ตอนที่ 2875 เป็นแค่มดไม่มีสิทธิ์ยอมแพ้!
หัวใจของคนทั้งหลายมันเต้นรัวขึ้นทันที!
เจ้าบ้านี่มันเร็วมาก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงได้ปากดีเช่นนั้น!
ดูท่าแล้วคำโม้ของมันจะไม่ได้กล่าวขึ้นลอยๆ
เพียงแค่ว่าพวกเขาไม่เข้าใจ ทำไมมาถึงก่อนแล้วไม่เข้าไปให้มันสิ้นเรื่องจะยังรออะไรอยู่?
คนที่ได้เข้าประตูไปคนแรกนั้นมันคือคนที่จะได้รับการยกย่องอย่างมาก!
แต่ว่าเฉียเจินเองก็ต้องถอนหายใจยาวออกมา
เกือบพลาดเพราะเรื่องง่ายๆ ไปแล้ว!
รอจนเมื่อย? ฮ่าๆ ไอ้หนู เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่? เฉียวหยางนั้นหัวเราะกล่าวถามขึ้น
เย่หยวนยิ้มเย็นเยือกตอบกลับไป ไม่มีอะไรมาก ข้าแค่จะบอกพวกเจ้าว่านอกจากข้าแล้ว ห้ามใครผ่านเส้นทางนี้ไปทั้งสิ้น
เมื่อคำพูดนี้ถูกกล่าวคนกว่าร้อยที่มาใกล้ถึงประตูมันก็ต้องหัวเราะขึ้นมา
เจ้ามาเล่นตลกหรือ?
เฉียวหยางนั้นหัวเราะลั่นขึ้น เฉียชิง สมองเจ้ามันพังไปแล้วหรือ? ในศึกคัดเลือกร้อยบุตรนี้มันไม่เคยมีใครที่ผ่านเส้นทางไปได้เพียงแค่คนเดียวมาก่อน! เจ้าจะบอกว่าตัวเจ้าคนเดียวนี้จะหยุดพวกเราทั้งแปดหมื่นไว้หรือ?
เย่หยวนส่ายหัวออกมา ข้าไม่ได้พูดเช่นนั้น!
แต่ก่อนที่คนทั้งหลายจะได้หัวเราะเย้ยหยันขึ้นมาเย่หยวนก็กล่าวขึ้นเสริม ที่ข้าจะบอกคือ…ข้าจะสังหารจนกว่าจะไม่มีใครกล้าเข้าไป!
หยุด?
เรื่องเช่นนั้นไม่จำเป็น!
ข้านั้นมาเพื่อสังหารเท่านั้น
คนทั้งหลายต้องผงะไปอีกครั้ง
เจ้านี่มันบ้า! กล่าวโม้อะไรให้มันน่าเชื่อถือหน่อยไม่ได้หรืออย่างไร?
ฮ่าๆๆ…ข้ากลัวนัก! ไอ้หนู มาฆ่าข้าทีเถอะ!
ใช่ๆ พวกเราเหล่าจักรพรรดิเที่ยงครึ่งก้าวนั้นอ่อนแอเกินไป ข้าขอร้องเจ้าล่ะ มาฆ่าพวกเราได้เลย!
มาเลย ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะทำอย่างไรให้เราไม่กล้าเข้าไป
…
เย่หยวนนั้นกลายเป็นดั่งตัวตลก!
คำพูดของเขานั้นมันน่าขันจนถึงที่สุด
ในห้วงมิติเบื้องบนนั้นซู่มู่และเฉียเจียนเองก็ต้องเบิกตามองดูภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อเช่นกัน
พวกเขานั้นไม่เคยจะเห็นเด็กหนุ่มคนใดโอหังได้ปานนี้
แม้ว่าเย่หยวนนั้นจะมีกฎแห่งห้วงมิติที่เหนือล้ำไปมาก แต่มันพอจะหยุดคนแปดหมื่นได้?
ไหนจะยังเรื่องที่ว่าความเร็วนั้นไม่ใช่กำลังอีก!
