เย่หยวนนั้นได้แต่นิ่งเงียบไป คนทั้งหลายนั้นต่างหันมามองดูเขาด้วยสายตาที่มีทั้งความกลัว สงสาร อิจฉาและเกลียดชัง
ใครจะไปคิดว่าหลังเดินทางกลับออกมาจากแดนมังกรหลับแล้วนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำคนหนึ่งนั้นกลับจะกลายเป็นคนที่มีอำนาจตัดสินชีวิตยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวได้
ภายใต้ความเงียบงันนั้นในที่สุดเย่หยวนก็ได้เงยหน้าขึ้นมากล่าว “อืม ข้าจะไว้ชีวิตเขาก็ได้ แต่แม้โทษตายเว้นได้มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะพ้นโทษไปสิ้น! ราชามังกรน้ำดำ ข้าจะทำลายการบ่มเพาะของเจ้าลงเสียแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป จากวันนี้ไปเจ้าจงกลายเป็นราชามังกรแต่นามในทะเลหนามใต้นี้เสียเถอะ”
ราชามังกรน้ำดำนั้นร้องลั่นตอบกลับมาด้วยพลังที่เหลือทั้งหมด “เช่นนั้นเจ้าก็ฆ่าข้าเสียเถอะ!”
เย่หยวนตอบกลับไป “หากเจ้าไม่ยอมทำแล้วข้าก็คงมีแต่ต้องลงมือเอง”
จากนั้นเย่หยวนก็ยกมือขึ้นมาวาดกลางอากาศเรียกใช้งานพลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกอีกครั้ง!
ตูม!
มังกรน้ำนับร้อยๆ นั้นพุ่งตัวขึ้นมาจากพื้นทะเล
พลังของมังกรน้ำแต่ละตัวนั้นอยู่ถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก!
ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนับร้อยๆ เช่นนี้มันจะต้องทรงพลังแค่ไหน?
ก่อนนั้นที่พันธมิตรโอสถเข้าโจมตีนิกายสวรรค์ยุทธมั่นเองพวกนั้นก็ยังใช้กำลังยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเพียงแค่ร้อยกว่าคนเช่นนี้
แต่เย่หยวนนั้นกลับเรียกมังกรน้ำขึ้นมากว่าร้อยตัว!
ตูม! ตูม! ตูม!
มังกรน้ำนับร้อยนั้นเข้าโจมตีราชามังกรน้ำดำอย่างบ้าคลั่งจนทำให้สีหน้าของคนทั้งหลายต้องถอดสีไป
คลื่นน้ำก่อนหน้ากับร้อยมังกรน้ำนี้มันย่อมจะแตกต่างกันสิ้นเชิง
แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าไม่ว่าจะเป็นวิชาไหนมันก็สุดแสนจะแข็งแกร่ง!
ที่สำคัญไปกว่านั้นมังกรน้ำนับร้อยนี้มันยังไม่ได้โจมตีอย่างไร้ระเบียบแบบแผน
การโจมตีของมันนั้นมีรูปแบบที่ชัดเจนกว่าที่ราชามังกรน้ำดำหรือจิงเฟยใช้ไปมาก
“แข็งแกร่ง! นี่มันคนละวิชากันแล้ว!”
“ราชามังกรน้ำดำนั้นเรียกมังกรน้ำที่มีพลังเทียบเคียงตัวเองออกมาได้แค่ไม่กี่สิบแต่เย่หยวนนั้นกลับสามารถเรียกมังกรน้ำที่มีพลังเหนือล้ำกว่าตัวเองขึ้นมาได้นับร้อย นี่มันจะต่างกันมากเกินไปแล้ว!”
“ใช่แล้ว เย่หยวนนั้นต้องมีสายเลือดมังกรฟ้าแน่นอนแล้ว! ข้าไม่นึกเลยว่าในเจ็ดทะเลเรานั้นวันหนึ่งมันจะปรากฏสายเลือดมังกรฟ้าขึ้นมาจริงๆ! เจ็ดทะเลเราคงต้องได้พบเจอความเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงแล้ว!”
