S.P.P: บทที่ 210: ผมจะทํามันคนเดียว!
ในตอนเย็นกลุ่มคนทั้งสี่นั้นก็ได้วิ่งเข้าไปในบาร์อย่างเร่งรีบและปิดประตูลงอย่างแน่นหนา
การตายของเผ่ามังกรฟ้านั้นทําให้รัฐบาลโลกและศูนย์ใหญ่กองทัพเรือรู้สึกหัวเสียมากและได้มีคําสั่งให้ทําการกวาดล้างครั้งใหญ่ในทันที่บนหมู่เกาะชาบอนดี้,แน่นอนว่าในเมื่ออีกฝ่ายคือกองทัพเรือมันไม่มีทางที่เหล่าโจรสลัดนั้นจะยอมแพ้ไปง่ายๆ
การต่อสู้ในครั้งนี้นั้นยังคงดําเนินต่อไปอีกสามชั่วโมงและด้วยการมาถึงของกองกําลังทางทหารจํานวนมากนั้นความได้เปรียบนั้นก็ได้เอนเอียงไปทางพวกทหารเรือ
มีโจรสลัดจํานวนมากถูกสังหารและจับกุมตัวไป,แต่ก็ยังมีบางส่วนที่หนีไปซ่อนตัวอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกับหมู่เกาะชาบอนดี้
สงครามในครั้งนี้นั้นไม่ได้มีระยะเวลาที่นานมากนักแต่มันกลับเต็มไปด้วยเรื่องราวที่น่าเศร้า จากข้อมูลของกองทัพเรือนั้นพบว่ามีจํานวนของโจรสลัดที่เสียชีวิตนั้นมากถึง 532 คนและมีอีกกว่า 1,000 คนที่ถูกจับกุมตัวไปโดยทหารเรือ,ส่วนทางด้านของทหารเรือนั้นมีจํานวนผู้เสียชีวิตโดยประมาณ 300 คนและบาดเจ็บสาหัสอีกกว่า 2,000 คน
แม้ว่าทหารเรือนั้นจะเหนือกว่าในแง่ของจํานวนแต่เมื่ออยู่ต่อเหล่าโจรสลัดที่ดุร้ายนั้นพวกเขาก็ยังคงอยู่ในตําแหน่งที่อ่อนแอกว่าอยู่ดี
เกาะแห่งนี้นั้นยังคงสงบอยู่หลังจากการต่อสู้ครั้งใหญ่ระหว่างกลุ่มโจรสลัดโซลและพลเรือเอกเซเฟอร์แต่สงครามนั้นก็สามารถถูกเริ่มใหม่ได้ตลอดเวลา
หลังจากทุ่มสุดตัวในการต่อสู้กับเซเฟอร์เสร็จ,กลุ่มโจรสลัดโซลนั้นก็รีบหนีออกไปจากที่แห่งนี้อย่างรวดเร็ว,พวกเขานั้นใช้เวลากว่าห้าหรือหกชั่วโมงในการกลับมาที่บาร์แห่งนี้ในระหว่างทางนั้นพวกเขาได้เปลี่ยนเส้นทางไปหลายสิบเส้นทางตลอดเส้นทางที่ผ่านมา
หลังจากที่การต่อสู้ระหว่างพวกเขากับเซเฟอร์จบลงนั้นก็ได้มีกองกําลังเสริมจากกองทัพเรือที่นําโดยทหารเรือระดับสูงมาถึงยังเกาะแห่งนี้
พลเรือเอกนั้นไม่ได้มาด้วยตัวเองเพราะว่าพวกเขานั้นต้องคอยเฝ้าระวังชิกิและกองกําลังของเขาอยู่ที่ศูนย์ใหญ่แต่ถึงอย่างงั้นพวกเขาก็ยังส่งพลเรือโทมาถึง 10 คนเพื่อมาจัด ารกับสถานการณ์ที่ยากลําบากบนเกาะ
หมู่เกาะชาบอนดี้นั้นตั้งอยู่ในจุดสิ้นสุดของครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์ซึ่งถือว่าเป็นตําแหน่งทางภูมิศาสตร์ที่มีความสําคัญมากในสายตาของกองทัพเรือ เพราะว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์แมรีจัวส์นั้นก็ตั้งอยู่บนเรดไลน์แถมมันยังเป็นจุดพักสําหรับผู้คนที่ต้องการข้ามไปยังโลกใหม่และเหตุผลสําคัญนั้นก็คือศูนย์ใหญ่กองทัพเรือนั้นอยู่ใกล้กับที่นี่มาก
อาจกล่าวได้ว่าหมู่เกาะแห่งนี้นั้นคือประตูที่เป็นทางผ่านระหว่างทั้งสองส่วนของแกรนด์ไลน์
เมื่อที่แห่งนี้เกิดความโกลาหลขึ้นนั้นมันจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่กองทัพเรือนั้นจะต้องเข้ามาระงับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างจริงจัง,ดูได้จากจํานวนทหารเรือที่อยู่บนหมู่เกาะแห่งนี้
ในขณะนี้หมู่เกาะชาบอนดี้นั้นถูกปิดล้อมเอาไว้ด้วยทหารเรือ, ทหารจํานวนมากนั้นต่างก็กําลังลาดตระเวนกันทั่วทั้งเกาะเพื่อตามหาตัวฆาตกรที่แฝงตัวอยู่ในหมู่โจรสลัด
ผลกระทบของเหตุการณ์ในครั้งนี้นั้นได้แผ่กระจายไปถึงที่น่านน้ำใกล้เคียงมันทําให้มีโจรสลัดหลายๆคนที่รู้สึกหวาดกลัว,พวกเขานั้นถึงกับหันหัวเรือและออกไปจากที่ๆพวกเขาอยู่ในทันที
“เฮ้อ! “
ทั้งสี่คนนั้นได้เดินเข้าไปในบาร์และถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
เป็นวันที่ยากลําบากจริงๆ!