ไม่ว่าจะอย่างไรเสียเป้าหมายของทุกคนในที่นี้ต่างก็เป็นการผ่านประตูเส้นทางไป
ต่อให้เจ้าจะเร็วแค่ไหนมันก็คงไม่มีทางหยุดคนนับหมื่นๆ ได้แน่
หากพวกเขาบุกเข้ามาพร้อมๆ กันแล้วเจ้าต้องมีกี่มือถึงจะหยุดพวกเขาได้หมด?
พูดไปเช่นนั้นมันก็ไม่ได้ต่างจากกำลังเล่นตลก
ตูม!
ท่ามกลางเสียงหัวเราะนั้นมันกลับเกิดเสียงระเบิดขึ้นมา หมัดของเย่หยวนถูกต่อยออกจนทำให้คนเบื้องหน้าเขานั้นตัวสลายหายไป!
เย่หยวนกล่าวขึ้น ในเมื่อเจ้าขอข้าก็ต้องสงเคราะห์ให้แล้ว!
สีหน้าของเฉียเจินนั้นซีดขาวลงทันที
หมัดนี้มันรุนแรงมาก!
คนที่กล่าวว่า ‘ข้าขอร้องเจ้าล่ะ มาฆ่าพวกเราสิ’ นั้นเป็นถึงจักรพรรดิเที่ยงครึ่งก้าวแต่ว่าเขานั้นกลับไม่มีเวลาแม้แต่จะตั้งรับหมัดนี้
แม้ว่ามันจะเป็นการลอบโจมตีทีเผลอแต่มันก็แสดงถึงพลังของเย่หยวนได้อย่างดี!
เฉียเจินนั้นขมวดคิ้วแน่น เอาล่ะเจ้าได้พิสูจน์ฝีมือแล้ว! เจ้าเข้าประตูเส้นทางไปได้! ไปเสียเราไม่คิดจะหยุดเจ้าหรอก!
เขานั้นสัมผัสได้ว่าเย่หยวนคนนี้คงไม่ได้อ่อนแอไปกว่าตัวเขาเลย
หากต้องสู้กันจริงๆ มันคงจบไม่สวยแน่ๆ
ตอนนี้เขายังไม่อยากจะต่อสู้แบบทุ่มสุดตัว
เขานั้นย่อมจะไม่อยากต่อสู้กับเย่หยวนจนหมดสภาพไปทั้งคู่ตั้งแต่รอบแรก
แต่เฉียวหยางนั้นกลับขมวดคิ้วแน่นขึ้น เฉียเจิน เจ้าหมายความว่าอย่างไร?
เฉียเจินตอบกลับไป มันไม่มีความหมายอะไร สู้กันในด่านนี้ไปมันไม่มีความหมายใด! คิดอยากสู้ก็ค่อยไปสู้กันข้างในเอาเถอะ!
เฉียวหยางนั้นได้แต่ต้องยืนนิ่งแต่เขาก็สัมผัสได้ว่าฝีมือของเย่หยวนนั้นมันไม่ได้ด้อยไปกว่าตัวเองเลย
การโจมตีก่อนหน้านั้นเขาลองถามใจตัวเองดูว่าจะโจมตีได้รุนแรงกว่าเย่หยวนไหมและคำตอบที่ได้ก็คือไม่
แม้ว่าเจ้าเด็กนี่มันจะปากดี แต่มันก็มีฝีมือจริง
คนอื่นๆ เองก็หยุดหัวเราะลงทันทีเห็นด้วยกับคำพูดของเฉียเจินอย่างมาก
แต่เย่หยวนกลับยิ้มตอบไป พวกเจ้าเข้าใจอะไรผิดหรือไม่? ข้าไม่ได้มาอวดฝีมือเพื่อเอาชื่อเสียงใดๆ ข้านั้นแค่อยากสังหารคนเล่นเท่านั้น! พวกเจ้าจะไม่มีใครไปถึงระดับต่อไปได้แน่นอน!
เฉียเจินนั้นหรี่ตาลงกล่าวขึ้น เฉียชิง อย่าได้ไม่ไว้หน้ากันเช่นนี้!
เขาเองก็คับแค้นใจเช่นกัน! เพราะเจ้าเด็กคนนี้มันจะอวดดีจนเกินไปแล้ว!
แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรต่อเย่หยวนก็ขยับตัว!
