บทที่ 13 พี่เลี้ยงของไอดอล
หลังจากกลับถึงบ้านโจวชูวหยูได้อัปโหลดรูปถ่ายทั้งหมดของต้นไม้ ดอกไม้ และงานฝีมือ ที่เธอถ่ายไว้ที่บ้านของโจวหยูทั้งหมด จากนั้นเธอก็พบฟอรั่มการทำสวนและขอให้ผู้คนจากฟอรัมเหล่านั้นประเมินงานมัน
อย่างที่เธอคาดไว้ พวกต้นไม้ ดอกไม้ และงานฝีมือเหล่านั้นได้รับคำชื่นชมอย่างสูงในทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิหารเต๋าที่งดงามนั้น ทุกคนต่างก็ไม่สามารถหาคำพูดที่จะมาสรรเสริญได้เพียงพอ พวกเขาถึงกับต้องการที่อยู่ของเจ้าของภาพนี้ เพื่อไปทำการดูผลงานจริงๆอีกด้วย
เป็นที่รู้กันว่าคนที่ชอบทำสวนมักเป็นคนสูงอายุ พวกเขาส่วนใหญ่จะมีเวลาว่างมากมายหลังจากที่ตัวเองเกษียณมาแล้ว ดังนั้นกิจกรรมอย่างการปลูกดอกไม้และต้นไม้จึงเป็นงานอดิเรกที่ผ่อนคลายที่สุดและเหมาะสมที่สุดสำหรับพวกเขา
หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าพวกเขาส่วนใหญ่อยู่ไกลมาก พวกเขาอยากจะมาดูผลงานนี้ด้วยตาตัวเองซักครั้ง และถึงขั้นพวกเขาอาจสามารถแลกเปลี่ยนประสบการณ์การทำสวนได้
อย่างไรก็ตามสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้คือคนที่สร้างงานฝีมือและปลูกต้นไม้ดอกไม้เหล่านี้ยังเป็นเพียงวัยรุ่นเท่านั้น!
ยิ่งโจวชูวหยูเห็นคนยกย่องงานของโจวหยูมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าธุรกิจนี้มีศักยภาพมากเท่านั้น อย่างไรก็ตามเมื่อใดก็ตามที่เธอนึกถึงการปฏิเสธของโจวหยูขึ้นมา มันก็ทำให้เธอต้องกัดฟันอย่างหงุดหงิด เธอถึงกับก้มด่าอีกฝ่ายไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ
‘อ่า…นายนั้นเป็นคนโง่จริงๆ! หรือว่าเขาไม่ต้องการแต่งงานกันนะ?’ นี้เป็นคำถามที่เกิดขึ้นมาบ่อยที่สุดในหัวของเธอ
“ฮะ? นั้นใช้ไม้จากไม้ทองคำนิ!”
หลังจากที่คนโพสต์ชื่อไม้นี้ลงไป มันก็เกิดการระเบิดของโพสต์ทั้งหมดทันที
แม้ว่าพืชที่เติบโตจากเมล็ดที่มาจากตู้กาชาปองจะดูเหมือนพืชแปลกประหลาด แต่หลังจากที่มันถูกตัดด้วยขวานจากโลก ACG แล้วมันก็กลายเป็นไม้ที่มีอยู่ในโลกแห่งความจริงและยังมีค่าเป็นอย่างมากอีกด้วย
ดูเหมือนว่าคนที่ถามคำถามนี้จะไม่ใช่มือสมัครเล่น ด้วยภาพถ่ายเพียงไม่กี่ภาพบุคคลนี้ก็สามารถบอกได้ว่าวิหารเต๋าทำมาจากไม้ทองคำ
“ มันเป็นไม้จากต้องไม้ทองคำจริงๆเหรอ? ภาพถ่ายเหล่านั้นไม่ค่อยชัดเจน! เจ้าของโพสต์! คุณมีภาพที่มีความละเอียดมากกว่านี้ไหม? ถ้ามีโปรดอัปโหลดมันด้วย”
“ พระเจ้า! มันเป็นไม้จากต้นไม้ทองคำจริงๆ! ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นของจริง ใครกันที่กล้าจะใช้ไม้มีค่าแบบนี้ในการสร้างงานฝีมือประเภทนี้กัน?”
การโต้แย้งไม่เคยหยุดลง มันเต็มเป็นเหตุผลต่างๆนานๆที่พวกเขายกขึ้นมาพูดกัน และนั้นทำให้โพสต์ของโจวชูวหยูกลายเป็นกระแสหลักของฟอรัมนั้นทันที
ทางด้านโจวชูวหยูนั้นเธอไม่เข้าใจราคาตลาดของไม้มากนัก แต่ด้วยความสงสัยที่มีเธอจึงได้ทำการค้นหามันอย่างจริงจัง หลังจากที่เธอค้นหาราคาของไม้ทองคำเจอแล้ว สายตาของเธอก็เปิดกว้างขึ้นทันที
‘โอ้! มีคนรวยอยู่ในหมู่บ้านของฉัน!’
ถ้ามันเป็นไม้ทองคำจริงๆ แม้ว่ามันจะไม่ใช่ไม้ที่มีขนาดใหญ่มากก็ตาม แต่การที่อีกฝ่ายนำมาสร้างงานฝีมืออย่างวิหารเต๋านั้นจะเป็นจะต้องมีค่าใช้จ่าย 2000 ถึง 4000 หยวน
อย่างไรก็ตามหลังจากการใช้จ่ายเงินจำนวนมากขนาดนี้ โจวหยูกับทิ้งมันไว้ตรงลานหน้าบ้านอย่างไม่สนใจอะไร? ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้สนใจมันจริงๆ เขาก็ไม่กลัวที่จะดึงดูดพวกโจรหรือไง?
แต่เมื่อเธอคิดใหม่อีกครั้ง คงไม่มีใครอยากขโมย ‘งานฝีมือนี้’ นอกจากว่าพวกเขาจะรู้ว่ามันคุ้มค่ามากแค่ไหน ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงไม่สนใจทำเงินก่อนหน้านี้ แค่เขาเอางานฝีมือนี้ไปขายก็สามารถทำให้เขากลายเป็นคนรวยได้แล้ว !
‘ฮะ! ผู้ชายคนนั้นยังกล้าที่พูดว่าตัวเองเป็นเพียงนักเขียนนิยายตัวเล็กๆอีกนะ!’ เมื่อฟานฟานคิดได้แบบนั้นเธอก็รู้สึกโกรธมาก ในเวลาเดียวกันเธอเชื่อว่าเธอได้ค้นพบความลับที่ยิ่งใหญ่ของอีกฝ่ายแล้ว
……………………
การเป็นพี่เลี้ยงเด็กนั้นเป็นงานที่ยากอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นพี่เลี้ยงของเด็กที่ต้องการเป็นไอดอล สิ่งแรกที่โจวหยูคิดว่าจำเป็นเลยก็คือการสร้างบ้านให้นีเนียนได้อยู่ เขาได้ติดต่อไปยังช้างไม้บีเวอร์เป็นการเฉพาะ ในไม่ช้าบ้านจิ๋วหลังใหม่ก็ปรากฏตัวในบ้านของโจวหยู ด้วยการออกแบบบ้านสไตล์เทพนิยายที่กำลังได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่เด็กชายและหญิงตัวเล็กๆ
ของเล่นเองก็จำเป็นเช่นกัน ตราบใดที่นีเนียนยังเป็นเด็กอยู่และด้วยการที่อีกฝ่ายเป็นเด็กผู้ชาย โจวหยูจึงได้จัดให้ช่างไม้บีเวอร์ทำการสร้างรถยนต์ยี่ห้อดังออกมามากมาย หลังจากทาสีแล้วพวกมันก็ไม่ต่างจากรถจริงเลย ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือพวกมันมีขนาดเล็กกว่ามากก็เท่านั้น
ด้วยเหตุนี้อารมณ์ของนีเนียนตัวน้อยจึงถูกแสดงอยู่เสมอว่า: “มีความสุข”
‘สิ่งนี้ควรถูกนับว่าเป็นการเติบโตขึ้นอย่างมีสุขภาพดีใช่มั้ย?’ โจวหยูคิดในใจระหว่างที่เขาดูสถานะนี้
อย่างไรก็ตามมันก็มีปัญหาเกิดขึ้นเช่นกัน เนื่องจากมีชาวบ้านที่มาจากโลก ACG ไม่มากนัก จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่นีเนียนน้อยจะสามารถไปเรียนรู้ทักษะที่จำเป็นได้ แม้กระทั่งบทเรียนที่ง่ายที่สุดอย่างการแสดงหรือการเต้นที่เป็นบทเรียนที่จำเป็นสำหรับไอดอลทุกคน ยังไม่มีให้โจวหยูพานีเนียนน้อยไปเรียนได้ ดังนั้นโจวหยูจึงคิดเสมอว่าอาชีพไอดอลของนีเนียนนั้นคงจะต้องถูกทำลายลงโดยเขา
นี้เป็นสิ่งที่ทุกคนเรียกว่าโศกนาฏกรรม! มันยังเร็วเกินไปที่เขาจะมีลูกเช่นนี้ เนื่องจากขาดทรัพยากรที่จำเป็น นีเนียนตัวน้อยจึงไม่สามารถได้รับการศึกษาที่ดีที่สุดได้ ดังนั้นโจวหยูผู้ที่รู้สึกผิดมักจะตอบทุกอย่างที่นีเนียนตัวน้อยถาม และพยายามทำให้เขาพอใจมากที่สุดเสมอ
หลังจากที่นีเนียนปรากฏตัวขึ้น ของรางวัลที่เขาได้รับจากการทำภารกิจจากสมาชิกหมู่บ้านในโลก ACG ก็มักจะมีรายการที่สามารถเพิ่มความสามารถพื้นฐานของไอดอลได้ ตัวอย่างเช่น“ ไมโครโฟนสีทอง: เพิ่มความสามารถในการร้องเพลงได้ 10,” “ สายลมแห่งความนิยม: เพิ่มการจดจำ 13,” ฯลฯ … แม้ว่าจำนวนรายการเหล่านั้นจะไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย แต่มันก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย
เพราะหากสถานะของนีเนียนตัวน้อยนั้นต่ำกว่าค่าเฉลี่ย เขาคิดว่ามันอาจจะไม่สามารถกลายเป็นไอดอลที่แท้จริงได้ตลอดชีวิตของตัวเอง
การกินเองก็เป็นปัญหาเช่นกัน ชาวนาและคนขุดเหมืองต้องกินปลา แต่นีเนียนน้อยจะกินอาหารง่ายๆแบบนั้นทุกวันได้ยังไง เพื่อตอบสนองความต้องการอาหารของนีเนียนตัวน้อย เขามักจะตื่นขึ้นมาในตอนดึกเพื่อค้นหาวิธีการทำอาหารที่เหมาะสำหรับการการเจริญเติบโต
นี่เป็นครั้งแรกที่โจวหยูต้องดูแลใครบางคน เขามีความรู้สึกขึ้นมาอย่างกะทันหันว่าอยากจะโทรไปหาพ่อแม่ของเขาและขอโทษพวกเขาต่อการกระทำที่ผ่านมาของตัวเอง
ในตอนนี้เขารู้แล้วว่ามันเป็นเรื่องยากอย่างมากที่พวกท่านต้องคอบดูแลเขา แต่เมื่อเขาคิดให้ดีๆแล้วเขาก็รู้ว่าในตอนนี้เขาไม่มีอะไรที่จะทำให้พ่อแม่รู้สึกภูมิใจในตัวเขาได้
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจทิ้งเรื่องนี้เอาไว้ก่อน ใครจะรู้ว่าเมื่อเขาติดต่อกลับไปมันอาจจะทำให้เขาและพ่อต้องมีเรื่องโต้แย้งอะไรถ้ากันเพิ่มขึ้นอีก
ความเร็วในการเติบโตของนีเนียนตัวน้อยนั้นเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก รูปร่างหน้าตาของเขาได้เปลี่ยนไปทุกวัน ในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์รูปลักษณ์ของมันก็เปลี่ยนจากเด็กเล็ก กลายเป็นวัยรุ่นเต็มตัวและกำลังจะเข้าสู่วัน“ ผู้ใหญ่” แล้ว ส่วนสถานะของเขาคือ:
นีเนียน: ไอดอลคุณภาพต่ำ,
ทักษะ: ไม่มี,
ลักษณะ: 42,
ร้องเพลง: 21,
เต้นรำ: 26,
การแสดง: 18,
ทักษะความบันเทิงอื่น ๆ : 20
อย่างที่เขาคาดไว้ สถานะทั้งหมดของนีเนียนนั้นเป็นอะไรที่น่าเศร้าเป็นอย่างมาก และยังได้ชื่อว่าเป็นไอดอล“ คุณภาพต่ำ” อีกด้วย นี้เป็นอะไรที่น่าเศร้ากว่าเดิม เหมือนที่คิดเอาไว้ นีเนียนน้อยจะไม่สามารถกลายเป็นไอดอลได้
ในบรรดาองค์ประกอบทั้งห้าอย่างนั้น คะแนนสูงสุดคือการปรากฏตัวที่ได้มากถึง 42 อาจเป็นคะแนนที่ไม่สูงมาก แต่เมื่อเทียบกับสถานการณ์ปรากฏตัวของโจวหยูนั้นกับเป็นอะไรที่สูงเป็นอย่างมาก
เมื่อมองดูนีเนียนน้อย โจวหยูเริ่มรู้สึกปวดหัวอีกครั้ง การใช้งานไอดอลในโลก ACG คืออะไร?
แม้ว่าสถานะจะไม่ดี แต่ก็มีประโยชน์อย่างน้อยในระดับหนึ่ง อย่างไรก็ตามเขาเลี้ยงดูนีเนียนตัวน้อยมาเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว และเขายังไม่สามารถนึกถึงวิธีที่จะทำให้นีเนียนนั้นเกิดประโยชน์ขึ้นมาได้ ขนาดเจ้าตู้กาชาปองมันยังให้ขอรางวัลใหญ่กับเขาเมื่อเขาใช้งานมันถึง 10 ครั้ง แต่จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่เห็นประโยชน์อะไรที่นีเนียนนั้นจะทำให้เขาได้
‘มันไม่มีเหตุผลที่จะเกิดมา ถ้าอีกฝ่ายไม่สามารถทำประโยชน์ให้ได้’
แต่คำถามนี้ได้รับคำตอบหลังจากผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ ในวันที่โจวหยูกำลังแข่งขันกับ“ แมวป่ารองเท้าหนัง” อยู่นั้น และเขากำลังแข่งขันเป็นศิลปะการต่อสู้
หลังจากได้ยินเงื่อนไขนี้ใบหน้าของโจวหยูก็ได้ซีดลงทันที นั่นหมายความว่าตูดของเขาจะต้องถูกเตะอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามเมื่อนีเนียนตัวน้อยได้ปรบมืออยู่ข้างๆเขาและคอยเชียร์เขาอยู่ มันก็ทำให้โจวหยูรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง
การจับสัตว์ตัวเล็กๆได้กลายเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาไปแล้ว เขาจะทำมันทุกวันจนกว่าเขาจะพบกับการแข่งขันต่อสู้ อีกนัยหนึ่งก็คือจนกระทั่งตูดของเขาถูกเตะอีกครั้ง สำหรับคนปกติอย่างโจวหยูที่ไม่ชอบถูกทรมาน นี้จึงเป็นการกระทำที่น่าประหลาดใจจริงๆ
แต่เมื่อเขาคิดได้ว่าเขาไม่รู้ว่าจะต้องการการ์ดสัตว์ขนาดเล็กในอนาคตอีกมากขนาดไหน แทนที่จะจับพวกมันในอนาคตในครั้งเดียว จะเป็นการดีกว่าไหมถ้าเขาจะทำการเก็บออมทีละน้อยอย่างช้าๆ
ความอุตสาหะของเขาทำให้เขาได้รับผลตอบแทนที่คาดไม่ถึงเช่นกัน สภาพร่างกายของเขาค่อยๆดีขึ้น อย่างน้อยมันก็ดีกว่าเมื่อก่อน ตัวอย่างที่ดีที่สุดคือ สัตว์ร้ายตัวเล็กๆจำนวนมากเคยสามารถจบเขาได้ในรอบแรกของการโจมตี แต่ตอนนี้เขาสามารถต้านทานการโจมตีได้สองหรือสามรอบ
นี่คือการปรับปรุงที่ดีมาก
แน่นอนว่าการปรับปรุงไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถชนะได้ เมื่อเผชิญหน้ากับแมวที่สามารถชกอุ้งเท้าขึ้นมาพร้อมกับสายไฟฟ้า ถึงเขาจะสามารถหลบมันได้รอบสองรอบ แต่สุดท้ายเขาก็ยังถูกส่งตัวไปบินและลงจอดห่างออกไปสองเมตรอยู่ดี
เมื่อมองดูแมวป่าสวมรองเท้าหนังที่ทำท่าน่ารักอยู่นั้น โจวหยูก็ไม่สามารถทำใจโกรธได้ลงจริงๆ เขาถอนหายใจอย่างต่อเนื่องและออกจากสถานที่แข่งขันนี้ไปกับนีเนียนตัวน้อย
เมื่อเขามาถึงประตูบ้าน ทันใดนั้นเขาก็เห็นราชามังกรตัวเฒ่าบินมาหาเขาอย่างมีความสุข “ เด็กน้อยโจว! ข่าวดี! นีเนียนน้อยได้รับเชิญ!”
‘ได้รับเชิญอะไร? โอ้! หรือว่าตาเฒ่ามังกรกำลังจะมอบภารกิจให้กับนีเนียนจริงๆ ในที่สุดหลังจากผ่านมาอย่างยาวนั้น นีเนียนน้อยของพ่อก็สามารถทำเงินได้แล้ว ‘
