บทที่ 163 การต่อสู้ข้ามยุคสมัย จอมจักรพรรดิอู๋จื่อและจอมจักรพรรดิมิมรณะ!
“เกิดอะไรขึ้น? ความผันผวนที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ช่างน่าอัศจรรย์เสียจริง!” “โอ้สวรรค์ความผันผวนเช่นนี้เหมือนกับการมีอยู่ของจอมยุทธ์ระดับสูงสุด!”
“ข้าเห็น! มันคือดาบสวรรค์และ… มือใหญ่ที่สะกดข่มฟ้าดินกําลังปะทะและเผชิญหน้ากัน!”สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในดินแดนทั้งห้าต่างสั่นไหว และถูกกดดันด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์สูงสุดนั้น
ดาบสวรรค์สั่นสะท้านทั้งตัวดาบก็กระจ่างไสวฉายแสงไปทั่วทั้งอดีตปัจจุบันและอนาคต
แสงดาบอันไร้ที่สิ้นสุดราวกับทะเลดวงดารากระทบกับฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ไม่มีอะไรจะหยุดมันได้ตลอดทางและทุกอย่างล้วนพังทลาย
แม้แต่ดวงดาวที่อยู่นอกพิภพก็ถูกแหลกสลายลงทีละดวงน่าสะพรึงกลัวจนสุดขีด
มือสีทองขนาดยักษ์นั้น ก็มีความพิเศษอย่างหาที่เปรียบมิได้เช่นกันด้วยมือข้างเดียวที่เบิกฟ้า
ทะลวงดินมีแนวโน้มที่จะอยู่ยงคงกระพันข้ามผ่านอดีตปัจจุบัน และอนาคต
ในที่สุด แสงของดาบที่กว้างใหญ่ไพศาลราวกับทะเลก็กระแทกใส่มือสีทองขนาดยักษ์ทําให้เกิดการปะทะกันอย่างไร้ขอบเขต
กระแสปราณอันโกลาหลและลําแสงนิรันดร์สันไหวไปด้วยกัน ครอบคลุมทุกอย่างราวกับว่าพิภพกําลังจะถูกทําลายมองไม่เห็นสิ่งใดมีเพียงกระแสพลังที่ทําให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องสั่นสะท้านไปด้วยความหวาดกลัวแม้ว่าจะมองไม่เห็นสิ่งใด
แต่ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะมองไปตรงนั้นหวังว่าจะสามารถรู้ผลสรุปโดยเร็วที่สุด
สุดท้าย จะเป็นยุทธภัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ของจอมจักรพรรดิมิมรณะนั้นแข็งแกร่งกว่า
หรือจะเป็นประมวลเทพยุทธ์ที่จอมจักรพรรดิอู๋จื่อสร้างด้วยตัวเอง?
ทุกคนต้องการรู้ค่าตอบ!
และในที่สุด เมื่อความโกลาหลถูกกวาดออกไป ค่าตอบก็ถูกเปิดเผย
ประมวลเทพยุทธ์ยังคงเปล่งประกาย และตราประทับที่ยังคงสภาพสมบูรณ์ก็ยังผนึกไว้เหนือ
โลงศพโบราณ และดาบสวรรค์มิมรณะก็ไม่ได้รับความเสียหายเช่นกันและมันยังคงแกว่งไกวอยู่เหนือหอคอยเก่าสวรรค์
ในการระเบิดครั้งนี้ทั้งสองเสมอกันและไม่มีผู้ชนะหรือผู้แพ้!
“ต่างถูกยับยั้ง!ผลออกมาเสมอกันไม่มีผู้ชนะ!”
“โอ้สวรรค์ การโจมตีที่เสมอกัน!”
ไม่เคยคิดเลยว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นนี้
อย่างไรก็ตามสําหรับผลลัพธ์นี้ดาบสวรรค์มิมรณะรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมากและยังคง
มีคำใบ้ของความไม่พอใจในน้ําเสียงที่เย็นชาของเขา
“มันยับยั้งได้จริงๆ…
ใครกัน?”