หมัดที่สองของเย่หยวนถูกต่อยออกมาทำลายร่างของจักรพรรดิเที่ยงครึ่งก้าวอีกคนลงทันที
ตูม!
คนผู้นั้นไม่อาจจะต่อต้านใดๆ ได้แม้แต่น้อย!
คนทั้งหลายใจสั่นขึ้นมาอย่างหวาดกลัว
หากหมัดแรกมันบังเอิญหมัดที่สองมันก็คงไม่มีทางบังเอิญได้แล้ว ตอนนี้ทุกคนระวังตัวอย่างมากแต่ก็ยังตายลงด้วยหมัดเดียวอยู่ดี!
ครั้งนี้เย่หยวนก็ไม่คิดจะหยุดมือด้วย ต่อยหมัดที่สามสี่ห้าออกมาเรื่อย
ที่ใดที่เขาพุ่งตัวผ่านนั้นมันจะมีแต่เศษฝุ่นเลือดสิ้น!
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเก่งแค่ไหน มันก็ไม่อาจจะรับหมัดเดียวของเขาได้เลย!
หมัดที่เย่หยวนใช้ออกมานี้ย่อมจะเป็นวรยุทธเผ่ามังกรที่หมี่เทียนดัดแปลงมาจากหมัดแปลงเก้ามังกรสวรรค์
หมี่เทียนนั้นเป็นถึงอดีตเจ้าโลก แน่นอนว่าการปรับเปลี่ยนหมัดแปลงเก้ามังกรสวรรค์เช่นนี้มันย่อมจะไม่ยากเกินมือ
หลังจากปรับและเปลี่ยนอยู่ไม่นานเขาก็ได้ปรับให้มันเข้ากับสภาพของโอสถเลียนโลหิตทำให้หมัดของเย่หยวนนั้นมันแฝงไปด้วยคลื่นพลังเลือดที่ชั่วร้ายเหมือนเป็นวรยุทธเผ่าเลือดไม่มีผิด
ก่อนนั้นตอนที่สายเลือดของเย่หยวนเพิ่งพัฒนาเย่หยวนสามารถต่อยหมัดเดียวสังหารสามร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนลงไปได้
ตอนนี้เมื่อพลังบ่มเพาะของเขาพัฒนาขึ้นมาแล้วการจะสังหารผู้เข้าคัดเลือกเป็นร้อยบุตรนี้ย่อมจะไม่ถือว่ายากเย็นใดๆ
ได้เห็นเย่หยวนออกอาละวาดเช่นนั้นเฉียเจินก็หน้าซีดลง
เพราะว่าพลังของเขาคนนี้มันบ้าคลั่งเกินไป!
พวกเราร่วมมือกันสังหารไอ้เด็กเวรนี่ลงก่อน! เฉียเจินสั่งขึ้นมา
แน่นอนว่าวินาทีนี้พวกเขาย่อมจะไม่มีทางเลือกนอกจากต้องร่วมมือกันต้านเย่หยวน
ตอนนี้จักรพรรดิเที่ยงครึ่งก้าวกว่าร้อยคนได้เข้ามาล้อมเย่หยวนไว้รอบด้านและในหมู่พวกเขานั้นมันก็มียอดฝีมือติดอันดับอยู่ด้วย
แต่มันก็เปล่าประโยชน์!
เฉียวหยางนั้นได้แต่ต้องมองดูไกลๆ อย่างกลัวๆ
ยอดฝีมือที่เขามองว่าเป็นคู่แข่งนั้นกลับรับหมัดเย่หยวนไม่ได้แม้แต่หมัดเดียว!
ตัวเฉียวหยางในตอนนี้กลัวจนขาสั่นไม่เหลือความกล้าใดๆ อีกต่อไป
เขานั้นค่อยๆ พุ่งตัวถอยออกมาอย่างเนียนๆ หวังว่าเย่หยวนจะลืมๆ เรื่องของตนไป
ใครจะไปคิดว่าเจ้าบ้านี่มันเก่งกาจปานนี้?
ซวย!
คำนวณพลาด!
เขานั้นได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่หยวนถึงไม่สนใจตัวเขาเลย มันมิใช่เพราะความอวดดีแต่เพราะว่าตัวเขานั้นไร้ค่าใดต่อหน้าเย่หยวน!
