S.P.P: บทที่ 193: ฉันมาเคาะประตูแล้ว
ในตอนที่โรแกนและกลุ่มของเขาได้เดินออกมาจากตรอกนั้นคล็อกโคไดล์ก็ได้ถือถุงสีดําที่มีคราบเลือดเดินมาด้วย
เพื่อที่จะสามารถออกจากเกาะนี้ไปได้อย่างรวดเร็วสแปนดัมและกลุ่มของเขาจึงเลือกทางลัดและก็ด้วยเหตุนี้เองในตอนที่พวกเขาถูกฆ่าตายจึงไม่มีใครที่พบเห็นเหตุการณ์
หลังจากออกมาจากตรอกแห่งนั้นพวกเขาก็ได้แก่งกันออกเป็น 2 กลุ่ม
โรแกนและเทรนซุนั่นจะไปที่อู่ต่อเรือส่วนคนอื่นๆก็ให้มุ่งหน้ากลับไปที่ท่าเรือ
ห้านาทีต่อมา
“คุณทอม!”
โรแกนได้เดินเข้ามาในสํานักงานของทอมพร้อมกับเทรนซุ
“พวกนาย…”
ทอมได้มองมาที่โรแกนด้วยความประหลาดใจ
“คุณทอม,ต่อไปนี้ไอ้พวกสวะนั้นจะไม่มารบกวนคุณอีกแล้วในชีวิตนี้!”
เทรนซุได้พูดออกมาพร้อมร้อยยิ้ม
“ พวกนายฆ่าพวกมันไปแล้วงั้นหรอ?”
ทอมกําลังรู้สึกช็อค,เขาได้จ้องมองไปที่โรแกนด้วยความตกใจ
“เราเพิ่งไปเคาะประตูมา”
โรแกนได้ยกยิ้มขึ้นมา
เมื่อมองไปที่พวกเขาทั้งสองทอมก็ต้องรู้สึกทิ้งในพลังของพวกเขา พวกเขากล้าที่จะจัดการกับเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลโลกความใจกล้าของพวกเขานี่มันจะบ้าเกินไปแล้ว! สแปนดัมนั้นเป็นตัวแทนของรัฐบาลโลกและนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทําให้เขาทําตัวกร่างไปทั่ว
พลังชนะเสมอ,แต่ถึงแม้ว่าสแปนดัมจะอ่อนแอแต่ด้วยตําแหน่งของเขามันสามารถทําให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวได้
ใครก็ตามที่มีตําแหน่งเดียวกันกับสแปนดัมนั้นเป็นอะไร
น้ากับพวกเขานั้นนายก็จะต้องเผชิญกับแรงกดดันอันมหาศาลและสุดท้ายนายก็จะไม่กล้าที่จะยั่วยุเขาอีก
ไม่ใช่ว่าทุกคนที่มีฮาคิราชันย์นั้นจะกล้าเผชิญกับคนที่มีตําแหน่งแบบนี้
อย่างไรก็ตามกลุ่มคนพวกนี้ก็ได้แสดงให้ทอมได้เห็นถึงความใจกล้าและบ้าบินของพวกเขา
นี่เป็นเพียงแค่การเคาะประตูสู่รัฐบาลโลก!
พวกเขาต้องกล้าและบ้ามากขนาดไหนกัน?
“พวกนายจะทําอะไรกันต่อ?”
ทอมนั่นไม่ใช่คนที่ไร้เดียงสาเขามั่นใจว่ามันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้นพวกเขานั้นจะต้องมีจุดประสงค์อะไรบางอย่างแน่นอน ถ้าจะบอกว่าพวกเขาโจมตีเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลโลก โดยที่ไม่มีจุดประสงค์อื่นใดเลย, บอกไปใครจะเชื่อ
“ ผมมีเรื่องให้ทําอีกมากมาย!”
โรแกนได้หัวเราะออกมา
ทอมได้สูดหายใจเข้าจากนั้นเขาก็ได้หันความสนใจกลับมาที่แบบที่อยู่ตรงหน้าของเขา
“ พวกนายคงกําลังจะออกเรือกันแล้ว เพราะฉะนั้นในเวลานี้ฉันจะบอกข้อมูลคร่าวๆของเรือที่ฉันจะสร้างให้นายฟัง!”
“ ฉันไม่ได้มีเวลามากนัก!”
โรแกนพยักหน้าเขาสามารถเข้าใจความหมายของทอมได้ในทันที
หลังจากนั้นไม่นานทอมก็เริ่มบอกข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างบางส่วนของพลูตันและคุณสมบัติต่างๆ เมื่อได้ฟังข้อมูลเหล่านั้นโรแกนก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
“ เก็บสมอเรียบร้อยแล้ว เตรียมออกเรือได้!”
เจสันได้ถอดหน้ากากและตะโกนไปที่เรือ
ที่ข้างหลังของเขา,มังกรคชสารทั้งห้านั้นก็กําลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและกระโดดขึ้นไปบนเรือที่ละคน
คล็อกโคไดล์ได้พ่นควันออกมาจากปากพร้อมกับดวงตาของเขาที่เหลือบมองไปที่เรือที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขามากนัก
“ เฮ้ เจสันนั่นใช่..?”
“ อย่างที่นายคิด มันเป็นเรือของรัฐบาลโลก!”
เจสันได้พยักหน้าพร้อมกับมองไปที่เรือลํานั้นอย่างระมัดระวัง
“ฉันหรือนาย?”
