ตอนที่ 743 ร่วมใจ! ตรวจดีเอ็นเอ (3)
“แม่ ตอนนี้แม่น่าจะเชื่อได้แล้วมั้งครับ” ทันใดนั้นลู่เสวี่ยเฉินเอ่ยขึ้นทั้งยังมองเหวินซินเหมยด้วยแววตาเย็นชา ก่อนยื่นคำสั่งเด็ดขาด “ต่อไปนี้ไม่ต้องการให้ผู้หญิงอย่างเธอมาเหยียบที่บ้านฉันอีก!”
คนที่กำลังดีใจอย่างเหวินซินเหมยถึงกับชะงักค้างอย่างแรง
ลู่เสวี่ยเฉินพูดแบบนี้หมายความว่าไง
ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาและคุณหญิงลู่ถึงได้พูดแบบนี้ หรือว่า…
เธอหันไปมองคุณหญิงลู่อย่างลุกลี้ลุกลนแล้วเรียกเบาๆ “คุณป้าคะ…”
ไม่เห็นความอ่อนโยนในตัวคุณหญิงลู่เหมือนเมื่อกี้อีกแล้ว เธอมองเหวินซินเหมยด้วยสายตาเย็นชาจากนั้นจึงเหวี่ยงผลตรวจดีเอ็นเอในมือไปตรงหน้าอย่างแรง “เหวินซินเหมย จิตใจเธอทำด้วยอะไร เธออยากทำลายครอบครัวของลูกชายฉันใช่ไหม”
เหวินซินเหมยขมวดคิ้วแล้วหยิบผลตรวจดีเอ็นเอที่ร่วงลงพื้นขึ้นมาทันที
เมื่อเห็นผลตรวจในนั้น เธอก็เบิกตาโตเผยให้เห็นสีหน้าตกตะลึงอย่างไม่เข้าใจ
“เป็นไปไม่ได้ผลตรวจ…ผลตรวจ…” เหวินซินเหมยที่พึ่งมั่นใจและได้ใจไปเมื่อครู่นี้ คราวนี้เริ่มไม่เชื่อหูตัวเองแล้ว จากนั้นก็ย้อนกลับไปนึกถึงวันนั้นที่ได้ยินหลินจยาอวี่พูดกับอวี๋กานกาน ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างติดๆ ขัดๆ “ผลตรวจ…จะออกมาตรงกันได้ยังไง เป็นไปไม่ได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด…”
ใช่ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
เหวินซินเหมยมีสีหน้าขาวซีดหายใจไม่ทั่วท้อง เธอมองคุณหญิงลู่และเอ่ยปฏิเสธไม่หยุด “คุณป้าคะ นี่มันเป็นไปไม่ได้ นี่จะเป็นไปได้ยังไง เป็นไปไม่ได้ที่เด็กคนนั้นคือลูกของเสวี่ยเฉิน”
คุณหญิงลู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้วไม่ใช่เหรอ ตาเธอมองไม่เห็นรึไง ซินเหมย ฉันรู้ว่าเธอชอบเสวี่ยเฉิน แต่เสวี่ยเฉินแต่งงานแล้ว เธอยังมาทำเรื่องแบบนี้อีกได้ยังไง”
เหวินซินเหมยน้ำท่วมปาก ไม่รู้ว่าต้องอธิบายยังไง
เห็นกันชัดๆ ว่าเธอได้ยินหลินจยาอวี่บอกอวี๋กานกานว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของลู่เสวี่ยเฉินมากับหู
แล้วผลตรวจดีเอ็นเอนั่นจะตรงกันได้ยังไง
ผิดปกติ!
ต้องมีอะไรผิดปกติกับเรื่องนี้แน่ๆ
มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวก็คือผลตรวจดีเอ็นเอนั้นเป็นของปลอม
เมื่อครู่นี้เธอก็ลนลานมากพอแล้ว แต่ก็ไม่เข้าใจว่ามีอะไรผิดปกติตรงไหน
จนถึงตอนนี้เธอก็เข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว
ลู่เสวี่ยเฉินรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ใช่ลูกของเขา ต้องแอบเล่นตุกติกในการตรวจดีเอ็นเอดังนั้นผลตรวจเลยออกมาตรงกัน มิน่าล่ะหลินจยาอวี่กับอวี๋กานกานถึงได้ไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด
เธอขยำผลตรวจดีเอ็นเอเอาไว้แน่นและแรงจนปลายนิ้วย้อมไปด้วยสีขาวแล้วตะโกนเสียงดัง “คุณป้าคะนี่มันของปลอม ผลตรวจนี้เป็นของปลอม เสวี่ยเฉินรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเด็กไม่ใช่ลูกของเขา เขากับหลินจยาอวี่ร่วมกันปิดบังคุณป้า”
ใบหน้าที่หล่อเหลาของลู่เสวี่ยเฉินมืดหม่น แววตาประกายคมกริบอันแสนเยือกเย็นมองไปที่เหวินซินเหมย “ฉันให้โอกาสเธอแล้วแค่เธอไม่รู้จักรักษามันไว้ ครั้งที่หนึ่งมาจนถึงครั้งที่สาม วันนี้ฉันไม่ปล่อยเรื่องนี้เอาไว้แน่ ฉันจะไปฟ้องคนที่บ้านเธอให้เขาจัดการกับเธอ”
ฟ้องคนที่บ้านตระกูลเหวินเหรอ
งั้นเธอก็ต้องถูกส่งไปเมืองนอกไม่ก็ให้เธอแต่งงานกับคนอื่นน่ะสิ
ไม่!
เหวินซินเหมยทั้งรีบร้อนและลนลาน น้ำตาร่วงหล่นลงพื้น
เพราะอะไรลู่เสวี่ยเฉินถึงได้ชอบหลินจยาอวี่มากมายขนาดนี้ รู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้อุ้มท้องลูกของเขาแต่ก็ยังยอมแต่งงานกับเธอ แม้กระทั่งยังทำผลตรวจดีเอ็นเอปลอมขึ้นมาเพื่อหลอกลวงคุณหญิงลู่อีกด้วย
เพราะอะไรเล่า
เห็นได้ชัดว่าเขารู้จักกับเธอมาก่อน เธอไม่ดีตรงไหน ต้องการผู้หญิงท้องแต่ไม่ต้องการเธอ
เหวินซินเหมยทั้งโกรธทั้งโมโห ในใจเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา โกรธแค้นจนแทบบ้าและความหวังพังทลาย “ลู่เสวี่ยเฉิน คุณมันก็แค่คนโง่คนหนึ่ง คุณจะต้องเสียใจ คุณต้องเสียใจแน่นอน!”
ตอนที่ 744 ร่วมใจ! ตรวจดีเอ็นเอ (4)
ลู่เสวี่ยเฉินหัวเราะอย่างเย็นชาและน้ำเสียงมืดมนแฝงไปด้วยความชั่วร้าย “แล้วเธอเป็นใคร ฉันจะเสียใจหรือไม่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ ฉันว่าเธอกลับไปคิดว่าต่อไปจะทำยังไงดีกว่า”
พอนึกถึงตอนที่เธอสะกดรอยตามเขาและขโมยกางเกงในของเขาไป ลู่เสวี่ยเฉินก็รู้สึกขยะแขยง
เหวินซินไหมร้องไห้ฟูมฟายหนักขึ้น
เธอไม่เข้าใจ ทำไมลู่เสวี่ยเฉินถึงได้แข็งข้อกับเรื่องของหลินจยาอวี่มากขนาดนี้
เมื่อสบตามองแววตาที่ย้อมไปด้วยความอาฆาต เธอรู้สึกไม่พอใจแต่ไม่กล้าที่จะมีหน้าอยู่ต่อไป
เธอมองสิ่งที่กำลังถืออยู่ในมือมันจะถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ยังไง ผลตรวจนี้ต้องปลอมขึ้นมาแน่ ต้องใช่แน่ๆ!
เหวินซินเหมยกลับบ้านด้วยความขุ่นข้องหมองใจ
เธอคิดอยู่ตลอดทางว่าต้องทำยังไงถึงจะสามารถขอตรวจดีเอ็นเอได้อีกครั้ง ต้องให้ลู่เสวี่ยเฉินรู้ให้ได้ว่าเธอไม่ได้พูดโกหก เด็กคนนั้นต้องไม่ใช่ลูกของลู่เสวี่ยเฉินอย่างแน่นอน
แต่เธอกลับไม่รู้ว่ายังมีพายุลูกใหญ่อย่างตระกูลเหวินกำลังรอเธอกลับบ้าน
พ่อของเหวินซินเหมยได้รับโทรศัพท์จากลู่เสวี่ยเฉิน เมื่อเขารู้ว่าเหวินซินเหมยไปก่อเรื่องสิ้นคิดมาก็โกรธจนแทบกระอักเลือด
หากเป็นไปได้เขาก็อยากเกี่ยวดองกับตระกูลลู่เหมือนกัน แต่ถ้าเกี่ยวดองกันไม่ได้ก็ไม่สามารถเป็นศัตรูกันได้อยู่ดี
เมื่อเห็นว่าเหวินซินเหมยกลับมาถึงบ้านแล้วเขาก็รีบเข้าไปต้อนรับทันที เมื่อเหวินซินเหมยเห็นผู้เป็นบิดาก็ปรับอารมณ์และยิ้มให้กับพ่อของตนเองเพื่อต้องการทักทาย แต่รอยยิ้มยังไม่ทันจางหายเธอก็ถูกตบหน้าอย่างแรง
เหวินซินเหมยโดนผู้เป็นพ่อตบหน้าจนเซถลาข้างหลังสองก้าว เธอกุมใบหน้าแล้วมองผู้เป็นพ่ออย่างไม่อยากเชื่อ “พ่อ พ่อตบหน้าหนูทำไม”
พ่อของเหวินซินเหมยไม่ตอบเธอ แต่กลับสะบัดฝ่ามือตบหน้าอีกข้างอย่างแรง
เหวินซินเหมยเจ็บจนร้องออกมา “พ่อ อย่าตบหนู!”