เมื่อออกมาจากระยะของสนามรบเขาก็อดถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอกไม่ได้
โชคยังดีที่คนอื่นๆ ถ่วงเวลาเย่หยวนไว้!
เขานั้นไม่นึกว่าเฉียเจินจะซ่อนฝีมือไว้ปานนั้น
ในหมู่คนทั้งหลายนั้นมีเพียงเขาแค่คนเดียวที่รับหมัดของเย่หยวนไว้ได้โดยไม่ตายไปก่อน
แต่ก็โชคดีที่มันปิดบังฝีมือไว้
ไม่เช่นนั้นครั้งนี้เขาคงได้ตายแล้วแน่
อ่าว? ไหนว่าเจ้าไม่ใช่ขยะไม่ใช่หรือ? ทำไมไม่มาพิสูจน์หน่อยเล่า? ทำไม? ข้าอุตส่าห์ให้โอกาสเจ้าแล้ว จะไปไหนเสียเล่า? จู่ๆ มันก็เกิดเสียงเย็นเยือกขึ้นรอบตัวเขา
เฉียวหยางนั้นสั่นจนแทบยืนไม่ไหวหันมองดูแปดทิศรอบตัวแม้แต่ด้านบนด้านล่างก็มองหา
แต่กลับไม่เจอแม้แต่เงาของเย่หยวน
ราวกับว่าพื้นที่รอบๆ ตัวเขานี้คือเย่หยวนทั้งสิ้น!
จ…เจ้าอยู่ที่ไหนกัน? เฉียวหยางถามขึ้นมาพร้อมตั้งท่ารับเต็มตัว
ข้าอยู่ตรงหน้าเจ้า ไม่เห็นหรือ?
เฉียวหยางต้องเบิกตากว้างแต่ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง ข้าให้โอกาสเจ้าแล้ว แต่ดูท่า…เจ้ามันจะเป็นได้แค่ขยะจริงๆ!
ตูม!
หมัดเดียวนี้ได้สังหารเฉียวหยางลงทันที!
แน่นอนว่าเย่หยวนสามารถสังหารเฉียวหยางลงได้ง่ายๆ
แต่ที่เขาไม่ทำตั้งแต่แรกก็เพื่อให้เขาได้สัมผัสถึงความหวาดกลัว
ในหมู่ยอดฝีมือนับพันๆ นั้นเวลานี้มันเหมือนอยู่เพียงแค่ไม่ถึงสามสี่คนแล้ว
คนส่วนมากได้ตายลงไปสิ้น
แต่ความตายของเฉียวหยางนั้นได้ทำให้ขนของผู้คนลุกตั้ง
เฉียวหยางนั้นเป็นยอดฝีมือที่อยู่ระดับต้นๆ ของคนที่เข้ามาวันนี้
แต่เขานั้นกลับตายอย่างไม่ทันได้รู้ตัว ไม่มีการต่อสู้ใดๆ ทั้งสิ้น
เราไม่เข้าไปแล้ว! พวกเราจะไม่มีใครเข้าไปแล้ว! อย่าได้สังหารข้าเลย! เฮ่อหมิงกล่าวขึ้นมาพร้อมคุกเข่าลง
เฉียเจินเองก็กล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าเหยเก เฉียชิงเจ้าชนะแล้ว! เราไม่เข้าไปแล้ว!
เขานั้นคิดว่าเย่หยวนคงไม่กล้าสังหารเขาเพราะว่าเขานั้นคือทายาทของเจ้าเมืองเฉียเจียน!
การท้าทายอำนาจมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์นั้นมันเกินกว่าที่จักรพรรดิเซียนจะรับได้!
ตูม!
หมัดหนึ่งถูกต่อยออกมาทำลายร่างของเฮ่อหมิงลงเป็นแค่ฝุ่นเลือด
เฉียเจินนั้นเบิกตากว้างขึ้นมามองเย่หยวนก่อนจะได้ยินเสียงเย็นเยือกของปีศาจดังขึ้นมาจากปากนั้น ขอโทษที ข้าไม่ได้บอกสักครั้งว่าหากพวกเจ้าร้องขอชีวิตแล้วข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป! เป็นแค่มดไม่มีสิทธิ์ยอมแพ้!
…………………………