คล็อกโคไดล์ได้กล่าวถามออกมา
“ แน่นอนว่าต้องเป็นฉัน,เมื่อกี้นายพึ่งจะสนุกมานี้!”
เจสันได้ก้าวเดินออกไปข้างหน้า
คล็อกโคไดล์ได้พยักหน้าและยืนอยู่ที่เดิมพร้อมกับมองไปที่เจสัน
เขาต้องการเห็นว่าเจสันกําลังจะทําอะไร
เจสันได้เดินไปที่เรือ,เขาจ้องไปที่สมอและยกยิ้มขึ้นมาจากนั้นเขาก็ได้ยื่นมือออกไป
“แค่ก!”
เขาได้เอามือทั้งสองข้างของเขาเข้าไปในตัวเรือ
เจสัน
ใจเข้าลึกๆพร้อมกับระเบิดพลังออกมา
ในเวลานี้ผู้คนที่กําลังเดินอยู่ตรงท่าเรือนั้นกําลังรู้สึกช็อคกับฉากที่พวกเขาเห็น
“เขากําลังทําอะไร?”
“ โอ้พระเจ้าเขาเพิ่งเอามือทั้งสองข้างของเขาเข้าไปในเรือ!”
“ นั่นมันเรือของรัฐบาลโลกไม่ใช่หรอ?,ทําไมเขาถึงทําอย่างนั้นกัน?”
ทหารบนเรือนั้นรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับเรือของพวกเขา พวกเขาจึงวิ่งมาเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“นายกําลังทําอะไร?,หยุดนะ!”
เจสันนั้นไม่สนใจคําพูดของพวกเขา เขายังคงทําในสิ่งที่เขาต้องการ
“ นี่สําหรับทอม!”
“บูม!”
เรือของรัฐบาลโลกนั้นกําลังสั่นไหวและในเวลานั้นเองน้ำทะเลก็เริ่มสาดกระเซ็นขึ้นมา,เจสันนั้นกําลังยกมันขึ้นไปบนฟ้า
“อะไรกันนนน?”
เจสันได้หัวเราะออกมาดังลั่น,พลังของเขานั้นทําให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกตกตะลึง
หลังจากยกมันขึ้นเจสันก็ก้าวไปข้างหน้าเขาเดินจนมาถึงตรงที่โล่งกว้างแห่งหนึ่งแขนได้คลายแขนของเขาออกพร้อมกับวางเรือลงบนพื้น
“ แกเป็นใครกัน?”
ทหารบนเรือนั้นกําลังรู้สึกตื่นตระหนก,พวกเขาได้ถามเจสันออกไปด้วยความกลัวที่ปรากฏอยู่ในแววตาของพวกเขา
“ เฮ้,คล็อกโคไดล์!”
เจสันนั้นไม่ได้สนใจพวกเขาเลยแม้แต่น้อย เขาได้หันกลับไปตะโกนเรียกพรรคพวกของเขาแทน
ทันใดนั้นทรายก็ได้ลอยขึ้นมาพร้อมกับพุ่งมาที่เรืออย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นทรายนั้นก็ได้ก่อตัวกลายเป็นเนินอยู่ใต้เรือของรัฐบาลโลก
คล็อกโคไดล์นั่นได้เดินขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือของเรือลํานั้น,เขาได้วางหัวของสแปนดัมเอาไว้บนพื้นทราย
“ชู่ว”
ทรายได้ส่งเสียงออกมาพร้อมกับร่างของเขาที่ปรากฏตัวขึ้นมา
“ ฉันมาเคาะประตูแล้ว!”
นี่คือสิ่งที่โรแกนบอกกับพวกเขา รัฐบาลโลกที่โง่เขลาและน่าขยะแขยง,พวกเขานั้นต้องการเคาะประตูเพื่อบอกกับกลุ่มคนโง่พวกนั้นว่าพวกเขากําลังจะทําอะไร!
นี่เป็นแค่ตัวอย่างเท่านั้น จากกลุ่มคนที่ไม่มีใครรู้จักกลายเป็นกลุ่มคนที่กล้าจะท้าทายโลกทั้งใบ
ในเมื่อโลกนี้มันมีการกดขี่มันก็ต้องมีการต่อต้านเป็นธรรมดา,ขนาดรัฐบาลโลกยังกล้าที่จะข่มขู่ทอมแล้วพวกเขาจะมัวรออะไรอีก!
โรแกนได้มุ่งหน้ากลับมาที่ท่าเรือหลังจากออกมาจากสํานักงานของทอม
“กัปตัน!”
ทุกคนต่างก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น,พวกเขาดูมีความสุขมากกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งทําไป
นับจากวันนี้ไปพวกเขาจะเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก
“ อย่าพึ่งตื่นเต้น,เพราะว่าพวกเรายังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทําต่อจากนี้!”
“ และมันก็น่าตื่นเต้นยิ่งกว่านี้เยอะ!”
โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
“ไปกันเลย!”
เจสันที่ยืนอยู่บนเรือนั้นได้ตะโกนออกมาดังลั่น
เมื่อเขาพูดจบรูทดราก้อนก็ได้แล่นออกจากท่าเรือ
เมื่อมองไปที่เรือลําใหญ่ที่เจสันได้เอาไปวางไว้บนพื้นและผู้คนที่กําลังตกตะลึง,โรแกนก็ได้พูดออกมาว่า
“ พวกเราจะต้องกลายเป็นที่จดจําของไอ้พวกดินแดนศักดิ์สิทธิ์”
“ พวกนายพร้อมหรือยัง!?”
