The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1298 – กลับใจแล้วชายฝั่งจะอยู่ในมือ

ตอนที่ 1298 – กลับใจแล้วชายฝั่งจะอยู่ในมือ

  เทพไม้ยิ้ม

   เจ้าห่วงตัวเองไปก็แล้วกัน! 

  นางหมุนตัวชุดสีมรกตปล่อยแสงออกมาหลายจุดบนท้องฟ้าเหนือโลกเหมือนกับดวงดารานับไม่ถ้วน

  จุดแสงสีมรกตเหล่านั้นถูกเชื่อมต่อโดยลำแสงสีเดียวกันเกิดเป็นตาข่ายขนาดมหึมาปกคลุมเทพทุกคนที่อยู่ภายใต้

  เทพทั้งแปดตกอกตกใจพยายามที่จะทำลายตาข่ายแต่พลังเทพก็มากพอแค่สั่นสะเทือนมันเท่านั้น

   หึหึ!ตายอย่างสงบแล้วเอาสมบัติพวกเจ้ามาให้ข้าก็พอแล้ว! 

  เสียงกรีดร้องของเทพคนหนึ่งดังก้องพร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้าย

   อ๊ากก!ทำลายตาข่ายเร็ว! 

  เทพที่เหลือเจ็ดคนหวาดกลัวเทพไม้ที่แข็งแกร่งในตอนนี้

  น่าเสียดายที่แต่ละคนถูกเทพไม้สังหารราวกับใบไม้ร่วงไม่ต่างกับลูกแกะที่อยู่ต่อหน้าหมาป่า

  เทพที่กระเด็นออกสู่ธารดาราตะโกนด้วยความโกรธแค้นและรีบบินกลับมาทันที

   เจ้าเดรัจฉาน!อยากตายสินะ! 

  ครืน…

  สัตว์อสูรมิอาจต่อกรต่อเทพผู้นั้นร่างสัตว์อสูรถูกทำลายในครึ่งท่อนจากการปะทะตรง ๆ กับเทพ

  เพราะอย่างไรมันก็คือสัตว์อสูรที่ถูกเทพตำราบังคับให้อยู่ในบันทึกพลังของมันอ่อนแอลงและเทียบกับเทพทั่วไปไม่ได้

  แต่สัตว์อสูรระดับเทพมิใช่การรับมืออย่างเดียวที่ซือหยูมี

   ออกมา! 

  ซือหยูขว้างภูเขาห้าธาตุออกไปทันทีภูเขาขนาดใหญ่หยุดเหนือศีรษะเทพ  เมื่อเทพสัมผัสได้ถึงอันตรายเทพคนนั้นก้าวพริบตาหนีในทันที

  แต่ก็น่าขนลุกที่ภูเขาห้าธาตุก้าวพริบตาตามไปด้วย

  เทพก้าวพริบตาเป็นร้อยครั้งแต่ก็สลัดภูเขาห้าธาตุไม่หยุด

  สุดท้ายเทพก็ร้องคำรามเพราะโดนภูเขาห้าธาตุกดทับลงกกับพื้นร่างกายถูกกดทับจนทะลุโลกตกลงสู่ธารดาราอีกครั้ง

  ในเวลานี้เขาใช้พลังเทพได้เพียงเล็กน้อย มิอาจผลักภูเขาห้าธาตุออกไปได้

  ทุกคนที่ได้เห็นตกตะตึงภูเขาหลากสีที่สามารถปราบเทพได้นั่นมันคืออะไรกัน?

  พวกเขาคงจะไม่แปลกใจถ้ารู้ว่าเทพอสูรหกวิถีก็ถูกภูเขาลูกนี้หยุดเอาไว้

  แต่เทพอสูรหกวิถีถูกภูเขากดจมพื้นเพียงครึ่งท่อน

  เทพคนนี้ถูกกดทับจนจมทะลุโลกไปโผล่ที่ธารดารา!   สัตว์อสูรระดับเทพพุ่งไล่ล่าเทพคนนั้นทันที

  ไม่นานพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากธารดารา

  สัตว์อสูรระดับเทพกลับมาด้วยบาดแผลสาหัสมันคาบดวงวิญญาณเทพกลับมาด้วย

   ดีมาก! 