“ เฮ้ นี่พวกเธอกลับมาทําไมกัน?”
เรย์ลี่นั้นได้ถามออกมาด้วยความสงสัย,เขานั้นกําลังนั่งเอนกายลงไปบนโต๊ะบาร์และที่ข้างๆของเขานั้นก็มังกรคชสารทั้งหกที่กําลังเช็ดโต๊ะบาร์อยู่อย่างเงียบๆ
“กัปตัน!”
พวกเขาทั้งหกคนนั้นได้ตะโกนออกมาในทันทีเมื่อมองเห็นกัปตันของพวกเขา
“ ในตอนนี้ชาบอนดี้นั้นวุ่นวายมาก,พวกเรายังไม่สามารถลงมือทําอะไรได้เ”
โรแกนได้เดินเข้ามา เขานั้นดูอารมณ์เสียมาก
“ อ่า…จริงด้วย,ฉันเองก็ได้ยินมาว่ามีการต่อสู้ครั้งใหญ่เกิดขึ้นบนเกาะ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า ”
เรย์ลีนั้นได้หัวเราะออกมา
“ มันน่าตกใจจริงๆในตอนที่ได้ยินว่ามีคนฆ่าเผ่ามังกรฟ้า”
“ พวกนั้นนี่มันกล้ามากจริงๆที่กล้าที่จะสังหารคนของเผ่ามังกรฟ้า!”
“ ฉันกล้าพูดเลยว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้นั้นจะต้องทําให้พวกมังกรฟ้าและรัฐบาลโลกหัวเสียอย่างแน่นอนและในวันพรุ่งนี้มันก็จะถูกกระจายไปทั่วทั้งโลก!”
ดูเหมือนว่าแม้แต่มังกรคชสารทั้งหกนั้นก็รับรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น
เมื่อได้ยินอย่างนั้น,ร่างของคล็อกโคไดล์นั้นก็ถึงกับสั่นเทาในทันทีพร้อมกับการแสดงออกที่ดูผิดปกติของเทรนซุ, พวกเขาทั้งสองนั้นกําลังก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด
เรย์ลี่ที่สังเกตเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับพวกเขานั้นก็ได้กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัยว่า
“ เกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอในตอนที่อยู่ที่นั่นงั้นหรอ?,ว่าไง?”
“ ฉันได้ยินมาว่าฆาตกรนั้นมีกันอยู่สี่คนทุกคนนั้นต่างก็สวมเสื้อคลุมสีดําและหนึ่งในนั้นก็ถือปืนด้วย!”
แชคกี้นั้นได้กล่าวออกมาในขณะที่เธอกําลังเดินเข้ามาในบาร์
เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมานั้นเธอก็ได้มองไปที่พวกโรแกนด้วยความสงสัย
“ มีกันสี่คนแถมหนึ่งในนั้นก็พกปืนด้วย..!”
เมื่อพวกเขาได้ยินอย่างงั้นพวกเขาต่างก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงพร้อมกับจ้องไปที่เทรนซุ
ทุกคนนั้นต่างก็จ้องไปที่ทั้งสี่คน
“ เอาจริงดิ!”
หนึ่งในหกมังกรคชสารนั้นได้ตะโกนออกมา,เขานั้นไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องจริง
“ พวกเธอเป็นคนทํามันงั้นหรอ?”
เรย์ลี่ได้ถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
“ ฉันไม่ได้อยากที่จะฆ่าพวกเผ่ามังกรฟ้านะ,ฉันก็แค่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร!”
เทรนซูนั้นได้กล่าวออกมาอย่างไร้เดียงสา,เขานั้นไม่ได้อยากจะทํามันซะหน่อย
คล็อกโคไดล์นั้นไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้วเขานั้นไม่เคยหวาดกลัวต่อสิ่งใด,ถ้าพวกเขาทํามันแล้วจะทําไม?
เมื่อได้ยินคําพูดของเทรนซุทุกคนนั้นก็ช็อคไปในทันที
“ นี่พวกเธอฆ่าคนของเผ่ามังกรฟ้าจริงๆงั้นหรอ?, พระเจ้าช่วย!”
