ตอนที่ 1299 – การมาของเจ้าพันธมิตร
ฟ้าดินสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่งราวกับโลกจิวหลี่ที่ทรุดโทรมกำลังจะแตกสลาย
แสงเทพตระการตาส่องทะลวงมาถึงพื้นโลกท้องนภาสว่างไสว
ทุกสิ่งบนโลกคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความกลัว
เพราะพวกเขารู้ว่าแสงเทพระดับนี้ย่อมเกิดได้จากเทพที่แข็งแกร่งถึงขีดสุดเท่านั้น!
อย่างที่คิดเลยเทพกงซุนมาแล้ว!
เขาต้องมาที่นี่อยู่แล้ว!คนของตัวเองถูกฆ่า คนที่เหลือก็หักหลัง ใจเย็นอยู่ไม่ได้หรอก!
หึหึ!เทพกงซุนกำลังเจอกับศัตรูไร้เทียมทานแล้ว!
ข้าไม่คิดอย่างนั้นหรอกเจ้าตระกูลปราบอสูรสิบอันดับแรกอย่างเทพกงซุนไม่น่าจะอ่อนแอขนาดนั้น! เทพอวี่ก้มหน้ายืนด้านหลังซือหยูเมื่อเห็นคนในแสงเทพ
เขาเงยหน้าแต่ก็ไม่สบตากับคนข้างในแสงเทพ
เทพกงซุนจ้องเทพอวี่และเทพอีกห้าคนที่เหลืออย่างเย็นชา
พูดให้ข้าฟังอีกสิ!เจ้ายังอยากให้ข้าขอโทษอยู่หรือไม่?
เทพทั้งหกสะพรึงกลัวพวกเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
พูดมา!
เทพกงซุนร้องคำรามจนเทพอวี่และพวกตกใจ
พวกเขาหวาดกลัวในพลังมหาศาลของเทพกงซุน
ตอนนี้พวกเขาได้แต่ก้มหน้าไม่สบตากับเทพกงซุนอีกครั้ง
ทั้งโลกจิวหลี่นิ่งเงียบไปเพราะเสียงของเทพกงซุนไม่มีใครกล้าส่งเสียงออกมาเลยรวมถึงเทพทั้งหกและคนดูด้วย
ความเงียบมลายหายด้วยเสียงหัวเราะ
ตอนนี้พวกเจ้าเป็นของข้าแล้ว!ทำไมจะต้องก้มหน้าประจบเทพอื่นนอกเหนือจากข้า? พวกเจ้ากำลังดูถูกข้าอยู่รึ?
เสียงหัวเราะอันสบายใจดังก้องหูเทพทั้งหกราวกับเสียงฟ้าผ่าเหงื่อผุดออกมาจากหน้าผากพวกเขา
พวกเขาตระหนักได้ว่าชีวิตตนอยู่ในกำมือของซือหยู
ถ้าหากเจ้าพิสูจน์คุณค่าตัวเองไม่ได้ข้าก็ไม่คงไม่จำเป็นต้องไว้ชีวิตพวกเจ้า!
ได้ยินดังนั้นเทพทั้งหกเงยหน้าขึ้นและพูดอย่างจริงใจ
พวกเรายินดีรับใช้นายท่าน!
รออะไรอยู่เล่า?ไอ้เทพนั่นกำลังจะทำลายโลกใบนี้ไปพร้อมกับทุกสิ่งบนโลกไปพร้อมกับคนพันธมิตรประจิมด้วย ข้าคิดว่ามันต้องเป็นสายลับจากเผ่าอสูร จับมันไปไตร่สวน!
ตามบัญชา!
เทพทั้งหกพุ่งออกไปอย่างไม่ลังเลแม้จะหวาดกลัวเทพกงซุน พวกเขาก็รู้ดีว่าไม่มีทางเลือก
เทพกงซุนความผิดบาปเจ้ามิอาจอภัยได้!
เทพอวี่ตะโกนและจู่โจมเป็นคนแรก
เทพที่เหลือห้าคนเองก็บุกตามเทพอวี่เข้าไป
ขีดจำกัดของเทพกงซุนคือการต่อสู้กับเทพหกคนยากมากพออยู่แล้วที่จะเอาชนะเทพห้าคนพร้อมกัน ไม่ต้องพูดถึงเทพหกคนเลย!
