S.P.P บทที่ 161: ดิ้นรน!
ทรายได้ใหลไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วทุกสิ่งที่ ถูกมันสัมผัสนั้นต่างก็แตกระแหงและกลายเป็นทรายด้วยความสามารถของคล็อกโคไดล์
ราวกับประกายไฟทรายเล็กๆนั้นได้ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนทุกสิ่งให้กลายเป็น ทรายจํานวนมากในพริบตาทุกสิ่งได้กลายเป็นทรายภายใต้ สายตาของเจสัน
จากจุดที่คล็อกโคไดล์ยืนอยู่ทรายนั้นได้กินพื้นที่ไปกว่า 150 เมตร
“ฟู!”
คล็อกโคไดล์ได้พ่นควันสีขาวออกมาจากนั้นเขาก็ได้สะบัดมือขวาของเขาออกไปข้างหน้า
“ ไม่มีใครสามารถหนีไปจากดีเซิร์ธ กิระโซล ของฉันไปได้เ”
“ฮันบัล!” (ทรายพระจันทร์เสี้ยว)
“ฟิ้ววว!”
เสียงใบไม้ที่เสียดสีดังออกมา ผู้คนที่อยู่ในบริเวณรอบข้างนั้นต่างก็รู้สึกตกใจกับเหตุการณ์นี้
มันเป็นเหมือนกับกระแสน้ําที่ไหลเชี่ยวของสายธารแห่งทรายและในทันใดนั้นเองเขาก็ได้สร้างเชือกทรายจํานวนนับไม่ถ้วนขึ้นมาเชือกพวกนั้นได้พุ่งขึ้นไปในอากาศเหมือนกับอสรพิษที่ดุร้ายมันได้พุ่งเข้าไปหานัมเบอร์ 2 และพรรคพวก ของเขา
ความเร็วของเชือกทรายเหล่านี้นั้นเร็วมากและจํานวนของมันนั้นก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เชือกทรายที่หนาทึบนี้ได้ปกคลุมไปทั่วทั้งพื้นที่มันทําให้ทั้งสองรู้สึกตกใจ
เชือกทรายเหล่านี้นั้นไม่ได้โจมตีพวกเขาทั้งสองแต่มันกลับพุ่งเขาไปรัดที่ข้อเท้าของพวกเขา
หลังจากที่เขาถูกรัดด้วยเชือกทรายเพียงเส้นเดียวการเคลื่อนไหวของพวกเขาก็ได้หยุดชะงักลงในทันทีจากนั้นเชือก ทรายนั้นก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆและมัดร่างกายของพวกเขาเอา
แต่ในตอนนั้นเองพลังที่แปลกประหลาดได้กวาดเข้ามาในสายธารแห่งทรายและเข้าขัดขวางเชือกทรายจากการรัดกุมพวกเขาทั้งสอง
“ นี้มันอะไรกัน?”
รูม่านตาของเขาได้หดลงและในตอนนั้นเองเขาก็ได้ตะโกนออกมาในทันที
“ ฮาคิเกราะ!”
เชือกทรายของเขานั้นสั่นสะเทือนเล็กน้อยราวกับว่ามันได้รับผลกระทบจากฮาคิแต่คล็อกโคไดล์นั้นไม่ลังเลอีกต่อไป
ในตอนที่เชื่อกทรายได้รัดกุมชายชุดดํานั้นเขาก็ได้ถูกดึง ลงมาที่พื้นในทันที
“วูววว!”
ในขณะที่สายธารแห่งทรายเริ่มเคลื่อนไหวนั้นเขาใช้เวลาแค่เพียง 0.2 วินาทีในการก
ลบฝังชายชุดดําอีกคน
คล็อกโคไดล์นั้นได้กวาดตาของเขาและมองไปที่นัมเบอร์ 2 ที่อยู่บนอากาศ
ในตอนที่เขาเห็นว่าพรรคพวกของเขาพ่ายแพ้อย่างรวดเร็วนั้นเขาก็รู้สึกตื่นตระหนก
“บูม!”
ในขณะที่เขากําลังใช้เดินชมจันทร์เพื่อหลีกเลี่ยงเชือกทรายพวกนั้น ทรายใต้ฝ่าเท้าของคล็อกโคไดล์ก็ได้พุ่งขึ้นมา
ในวินาทีต่อมาเชือกทรายระลอกใหม่ก็ได้พุ่งขึ้นมาราวกับ งูยักษ์แล้วพุ่งตรงเข้ามาที่นัมเบอร์ 2 เขานั้นได้ถูกลากลงมาในทันที
“ เจสัน,นายช้าเกินไปฉันจะเป็นคนจัดการเอง!”
เสียงที่แผ่วเบาของคล็อกโคไดล์นั้นราวกับเสียงฟ้าร้องที่ ดังก้องอยู่ในหูของนัมเบอร์ 2
นัมเบอร์ 2 นั้นไม่สามารถทําอะไรได้เขาเห็นแล้วว่าคล็อกโคไดล์นั้นมีพลังมากขนาดไหนในตอนที่เขาใช้งานผลไม้ปีศาจของเขา
ด้วยพลังนี้ถ้าเข้าเป็นทหารเรือละก็มันเป็นเรื่องง่ายมากที่ เขาจะสามารถได้รับตําแหน่งพลเรือตรีและเข้าไปแข่งขันกับ ผู้มีอํานาจในกองทัพเรือคนอื่นๆ
แต่ทําไมกันบุคคลแบบนี้ถึงมาซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มเล็กๆของโรแกน
“คล็อกโคไดล์! กองทัพเรือนั้นกําลังไล่ล่าแกและผู้คนในโลกนี้ก็ต้องการให้แกตาย!”
ในขณะที่เขาพูดเขาก็ได้กํากําปั้นของเขาแน่นพร้อมกับเกราะเหล็กสีดําที่เข้าปกคลุมกําปั้นของเขาใน พริบตาเดียวหมัดทั้งสองข้างของเขาก็ได้ถูกปกคลุมด้วยเกราะเหล็กสีดํานั้น
“ ฮาคิเกราะ!”
“อย่างไรก็ตามพลังของนายมันไร้ประโยชน์เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน!”
ควันสีขาวนั้นได้ตลบอบอวลไปทั่วในตอนที่คล็อกโคไดล์เห็นหมัดทั้งสองข้างของนัมเบอร์ 2 เขานั้นก็ ไม่ได้ร้อนรนแต่อย่างใด
“ นี้คือฮาคิที่สามารถทําร้ายผู้ใช้พลังผลไม้ปีศาจได้งั้นสินะ?”
“ โอ้ แกรู้จักมันด้วยงั้นหรอ?”
นัมเบอร์ 2 รู้สึกประหลาดใจมาก
จากข้อมูลที่ได้รับมาเกี่ยวกับคนพวกนี้พวกเขานั้นเป็น เพียงแค่ตัวตนเล็กๆที่เพิ่งก้าวเข้ามาในแกนด์ไลน์แม้พวกเขาจะมีกัปตันที่แข็งแกร่งแต่พวกเขารู้เรื่องฮาคิได้ยังไง?
“ มีเรื่องที่ฉันรู้อีกมาก”
ในขณะที่เขาพูดนั้นเขาก็ได้เหยียดมือขวาออกมาแล้ว ซื้ออกไปข้างหน้า
“ และในตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ฉันจะจัดการกับนายแล้วเพราะว่าพวกเรากําลังรีบ!”
“วูมม”
ในขณะที่เขาเคลื่อนไหวนั้นทรายที่อยู่ด้านหลังของเขา ก็ได้ลอยขึ้นมาพร้อมกับเสียงที่ดังก้องไปทั่ว
ฉากนี้มันได้สร้างความตกใจในกับนัมเบอร์ 2 รูม่านตาของเขานั้นได้หดตัวลง
เขานั้นได้เห็นทรายกําลังลอยขึ้นมาจากบนพื้นแล้วก่อตัว เป็นพายุทรายขนาดใหญ่ที่ปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่เบื้องหลังของคล็อกโคไดล์,มันเต็มไปด้วยแรงกดดันและความแข็งแกร่ง
และในตอนนั้นเองคล็อกโคไดล์ก็ได้สะบัดมือของเขา
“ซาเบลส์!”
