S.P.P บทที่ 145: การพัฒนาของผลทราย!
ดอกไม้ได้พลิ้วไหวไปตามสายลม,แสงแดดยามเช้าได้ส่องผ่านช่องว่างระหว่างผ้าม่านและตกกระทบลงมาบนร่างของเจสัน
แสงแดดที่ส่องสว่างลงมานั้นทำให้เขาลืมตาตื่นขึ้นมา
“ เช้าแล้วงั้นหรอ?”
เจสันได้ขยี้ตาของเขา,เขานั้นยังรู้สึกง่วงอยู่เล็กน้อยเขาจึงหลับตาลงและหลับอีกครั้ง
เมื่อเขาได้ยินเสียงนกร้อง,เจสันก็ได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งอย่างสมบูรณ์
“อืมม!”
เจสันรู้สึกดีมาก,ตอนนอนบนเรือเขาไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย
“ ฉันหวังว่ากัปตันจะพักแบบนี้บ่อยๆนะ,ฮ่าฮ่า!”
เจสันได้ยืนขึ้นมาแล้วเปิดม่าน,ในตอนนั้นเองเขาก็ได้เห็นร่างสามร่างที่อยู่ตรงลานบ้าน
“ คล็อกโคไดล์,เทรนซุแล้วก็กัปตัน!”
“พวกเขากำลังทำอะไรกัน?”
เขาเต็มไปด้วยความสงสัย,เขาได้เปิดหน้าต่างออกและฟังการสนทนากันของพวกเขา
“ เทรนซุ,การยิงของนายนั้นแม่นยำมากแต่พลังใจของนายมันอ่อนแอเกินไปซึ่งหมายความว่าจิตใจของนายมันอ่อนแอ,นอกจากนี้มันยังแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งทางร่างกายของนายมันยังไม่เพียงพอหากนายต้องการแล่นเรือ!”
นี่คือเสียงของโรแกน
“ งั้นคุณโรแกน,ผมควรจะทำยังไงดี?”
เทรนซุและโรแกนนั้นอายุเท่ากัน,แต่ที่เทรนซุเรียกเขาว่า “ คุณ ” นั้นก็เป็นเพราะความเคารพ
“ นายต้องมุ่งเน้นไปที่ความแข็งแกร่งและความอดทนของร่างกายมันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก,หลังจากนี้ไปนายต้องไปฝึกร่างกายกับเจสัน!”
“ คล็อกโคไดล์,ด้วยความแข็งแกร่งทางร่างกายของนายที่ยังไม่เพียงพอนายเองก็ต้องไปฝึกร่างกายกับเจสันเหมือนกันในอนาคต!”
โรแกนได้พูดออกมาอย่างแผ่วเบา
เจสันนั้นเป็นคนที่มีพลังของสัญชาตญาณตามธรรมชาติ
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขามีพละกำลังที่สุดยอดโดยที่ไม่ต้องมีการฝึกฝนที่เป็นระบบใดๆ
“ นอกจากนี้,เทรนซุถ้านายต้องการเปลี่ยนปืนของนาย,นายต้องเปลี่ยนชีวิตของตัวนายเองให้ได้ก่อน,มันจะทำให้นายรู้สึกดีขึ้นด้วยปืนใหม่และชีวิตใหม่!”
เทรนซุพยักหน้า,แม้ว่าเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องทำ
จากความเข้าใจของเขา,เขาคงต้องลืมเรื่องในอดีตทั้งหมด,เขาจะไม่จดจำอดีตและก้าวเดินต่อไปข้างหน้า
“ ส่วนนายคล็อกโคไดล์..”
โรแกนได้ยกยิ้มขึ้นมา
ความสามารถของคล็อกโคไดล์นั้นมันทำให้เขาคิดมากกว่าเจสันและเทรนซุซะอีก
เมื่อเห็นเจสันที่กำลังมองอยู่ที่หน้าต่าง,โรแกนก็ได้เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ในทันที
“นายหลับสบายดีงั้นสินะ?,ลงมาฝึกเทรนซุได้แล้ว!”
เจสันได้เกาหัวของเขาแล้วรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินลงบันไดมา
หลังจากนั้นโรแกนก็ได้เรียกคล็อกโคไดล์ให้มาหาเขา
“ ด้วยพลังของนายมันทำให้มีอะไรหลายๆอย่างที่นายต้องทำเพื่อพัฒนาตัวเอง!”
“ฮืม!” คล็อกโคไดล์ได้มองไปที่โรแกนด้วยความสับสน
ในความเป็นจริงเขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นมันได้มาถึงคอขวดแล้ว,ซึ่งมันทำให้มันยากที่จะพัฒนามันขึ้นไปอีกขั้น
“ เพื่อพัฒนาพลังผลปีศาจของนาย,ฉันมีกฎที่ให้นายทำตามแต่ก่อนอื่นนายต้องพัฒนาความสามารถของนายก่อน!”
“ ผลทรายของนายนั้นมีความสามารถในการผุกร่อน,แตกหัก,และการควบคุมทรายและถ้าศักยภาพของนายสูงขึ้นนายจะสามารถแตะและใช้ความสามารถกับทุกอย่างได้โดยตรง!”
“ ก่อนอื่นเพื่อพัฒนาทักษะของนาย…”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้โรแกนก็ได้หยุดพูดไปชั่วขณะพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ปรากฏยิ้มแปลกๆขึ้นมา
“นายเคยคิดที่จะเอาน้ำเต้ามาไว้ที่หลังของนายไหม?”
“น้ำเต้า!” (lol กาอาระ XD)
คล็อกโคไดล์ได้มองไปที่โรแกนอย่างงๆ
“ ใช่,น้ำเต้านายสามารถบีบอัดทรายให้ไปอยู่ภายในได้,ดังนั้นแม้ว่านายจะอยู่กลางทะเลนายก็ยังมีทรายจำนวนนับไม่ถ้วนเอาไว้ใช้ได้!”
“ แถมทรายพวกนั้นยังสามารถปกป้องนายและสร้างกำแพงที่มองไม่เห็นได้อีกด้วย,ด้วยวิธีนี้แม้แต่ผู้ที่ใช้ฮาคิก็ยังยากที่จะทำลายการป้องกันของนายได้!”
“ ลองคิดดูสิเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกนั้นโจมตีมาทรายในน้ำเต้าที่อยู่ข้างหลังนายก็จะออกมาปกป้องนาย!”
ดวงตาของคล็อกโคไดล์นั้นได้เปล่งประกายขึ้นมา,แต่เขาก็ยังไม่เห็นด้วยกับน้ำเต้าที่โรแกนพูดถึง
เขาสูง 2.53 เมตร,นอกจากนี้เขายังมีใบหน้าที่หยาบกร้านถ้ามีน้ำเต้าอยู่ที่หลังเขามันจะไม่ตลกใช่มั้ย?,ทุกคนต้องหัวเราเยาะเขาแน่
“ ยังมีอะไรอีกไหม?”
อย่างไรก็ตาม,คำแนะนำของโรแกนนั้นก็ดีมากจริงๆเขาจึงถามออกไป
“มันก็ยังมีเรื่องทักษะต่างๆของนายอีกเช่นความสามารถในการผุกร่อนและทำให้แห้งเหือดของนาย,นายลองจินตนาการดูสิว่าการโจมตีของนายมันจะทรงพลังขนาดไหน?”
“ ทันทีที่ทรายผุกร่อนสิ่งต่างๆที่ถูกสัมผัสมันก็จะกลายเป็นทรายและขอบเขตในการควบคุมของนายก็จะกว้างขึ้นและกว้างขึ้นไปอีก,ชะตากรรมของศัตรูที่อยู่ในทรายของนายนั้นสามารถจินตนาการได้เลยว่ามันจะจบลงแบบไหน!”
“ ตัวอย่างเช่นถ้านายสามารถหาวิธีใช้ทรายเพื่อกลบฝังศัตรูได้ในคราวเดียวเช่นการใช้ทรายจำนวนมากให้ก่อตัวเป็นน้ำตก,ศัตรูของนายก็จะหายใจไม่ออกและในวินาทีสุดท้ายนายก็ยังสามารถใช้ความสามารถในการผุกร่อนและแห้งเหือดของนายได้อีกด้วย!”
โรแกนยิ้มแล้วพูดออกมาอย่างช้าๆ
“ฟังดูดีนะ,นายมีชื่อดีๆสำหรับท่านี้ไหม?”
ดวงตาของคล็อกโคไดล์ได้เปล่งประกายขึ้นมา,กล่าวได้ว่าทักษะดังกล่าวนั้นมันน่าหวากกลัวมาก,หากเขาสามารถพัฒนามันได้ละก็พลังโจมตีและการป้องกันของเขานั้นก็จะเพิ่มสูงขึ้นไปอีกระดับ
“พิธีศพพายุทราย!”
โรแกนได้พูดออกมาด้วยความสุขที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาของเขา
โรแกนนั้นมีความสุขมากที่ได้ผลักดันการพัฒนาของคล็อกโคไดล์,แม้ในตอนนี้เขาจะเป็นผู้ใช้พลังผลปีศาจที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้วแต่เมื่อไหร่ที่เขาได้ฝึกฝนมากยิ่งขึ้นเขาก็จะกลายเป็นโล่ที่ไม่แตกหัก
“ ในความคิดของฉัน,การพัฒนาพลังผลปีศาจของนายนั้นจะต้องใช้จินตนาการของนายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้,และมุ่งแน่นไปที่การเปลี่ยนแปลงรูปร่างและลักษณะของเม็ดทราย”
โรแกนได้กล่าวแนวทางการพัฒนาของเรื่องนารูโตะออกมา
“ รูปร่าง,กับลักษณะงั้นหรอ?”
คล็อกโคไดล์กล่าวขึ้นมาอย่างสงสัย
“ตัวอย่างเช่นการเปลี่ยนทรายของนายให้กลายเป็นยักษ์,พายุทราย,ดาบทรายและทั้งทักษะอื่นๆของนายให้กลายเป็นอีกรูปแบบหนึ่ง!”
“ หรือถ้านายสามารถรวมพวกมันทั้งหมดเข้าด้วยกันได้ละก็..,นายลองจินตนาการดูสิว่ามันจะทรงพลังมากขนาดไหน?”
เมื่อได้ยินคำพูดของโรแกน,คล็อกโคไดล์ก็รู้สึกทึ่งมาก
ถ้าหากเขาสามารถไปถึงระดับนั้นได้ละก็ความแข็งแกร่งของเขานั้นจะต้องแข็งแกร่งขึ้นไปอีกมาก,และมันจะต้องเหนือกว่าพลเรือเอกอย่างแน่นอน
ในตอนนี้มันอาจจะเป็นแค่ความฝัน,แต่ใครจะไปรู้ละจริงไหม
“ ขอบคุณมาก,กัปตัน!”
คล็อกโคไดล์ด้กล่าวขอบคุณโรแกนออกมาอย่างหนักแน่นและเคร่งขรึม