แต่เทพกงซุนก็ตะโกนเสียงดัง
ใครก็ตามที่หักหลังข้ามันต้องตาย!
เจ้านั่นแหละที่จะตาย!
หกเทพไม่มีทางถอยหลังทั้งหกใช้พลังเต็มที่เพื่อต่อกรกับเทพกงซุน
เทพกงซุนเป็นฝ่ายตั้งรับกับการจู่โจมจากทั้งหก
เวลาผ่านไปหกเทพเป็นฝ่ายได้เปรียบจากการร่วมมือหลังจากก้าวข้ามความกลัวในใจ
ตายซะ!
เทพอวี่ได้จังหวะเขาปล่อยพลังเทพผ่านแส้กระดูกในมือ
แส้กระดูกกลายเป็นสีแดงมันมีพลังของสมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียมอยู่ แส้กระดูกซัดเข้าใส่แผ่นหลังเทพกงซุนอย่างแรง
ปั้ง!
เสียงปะทะดังก้องไปทั้งโลก
เกิดรอยแผลใหญ่ที่แผ่นหลังเทพกงซุนเห็นกระดูกขาวผ่านรูแผลได้เลย
เทพกงซุนที่เจ็บหนักไม่พอใจเขาเบิกตากว้างและหันไปมองเทพอวี่ราวกับสัตว์ป่า เจ้าทำร้ายข้าด้วยอาวุธที่ข้าให้เจ้างั้นเรอะ?
เทพอวี่ตัวแข็งทื่อเขากลืนน้ำลายและต้องฝืนใจเย็น
เจ้ามันไม่รู้สำนึก!อย่าได้โทษอะไรข้า เพราะข้ากำลังจะฆ่าเจ้า!
หึหึ!จริงรึ? ขอข้าฆ่าเจ้าก่อนก็แล้วกัน!
เทพกงซุนตะโกนโลหิตเทพไหลเวียนในร่างกาย
มีดเก้าเทพเจ้า!
เทพกงซุนกู่ร้องร่างกายเต็มไปด้วยพลังของมีด
ด้านหลังของเทพกงซุนมีมีดเก้าเล่มปรากฏขึ้นมามันแข็งแกร่งพอ ๆ กับสมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียม
นั่น…มัน…
หกเทพตกตะลึงพวกเขาติดตามเทพกงซุนมาหลายปี แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเทพกงซุนมีพลังสายโลหิตเช่นนี้ ฆ่ามัน!
มีที่มีพลังมหาศาลจากด้านหลังเทพกงซุนพุ่งเข้าใส่เทพอวี่ทันที
เทพอวี่เบิกตากว้างขณะที่พยายามปกป้องตัวเองด้วยแส้กระดูกในมือ
แส้กระดูกที่เป็นสมบัติคุณภาพสูงขาดสะบั้นเพราะมีดมีดเหล่านั้นกำลังเข้าถึงตัวเทพอวี่
เทพอวี่หวาดกลัวเพราะรู้ผลลัพธ์จากการถูกมีดเหล่านี้แทงเขาเรียกยันต์ออกมาและบีบมันด้วยมือ
ยันต์กลายเป็นชุดเกราะสีดำสนิทปกป้องร่างกายของเขา
มันเป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียมเช่นกัน!
แกร๊ง…
เกิดประกายไฟบนชุดเกราะเกิดรอยบากเก้ารอย
พลังของมีดถูกหยุดแต่เทพอวี่ก็กระเด็นกลับไปข้างหลัง เทพกงซุนตะโกนด้วยจิตสังหารอันน่ากลัว
ถ้าหากไม่มีของที่ข้าให้เจ้าเจ้ามันก็ไม่มีอะไรเลยต่อหน้าข้า!
ซือหยูเข้ามารับเทพอวี่ที่กระเด็น
ซือหยูมองเทพกงซุนด้วยความใจเย็นและเรียกกะโหลกสีชมพูออกมา
มันคือสมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียมเช่นเดียวกันซึ่งมันแข็งแกร่วกว่าแส้กระดูกเป็นอย่างมาก
เจ้าเป็นคนของข้าข้าจะให้สิ่งนี้กับเจ้าเพื่อใช้เอาชนะมัน หากมีเวลาเมื่อใด ข้าจะให้ของที่เหมาะสมกับเจ้ามากกว่านี้!
ซือหยูโยนกะโหลกชมพูให้กับเทพอวี่
ทุกคนตกตะลึง
หา!เขาให้สมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียมอย่างง่ายดายเช่นนี้เลยหรือ? มีสมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียมไม่ถึงยี่สิบชิ้นในพันธมิตรประจิม และส่วนมากก็ตกเป็นของลูกหลานเทพ!
อะไรกัน!สมบัติศักดิ์สิทธิ์เทียมไม่มีค่าอะไรกับเขาเลยรึ!
เจ้าหมอนั่นเป็นใครกันแน่?มันมีเทพที่แข็งแกร่งคอยรับใช้ แล้วยังให้ของล้ำค่าได้หน้าตาเฉยอีก!
เทพอวี่งุนงงเล็กน้อยเขาตอบรับซือหยูด้วยความปลิ้มปิติในดวงตา
ขอบคุณนายท่าน!ขอบคุณนายท่าน!
เทพอีกห้าคนมองเขาด้วยความริษยาเพราะไม่คิดว่าเทพอวี่จะได้ของล้ำค่ามาอย่างง่ายดายเช่นนั้น!
และพวกเขาก็ไม่คิดว่าเจ้านายคนใหม่จะใจกว้างขนาดนี้!
เทพทั้งหกตระหนักได้แล้วว่าผู้ที่พวกเขารับใช้อยู่นั้นไม่ใช่คนทั่วไปเลย!
เทพกงซุนโกรธจัดเขาตะโกน
ตายไปซะ!
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทนเห็นคนของตัวเองได้รับผลประโยชน์จากนายคนใหม่ หลังจากได้ของล้ำค่ามาเทพอวี่สบายใจขึ้นมาก เขายิ้มมองเทพกงซุน
เจ้าต่างหากที่ต้องตายก่อน!
ปั้ง!ปั้ง!
เทพอวี่อัดพลังเทพของตนใส่กะโหลกชมพู
กะโหลกชมพูอ้าปากส่งเสียงไพเราะที่ราวกับมาจากเก้าสวรรค์เสียงขับขานขจัดความชิงชังในจิตใจผู้คน ทำให้จิตใจสงบลง
จากนั้นกะโหลกก็ถูกหมอกสีชมพูปกคลุม
สตรีงามสวมชุดสีชมพูเดินออกมาจากหมอก
นางงดงามจนกระทั่งสตรีที่งามที่สุดในประวัติศาสตร์มิอาจเทียบ
ทุกคนตั้งแต่ยอดฝีมือธรรมดาจนถึงเทพตกตะลึงในความงามที่ไม่ใช่ความงามบนโลก
เทพกงซุนที่โกรธจัดอ่อนโยนขึ้นมากเขามองสตรีชวนฝัน แต่เทพอวี่นั้นเป็นอิสระจากอำนาจของนางเขาพุ่งตรงไปยังเทพกงซุนและซัดหน้าผากเทพกงซุนด้วยสองดัชนี
พึ่บ!
พลังเทพเจาะทะลุหัวเทพกงซุน
เทพกงซุนได้สติกลับมาพร้อมกับความเจ็บแปลบสตรีงามหายไปจากสายตา เทพอวี่ที่มีจิตสังหารบนใบหน้ายืนอยู่แทน
อ๊ากกก…
เทพกงซุนตะโกนด้วยความโกรธแค้นและซัดเทพอวี่กลับไปข้าบงหลังเขาเองก็บินถอยหลังด้วย
เกิดรูที่หน้าผากโลหิตไหลออกมาไม่หยุด
เทพอวี่กระอักเลือดเพราะถูกซัดที่ลำตัวอย่างหนักแต่เขาก็ตะโกนด้วยความตื่นเต้น
ร่างกายกับดวงวิญญาณมันเสียหายถ้าหากเราใช้พลังพร้อมกัน มันจะต้องตายแน่นอน!