ในตอนที่เขาพูดออกมานั้นทรายจํานวนมากก็ได้ถูกควบคุมด้วยพลังอํานาจที่มองไม่เห็นในพริบตาเดียวมันก็ได้พุ่งผ่านคล็อกโคไดล์และพุ่งตรงไปยังนัมเบอร์ 2
“วูมม!”
เม็ดทรายอันแหลมคมจํานวนมากที่ลอยอยู่ในอากาศได้ พุ่งเข้ามาถึงนัมเบอร์ 2 ในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที
นัมเบอร์ 2 นั้นรู้ดีว่าทรายพวกนี้นั้นอันตรายมากแค่ไหนดังนั้นเขาจึงถอยกลับไปที่ด้านหลังในทันที อย่างไรก็ตามความเร็วของพายุทรายนั้นเร็วกว่าความเร็วของนัมเบอร์ 2 ซึ่งมันทําให้เขารู้สึกกลัวยิ่งขึ้นกว่าเดิม
เพียงแค่ระยะเวลาสั้นๆทรายเหล่านั้นก็ได้ปกคลุมร่างกายทั้งหมดของเขา
“ แย่แล้วนี่มันแย่มาก!”
นัมเบอร์ 2 นั้นรู้สึกตื่นตระหนกในทันที่ดังนั้นเขาจึงได้ขยับเท้าขวาของเขา
“เท้าวายุ!”
“ชวิ้งง!”
การโจมตีของนัมเบอร์ 2 นั้นทําให้ทรายนั้นกระจัดกระจายออกไปแต่จากนั้นไม่นานพวกมันก็ได้กลับมารวมกันอีกครั้ง ความสามารถที่แข็งแกร่งของทรายพวกนี้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ
หลังจากนั้นจํานวนของทรายนั้นก็เพิ่มมากขึ้น
ในตอนที่ความหนาแน่นของทรายที่ปกคลุมนัมเบอร์ 2 อ นั้นกําลังเพิ่มจํานวนขึ้นอย่างเงียบๆ
มันนับว่าเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายสําหรับเขามาก
ทรายสีทองเบื้องหน้าของเขานั้นมันเยอะมากจนทําให้เขา มองไม่เห็นอะไรเลย
“ บัดซบ!”
เขาต้องการที่จะตีทรายด้วยฮาคิของเขาแต่ในทุกครั้งที่ทําแบบนั้นทรายนั้นก็ได้กระจัดกระจายและกลับมารวมกัน อีกครั้งอย่างรวดเร็วพร้อมกับเพิ่มจํานวนขึ้น มันยากมากที่จะจัดการกับมัน
เจสันที่ยืนอยู่บนพื้นนั้นได้เงยหน้าขึ้นไปมองพร้อมกับแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความตกใจ
ทรายนั้นได้ไหลลงมาที่พื้นดินราวกับน้ําตกสีทอง มันงดงามมาก
หลังจากนั้นไม่นานนัมเบอร์ 2 ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไป เขาได้เข้าใกล้ความตายมากขึ้นทุกที่เพราะสายธารแห่งทรายของคล็อกโคไดล์
“ฟู!”
คล็อกโคไดล์ได้พ่นควันออกมาอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ได้ขยับมือขวาของเขา
“บูม!”
ทรายนั้นได้บีบตัวเข้าหากันราวกับว่ามันกําลังหลุดออกจากการควบคุมแล้วกําลังตกลงมาที่พื้นเบื้องล่าง
“บูม!”
ทรายเหล่านั้นได้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า คล็อกโคไดล์ที่ยืนอยู่นั้นเขาเห็นว่านัมเบอร์ 2 นั้นยังคงดิ้นรนอยู่ดังนั้นเขาจึงได้ ระเบิดทรายอีกครั้ง
“บูม!”
เหมือนคลื่นทะเลที่ถูกตกกระทบ ทะเลทรายผืนใหญ่ได้ระเบิดออกมาอย่างรุนแรงไปที่ทางของนัมเบอร์ 2 ที่เพิ่งยืนขึ้นมาได้
อย่างไรก็ตามมันยังไม่จบ
ทรายที่ปกคลุมพื้นดินนั้นกําลังเดือดพล่านพร้อมกับนัมเบอร์ 2 ที่ยังคงดิ้นรน
