บนโลกของเทพหม่าป่า
เทพต่างถิ่นเจ้าอยากจะให้ข้าใช้เจ้าเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำหรือ? เจ้าจะอวดดีเกินไปแล้ว
เทพหมาป่าจ้องเทพตำราตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่า
เทพตำรากล่าว
นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ! เทพพันธมิตรบูรพากำลังมา พวกมันกำลังวางแผนใหญ่มากอยู่!
จะใหญ่สักเพียงใดกัน?ข้าเพียงแค่ส่งตัวเจ้าไป และพวกมันก็จะกลับ
เทพหมาป่าสายตาเจ้าเล่ห์
เทพตำราพูดด้วยความใจเย็น
ถ้าเทพหมาป่าทำเช่นนี้เทพอื่นจะยอมรับหรือ? คนบนโลกเสี้ยววิญญาณจะยอมรับหรือ? ส่งคนทรยศจากพันธมิตรให้พันธมิตรหมายถึงการก้มหัวให้กับพันธมิตรเจ้าจะรวมจิตใจผู้ติดตามเจ้าให้สามัคคีกันได้ในอนาคตหรือ?
ต่อให้เจ้าส่งข้าให้พวกมันเทพจากพันธมิตรจะกลับไปจริง ๆ รึ? ข้าไม่คิดอย่างนั้นหรอกนะ!
เทพหมาป่าแสยะยิ้ม
พวกมันจะไม่กล้าไปรึ?พวกมันลืมเรื่องในอดีตไปหมดแล้วรึ?
โอ้นั่นมันยามก่อน แต่นี่คือยามนี้ ตอนนี้เทพโจรสลัดที่มีหน้าไม้สังหารเทพกำลังจะหนีไปกับพวกมัน เจ้าจะยังอยู่อย่างสงบสุขได้รึ?
หา?เทพหมาป่าสายตาเฉียบคมขึ้น สายตาของเขาดูอันตราย
ระวังคำพูดเถอะเทพตำราหากความสามัคคีระหว่างเทพบนโลกเสี้ยววิญญาณถูกทำลาย ข้าอาจไว้ชีวิตเจ้า แต่เทพอื่นอาจจะไม่
ฮ่าๆๆๆๆ…
เทพตำราหัวเราะ เจ้าคิดว่าพวกเทพพันธมิตรบูรพาเข้ามาในโลกเสี้ยววิญญาณอย่างปลอดภัยได้ยังไงล่ะ?ถ้าเทพโจรสลัดไม่ปล่อยให้เข้ามา พวกมันจะเข้ามาได้หรือ?
เทพหมาป่ายังคงไม่คล้อยตาม
ข้าจะสืบดูว่าเทพโจรสลัดเข้าพวกกับมันหรือไม่แต่ข้าจะไม่เชื่อเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะพูดอะไร
ฮ่าๆๆๆพอถึงเวลาที่เจ้าได้สืบ เทพกาลกิณีก็น่าจะเจอเรื่องไม่คาดคิดไปแล้ว
ในตอนนั้นเองเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น
สัตว์อสูรในธารดาราร้องคำรามลั่นเสียงดังผ่านทั้งโลกเสี้ยววิญญาณ เทพทุกคนตกตะลึง
จากนั้นแสงเทพที่บ่งบอกว่ามีเทพแตกดับก็ได้พุ่งขึ้นมา
อะไรกัน?เทพกาลกิณีตายแล้ว!
เทพหมาป่าลุกขึ้นยืนด้วยสายตาตกใจ เทพกาลกิณีตายแล้ว!
พวกมันทำสำเร็จ…
เทพตำราถอนหายใจ
เริ่มที่เทพกาลกิณีและสุดท้ายพวกมันจะไม่เหลือพวกเจ้าสักคนเดียว
เทพหมาป่าชักสีหน้าเขาจ้องเทพตำรา
ตกลงข้าสัญญากับเจ้าว่าจะเชิญเทพที่เหลือมาหารือ แต่ข้าไม่แน่ใจว่าจะเชิญเทพแห่งความตายมาที่นี่ได้หรือไม่
เทพตำราขมวดคิ้วเล็กน้อยในฐานะเทพที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเสี้ยววิญญาณ เทพแห่งความตายสามารถปฏิเสธได้ทุกสิ่ง ถ้าหากเขาเข้ามาขวางทางล่ะก็…
เทพตำราคิดไม่นานและส่ายหน้าเบาๆ เทพแห่งความตายไม่มีเหตุผลที่จะหยุดเขา
โลกเสี้ยววิญญาณถูกเทพพันธมิตรรุกรานและเทพแห่งความตายก็ไม่ปกป้องเทพคนใดเลย
เมื่อคิดได้เช่นนี้เทพตำราสบายใจขึ้นมาก
ครึ่งวันต่อมา
มีเทพในห้องลับเพิ่มขึ้นอีกห้าคนทุกคนคือเทพบนโลกเสี้ยววิญญาณ ยกเว้นเทพแห่งความตายและเทพโจรสลัด
พวกเจ้าคงจะรู้เรื่องความตายของเทพกาลกิณีไปแล้วแต่ข้าเกรงว่ารายละเอียดนั้นยังไม่ชัดเจนนัก
เทพหมาป่ามองทุกคนด้วยความเย็นชา
เหล่าเทพถาม
เทพหมาป่ารู้อะไรรึ?บอกพวกเราด้วยว่าเทพกาลกิณีตายเช่นใด!
ความตายของเทพกาลกิณีไม่ใช่เรื่องเลวร้ายกับพวกเขาเพราะเทพกาลกิณีนั้นอันตรายเกินไป
แต่เพราะเขาอันตรายจึงควรที่จะต้องสนใจกว่าใคร
เพราะเหตุใดกันเทพที่เป็นรองเพียงแค่เทพแห่งความตายถึงได้แตกดับ? เป็นเพราะตัวโกลาหล!
เหล่าเทพขมวดคิ้ว
ถ้าแค่มีหน้าไม้สังหารเทพก็ยังยากที่จะสังหารเทพกาลกิณีเทพโจรสลัดคนเดียวจะทำได้หรือ?
เทพหมาป่าตอบกลับ
แน่นอนว่าทำได้!นั่นก็เพราะเทพโจรสลัดมีเทพอีกเก้าคนช่วย! ซึ่งพวกมันเก้าคนก็คือเทพจากพันธมิตรบูรพา!
บรรดาเทพโลกเสี้ยววิญญาณตกใจแสงที่ปกคลุมกายเริ่มปั่นป่วน
เจ้าพูดจริงรึ?
นอกจากเหตุผลนี้แล้วเจ้าคิดว่ามีคำอธิบายอื่นอีกรึ?
ทั้งห้องเงียบกริบการหักหลังของเทพโจรสลัดนั้นไม่ใช่เรื่องดี เพราะเทพโจรสลัดคือเทพผู้ถือครองหน้าไม้สังหารเทพ
ด้วยพละกำลังของเขาอย่างเดียวเทพโจรสลัดมีพลังในอันดับหก แต่เมื่อมีหน้าไม้รวมเข้าไปด้วยก็ไม่มีใครมั่นใจว่าจะเอาชนะได้ ยกเว้นแต่เทพแห่งความตาย
เทพพันธมิตรบูรพาคิดจะทำอะไรของพวกมัน?พวกมันต้องการแค่เทพโจรสลัดคนเดียวรึ?
เทพหมาป่าเย้ยหยัน
คิดอะไรของพวกเจ้า?เทพโจรสลัดเป็นทางผ่านโลกเสี้ยววิญญาร ไร้เทพโจรสลัดก็หมายถึงทางเข้าโลกเสี้ยววิญญาณที่เปิดโล่ง จะมีเหตุผลอันใดให้พวกมันไว้ชีวิตพวกเราอีก?
เหล่าเทพไม่พูดอะไรและตระหนักได้ว่าสถานการณ์กำลังร้ายแรง
ไม่เหมือนกับอดีตโลกเสี้ยววิญญาณในครั้งนี้จะตกเป็นฝ่ายแพ้ถ้าหากเทพแห่งความตายไม่ลงมือโต้กลับ
แต่เทพหลายคนก็คิดต่างออกไป
ถ้าเทพโจรสลัดเปลี่ยนฝั่งได้แล้วใยข้าถึงเปลี่ยนไม่ได้เล่า? ข้ารอดูการต่อสู้แล้วเข้าร่วมกับพวกมันเพื่อทำลายล้างทีหลังก็ได้
ฮื่ม!เจ้าหยุดคิดทื่อ ๆ ได้แล้ว ถ้าเทพบูรพาต้องการเจ้า ใยเจ้าถึงยังไม่รู้เรื่องจนถึงตอนนี้?
เหล่าเทพคิดครู่หนึ่งพวกเขาหนาวสั่นในใจ จริงด้วย ถ้าหากเทพพันธมิตรบูรพาต้องการพวกเขา พวกเขาก็คงจะได้กับการติดต่อมาก่อนที่การกวาดล้างจะเริ่มขึ้นแล้ว
ตอนนี้เทพพันธมิตรบูรพาสังหารเทพกาลกิณีและเริ่มการนองเลือดไปแล้วใยฝ่ายนั้นจะต้องการพวกเขาอีกเล่า?
หยุดจินตนาการซะเถอะ!พวกเราเทพโลกเสี้ยววิญญาณหวาดกลัวคนภายนอกตั้งแต่เมื่อไหร่? พวกเจ้าไม่ใช่เทพที่นี่รึ? หากร่วมมือกัน มันก็ไม่ยากที่จะสังหารมันให้หมดและกลับบ้าน!
เทพหมาป่าเลียริมฝีปากด้วยความตื่นเต้น
เทพคนหนึ่งพูดขึ้นมา ไม่ยากที่จะเอาเครื่องจักรสังหารออกมาแต่เทพโจรสลัดตอนนี้มีหน้าไม้สังหารเทพอยู่ในมือ มันเป็นจองอันตรายมาก ข้ากลัวมันที่สุด! อาจจะดีกว่าถ้าขอให้เทพแห่งความตายออกมาช่วย เราจะได้สังหารศัตรูให้อนาคตให้หมด
เทพหมาป่าถอนหายใจแรง
เทพโจรสลัดจะเก่งแค่ไหนหากไร้หน้าไม้สังหารเทพ?สบายใจได้ ข้ามีแผนที่ทำให้พวกเจ้ามั่นใจได้ว่าหน้าไม้จะไม่ถูกใช้งาน!
ส่วนเรื่องเทพแห่งความตายข้าส่งคนไปเชิญเขามาแล้ว แต่ข้าไม่รู้ว่…
ในตอนนั้นเองหยกสื่อสารบนตัวเขาเปล่งแสง ข้อความปรากฏ
พวกเขาเศร้าหมอง
เทพแห่งความตายบอกว่าจะไม่ลงมือและจะออกมาเมื่อจำเป็นเท่านั้น
เหล่าเทพผิดหวัง
สุดท้ายพวกเขาต้องต่อสู้ เทพหมาป่ากล่าว
กลับไปที่โลกของพวกเจ้าเตรียมทำสงครามในอีกหนึ่งเดือน!
เขาลุกยืนเลียริมฝีปากด้วยความตื่นเต้น
โลกเสี้ยววิญญาณมิได้ทำสงครามมานานแล้วเทพจากสองพันธมิตรมันลืมความทุกข์ทรมานในอดีตไปหมดแล้ว!
เหล่าเทพรู้ตัวว่าต้องทำอะไรและรีบกลับไปเพื่อเตรียมทำสงคราม
ในขณะเดียวกันพวกเขายังมีความหวังอยู่เล็ก ๆ ว่าซือหยูจะมารับพวกเขาขึ้นเรือกลับพันธมิตรบูรพาไปด้วย
ณตำหนักเทพโจรสลัด
เป็นเวลาครึ่งเดือนมาแล้วหลังเทพกาลกิณีตายตามแผนของซือหยู เขาควรจะหาเทพเข้าเป็นพวกให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทำให้เกิดปัญหาจากภายใน เพื่อที่พวกเขาจะไม่ต้องหลั่งเลือดมากในการเดินทางครั้งนี้ แต่จนถึงตอนนี้ซือหยูยังไม่คิดจะเคลื่อนไหวเลย
วิหคเพลิงทมิฬซือหยูคิดถอยรึ?
เทพเจิ้งอดถามไม่ได้
ถูกแล้ว…
วิหคเพลิงทมิฬตอบ
ให้เขาออกมานี่ไม่ใช่เวลาจะถอย!
เทพเจิ้งหงุดหงิดเรื่องความเป็นความตายจะต้องจัดแจงให้เร็วที่สุด
วิหคเพลิงทมิฬตอบอย่างไร้อารมณ์
นายท่านบอกว่าเทพควรใจเย็นไม่รีบร้อนอย่าทำอะไรที่ไม่จำเป็น เราต้องตอบสนองต่อความเปลี่ยนแปลง สถานการณ์ยังอยู่ในการควบคุม
เทพเจิ้งไม่พอใจนักนางได้ยินประโยคนี้มาครั้งที่สามแล้ว แต่ยิ่งได้ยินเท่าใดก็ยิ่งทำให้นางกระวนกระวายมากขึ้นเท่านั้น
สถานการณ์กำลังแย่ลงแต่ซือหยูยังคงไม่ใส่ใจ ดูเหมือนว่าเขาจะปล่อยให้เทพทั้งเจ็ดคนรวมพลังเป็นหนึ่งไปเฉย ๆ
จากข้อมูลที่เทพโจรสลัดได้มาเทพหกคนกำลังเตรียมทำสงคราม กำลังทหารและทรัพยากรมากมายถูกเคลื่อนไหว
โลกใบอื่นๆ ได้ตัดการเชื่อมต่อกับโลกเทพโจรสลัด ที่ชายแดนมีทหารคุ้มกันแน่นหนา
นี่คือสัญญาณของสงครามอย่างเห็นได้ชัด!