…
ในเวลานี้พวกเขานั้นต่างได้เข้าใจแล้วว่าการปรากฏตัวของเย่หยวน การปรากฏตัวของมังกรฟ้าผู้นี้มันจะทำให้สมดุลอำนาจแต่ก่อนของเจ็ดทะเลนั้นพังทลายลงสิ้นเชิง
หากเย่หยวนคิดอยากปกครองจริงๆ แล้วเขาย่อมจะสามารถขึ้นครองอำนาจของเจ็ดทะเลและกลายเป็นราชาแห่งมหาสมุทรได้ทันที!
ตัวราชามังกรน้ำดำที่บาดเจ็บอยู่ก่อนแล้วจึงแทบไม่อาจจะรับมือการโจมตีของมังกรน้ำทั้งหลายได้ตั้งแต่ต้น
จนสุดท้ายเขาก็เลิกคิดที่จะปัดป้องอีก
หลังจากถูกโจมตีหนักหนาไปอีกชุดใหญ่สุดท้ายราชามังกรน้ำดำก็สิ้นท่าลง
เขานั้นร่วงลงไปนอนกองกับพื้นสมุทรด้วยคลื่นพลังที่สุดแสนอ่อนแอราวคนใกล้ตาย
เย่หยวนเดินมาหยุดลงตรงหน้าราชามังกรน้ำดำก่อนจะกล่าวขึ้น “เจ้านั้นมีแต่ต้องโทษตัวเองเท่านั้นแล้ว!”
“พี่เย่หยวน ทำไม…ต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยหรือ?” จิงเฟยนั้นกล่าวขึ้นมาทั้งน้ำตา
นี่เป็นครั้งแรกที่เย่หยวนได้เห็นความห่วงใยอย่างแท้จริงจากดวงตาของเด็กน้อยนางนี้
แต่เย่หยวนนั้นก็ยังตอบกลับไปอย่างโหดเหี้ยม “นี่คือเส้นตายของข้าแล้ว! หากเขาไม่สิ้นพลังเราก็คงได้แต่ต้องกลายเป็นศัตรูกัน! เจ้าน่าจะรู้ดีว่าเรื่องนี้ข้ามิใช่คนที่เริ่มก่อน!”
ฉลามดำและทหารทั้งหลายของวังมังกรนั้นได้แต่ต้องยืนมองเรื่องราวอย่างเงียบงัน
มันมิใช่ว่าพวกเขาไม่อยากช่วยเหลือราชาของตนแต่เย่หยวนนั้นแข็งแกร่งจนเกินไป
เย่หยวนที่ครอบครองสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไว้นั้นมันย่อมจะสามารถทำลายทั้งราชวงศ์หนามใต้ลงได้หมดสิ้น
ใครกันเล่าที่จะต้านทานมังกรน้ำพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนับร้อยๆ นั้นได้?
จิงเฟยนั้นได้แต่ต้องตอบกลับมาทั้งน้ำตา “อือ!”
เย่หยวนเองก็ไม่คิดฝันว่าเด็กน้อยจิงเฟยนางนี้กลับจะยอมรับคำของเขา
เขานั้นเตรียมตัวแตกหักกับนางแล้วด้วยซ้ำหากนางคิดอยากจะช่วยปกป้องราชามังกรน้ำดำอย่างถึงที่สุด
แต่ว่าต่อให้เขาจะสังหารราชามังกรน้ำดำลงเขาก็ไม่คิดจะทำให้ชีวิตของจิงเฟยนั้นต้องลำบาก
เย่หยวนที่ได้ยินพยักหน้ารับและไม่รอช้ายื่นมือลงทำลายพลังบ่มเพาะของราชามังกรน้ำดำในทันที
เมื่อได้เห็นหนึ่งในราชาของเจ็ดทะเลพิการลงเช่นนี้สีหน้าของเหล่าคนทั้งหลายที่อยู่ตรงนี้ต่างก็เปลี่ยนสีไป
เขาคนนี้คือยอดคนที่แข็งแกร่งที่สุดในเจ็ดทะเล!
