ธนูมังกรที่ต่อต้านพลังของสายฟ้าแต่เป็นลูกธนูที่ผนึกอยู่ในธนูมังกร

  เพราะครั้งหนึ่งมันเคยเป็นลูกธนูของเทพ!   เขาสัมผัสได้เลยว่าถ้าเขาสลายผนึกในเวลานี้ลูกธนูที่แข็งแกร่งจะถูกยิงออกมา และเขาก็มิอาจควบคุมมันได้

  เขาเก็บธนูลงสู่มุกวิญญาณเก้าหยกในแววตาเปล่งประกาย

  เหตุใดลูกธนูถึงถูกผนึกเอาไว้กัน?

  เทพนั้นวางแผนให้มันตกอยู่ในมือเขาหรือ?

  แม้เทพจะตายไปแล้วซือหยูก็รู้สึกอยู่เสมอว่ามีเงาของเทพอยู่เบื้องหลังในหลายสิ่งที่เกิดขึ้น

  เขาตายไปแล้วจริงหรือ?

  จักรพรรดิที่เคยมาจิวโจวเมื่อครั้งอดีตผู้อยู่เหนือดินแดนทั้งปวงจะตายอย่างง่ายดายหรือ?

  ซือหยูครุ่นคิดพร้อมส่ายหน้า

  ตั้งแต่ที่ได้เห็นของสองสิ่งนี้ซือหยูเริ่มมองหาในกองเถ้าอื่นเพื่อหาว่ามีอย่างอื่นอยู่อีกหรือไม่  และเขาก็ต้องประหลาดใจ

  ภาพวาดที่เขาได้มาจากห้องสมบัติของรองจ้าวดินแดนที่สามยังคงอยู่ดี!

  เขาคลายม้วนภาพและได้พบกับใบหน้างดงามของเซี่ยจิงหยูแค่เพียงได้มองก็ยากที่จะละสายตา

   ภาพเขียนนี่ยอดเยี่ยมนัก! 

  ซือหยูถือม้วนภาพแน่นเขายิ่งประหลาดใจกับความลึกลับของมัน

  ที่สำคัญกว่านั้นยังมีพลังลึกลับอยู่ในภาพเขียน

  เป็นสิ่งจำเป็นที่เขาจะต้องศึกษาเรื่องของภาพใบนี้อย่างละเอียด!

  ซือหยูตกใจกับสิ่งสุดท้ายที่ได้เจอ

  มันคือลูกแก้วและกระดูก

  มันคือรางวัลที่ได้จากการไต่หอคอยร้อยชั้นในแดนมณี

  ตามที่เทพกิเลนบอกลูกแก้วชั้นที่หนึ่งร้อยนั้นสามารถและเป็นสมบัติภูติได้ และก็จะมีโอกาสได้สมบัติภูติชั้นกลางมากขึ้นด้วย!

  กุญแจในการเปิดมันก็คือกระดูก

  กระดูกเก้าสิบเก้าชั้นถูกทำลายเป็นผุยผงไปแล้ว

  เหลือเพียงรางวัลชั้นที่หนึ่งร้อยที่เทพกิเลนไม่อยากจะมอบให้ที่รอดจากสายฟ้ามาได้มันคือสิ่งที่เขาไม่คาดคิด!

  เขาถือกระดูกและลูกแก้วในมือซือหยูไม่คิดที่จะเปิดมันโดยตรง

   ของขวัญจากเทพกิเลนจะออกมาจริงๆ หรือ? 

  ทำไมลูกแก้วที่เหลือทั้งเก้าสิบเก้าชั้นได้กลายเป็นผุยผงแล้วเหลือแค่รางวัลชั้นที่หนึ่งร้อยเล่า แล้วมันยังไม่ได้รับผลจากพลังของสายฟ้าอีกงั้นรึ?

 

The Divine Nine Dragon Cauldron

The Divine Nine Dragon Cauldron

นิยาย The Divine Nine Dragon Cauldron
Status: Ongoing Author:
หนึ่งประสงค์ทำลายสุริยันจันทราและหมู่ดารา ดัชนีเดียวเข่นฆ่าราชันย์สวรรค์ เพียงปริปากทั้งสวรรค์แลสิบภพพลันวินาศ เด็กยากจนเดินทางออกจากหุบเขาห่างไกลพร้อมกับมังกรนพเก้าและหม้อวิเศษที่ควบคุมกาลเวลาและพื้นที่กว้างใหญ่ เขาใฝ่หาเส้นทางแห่งพระเจ้าเพื่อท้าทายจักรวาลอันไม่มีสิ้นสุดและต่อสู้กับยุคสมัยในตำนาน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset