(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki – ตอนที่ 64

ーーเข้าสู่เทอม2

เทอมแรกของปี1ที่ดูจะยาวแต่ก็สั้น พอมองกลับไป ก็มีอะไรหลายๆอย่างเกิดขึ้น

ตอนเปิดเทอมได้สูญเสียเพื่อนสมัยเด็ก เพื่อนสนิทและน้องสาวคนสำคัญไป

แต่ว่า1เดือนหลังจากนั้น ก็ได้สนิทกับนางเอกชิโมสึกิชิโฮะ

จากนั้นอีก1เดือน ชิโฮะก็ปฏิเสธคำสารภาพรักของริวซากิ

หลังจากนั้นผมก็ได้สนิทกับเธอมากขึ้นทันที

ที่จริง ถ้าหากได้เป็นคนรักกันก็จะน่ายินดี……แต่ว่าการที่จะให้ความสัมพันธ์คืบหน้าไปถึงขั้นนั้น  อาจจะจำเป็นต้องใช้เวลาอีกซักหน่อย

เพราะ ความรักของชิโฮะที่มีมากเกินไป จนทำให้คำว่า’ชอบ’แบบธรรมไม่พอสำหรับเธอ มีเรื่องนึงที่เธอขอผมมา

‘ชอบฉัน ให้มากขึ้นมากขึ้นกว่านี้อีกนะ?’

ชิโฺฮะจะรอจนกว่าจะถึงตอนนั้น

ถ้าผมรักตัวเอง และก็รักชิโฮะมากขึ้นไปอีก…….ตอนนั้น ความสัมพันธ์ของพวกเราจะเป็นดั่งที่ปรารถนา

…..ถ้าให้ผู้ตรงๆ ผมรู้สึกยินดีกับข้อเสนอนี้มาก

ผมเอาตัวบอกว่าเป็นอดีตตัวประกอบ และมั่นใจในตัวเองต่ำไปจริงๆนั่นแหละ ในสถานะแบบนี้ ไม่ว่าจะอย่างไง คำว่า’ชอบ’ต่อชิโฮะ มันจะต้องเกิดความคลุมเครือขึ้นแน่นอน

คนอย่างผมจะรักได้จริงๆหรอ

ผมเหมาะสมกับเธอจริงๆหรอ

ผมจะทำให้ชิโฮะมีความสุขได้จริงๆหรอ

ถ้าไม่จริงจัง ก็จะตกอยู่ในความกลุ้มใจ

ชิโฮะก็คงไม่อยากได้แบบนั้นเหมือนกัน

เพราะงั้นเธอถึงอยากให้มีความภาคภูมิใจและรักเธอได้อย่างภูมิใจ

เพื่อการนั้น จึงจำเป็นต้องสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง

ดังนั้น เวลาจึงเป็นสิ่งสำคัญ

โชคดี ที่ดูเหมือนชิโฮะจะอดทนรอได้ ตอนนี้เลยตัดสินใจให้เธอได้ออดอ้อนเต็มที่

ปิดเทอมฤดูร้อนนั้น ถ้าเป็นเลิฟคอมเมดี้ทั่วๆไป ก็คงมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นมากมายเช่น ไปเที่ยวตั้งแคมป์ที่ภูเขาหรือทะเล หรือนอนค้างบ้านด้วยกัน เป็นต้น…….แต่ว่าชิโฮะที่เป็นสายอินดอร์ และยังมีเคอร์ฟิวคือ1ทุ่ม ทำให้ไม่มีเหตุการณ์อะไรแบบนั้นเกิดขึ้น

ส่วนใหญ่ช่วงกลางวันเธอจะมาบ้านผม เล่นนู่นเล่นนี่ จนถึงพลบค่ำก็กลับ ผมทำแบบนั้นวนไปวนมาตลอดช่วงปิดเทอม

ถึงจะดีใจที่อยู่ด้วยกันตลอด แต่เพราะอยู่ในสภาพแบบนี้ ความสัมพันธ์จึงไม่คืบหน้า

ผมเป็นพระเอกของเลิฟคอมเมดี้คุณภาพห่วยจริงๆนั่นแหละ

ถ้ามีความคืบหน้าที่เอื่อยเฉื่อยแบบนี้ ปกติคนอ่านคงไม่ให้อภัยแน่ๆ

เอาเถอะ แบบนั้นมันก็สมกับเป็นผมดี ป่านนี้ไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องนั้นแล้ว

ーนั่นเป็นเรื่องราวอันนำมาสู่เทอมที่2

เดือนกันยายน พอมาถึงห้องเรียน สิ่งแรกที่เห็นก็คือหลังของริวซากิ

“……..”