เพราะบาดแผลหนักที่ได้รับมีดทั้งเก้าเล่มของเทพกงซุนหายไปแล้ว เขาไม่มีสิ่งใดป้องกันตัวอีกแล้ว!
ให้ข้าจัดการมันเอง!
อย่าเลยมันเป็นของข้า!!
เทพที่เหลือห้าคนเกิดกำลังใจและบินเข้าหาเทพกงซุน
พวกเขาเกิดแรงจูงใจจากเคราะห์ดีที่เทพอวี่ได้รับ!
ถ้าหากพวกเขาได้ฆ่าเทพกงซุนพวกเขาจะได้รับรางวัลอย่างงามเช่นกัน
เทพอวี่ไม่คิดจะถูกทิ้งไว้ข้างหลังเขาเองก็รีบบินเข้าไป
เหล่าคนดูอึ้งกับภาพที่ได้เห็น
พวกเขาไม่คิดว่าผู้ติดตามที่เทพกงซุนเชื่อใจจะอยากสังหารเทพกงซุนมากมายถึงเพียงนี้
ทั้งหกเทพปรากฏตัวหน้าเทพกงซุนทุกคนหมายมั่นปั้นมือว่าจะจบชีวิตเทพกงซุนได้เป็นคนแรก แม้เทพกงซุนจะป้องกันตัวเองไม่ได้เขาก็จ้องมองเทพทั้งหกด้วยความชิงชังอันลึกสุดใจ
ไหลย้อนกลับ!หยุดหยินหยาง!
เสียงตะโกนดังขึ้นเทพทั้งหกหยุดนิ่งและขยับไม่ได้อีกต่อไป
ทุกคนมิอาจควบคุมได้ทั้งร่างกายและดวงวิญญาณผู้คนเห็นได้แต่เพียงความสะพรึงกลัวในดวงตาของหกเทพ
ผู้คนพากันแตกตื่น
หยุดหยินหยาง!วิชาของเจ้าพันธมิตร!
อะไรนะ?ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าพันธมิตรจะมาที่นี่!
ไม่นะ!เจ้าพันธมิตรลงมือเช่นนี้ จะต้องเป็นฝีมือเทพกงซุน! มันต้องขอให้เจ้าพันธมิตรมาช่วยตั้งแต่ก่อนมาโลกนี้แน่!
เจ้าพูดถูก!ไม่ว่าเทพจะแข็งแกร่งเพียงใด มันก็ไม่มีค่าต่อหน้าเจ้าพันธมิตร!
ข้าเกรงว่าเจ้าหมอนั่นอาจจะไม่ได้คิดว่าเจ้าพันธมิตรจะเข้ามาร่วมด้วย!
ฟึ่บ!
โลกจิวหลี่เริ่มสั่นสะเทือนหลายสถานที่กำลังแตกสลาย โลกนี้ใหญ่ไม่พอในการรองรับสิ่งที่ทรงพลัง!
เสียงระเบิดดั่งลั่นในธารดาราโลกระเบิดเป็นหลายชิ้น
ชายวัยกลางคนที่สวมหมวกทองสีม่วงและชุดอันหรูหราได้ปรากฏตัวขึ้นมา
ด้านหลังเขามีเทพอีกสิบคนที่ทรงพลัง
ทุกคนแข็งแกร่งกว่าเทพอวี่
เทพไม้ที่ใจเย็นมาโดยตลอดรีบเตือนซือหยู
ระวังนะ!เทพคนนี้อันตรายมาก!
แต่ทุกคนก็ต้องตกใจที่ซือหยูพูดด้วยรอยยิ้ม
สุดท้ายเจ้าพันธมิตรประจิมก็มาเสียที!
หา! จ้าวผาบั่นภูติกับกงซุนหวูซื่อตกตะลึงไปพร้อมกับเหล่าคนดู
เทพกงซุนไม่ใช่คนที่ซือหยูรอ
ช้าก่อน!หรือว่าเขาจะรอเจ้าพันธมิตรมาตั้งแต่แรก?
ชายวัยกลางคนตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังรอข้า!