แต่ถึงอย่างนั้นซือหยูก็ไม่ออกมาพูดอะไร
เทพพ่อค้าขมวดคิ้วแน่นเขาเป็นนักธุรกิจ เขาอ่อนไหวกับเรื่องภาพรวมที่สำคัญมากกว่าเทพคนอื่น ๆ
ตามปกติหลังซือหยูสังหารเทพกาลกิณีไปแล้ว มันจะเป็นสัญญาณให้เทพที่เหลือเข้าร่วมกับพันธมิตร มันเหมือนกับสังหารนกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว
แต่ซือหยูเพียงแค่นั่งรอดูเทพที่เหลือให้รวมตัวกันและตอนนี้เทพเหล่านั้นก็ไม่คิดจะยอมจำนนแล้ว เทพพ่อค้ากลัวว่าเทพเหล่านั้นไม่มีทางเลือกนอกจากจะทำสงคราม
สถานการณ์ที่เคยดีมากได้กลายเป็นสถานการณ์ที่น่าระวัง
เทพที่อดทนไม่ไหวพูด
เทพพ่อค้าเทพเจิ้ง เรารอไม่ได้อีกแล้ว พวกเราเก้าคนควรไปที่โลกใบอื่นเพื่อรับเทพโลกเสี้ยววิญญาณมาเป็นพวก สถานการณ์บีบบังคับพวกเรา
เทพเจิ้งส่ายหน้า
ไม่ซือหยูจะต้องมีแผน หากเราผลีผลาม เราอาจจะขัดแผนของเขาได้
หา!เราทำอะไรไม่ได้เลยหากไร้ซือหยูรึ? เห็น ๆ อยู่ว่าเรื่องกำลังแย่ลง แต่เราทำอะไรไม่ได้งั้นรึ?
เทพเจิ้งเงียบไปครู่หนึ่งจริงอยู่ที่พวกนางฟังซือหยูมาโดยตลอดตั้งแต่ท่องธารดาราออกสู่จักรวาล ในฐานะเทพเทพเจิ้งคงจะโกหกหากบอกว่านางพอใจกับเรื่องนี้
แต่ซือหยูได้สร้างปาฏิหาริย์มาหลายครั้งหลายคราพวกนางมิอาจใจร้อนได้
แต่สถานการณ์ในตอนนี้กำลังแย่ลงแต่ซือหยูเพียงแค่ยืนมองมันราวกับผู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง นั่นทำให้ทุกคนกังวลใจ
ทุกคนใจเย็นก่อนข้าเชื่อว่าจะต้องมีเหตุผลที่ซือหยูไม่เคลื่อนไหว
เทพพ่อค้าเข้ามาปลอบใจทุกคนให้สงบ
เชื่อใจซือหยูเขาสร้างปาฏิหาริย์เพื่อเราหลายครั้งเหลือเกิน บางทีการหยุดรอของเขาอาจจะมีความหมายอยู่ไม่ใช่รึ?
ในการเดินทางนี้เทพพ่อค้าคือผู้นำในการทำภารกิจ เขาต้องฉุดรั้งอารมณ์ของเหล่าเทพเอาไว้ให้ได้
เทพโจรสลัดที่มองดูจากข้างๆ ขมวดคิ้วแน่น
… ที่อีกฟากของตำหนักอาต้าและอาเอ้อกำลังเตรียมทำสงคราม ทั้งสองสั่งกำลังโจรสลัดให้รวมตัวกันเพื่อทำสงครามใหญ่
ท่านพี่กำลังมากมายเช่นนี้ มีเวลาแค่ครึ่งเดือนให้เราผสานกำลัง มันยากมาก อาซันเองก็บาดเจ็บหนัก!
อาเอ้อพูด
อาต้าถอนหายใจแรง
เจ็บหนักกเรอะ?เจ็บหนักจนเล่นกับสตรีได้น่ะหรือ?
อาซันที่ร่างกายแตกสลายถูกนำไปพักฟื้น
แต่ไม่กี่วันก่อนเขาได้สั่งคนให้นำสาวงามจากที่อื่นมาเล่นสนุกกับเขาในห้องพักฟื้น
พวกเขาไม่แปลกใจในเรื่องนี้ตัวตนของอาซันคือความปรารถนาในสตรี และมันก็เป็นพฤติกรรมอันแรงกล้า ก่อนเขาจะถูกเทพโจรสลัดจับตัวมา เขาเป็นผู้นำเรือโจรสลัดที่ทำการปล้นมาตลอดทาง เขาชอบการฉุดสตรี ในเมืองต่าง ๆ จะมีสตรีมากมายถูกข่มขืนอย่างรุนแรง โลกหลายใบหวาดกลัวเขา พวกเขาเรียกเรือโจรสลัดของอาซันว่า ‘เรือข่มขืน’ และนามของเรือก็เลื่องลือไปทั้งจักรวาล
