“เข้าใจกันหรือยัง?” เย่หยวนถามขึ้น
คนทั้งหลายนับล้านนั้นพยักหน้าออกมาเหมือนไก่เล้าใหญ่ที่กำลังจิกกินข้าวในนา
มันมีหลายคนที่เข้าใจอย่างแท้จริง
เย่หยวนและโอหยางฟางเต๋อนั้นต่อสู้กันมาทั้งวันทั้งคืนกว่าสามพันกระบวนท่า
โอหยางฟางเต๋อนั้นถูกเย่หยวนชำแหละกระบวนท่าออกมาจนสิ้น
หากพวกเขานั้นยังไม่เข้าใจอีกเย่หยวนก็คงได้แต่ต้องถอนหายใจแล้ว
แน่นอนว่ามันยังมีอีกหลายคนที่ไม่เข้าใจ
โอหยางฟางเต๋อนั้นมิใช่เด็กน้อยไร้ฝีมือ
ในคนกว่าหนึ่งล้านนี้ แค่มีคนพอเข้าใจมันบ้างก็ถือว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว เพราะบางคนนั้นต่อให้จะมีครูดีแค่ไหนมันก็ไม่อาจช่วยพวกเขาได้
“เข้าใจแล้ว!”
“ขอบพระคุณนักบุญสวรรค์เย่! รอดูข้ากระทืบมันได้เลย!”
“ข้าเข้าใจเช่นกัน! หนึ่งพันคนที่เก่งกาจที่สุดในประวัติศาสตร์ใดกัน? มันก็แค่เท่านี้! ฮ่าๆๆ”
“เจ้าไม่เห็นหน้าโอหยางฟางเต๋อมันหรือ? น่าขันเสียจริง!”
“ไม่ต้องรีบไป หลังจากนี้ไม่นานสีหน้าของมันจะยิ่งแย่ไปกว่านี้!”
…
ไม่นานหูเกาชานก็ก้าวออกมาเป็นคนแรกที่คิดท้าทาย
โอหยางฟางเต๋อนั้นจ้องมองมาด้วยใบหน้าไม่เป็นมิตร
เขานั้นเข้าใจแล้วว่าตัวเองถูกเย่หยวนหลอกเล่นจนหัวปั่น! แต่เขากลับไม่อาจจะทำอะไรได้
“เจ้าเด็กนั่นมันคงชำแหละวิชาข้าเพื่อพวกเจ้า? ดี เช่นนั้นพวกเจ้าจงรับความพิโรธของข้าไปเถอะ!”
โอหยางฟางเต๋อร้องขึ้น
หูเกาชานนั้นหัวเราะตอบกลับไป “โอหยางฟางเต๋อ เจ้าเหลิงไปแล้ว! ต่อจากนี้ไปเจ้าจะทำได้เพียงแค่ตั้งรับพวกเราเท่านั้น! ฮ่าๆๆ”
โอหยางฟางเต๋อหัวเราะตอบกลับไป “เจ้าคิดว่าแค่เข้าใจกระบวนท่าของข้าแล้วเจ้าจะแก้ไขมันได้? อ่อนหัด!”
หูเกาชานนั้นไม่คิดกลัวเกรงและตอบกลับไป “ข้าอ่อนหัดหรือไม่นั้นเจ้าจะได้รู้ตอนนี้แล้ว!”
“เช่นนั้นก็ให้ข้าได้เห็นหน่อยเถอะ! ปากกาสยบมังกร!”
ปากกาพิพากษานั้นพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วรุนแรง
กระบวนท่านี้มันสามารถเอาชนะศึกในระดับเดียวกันได้สิ้นเชิง!
แต่หูเกาชานมีความสามารถในการวิเคราะห์และเข้าใจที่สูงล้ำ เขามองเห็นถึงจุดอ่อนของโอหยางฟางเต๋อได้ทันที
เทียบกับตอนที่เขาเพิ่งขึ้นบันไดสวรรค์ตั้งมาแล้วหูเกาชานในตอนนี้มันเหมือนได้เกิดใหม่
แม้ว่ามันจะยังลำบากอยู่ไม่น้อยแต่ว่าสุดท้ายเขาก็สามารถหลบปากกาสยบมังกรของโอหยางฟางเต๋อได้
โอหยางฟางเต๋อนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่น
เกือบสำเร็จ!
ศัตรูของเขาคนนี้อ่อนแออย่างมาก!
อ่อนแอจนปกติแล้วไม่มีทางรับมือกระบวนท่าของเขาได้แน่นอน!
อันดับหนึ่งพันในประวัติศาสตร์นั้นมันมิใช่จะได้มาง่ายๆ แต่เขากลับไม่อาจเอาชนะหูเกาชานลงได้ กระบวนท่าของเขานั้นมันถูกหูเกาชานมองออกจนสิ้นแล้ว
ถูกชำแหละยับ!
ตอนแรกๆ นั้นหูเกาชานยังได้แต่ต้องเป็นฝ่ายรับ เขานั้นรู้ดีว่าโอหยางฟางเต๋อแข็งแกร่ง โอหยางฟางเต๋อและตัวเขานั้นมันอยู่กันคนละชั้น โชคยังดีที่ศัตรูของเขาคนนี้ถูกเผยจุดอ่อนมาสิ้น เขาจึงสามารถหลบรอดการโจมตีมาได้ทุกครั้งไป จนถึงช่วงหลังๆ ที่หูเกาชานเริ่มจะจับจังหวะได้
นอกจากนั้นแล้วเขายังพัฒนาไปได้ระหว่างที่ต่อสู้!
เย่หยวนนั้นอธิบายเต๋าออกมาก่อนหน้านี้ประกอบกับการชำแหละกระบวนท่าในรอบนี้มันทำให้หูเกาชานนั้นได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง
โอหยางฟางเต๋อจึงเริ่มตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
แต่ละกระบวนท่าแต่ละการปะทะนั้นมันทำให้เขาเจ็บปวดหัวใจอย่างมาก เขานั้นรู้สึกได้ว่าตัวเองเหนือล้ำกว่าศัตรูไปมากล้นแต่กลับไม่อาจจะเอาชนะอีกฝ่ายลงได้
ตูม!
หลังผ่านหลายร้อยกระบวนท่าหูเกาชานก็เห็นช่องว่างและเอาชีวิตโอหยางฟางเต๋อได้ด้วยกระบวนท่าเดียว!
หูเกาชานชนะ!
“ข้า…ข้าชนะแล้ว! ฮ่าๆๆ ข้าชนะ!”
พริบตาต่อมาหูเกาชานก็กระโดดขึ้นเต้น
แม้ว่าเขารู้ดีว่าตัวเองจะชนะได้แน่แต่เมื่อทำได้จริงๆ แล้วเขาก็ยังอดตื่นเต้นดีใจขึ้นเหมือนตัวเองฝันไปไม่ได้ เพราะก่อนหน้านี้ไม่นานเขายังเป็นแค่มดปลวกตัวหนึ่ง ตอนนี้เขากลับกลายเป็นยอดฝีมือได้อย่างแท้จริง!
ทุกสิ่งอย่างนั้นมันเกิดขึ้นได้เพราะนักบุญสวรรค์เย่!
เขานั้นคิดขึ้นวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตมาลองดูแต่รู้ดีว่าตัวเองคงไม่อาจจะผ่านบันไดสวรรค์ตั้งมาได้
แต่ตอนนี้เขากลับเอาชนะโอหยางฟางเต๋อลงได้!
เขาเดินมาก้มหัวให้แก่เย่หยวนและกล่าว “ขอบพระคุณนักบุญสวรรค์เย่ที่ช่วยเหลือชี้แนะข้า หูเกาชานจะจำคุณนี้ไปชั่วชีวิต!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ไปนั่งทบทวนเถอะ เจ้าคงได้ประโยชน์จากมันไม่น้อยทีเดียว!”
หูเกาชานรับคำ “ขอรับ!”
จากนั้นโอหยางฟางเต๋อก็เริ่มเสียสติไป
ทุกครั้งที่ค่ายกลต่อสู้ทำงาน เขานั้นจะถูกกระทืบไปจนสิ้นท่าในที่สุด
เขานั้นเกลียด เกลียดที่บรรพบุรุษท่านใส่ความรู้สึกมาให้เขาด้วย
‘ข้าแค่เครื่องมือมิใช่หรือ?’
‘ท่านจะใส่ความรู้สึกมาให้ข้าเพื่อ?’
‘ข้าเป็นใคร?’
‘ข้าอยู่ที่ไหน?’
‘ข้ากำลังทำอะไร?’
โอหยางฟางเต๋อนั้นเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตทั้งๆ ที่ชีวิตของเขานั้นจบลงไปนานแสนนานแล้ว
“เย่หยวน เจ้าโกงข้า! นี่มันโกงกันชัดๆ! อ้า อ้ากกก! บรรพบุรุษ ปลดปล่อยข้าทีเถอะ!” โอหยางฟางเต๋อร้องขึ้นมากลางค่ายกลต่อสู้
แต่สุดท้ายเขาก็ยังเป็นแค่เครื่องมือและต้องสู้ต่อไปเรื่อยๆ
ถูกกระทืบซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ครึ่งเดือนต่อมานั้นการต่อสู้ก็จบลงและมีคนกว่าสามแสนคนที่สามารถผ่านรอบแรกมาได้
หรือก็คือโอหยางฟางเต๋อนั้นพ่ายแพ้ลงกว่าสามแสนครั้ง!