เธอยกมือทั้งสองข้างกุมใบหน้าเอาไว้ เพราะกลัวว่าพ่อจะตบหน้าเธออีก
เธอร้องไห้อย่างเจ็บปวด “พ่อตบหนูทำไมคะ หนูทำอะไรผิด ทำไมต้องทำกับหนูแบบนี้ด้วย”
พ่อของเหวินซินเหมยโกรธจัดแล้วชี้หน้าด่าเธอ “แกมีสมองหรือเปล่า แกไปสาระแนอะไรเรื่องของตระกูลลู่”
เขายกมือขึ้นอยากตบเธออีกครั้ง เหวินซินเหมยตกใจรีบทรุดตัวลงนั่งกับพื้นแล้วเอามือบังหน้าบังตาเอาไว้ “พ่อคะ ที่หนูทำก็เพื่อตระกูลของเราไงคะ ถ้าหนูได้แต่งงานกับลู่เสวี่ยเฉิน ต่อไปตระกูลเหวินของเราก็จะได้มีหน้ามีหน้าในสังคมชั้นสูง”
“แต่แกมันไร้น้ำยา แกจับลู่เสวี่ยเฉินไม่อยู่หมัด แกไม่ได้แค่จับลู่เสวี่ยเฉินไม่อยู่ แต่ตอนนี้แกยังทำให้เขาผิดใจด้วย!” เขาอยากยกเท้าถีบเหวินซินเหมย แม้จะเป็นลูกสาวตัวเอง เขาก็ยังทนไม่ไหว
“พ่อ นั่นเป็นเพราะว่านังหลินจยาอวี่หลอกลู่เสวี่ยเฉิน เด็กในท้องของมันไม่ใช่ลูกของลู่เสวี่ยเฉิน ขอแค่ฉีกหน้านังหลินจยาอวี่ได้ลู่เสวี่ยเฉินต้องหย่ากับมันแน่นอนค่ะ พอถึงตอนนั้นตระกูลเหวินของเราก็มีโอกาสแล้วไม่ใช่เหรอคะ”
เหวินซินเหมยอธิบายเป็นขั้นเป็นตอน ไม่เพียงแต่ไม่ได้ทำให้พ่อของเธอซาบซึ้งเท่านั้นแต่ยังทำให้เขาโมโหหน้าดำหน้าแดงถึงขีดสุดอีกด้วย
เมื่อครู่นี้ทำใจเตะเธอไม่ได้ แต่คราวนี้เขาเตะเธออย่างแรงไปหนึ่งที “แกยังไม่ตัดใจอีกเหรอฮะ! เขาตรวจดีเอ็นเอแล้วแกยังจะสร้างปัญหาไปถึงไหน”
“พ่อคะ หนูไม่ได้สร้างปัญหา หนูได้ยินนังหลินจยาอวี่พูดว่าเด็กไม่ใช่ลูกของลู่เสวี่ยเฉินมากับหู หนูก็แค่อยากฉีกหน้าให้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของมัน…”
เธอยังพูดไม่ทันจบก็ถูกผู้เป็นพ่อเอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน “แกหุบปากเดี๋ยวนี้!”
ผู้เป็นพ่อถูกลูกสาวคนนี้ทำให้โมโหจนเลือดขึ้นหน้า เขาชี้นิ้วตักเตือนอย่างสั่นเทิ้ม “แกมันไร้น้ำยาไม่สามารถทำให้ลู่เสวี่ยเฉินชอบแกได้ แกมันไร้ความสามารถ ต่อให้ลู่เสวี่ยเฉินหย่าแล้วเขาก็ไม่แต่งงานกับแกอยู่ดี เรื่องที่แกก่อตอนนี้มีแต่จะให้ตระกูลเหวินอับอายขายขี้หน้า เพราะแก ทำให้คนแก่อย่างฉันขายขี้หน้า…”