แต่เหล่าองค์ชายมังกรทั้งหลายนั้นต่างแอบยิ้มขึ้นมาเมื่อได้เห็นเช่นนั้น
พวกเขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนเป็นมนุษย์ เขาย่อมจะไม่ลงมาอยู่ใต้ทะเลเช่นนี้นานๆ แน่นอน วันหนึ่งเขาจะต้องกลับไปยังฝั่งแผ่นดิน
เพราะฉะนั้นราชวงศ์หนามใต้ที่ไม่มีราชามังกรน้ำดำนั้นมันย่อมจะไม่อาจปกป้องตัวเองได้อีก
ทะเลหนามใต้นั้นเป็นดินแดนที่อยู่ดินกับชายฝั่งแน่นอนว่าย่อมจะเป็นทะเลที่อุดมสมบูรณ์ที่สุด
ทะเลอื่นๆ นั้นเองก็คิดอยากจะเข้ามาแย่งชิงดินแดนอยู่แต่ก่อนแล้วเพียงแค่ว่าตัวราชามังกรน้ำดำนั้นแข็งแกร่งจนเกินไป พวกเขาจึงยังไม่มีใครกล้าลงมือ
แต่เวลานี้ราชามังกรน้ำดำเสียพลังบ่มเพาะกลายเป็นคนพิการไปแล้ว
มันเป็นโอกาสทอง!
“ลุงฉลามดำ แบกเสด็จพ่อกลับไปเถอะ!” จิงเฟยนั้นร้องสั่งฉลามดำพร้อมยกมือขึ้นปาดน้ำตา
เย่หยวนนั้นเห็นได้ว่าดวงตาของจิงเฟยนั้นไม่ได้มีความคับแค้นใดๆ มากมาย
แต่เขานั้นรู้สึกราวกับว่าจิงเฟยน้อยนั้นกลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาในพริบตา!
เด็กน้อยผู้ซุกซนนั้นไม่ได้โง่เง่า
นางนั้นรู้ดีว่าราชวงศ์หนามใต้จากนี้จะต้องเผชิญกับอะไรหลังจากที่ราชามังกรน้ำดำพิการไปเช่นนี้
เพราะฉะนั้นนางจึงต้องแข็งแกร่ง!
ทะเลนั้นมันมีแต่เหล่าคนกระหายเลือด มิใช่ดินแดนที่สงบสุข
ราชวงศ์ของทะเลทั้งเจ็ดนั้นมันต่างจ้องจะเล่นงานกันอยู่ไม่เว้นวัน
ก่อนหน้านี้ตัวราชามังกรน้ำดำได้กดหัวคนอื่นๆ จนทำให้จิงเฟยได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย
แต่เวลานี้เหล่าพี่ๆ รวมถึงตัวเสด็จแม่ของนางนั้นต่างต้องการให้นางปกป้อง ในเวลานั้นเองที่มันกลับมีลำแสงหนึ่งพุ่งมาหยุดตรงหน้านาง
สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนั้นลอยอยู่ตรงหน้าของนาง
จิงเฟยนั้นหันกลับไปมองเย่หยวนด้วยความตกตะลึงไม่น้อย ไม่เข้าใจว่าเขาคิดทำอะไร
เมื่อคนอื่นๆ ได้เห็นเช่นนั้นสีหน้าของพวกเขาเองก็เปลี่ยนสีไปเช่นกัน
“พี่เย่หยวน ท่าน…”
“สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี่เดิมทีมันก็เป็นของเจ้าอยู่แล้ว ข้าก็แค่คืนมันให้เจ้าของเท่านั้น! ด้วยพลังสายเลือดของเจ้าในตอนนี้แล้วหากเจ้าได้ครองสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไว้กำลังของเจ้าย่อมจะไม่ด้อยกว่าชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวแน่! ข้านั้นทิ้งวิธีใช้งานแบบต่างๆ ของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไว้ให้ภายในแล้วด้วย ระดับเจ้าแล้วคงไม่ต้องให้พี่คนนี้สอนหรอกใช่หรือไม่?”