คนที่เหลือนั้นต่างเป็นคนที่ไม่อาจเข้าใจกระบวนท่าของโอหยางฟางเต๋อได้เย่หยวนจึงไม่อนุญาตให้เข้าต่อสู้
แน่นอนว่ามันย่อมจะมีคนที่หัวรั้นขอจะเข้าไปให้ได้และสุดท้ายก็ถูกโอหยางฟางเต๋อสังหารลงในกระบวนท่าเดียว
ได้เห็นเช่นนั้นคนที่เหลือจึงไม่มีใครกล้าลองอีก
เป็นตอนนี้เองที่พวกเขาได้เข้าใจว่าโอหยางฟางเต๋อไม่ได้อ่อนแอเลย
หากไม่อาจเข้าใจกระบวนท่าของอีกฝ่ายได้มันก็มีแต่จะเข้าไปตายเท่านั้น
หยางชิงมองหน้าเย่หยวนอย่างเบื่อหน่าย “เจ้ามันมารนรกโดยแท้! ดูสิว่าเจ้าทรมานเขาจนมีสภาพเช่นใดแล้ว?”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เจ้ากลับเห็นใจเครื่องมือด้วย? คนตายคนเดียวนี้ลำบากเพื่อช่วยพัฒนาคนที่ยังมีชีวิตนี้มันแย่มากหรือ?”
หยางชิงได้แต่ต้องยิ้มตอบกลับไป “ข้าไปต่อล่ะ!”
เย่หยวนพยักหน้ารับ “ระวังด้วย!”
หยางชิงพยักหน้ารับและเข้าค่ายกลต่อสู้ไป
ครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้เขาผ่านไปได้ถึงเจ็ดคนแล้ว ตอนนี้เขากำลังท้าทายคนที่แปด
ทั้งเจ็ดรอบที่ผ่านไปนั้นมันล้วนแล้วแต่เป็นประโยชน์มหาศาลให้หยางชิง
ฝีมือของเขานั้นพัฒนาไปอย่างน่าทึ่ง!
แต่ว่าหยางชิงนั้นก็รู้สึกได้ว่าเส้นทางข้างหน้ามันจะยิ่งยากลำบาก
หลังจากรอบที่ข้านั้นเขาก็รู้สึกได้ว่าฝีมือของศัตรูนั้นกระโดดขึ้นเป็นเท่าตัวเสมอๆ!
เดิมทีแล้วตอนที่เขามาถึงนี้เขาคิดจะท้าทายพันคนในรวดเดียวให้สิ้น
แต่ตอนนี้เขาได้รู้แล้วว่าเรื่องเช่นนั้นมันไม่มีทางทำได้แน่
เย่หยวนเองก็ไม่คิดอยู่เฉย เริ่มท้าทายรอบที่สองให้คนทั้งหลายได้ศึกษา
คนทั้งสามแสนนั้นมองดูเย่หยวนอย่างไม่วางตาแม้แต่น้อย
ศึกอันยาวนานนับแสนๆ ครั้งนั้นมันกำลังจะเริ่มรอบที่สองขึ้นแล้ว
ทางสวรรค์ถ้ำกำเนิดล่วงนรกนั้นหวังหนิงเหยียนที่ผ่านรอบที่ห้ามาต้องทำหน้าเหยเก เพราะว่าค่ายกลต่อสู้รอบๆ โถงใหญ่นั้นมันมีแต่เสียงกรีดร้องดังขึ้นทั่ว
“ทำไมโอหยางฟางเต๋อมันเก่งขนาดนี้?”
“ให้ผ่านสิบคนไปนั้นมันไม่มีทางทำได้แน่นอนแล้ว!”
“สัตว์ประหลาด! โถงพันวิญญาณนี้มันจะประหลาดจนเกินไปแล้ว! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตนั้นถึงได้กล้าบุกสามสิบสามสวรรค์ แค่ศิษย์ยังเก่งกาจล้ำฟ้าดินได้ขนาดนี้แล้ว!”
…
พวกเขานั้นมีสภาพแตกต่างจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้พวกเขานั้นมีแต่เสียงร้องโหยหวนดังไปทั่ว
คนมากมายนั้นต้องตายลงด้วยมือของโอหยางฟางเต๋อในรอบแรกอย่างไม่อาจจะมีเวลาถอนตัว
หวังหนิงเหยียนนั้นมองดูที่รายชื่อพันวิญญาณกลางโถงใหญ่นี้และกล่าวขึ้นอย่างเคร่งเครียด “ให้ตายสิ เจ้าบ้าพวกนี้มันแข็งแกร่งมากนัก! เช่นนี้แล้วเราคงไม่มีทางตามหยางชิงมันทันได้แน่! สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดมันให้กำเนิดสัตว์ประหลาดพันธุ์ไหนขึ้นมากัน?”