  ซือหยูโบกมือเรียกดวงวิญญาณเข้าสู่มิติวิญญาณ

  เสียงตื่นเต้นดังตามมา

   ฮ่าฮ่า!วิญญาณเทพ! ข้ารู้ว่าเจ้ารักข้า! ฮ่าฮ่าฮ่า! 

  ซือหยูปากบิดเบี้ยวเมื่อได้ยินเสียงของเทพปีศาจเขาเก็บภูเขาห้าธาตุกับบันทึกธารดาราและมองเหล่าคนดูที่งุนงงด้วยความใจเย็น

  เขาเคยสังหารเทพมาหลายคนความตายของเทพคนเดียวไม่ได้ทำให้เขาประหลาดใจ เขามองไปที่ตาข่ายเขียว  มีเทพที่บาดเจ็บเหลือเพียงหกคนหลังจากถูกเทพไม้จู่โจมอย่างไร้ปรานี

  ซือหยูเดินไปหาตาข่ายและมองเหล่าเทพที่บาดเจ็บหนักด้วยความเยือกเย็น

  เหล่าเทพสะพรึงกลัวราวกับถูกพยัคฆ์จ้อง

  เทพเหล่านี้เห็นกับตาเมื่อซือหยูสังหารเทพคนก่อน

   เจ้าอยากจะมาเล่นสนุกตรงนี้แล้วรึ? 

  เทพไม้กำลังรูดทรัพย์เทพที่เพิ่งฆ่าไปอย่างเมามันนางไม่อยากจะให้ซือหยูมาแบ่งรางวัลของนางด้วย

  เทพทั้งหกจมลงสู่ความเศร้าหมอง

   เจ้ายังอยากจะเลือกตามที่ข้าบอกอยู่หรือไม่? 

  ซือหยูถาม

  อะไรนะ?เทพที่เหลือหกคนตัวสั่นระริกเมื่อได้ยินคำพูดของซือหยู เทพผู้นำรีบตะโกนราวกับคว้าฟางเส้นสุดท้าย   ได้โปรด…ไว้ชีวิตพวกข้าเถอะนายท่าน!พวกข้า…พวกข้าจะไม่ขวางทางท่านแล้ว! โปรดเมตตาด้วย! 

  เมื่อครู่ก่อนเทพทั้งสิบมาถึงโลกใบนี้อย่างยิ่งใหญ่ เวลานี้ไม่มีใครเยือกเย็นได้อีกแล้วเมื่อสี่คนถูกสังหารอย่างรวดเร็ว!

  พวกเขารู้ว่าพวกเขาจะถูกลงโทษอย่างสาสมถ้าขัดคำสั่งเทพกงซุน

  แต่การลงโทษพวกนั้นย่อมไม่เอาชีวิตพวกเขาไปแต่สองคนตรงหน้าต่างหากที่พร้อมจะสังหารพวกเขาได้ทุกเมื่อ!

   ข้าให้โอกาสพวกเจ้าเลือกมาก่อนแต่พวกเจ้าไม่รู้จักฟัง! ไม่มีโอกาสให้พวกเจ้าอีกแล้ว! 

  ซือหยูพูดด้วยความเย็นชา

   ตอนนี้เหลืออีกสองทางอย่างแรกคือยอมจำนนต่อข้า! อย่างที่สองคือให้นางฆ่าพวกเจ้าและเอาสมบัติไปทั้งหมด! เลือกมา! 

  ยอมจำนนงั้นรึ?เหล่าเทพรู้ว่ามันดีกว่าความตายเพียงนิดเดียวเท่านั้น!