พูดมาถึงตรงนี้เย่หยวนก็หันไปมองหน้าเหล่าคนทั้งหลายรอบๆ ก่อนจะกล่าวขึ้น “จากวันนี้ไปจิงเฟย เจ้าคือเจ้ามังกรแห่งราชวงศ์หนามใต้!”
สีหน้าของเหล่าองค์ชายมังกรที่วางแผนร้ายไว้ทั้งหลายนั้นต่างต้องซีดขาวลงทันที
พวกเขานั้นได้แต่ต้องหันมามองดูเย่หยวนอย่างไม่อยากเชื่อสายตา ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจึงทำเช่นนี้ออกมา
นั่นมันสมบัติยอดหมอก!
สมบัติยอดหมอกที่เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนใช้งานกัน!
แต่เขานั้นกลับจะมอบมันให้แก่จิงเฟยเฉยๆ อย่างนี้?
จิงเฟยนั้นหันไปมองเย่หยวนอย่างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเขาคิดทำอะไรกันแน่
นางนั้นก็ไม่นึกฝันว่าเย่หยวนนั้นกลับจะส่งสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกคืนให้แก่ตัวนาง!
ก่อนหน้านี้ตัวจิงเฟยนั้นคิดมาเสมอว่าสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกมันคือของของตระกูลตน
แต่ตอนนี้นางได้เข้าใจแล้วว่ามันเป็นเพียงแค่สมบัติที่แดนมังกรหลับให้ตระกูลนางได้ยืมใช้
และเย่หยวนนั้นก็ได้ครองสมบัติของแดนมังกรหลับทั้งหมดไป
เพราะฉะนั้นสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกจึงต้องเป็นของเย่หยวนอย่างไม่ต้องสงสัย!
พลังของสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกที่เย่หยวนปล่อยออกมานั้นมันรุนแรงกว่าที่นางใช้ได้ไปหลายต่อหลายเท่า!
หากเย่หยวนได้ครองสังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกไว้นั้นมันก็จะเท่ากับว่าเขานั้นมีพลังเหนือล้ำขึ้นไปถึงหนึ่งชั้นบรรยากาศและเก่งกาจพอที่จะต่อต้านยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้เสียด้วยซ้ำ
ของดีเช่นนี้ทำไมเขาจึงไม่อยากได้มันกัน?
ของเช่นนี้ต่อให้อยากได้แค่ไหนมันก็ใช่ว่าจะหามาครองได้
แต่เย่หยวนกลับไม่คิดเอามันไป!
นางส่ายหัวกล่าวปฏิเสธขึ้นมา “พี่เย่หยวน มันเป็นของท่าน ข้ารับไว้ไม่ได้หรอก!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “รับไป! สังข์ศักดิ์สิทธิ์ทะเลหยกนี้มันเป็นของทะเล พลังของมันนั้นใช้ได้ผลที่สุดในทะเล! ต่อให้ข้าจะเอามันกลับขึ้นฝั่งไปมันก็คงปล่อยพลังออกมาได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นให้เจ้าใช้มันนั้นแหละดีแล้ว ที่สำคัญไปกว่านั้นหากไม่มีมันแล้วเจ้าคงไม่อาจจะปกป้องตัวเองหรือครอบครัวได้แน่ อย่าได้คิดปฏิเสธความหวังดีของข้าเลย”
จิงเฟยนั้นยกมือขึ้นปาดน้ำตาก่อนจะพยักหน้ารับในที่สุด
………………………..
