เถี่ยซินยื่นมือออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่คิดสนใจความเห็นอีกฝ่าย
ชุยถงนั้นกล่าวขึ้นมาเมื่อได้ยิน “พี่เถี่ยซิน สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี้เย่หยวนได้ทำพันธะวิญญาณดั่งเดิมกับองค์ชายมังกรไว้ว่าจะคืนมันในสิบวัน เพราะฉะนั้นทางเผ่าทะเลจึงยอมที่จะถอยกลับไป! หากไม่ได้เอามันไปคืนแล้วเย่หยวนย่อมจะต้องตายจากพลังของเต๋าสวรรค์แน่!”
เถี่ยซินกล่าวขึ้นอย่างไม่สนใจ “แลกนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรศ์เลิศใหญ่คนหนึ่งกับสมบัติยอดหมอกมันไม่มีอะไรจะคุ้นไปกว่านี้แล้ว! เด็กน้อย ส่งมันมาเสีย อย่าได้บังคับให้ข้าผู้นี้ต้องลงมือ! แลกชีวิตเจ้าเพื่อความรุ่งเรืองของแดนสวรรค์ใต้นั้นมันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม จงถือมันเป็นเกียรติเสียเถอะ!”
ชุยถงที่ได้ยินต้องผงะไปอย่างมึนงง นักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่คนนี้มันมิใช่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ทั่วๆ ไป!
ตัวตนของเขานั้นมันสำคัญกว่าสมบัติยอดหมอกไปไม่รู้กี่เท่า!
“พี่เถี่ยซิน…”
“ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าตัดสินใจไปแล้ว”
ชุยถงนั้นยังคิดอยากจะอธิบายแต่กลับถูกเถี่ยซินนั้นตัดคำลง
เขานั้นหันไปมองเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “เด็กน้อย ข้าจะให้เวลาเจ้าสามอึดใจ ส่งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาเสียไม่เช่นนั้นข้าจะลงมือแล้ว”
“ไม่ต้องเสียเวลานับ ลงมือเถอะ”
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องหัวเราะกับความบ้าบอของคนผู้นี้ เขาคนนี้มันหลงตัวเองจนไม่สนคำพูดใครอย่างแท้จริง!
เขานั้นจัดการเรื่องราวสงครามทะเลด้วยตัวเอง
แต่เจ้าหมอนี่มันกลับไม่คิดสนใจอะไรและคิดจะเอาชีวิตของเขาและกับสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกตั้งแต่วินาทีที่มาถึงเมือง
ดี หลงตัวเองดี!
เถี่ยซินนั้นหรี่ตาลงกล่าว “เด็กน้อย ดูท่าเจ้ามันจะไม่รู้จักดีชั่วเสียแล้ว!”
“ไปดีชั่วกับแม่เจ้าเถอะ! แค่ขยะอย่างเจ้านี้ก็คิดจะเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกข้าไป! ข้าจะจัดการเจ้าให้ได้รู้ซึ้งเอง! พี่ ข้าขอสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืนหน่อย ข้าจะสั่งสอนมันให้หลาบจำ!”
ก่อนที่เย่หยวนจะทันได้กล่าวอะไรขึ้นมาตัวองค์หญิงมังกรก็เดือดดาลขึ้นมาก่อนแล้ว
องค์หญิงนั้นยังเป็นเด็กน้อยแต่มันไม่ได้หมายความว่านางจะไม่เข้าใจเรื่องราวของผู้ใหญ่เลย
เย่หยวนนั้นคิดเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกเพื่อไปคืน
แต่เจ้ามารร้ายตัวนี้มันกลับคิดจะเอาไปเป็นของตัวเอง
หากเขาคิดจะลงมือเช่นนั้นจริงแม้แต่ตัวนางเองก็คงไม่รอดไปแน่
เย่หยวนที่ได้ยินก็ยิ้มตอบกลับไปก่อนจะส่งมอบสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืน
เขานั้นดึงเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาด้วยพลังลึกลับในกายเท่านั้นมันย่อมจะไม่มีทางใดที่เขาจะรู้วิธีใช้งานสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยก แต่เด็กน้อยผู้นี้มิใช่
หลังจากเด็กน้อยได้สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืนไปแล้วนางก็ไม่คิดพูดพร่ำใดๆ เรียกใช้พลังของมันออกมาทันที
คลื่นพลังรุนแรงที่ทำให้คนทั้งเมืองขนลุกตั้งนั้นมันปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง!
พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดคลื่นใหญ่สาดซัดออกมาจากสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกพุ่งเข้าท่วมร่างเถี่ยซินทันที
เถี่ยซินนั้นผงะไปเช่นกันเมื่อได้เห็นเพราะก่อนที่เขาจะทันได้ลงมือนั้นเด็กน้อยคนนี้มันก็โจมตีมาก่อนเสียแล้ว
ได้เห็นคลื่นรุนแรงสาดซัดนั้นเถี่ยซินก็ขนลุกไปทั้งร่างทันที
แต่ว่าเขานั้นจะอย่างไรก็มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด มันย่อมจะไม่มีทางพ่ายลงไปด้วยการโจมตีเดียวแน่
เขานั้นหัวเราะขึ้นมาก่อนจะซัดหมัดออกไป
ตูม!