แชคกี้นั้นรู้สึกตกใจมากเธอนั้นไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมาดี
“ ที่จริงแล้วฉันยังไปได้ยินมาอีกเรื่องหนึ่ง!”
เรย์ลี่นั้นได้จ้องมองมาที่ทั้งสี่คนอีกครั้ง
“อะไร? ยังมีอะไรอีกงั้นหรอ?”
แชคกี้นั้นได้กล่าวออกมาด้วยความสงสัย
“ มีคนสี่คนที่สังหารคนของเผ่ามังกรฟ้า,และก็มีคนอีกสี่คนที่ต่อสู้กับพลเรือเอกเซเฟอร์ในโกรฟที่ 21!”
ประโยคนี้เป็นเหมือนกับเสียงฟ้าร้องที่ผ่าลงไปในหูของทุกคนในที่แห่งนี้
“ พลเรือเอกเซเฟอร์!”
“ กัปตัน,นี่พวกคุณไปเจอกับพลเรือเอกมางั้นหรอ!?”
“ พระเจ้าช่วย!”
* ช่างมันเถอะ,แถมตอนนี้พวกเราก็ปลอดภัยแล้วแต่มันก็อันตรายมากจริงๆ!”
โรแกนนั้นได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
หลังจากที่ได้สู้กับพลเรือเอกที่แข็งแกร่ง,โรแกนนั้นก็เริ่มมีความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับสิ่งต่างๆ
ในตอนนี้เขากําลังคิดถึงกลุ่มโจรสลัดของเขา แม้พวกเขานั้นจะไม่ได้แข็งแกร่งจนบ้าคลั่ง,แต่พวกเขานั้นก็มีคุณสมบัติพอที่จะอยู่ในโลกที่บ้าคลั่งนี้ได้และดํารงอยู่ในตําแหน่งที่สูงขึ้นได้
“ เซเฟอร์นั้นได้พ่ายแพ้ให้กับพวกเธอทั้งสี่คนแถมเขายังได้รับบาดเจ็บสาหัสกลับไปด้วย และในตอนนี้เขาก็กําลังพักฟื้นตัวอยู่!”
เรย์ลี่นั้นรู้สึกตกใจมาก,เขานั้นไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากลุ่มโจรสลัดของโรแกนนั้นจะแข็งแกร่งมากขนาดนี้
ทุกคนนั้นต่างก็มองมาที่โรแกนและพรรคพวกของเขาด้วยแววตาที่ตกตะลึง
พวกเขาสามารถเอาชนะพลเรือเอกของกองทัพเรือได้งั้นหรอเนี้ย!?
“ พวกเรานะโชคดีมากจริงๆที่สามารถหนีจากเขามาได้,ถ้าเกิดว่าพวกเรายังฝืนสู้กับเขาต่ออีกครั้งละก็ฉันกลัวว่าเขาคงจะสามารถเอาชนะเราได้หรือไม่เราก็อาจจะตายได้!”
เทรนซุนั้นได้ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น
พลเรือเอกนะแข็งแกร่งมากจริงๆ
ทั้งปฏิกิริยาตอบสนอง,ความแข็งแกร่งทางร่างกายและฮาคิของเขา มันเป็นอะไรที่บ้ามาก
“ พวกเธอสี่คนนี้ทําอะไรที่คาดไม่ถึงจริงๆ!” เรย์ลี่ได้กล่าวและถอนหายใจออกมา
โรแกนและพรรคพวกของเขานั้นต่างก็ยิ้มออกมาอย่างกระอักกระอ่วน,ที่จริงนั้นพวกเขาก็แค่ต้องการที่จะออกไปเดินเล่นและไม่ได้คิดที่จะทําอะไรเลย ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นมันเป็นอุบัติเหตุ
“ ถึงแม้ว่าเซเฟอร์จะได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แต่ด้วยเครื่องมือทางการแพทย์ของกองทัพเรือนั้น,ฉันเชื่อว่าอีกไม่นานเขาก็คงจะฟื้นตัวได้”
“ ดูเหมือนว่าแผนของพวกเรานั้นจะยังไม่มีประสิทธิภาพพอ!”
เมื่อได้ยินอย่างงั้นเรย์ลี่ก็ได้หันหน้าไปมองที่เขาก่อนที่โรแกนนั้นจะพูดออกมาอีกครั้งว่า
“ ดังนั้นผมเลยตัดสินใจที่จะรอให้เซเฟอร์ฟื้นตัวเสร็จก่อน และเมื่อไหร่ที่เขาฟื้นตัวเสร็จผมก็จะเริ่มลงมือใหม่อีกครั้ง!”
โรแกนนั้นได้ยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
“ เธอหมายถึงพวกเธอทั้งสี่คนใช่มั้ย?” ดูเหมือนว่าเรย์ลื่น นจะเดาความคิดของโรแกนได้
“ ไม่,ผมจะทํามันคนเดียว!”