   พวกเราจะ… 

  เทพผู้นำยังคงคิดต่อรอง

   ไม่ได้!อย่าคิดแม้แต่จะลอง ถ้าเจ้าไม่เชื่อว่าข้าฆ่าพวกเจ้าได้ทุกคน เจ้าก็เลือกที่จะขัดขืนก็ได้! 

  นี่ล้อกันเล่นงั้นเรอะ?เจ้าฆ่าเทพไปมากมายเช่นนี้! พวกข้าเชื่อว่าเจ้ามีพลังฆ่าพวกข้า!

  เมื่อประสานสายตาเทพทั้งหกหมดคำพูด พวกเขาหมดหวัง

  พวกเขาไม่อยากตายที่นี่มิเช่นนั้นตระกูลจะต้องเสื่อมถอยลงหลังจากความตาย

   ไม่ได้นะ!ข้ายังขโมยของไม่เสร็จเลย พวกนี้ร่ำรวยนะ เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าจนแค่ไหน… 

  เทพไม้ปฏิเสธทันควัน

  ซือหยูพูดตอบ   เจ้ายังอยากบ่มเพาะในดินนั่นอีกไหม? 

   อยากสิ! 

   ผนึกดวงวิญญาณพวกมันแล้วหยุดฆ่ามันซะ! 

   ขอข้าฆ่าอีกคนไม่ได้เหรอ?ขอแค่คนเดียวเถอะนะ! ข้าจนเกินไปแล้ว… 

   ไม่ได้! 

  ซือหยูจ้องนางตาเขม็ง

   ฮื่ม!เจ้ามันขี้เหนียวชะมัด! 

  เทพไม้กระทืบเท้าด้วยความโมโหนางวางผนึกในดวงวิญญาณเทพอย่างไม่พอใจนัก

  นางหมายมั่นจะสังหารเทพเหล่านี้พวกเขาพยายามสุดความสามารถเพื่อที่จะไม่ทำให้นางโกรธ พวกเขาคลายดวงวิญญาณตั้งแต่ก่อนที่นางจะเดินไปหาและก้มหน้าเพื่อเลี่ยงการสบตา

  หลังจากวางผนึกในดวงวิญญาณเทพไม้เดินกลับ นางวางผนึกมรกตทั้งหกใส่มือซือหยู   นี่เป็นผนึกพิเศษของเผ่าไม้นอกจากจะหาเทพไม้อีกคนมาแก้ผนึกก็ไม่มีทางคลายมันได้! 

  เทพไม้กล่าว

  เหล่าเทพที่ใช้พลังห้าธาตุได้ดีนั้นมีวิชาผนึกที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว

  เทพธาตุไม้ส่วนใหญ่ใช้ผนึกได้อย่างยอดเยี่มเทพไม้เคยช่วยซือหยูผนึกคำสาปจากราชาเขตกลาง ซึ่งแสดงถึงความชำนาญในด้านนี้ได้ดี

  เทพไม้ขมวดคิ้วมองอกซือหยู

   ถ้าเจ้ามีเวลาเมื่อใดข้าจะจัดการผนึกเจ้าอีกครั้ง ครั้งนั้นข้าแข็งแกร่งไม่มากพอ ผนึกป้องกันคำสาปได้ไม่สมบูรณ์! 

  ตอนที่เทพไม้ผนึกให้ซือหยูเมื่อก่อนนางยังอ่อนแออยู่เลย

  ตอนนี้นางได้พลังเต็มที่คืนมาแล้ว

  ซือหยูขมวดคิ้ว

   จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเทพคนไหนคือพ่อของราชาเขตกลาง!ตอนที่ข้ากลับจากแดนอสูร ข้าคิดว่าเทพอสูรคงจะสัมผัสถึงตัวข้าได้แล้ว! 

  เมื่อเหล่าเทพหกคนที่ถูกซือหยูควบคุมตื่นขึ้นมาพวกเขาก็ได้ยินคำพูดของซือหยู พวกเขาตะโกนด้วยความตกตะลึง

   เจ้าคือคนที่หนีมาจากแดนอสูรงั้นรึ?เจ้าคือคนที่ถูกยักษ์โจมตีใช่ไหม? 

  พันธมิตรประจิมตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาโดยตลอด

  ซือหยูแปลกใจเล็กๆ

   หืม?ทำไมรึ? 

  เทพทั้งหกตกตะลึง

  เหล่าเทพรวมถึงเจ้าพันธมิตรเชื่อว่าผู้ที่หนีออกมาจากแดนอสูรจะเป็นอสูร

  เพราะไม่มีสิ่งอื่นใดที่หนีออกมาจากแดนอสูรได้!

   ข้าไม่คิดว่าจะเป็นท่าน…นายท่าน!    เหล่าเทพเปลี่ยนวิธีเรียกซือหยูทันที

  จากนั้นพวกเขาก็เล่ารายระเอียดการชุมนุมให้ซือหยูฟัง

   ไม่คิดเลยว่าพันธมิตรประจิมจะตามหาตัวข้าอยู่!พวกมันพยายามหาข่าวเรื่องความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในแดนอสูรสินะ? 

  ซือหยูแปลกใจ

   เกิดการเปลี่ยนแปลงในแดนอสูรขึ้นจริงเอาล่ะ! ข้าจะไปหาเทพจรัสแสงที่รับผิดชอบเรื่องนี้เมื่อมีเวลา! 

   ให้พวกเราเชิญเทพจรัสแสงมาดีหรือไม่?หากเทพจรัสแสงพบท่าน ความดีความชอบจะตกอยู่กับเขา ข้าเชื่อว่าเขายินดีมาด้วยตัวเอง! 

   ไม่จำเป็นอย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับใคร ข้าจะจัดการเองหลังจากกำจัดเทพกงซุน! 

  เหล่าเทพทั้งหกอับอาย

  พวกเขาถูกส่งมาจับตัวซือหยูพวกเขาไม่คิดว่าดวงวิญญาณของตัวเองจะอยู่ในกำมือของซือหยู

   บอกเทพกงซุนให้มาหาข้าที่นี่! 

  ซือหยูพูดอย่างเย็นชา

  ข้ารับใช้เทพกงซุนย่อมมีวิธีติดต่อเทพกงซุนอยู่แล้ว

   ให้ข้าทำเอง! 

  เทพที่รับหน้าที่ช่วยกงซุนชางคือเทพที่เทพกงซุนเชื่อใจมากที่สุดเขาคือเทพอวี่จากตระกูลอวี่

  เขาเรียกลูกแก้วสื่อสารที่ส่งภาพและเสียงได้ออกมา

  ลูกแก้วเปล่งแสงเมื่อเขาปล่อยพลังเทพลงไปจากนั้นก็เกิดภาพพร้อมกับเสียงตามมา

  เทพกงซุนยืนกอดอกอยู่หน้าซากตำหนัก

   เจ้าทำภารกิจเสร็จหรือยัง?ได้ดวงวิญญาณมันกลับมาหรือไม่? 

  เทพอวี่หมุนลูกแก้วไปทางซือหยู

   เทพกงซุนคนที่เจ้ากำลังตามหาคือเขาผู้นี้! 

  เทพกงซุนขมวดคิ้วเมื่อเห็นภาพซือหยูผ่านลูกแก้ว

   เจ้ารออะไรอยู่?ทำลายกายหยาบแล้วเอาดวงวิญญาณมันกลับมา! 

   แล้วเจ้าจะติดต่อข้ามาทำไม? 

  เทพกงซุนตะโกนด้วยความโมโหเพราะรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ

  เทพอวี่รู้ว่านี่เป็นเวลาที่เขาต้องเลือกข้างแล้ว

  เทพอวี่หายใจเข้าลึกพร้อมตะโกน

   เทพกงซุน!ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะคิดทำลายโลกจิวหลี่และสังหารทุกคนที่นี่! ทุกคนที่เหลือกับข้ามีจิตสำนึก พวกเราตัดสินใจทิ้งความมืดมิดเข้าหาแสงสว่าง จากนี้ไป พวกข้าขอรับใช้…นายท่านผู้นี้! 