ตั้งแต่ตอนเข้าค่าย หมอนั่นก็กลายเป็นคนเงียบๆ

เงียบอยู่ตลอดเวลา และดูจะคิดอะไรบางอย่างอยู่

การจู๋จี๋กับฮาเร็มที่ภูมิใจก็มีน้อยลง จะว่าไงดี…..พูดไม่ได้แล้ว ว่าเหมือนพระเอก

บางทีหมอนั่นคงจะอยู่ช่วงขาลงจริงๆแล้ว

พอโดนชิโฮะปฏิเสธ ก็เมินความรู้สึกของหญิงอื่น คงจะไร้ความกระฉับกระเฉงไปแล้ว

ถ้าใช่…..อืม นั่นมันก็เป็นผลลัพธ์แบบนึง

ถ้าจะเหยียบย่ำความรู้สึกของคนอื่น ทำเป็นพระเอกโชคร้ายไร้เรี่ยวแรงล่ะก็ เป็นแบบนั้นไปได้ตลอดก็ดี

ถ้าริวซากิตกจากที่นั่งของพระเอกฮาเร็ม…..นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี

แต่ว่านั่นน่ะคงเป็นไปไม่ได้จริงๆ

ก็เพราะ บางเวลาหมอนั่นจ้องมาที่ผม สายตาความชิงชังนั้น แรงขึ้นวันต่อวัน

ถ้าได้โอกาส……ก็จะทำอะไรบางอย่าง

เป็นสายตาที่บอกประมาณนั้น

…..ถ้าเป็นไปได้ ก็ไม่อยากให้มีอะไรเกิดขึ้น

มันทั้งน่ารำคาญ และสิ่งที่จะทำให้ชิโฮะเจ็บน่ะ ผมไม่ต้องการ

ขอร้องล่ะ อย่าให้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกเลย

ขอให้ริวซากิเรียวมะเป็นพระเอกที่ตกต่ำและจบลงด้วยตัวคนเดียวเถอะ

ใช่แล้ว ถึงผมจะคิดแบบนั้นーแต่ว่า เรื่องราวของริวซากิ ก็ยังไม่ยอมจบ

“จ้าจ้ーา! ทุกคน ปิดเทอมฤดูร้อนได้ปลดปล่อยกันรึป่าวเอ่ยー? ก็ที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยก็ช่วยทำด้วยน้า~ แล้วก็ ถึงจะกระทันหัน……จะขอแนะนำนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ให้รู้จักค่~า”

เวลาเดียวกันกับที่อาจารย์ซูซูกิกระปรี้กระเปร่าตั้งแต่เช้า ก็มีคนไม่คุ้นหน้าตาเข้ามาในห้องเรียน

“ฮาโลー♪ แมรี่เองน้าー! ถึงจะมาจากอเมริกาแต่ก็พูดญี่ปุ่นได้ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน้าทุกโคนー!”

ผู้หญิงดูจี๊ดๆ ผมสีเหลืองตาสีฟ้าเข้ามาในห้องเรียน

ได้เวลาเดียวกัน ทุกคนก็น่าจะคิดเหมือนกันหมด

ว่าーน่ารัก

บรรยากาศอาจจะดูใกล้เคียงกับชิโฮะ

ผู้ชายแทบทุกคน โดนรูปลักษณ์ที่ต่างชั้นจากคนธรรมดาของเธอดึงดูด

ผู้หญิงที่น่ารักขนาดที่แม้แต่ผู้หญิงด้วยกันเองยังหลงแบบนั้น ย้ายโรงเรียนมา

“……อ๊ะ!”

แมรี่ซังอยู่ดีๆก็จ้องไปยังที่ที่นึง

ปลายสายตานั้นคือ……ริวซากิเรียวมะ

“นายน่ะ ถ้าจำไม่ผิดที่เจอกันเมื่อเช้านี่! ขอบคุณ ที่ช่วยเหลือกันนะ!?”

เธอไม่ได้มองใครอีกต่อไป

เห็นเธอพรวดพราดหาริวซากิแบบนั้น…….ผมก็รู้สึกไม่สบายใจ

(นี่มัน……ตัวละครเสริมงั้นหรอ?)

ในภาคต่อ การที่จะใส่นางเอก’ตัวละครเสริม’ลงไปเพื่ออุดรูโหว่นั้น ก็เป็นเทคนิคทั่วไป

เรื่องราวของริวซากิเองก็ดูเหมือนจะมีตัวละครเสริมเช่นกัน

หรือก็คือถ้าให้พูดถึงเรื่องนี้นั้นคือ……ริวซากิเรียวมะ จะได้กลับขึ้นมาบนเวทีอีกครั้ง

เรื่องราว ของหมอนั่นยังไม่ได้จบลง

(เฮ่อ…..รบกวนล่ะ อย่าต้องให้เข้าไปพัวพันเลย)

ถึงผมจะสวดอ้อนวอนอยู่ในใจ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้

ก็เพราะในเนื้อเรื่องของริวซากิเรียวมะผมเป็น’ตัวร้าย’อยู่ไงล่ะ…….

――――――――――

คำเตือน : การซ้ำศพไม่ใช่เรื่องที่ดีเพราะอาจก่อให้เกิดดราม่าได้