พลังหมัดรุนแรงนั้นมันปะทะเข้ากับคลื่นรุนแรงจนเกิดเสียงระเบิดขึ้น
แต่ตัวเถี่ยซินนั้นกลับเป็นฝ่ายกระเด็นถอยหลังไป
“คลื่นทะเลมรกต มังกรน้ำไร้จำกัด!”
เด็กน้อยนั้นร้องขึ้นมาด้วยเสียงแหลมเล็กจนทำให้ระดับน้ำของทั้งเมืองสงบทักษิณมันขึ้นสูงมาหลายเมตร
พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏมังกรน้ำขึ้นมาจากผิวน้ำ!
เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นมังกรน้ำมากมายนั้นปรากฏขึ้นมาพวกเขาต่างก็ต้องขนลุกตั้ง
มังกรน้ำนี้มันไม่เปิดโอกาสให้ใครได้พูดอธิบายรีบพุ่งตัวเข้าไปโจมตีเถี่ยซินต่อทันที
และพลังของมังกรน้ำแต่ละตัวนั้นมันกลับสูงล้ำถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก!
เห็นเช่นนี้แล้วใครๆ ต่างก็เข้าใจได้ว่าตอนที่เด็กน้อยนั้นต่อสู้กับเย่หยวนก่อนหน้านางแทบจะไม่ได้ใช้พลังที่แท้จริงของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกออกมาเลย
โชคยังดีที่พลังสายเลือดของเย่หยวนนั้นมันบริสุทธิ์เหนือเด็กน้อยคนนี้ เขาจึงได้โอกาสยึดเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมาก่อน
ไม่เช่นนั้นแล้วสภาพของเขาก็คงไม่ต่างจากเถี่ยซินนี้
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายรอบๆ นั้นต่างอ้าปากค้างขึ้นมาตามๆ กัน
พวกเขานั้นรู้ดีว่าสมบัติยอดหมอกนั้นมันเป็นสุดยอดสมบัติอันทรงพลังแต่ก็ไม่มีใครคิดฝันว่ามันกลับจะรุนแรงได้ถึงเพียงนี้!
เด็กน้อยพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำคนหนึ่งกลับสามารถเรียกมังกรน้ำที่มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นมาได้มากมาย
ตัวนางนั้นเปรียบเหมือนดั่งกองทัพใหญ่!
แต่ว่าเย่หยวนรู้ว่าคนทั้งหลายนั้นเข้าใจผิดไป
คนปกติธรรมดาย่อมจะไม่มีทางปล่อยพลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกออกมาได้เลย
องค์หญิงมังกรน้อยผู้นี้เป็นคนที่มีสายเลือดสุดแสนบริสุทธิ์อีกทั้งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกยังเป็นสมบัติประจำกายของนาง นางจึงสามารถจะเรียกพลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกออกมาได้ถึงที่สุด
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนางถึงกล้าออกมาเที่ยวเล่นตัวคนเดียวเช่นนี้
ด้วยสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี้แล้วเด็กน้อยคนนี้ย่อมจะมีพลังที่ไร้ต้านทานในแถบนี้
เพียงแค่ว่าเด็กน้อยคนนี้เองก็คงไม่คิดฝันว่านางจะมาเจอเข้ากับเย่หยวนผู้มีพลังสายเลือดมังกรบริสุทธิ์เสียยิ่งกว่าตนเอง
“น้ำหยาดกร่อนหิน!”
“หมื่นศรต่อเนื่อง!”
“มังกรย่างสี่ทะเล!”
…
องค์หญิงมังกรตัวน้อยนั้นใช้มังกรน้ำเข้าโจมตีเถี่ยซินอย่างต่อเนื่องไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้ต่อต้านใด
แต่ว่าตัวเถี่ยซินนั้นจะอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุด พลังของเขามันย่อมจะเหนือล้ำกว่าใครๆ ที่พวกเขาเคยต่อสู้มา
แม้ว่าอีกฝ่ายนั้นจะทำได้แค่ปัดป้องแต่มันก็ยังป้องกันได้อย่างหนักแน่น
แต่เป็นฝ่ายตัวเด็กน้อยนั้นเองที่หน้าเริ่มซีดลง
เพราะจะอย่างไรพลังบ่มเพาะของนางก็ยังต่ำเกินกว่าจะใช้พลังมากมายเช่นนี้ออกมาได้
“พี่ ข้าจะไม่ไหวแล้ว! รีบๆ ส่งพลังของมังกรฟ้ามาให้ข้ายืมหน่อย!” เด็กน้อยนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความกังวล
เย่หยวนพยักหน้ารับก่อนจะยื่นมือมาดันหลังเด็กน้อยไว้
ตูม!
เด็กน้อยนั้นรู้สึกได้ถึงพลังสายเลือดที่พุ่งเข้าร่างกายทันที
คลื่นพลังอันบริสุทธิ์ของมังกรฟ้านั้นมันเหมือนดั่งกระแสน้ำรุนแรงที่ทำให้พลังงานในร่างของนางเพิ่มพูนขึ้นไปเหนือกว่าเก่า
ตูม!
เหล่ามังกรน้ำทั้งหลายเองนั้นก็เหมือนได้รับพลังเสริมขึ้นไปทำให้พลังของพวกมันแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่าตัวทันที!
เดิมทีเถี่ยซินนั้นย่อมจะคิดป้องกันไปเรื่อยๆ จนกว่าเด็กน้อยนั้นจะหมดพลังลงในที่สุด
แต่เมื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันเช่นนี้ขึ้นมามีหรือที่เขาจะยังรับมือได้ทัน?
เขารู้สึกถึงพลังรุนแรงที่พุ่งทะยานเข้ามาก่อนที่เหล่ามังกรน้ำทั้งหลายจะทะลุผ่านการป้องกันของเขามาได้อย่างไร้เหตุผลใดๆ
เวลานี้พลังรุนแรงหลายสายนั้นมันจึงได้พุ่งเข้ากระแทกร่างของเขาอย่างรุนแรง
เถี่ยซินนั้นกระอักเลือดออกมาทันที เขานั้นคิดอยากจะต่อต้านแต่กลับไม่มีพลังพอจะต่อสู้
“ฮ่าๆๆ สุดยอด! พี่นี่สุดยอดจริงๆ! ข้าไม่เคยรู้สึกถึงพลังที่บริสุทธิ์ขนาดนี้มาก่อนเลย!”
เด็กน้อยนั้นหัวเราะลั่นขึ้นมาด้วยเสียงเล็กแหลมอย่างดีใจสุดขีด
ส่วนเหล่ายอดฝีมือทั้งหลายที่ได้เห็นต่างต้องอ้าปากค้างขึ้นมาตามๆ กัน
“นี่มัน…เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมอาจารย์เย่นั้นกลับมีพลังมังกรฟ้าที่บริสุทธิ์ขนาดนั้น?”
“ข้าได้ยินมาว่าองค์หญิงมังกรนั้นมีสายเลือดที่บริสุทธิ์ที่สุดในทะเลหนามใต้แล้ว! แต่ดูท่าแล้วสายเลือดของอาจารย์เย่อาจจะบริสุทธิ์เสียกว่าด้วยซ้ำ!”
“บ้าไปแล้ว! สัตว์ประหลาดชัดๆ! นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่ขั้นสุดและนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นต้นคนหนึ่งนั้นกลับสามารถเอาชนะท่านรองเจ้าเมืองลงได้!”
…
สมบัติยอดหมอกนั้นมันเป็นสุดยอดสมบัติอันทรงพลังจริงๆ มันกลับสามารถเพิ่มพลังให้แก่ผู้ใช้งานได้ปานนี้
การเพิ่มพูนพลังในระดับนี้คงเรียกได้ว่าน่ากลัวยิ่ง
แมลงตัวน้อยสองตัวนั้นกลับกัดหัวมังกรจนขาดลง
ผลลัพธ์นี้มันย่อมจะไม่มีใครคาดฝันถึง
“ฮี่ๆ ยังคิดจะเอาสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไปอยู่หรือไม่?”
“ยังอยากได้อีกไหม?”
“หา? จะเอาอยู่ไหม?”
…
เย่หยวนไม่ได้มีพลังสายเลือดที่รุนแรงแต่มันเป็นพลังสายเลือดที่บริสุทธิ์!
บริสุทธิ์จนยากจะหาเปรียบ!
เด็กน้อยกระแทกร่างของเถี่ยซินลงกับพื้นและโจมตีซ้ำไปเรื่อยๆ อย่างไม่คิดหยุดมือ
“ไม่เอาแล้ว! ข้าไม่อยากได้แล้ว! ข้าไม่เอามันแล้วจริงๆ! พี่สาวท่านนี้หยุดมือด้วยเถอะ!” เถี่ยซินรีบร้องขึ้นมา
เขานั้นมีแต่บาดแผลทั่วร่างหากต่อสู้ไปเช่นนี้แล้วต่อให้เขาจะมีร่างเป็นเหล็กก็คงไม่พ้นความตายเช่นกัน
หากมิใช่เพราะพลังบ่มเพาะของเขานั้นเหนือล้ำกว่าพวกเย่หยวนไปมากแล้วเขาคงได้ตายไปหลายต่อหลายรอบแล้วทีเดียว
ตอนนี้เขาจึงได้แต่ต้องก้มหัวขอร้องความเมตตาจากศัตรู