  ลูกแก้วหมุนไปสะท้อนภาพเทพที่เหลือ

  ทุกคนตะโกน   เทพกงซุนพวกข้าจะไม่ติดตามเจ้าอีกแล้ว! 

  เทพกงซุนยืนนิ่งไร้การเคลื่อนไหวราวกับถูกแช่แข็ง

   หรือว่าพวกเจ้า…หักหลังข้างั้นรึ? 

  เขาไม่คิดว่าคนที่ตนเองเชื่อใจจะหักหลังได้เขาตัวแข็งราวกับหิน

  เทพอวี่ถอนหายใจ

   เทพกงซุนหากเจ้ายังตระหนักความผิดพลาดไม่ได้ เจ้าก็จะได้รับแต่เพียงความเจ็บปวดไม่รู้สิ้น จงขออภัยต่อนายท่านเพื่อกลับเนื้อกลับตัวเจ้าเสีย! 

  คำพูดของเทพอวี่ทำให้เทพกงซุนโกรธแค้นถึงขีดสุดเขาแทบจะกระอักเลือดออกมาเพราะความแค้น

   หยุดพูดเหลวไหลได้แล้ว!มันทำลายตำหนักและชิงตัวลูกชายข้าไป เจ้ากลับคิดให้ข้าขอโทษมันเพื่อแก้ตัวจากความผิดเรอะ! ล้อข้าเล่นงั้นเรอะ? มันจะมากเกินไปแล้ว!    โทสะกระชากเทพกงซุนจนสั่นไปทั้งตัว

  เทพอวี่ตอบอย่างใจเย็น

   เทพกงซุนทะเลความขมขื่นไร้ฝั่งให้ขึ้น กลับใจซะ แล้วชายฝั่งจะอยู่ในมือเจ้า! 

   ใช่แล้ว!มาขอโทษที่นี่ซะ! 

   เทพกงซุนเราเคยทำงานร่วมกัน ข้าคิดว่าเจ้าจะกลับใจมาเป็นคนดีได้! 

  …

  อั่ก!

  เทพกงซุนแค้นจนกระอักเลือดเขาสาปแช่ง

   ไอ้พวกบัดซบ!ให้ข้าไปขอโทษคนที่พังตำหนักแล้วลักพาตัวลูกข้าไปได้ยังไง? พวกเจ้าจะมากเกินไปแล้ว! 

   ก็ได้!ข้าจะไปหามันด้วยตัวเอง! 

  ปั้ง!

  เทพกงซุนทำลายลูกแก้วสื่อสารด้วยความโกรธ  เทพอวี่หันไปหาซือหยูอย่างกระวนกระวาย

  ซือหยูยิ้มบางๆ

   ทำดีมาก!ข้าจะรอให้มันมา! คนที่ข้ากำลังรอจะมาถึงในอีกไม่นาน! 

  อะไรนะ?เจ้ารอใครอยู่?

  เจ้าไม่ได้รอให้เทพกงซุนมาหรอกรึ?

 

The Divine Nine Dragon Cauldron

The Divine Nine Dragon Cauldron

นิยาย The Divine Nine Dragon Cauldron
Status: Ongoing Author:
หนึ่งประสงค์ทำลายสุริยันจันทราและหมู่ดารา ดัชนีเดียวเข่นฆ่าราชันย์สวรรค์ เพียงปริปากทั้งสวรรค์แลสิบภพพลันวินาศ เด็กยากจนเดินทางออกจากหุบเขาห่างไกลพร้อมกับมังกรนพเก้าและหม้อวิเศษที่ควบคุมกาลเวลาและพื้นที่กว้างใหญ่ เขาใฝ่หาเส้นทางแห่งพระเจ้าเพื่อท้าทายจักรวาลอันไม่มีสิ้นสุดและต่อสู้กับยุคสมัยในตำนาน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset