(wnแปล)Shimotsuki-san wa mobu ga suki – ตอนที่ 66

อีกด้านนึงในตอนนั้น ผู้หญิงที่เคยเป็นนางเอกหลักมาก่อน ดูเหมือนจะโดดเรียนตั้งแต่วันเปิดภาคเรียนใหม่

(ชิโฮะ…..กะแล้วเชียว ตื่นไม่ไหวจริงๆด้วยสินะ…..)

ผมคิดไว้แล้วล่ะ

ตอนปิดเทอมการใช้ชีวิตของเธอนั้นผิดรูปไปโดยสิ้นเชิง มักจะนอนตอนเช้าและตื่นกลางวัน ทำแบบนั้นซ้ำๆตลอด เพราะแบบนั้น คงทำให้นอนตอนกลางคืนไม่ได้ไปเลย……พักนี้ พอคิดถึงเวลาที่ได้เห็นใบหน้างัวเงียที่น่ารักแล้ว เรี่ยวแรงหายไปเลย

จะว่าไป เวลาแบบนี้คิดว่าพ่อแม่ทั่วไปเค้าน่าจะต้องตั้งใจอบรมสั่งสอนนะ……แต่เธอดูจะถูกเอ็นดูมากเกิน เลยไม่ถูกโกรธซักนิดเดียว เพราะงั้นถึงโดดเรียนได้อย่างงดงามเลย

ทั้งๆที่มีนางเอกคนใหม่ปรากฏตัว และแผ่ลางสังหรณ์ว่าจะพาวุ่นวายแท้ๆ แต่เธอก็ยังชิวๆในแบบของตัวเอง สละที่นั่งนางเอกหลัก และออกมาทำตัวตามสบายนอกเนื้อเรื่อง

นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่

เธอสามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่จำเป็นต้องผูกมัดอยู่กับริวซากิอีกแล้ว

ถ้าอธิษฐานได้ ผมก็อยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปเลย

แล้วก็ ในห้องเรียนหลังจากปิดเทอม ยังมีที่ว่างเหลืออีกที่นึง ด้านขวาของริวซากิเรียวมะ เดิมทีมันเป็นที่นั่งของอาสึสะ ตอนนี้มีฝุ่นเกาะอยู่มาเป็นเวลานานแล้ว

อาสึสะค่อยๆดีขึ้นทีละเล็กทีละน้อยหลังจากเข้าค่าย…..แต่สุดท้าย ดูเหมือนเธอยังไม่สามารถก้าวข้ามเรื่องของริวซากิได้ เธอเอาแต่เก็บตัวอยู่ในบ้านเพราะดูไม่อยากจะไปโรงเรียน

สักวันก็อยากให้ดีขึ้นอยู่หรอก……แต่มันไม่ค่อยจะมีอะไรที่ทำให้เธอได้เลย เพราะอย่างงั้น จึงทำได้แค่เฝ้ามองห่างๆ

สุดท้ายแล้ว ปัญหาของอาสึสะนั้น จำเป็นต้องให้เธอก้าวข้ามมันไปได้ด้วยตัวเอง รู้อยู่ว่าเธอช็อคจากการที่โดนริวซากิปฏิเสธ แต่ว่า ที่ไปชอบหมอนั่นมันก็เป็นสิ่งที่อาสึสะปราถนาเองอยู่แล้ว มันไม่ใช่ปัญหาของผู้ดูเหตุการณ์อย่างผมเลยที่ต้องไปเอี่ยว

(……ถ้ารู้ว่ามีนางเอกคนใหม่ปรากฏตัวออกมา คราวนี้จะเป็นไงนะ?)

อาสึสะจะกลับเข้าไปในเรื่องราวของริวซากิเรียวมะอีกมั้ยนะ

หรือว่า เธอจะถอนตัวลงจากเวที และกลับมาเป็นผู้หญิงทั่วๆไป

ไม่ว่าทางไหน ผมก็คิดว่ามันก็ยากทั้งนั่นแหละถ้าเธอต้องการความสุขที่แท้จริง

เอาเถอะ ในฐานะพี่ชาย ถ้าแค่เป็นกำลังใจให้อย่างสุดความสามารถก็ได้อยู่ จนกว่าจะถึงตอน ค่อยๆรอไปก่อนดีกว่า

ーเทอมใหม่เริ่มขึ้นมาทำนองนั้น

นางเอกใหม่ที่ถูกเพิ่มเข้ามาในเรื่องราวเลิฟคอมเมดี้ของริวซากินั้น มีคาแรคเตอร์ที่ดุดัน ถึงขั้นบิดเบือนเนื้อเรื่องได้อย่างมากเลย

“นิฮิฮิ เรียวมะ ครั้งหน้ามาบ้านฉันสิ กว้างมากเลยนะ เล่นกันให้สุดๆไปเลยー”

ผมลองวิเคราะห์คาแรคเตอร์ของแมรี่ซังดูจากการรวบรวมข้อมูลและบทสนทนา

อย่างแรก พ่อแม่ของเธอน่าจะรวยมาก บ้านเองก็ดูเหมือนคฤหาสน์

แล้วก็ ตอนคาบพละ……เธอแสดงสักยภาพด้านกีฬาออกมาได้อย่างไร้ที่เปรียบ

“ที่อเมริกาถ้าไม่วิ่งได้ขนาดนี้ก็หนีลูกปืนไม่ได้หรอกนะ☆”

แม้เธอจะเล่นมึกอเมริกันที่ชวนให้ไม่เข้าใจมา แต่เธอก็ชนะวิ่งระยะสั้นกับผู้ชายในชมรมกีฑา ขนาดเหนือมนุษย์ไปแล้ว

แล้วก็สอบย่อยภาษาญี่ปุ่นที่เพิ่งสอบไป เธอก็ได้คะแนนแต็มอย่างง่ายดาย

“HAHAHA! ดูอนิเมะญี่ปุ่นจนมาสเตอร์ภาษาญี่ปุ่นแล้วน้าー!”

ไม่ไม่ไม่……เธอเรียนพวกไวยากรณ์จากอนิเมะได้ด้วยรึไง

ถึงจะมีเรื่องอยากตบมุกมายมาย แต่หลังจากได้สังเกตุการณ์เธอมาทั้งวัน ก็พอจะรู้แล้วว่าแมรี่ซังเป็นนางเอกแบบไหน

(เธอน่ะ เป็นนางเอกที่มีความสมบูรณ์แบบ)

เป็นนางเอกประเภทที่จะเพอร์เฟคไปทุกด้าน และโดยปกตินั้นจะไม่สนใจในตัวผู้ชาย แต่ว่า จะมีแค่พระเอกที่มีความพิเศษ เธอจะชอบแค่เขาคนเดียว

ーเป็นอารมณ์ทำนองนั้น

ถ้ามีนางเอกที่สุดยอดแบบนี้มาชอบ พระเอกต้องรู้สึกดีขึ้นแน่นอน

อาจจะพูดได้เลยว่า เธอตรงกันข้ามกับชิโฮะที่เป็นนางเอกที่มีความบ๊อง

เอาล่ะ หลังจากนี้มันจะไปอย่างไงต่อล่ะ?

ผ่านมาขนาดนี้แล้ว ผมยังไม่เห็นปลายทางของเรื่องราวเลย ตอนนี้ทำได้แค่เป็น1ในคนมากมายเหมือนตัวประกอบเหมือนที่ผ่านมาไปก่อน

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะอยู่แบบนี้แหละ

แต่ว่า เรื่องแบบนั้นคงเป็นไปไม่ได้

ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา แต่ผมมั่นใจว่าตัวร้ายอย่างผมต้องถูกดึงเข้าไปมีส่วนร่วมในเรื่องราวแน่นอน

ผมกลุ้มใจอย่างเมื่อคิดว่าตอนนั้นจะมาถึง……ช่างเถอะ แค่ตอนนี้ลืมมันไปก่อนละกัน

เรื่องราวมันยังค่อยๆคืบหน้าไปอยู่

ถ้าอย่างงั้น ก็ขอ…….เพลิดเพลินไปกับความสงบสุขนี้อีกซักหน่อยละกัน……