จอมจักรพรรดิมมรณะรวบรวมทองคําอมตะในพิภพ และหลอมสร้างยุทธภัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์สูงสุด
โดยใช้ความพยายามอย่างอุตสาหะสามารถเรียกได้ว่าเป็นยุทธภัณฑ์ที่ดีที่สุดในพิภพ
ตลอดยุคสมัยไม่มียุทธภัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ใดที่สามารถเทียบได้
แต่ตอนนี้ สิ่งที่อยู่ฝ่ายตรงกันข้ามกับมันเป็นเพียงสิ่งที่จอมจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์สร้างขึ้น
ด้วยตัวเองและวัตถุดิบนั้นด้อยกว่ามาก
แต่อย่างไรก็ตามผลของการปะทะกันมันแตกต่างออกไปฝ่ายตรงข้ามยังคงไม่บุบสลายและต้านการโจมตีนี้ได้อย่างสม่ําเสมอ
ยิ่งไปกว่านั้น ในระหว่างนี้ ม้วนคัมภีร์โบราณสีทองก็ติดอยู่กับโลงศพอย่างแน่นหนาซึ่งเทียบ
เท่ากับการสกัดกั้นการระเบิดของมันในขณะที่ผนึกซากศพของจอมจักรพรรดิมิมรณะ!
“วัตถุศักดิ์สิทธิ์ มันจะพิเศษขนาดนี้ได้อย่างไร?การระเบิดครั้งนี้มันควรจะทําให้เจ้าแตกเป็นเสียง!”
ดาบสวรรค์มิมรณะโกรธจัด ไม่พอใจอย่างมากกับผลของการโจมตีครั้งนี้
มันยิ่งพร่างพรายมากขึ้นแสงศักดิ์สิทธิ์จากดาบทะยานขึ้นทําให้หมื่นวิถีสั่นสะเทือนและค่
รามออกมาก และทุ่งดวงดาราที่อยู่ใกล้ดินแดนทั้งห้าก็ระเบิดกลายเป็นฝุ่นในจักรวาล
สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในดินแดนทั้งห้ากําลังสั่นเทาภายใต้พลังศักดิ์สิทธิ์ของจอมยุทธ์ระดับสุดยอดเช่นนี้ผู้ฝึกยุทธ์เขตแดนใดๆ ก็ไร้ประโยชน์แม้ว่าจักรพรรดิจะอยู่ที่นี่พวกเขาก็จะถูกฟันเป็นเถ้าถ่านในทันที
พื้นที่ดินแดนลับนับล้านลี้ถูกทําลายอย่างสมบูรณ์
กลุ่มจอมยุทธ์ของเผ่าพันธุ์ต่างๆ ที่เข้าสู่ดินแดนลับไม่กล้าที่จะอยู่ใกล้กับแท่นหยกขนาดใหญ่นี้แล้วเพราะกลัวว่าจะได้รับผลกระทบจากการต่อสู้ระหว่างสิ่งประดิษฐ์ที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสองชิ้นนี้
ประมวลเทพยุทธ์ส่องประกาย หมื่นวิถีร่วงหล่นสู่เก้าสวรรค์ราวกับย้อนเวลาและจางหายไปหลายปี
วิถีสั่นไหว หมื่นวิถีสั่นสะเทือน มีกระแสพลังที่ไม่สามารถอธิบายได้แพร่กระจายออกไประหว่างฟ้าดิน
นั่นเป็นวิถีสูงสุด ซึ่งเปลี่ยนพลังทั้งหมดให้กลายเป็นความว่างเปล่า และทําให้ตัวตนทั้งหมดกลับคืนสู่จุดเริ่มต้น
“นั่นคือวิถีของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อ!”
จักรพรรดิด่าตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น
ประมวลเทพยุทธ์ที่ฟื้นคืนอย่างสมบูรณ์แล้วมันเคลื่อนไหวอย่างสุดกําลังวิถีแห่งธรรมชาติ
ของจอมจักรพรรดิอู่จื่อ
นั่นเป็นวิชาลับต้องห้าม มันเกี่ยวข้องกับเวลาและพื้นที่ ระหว่างเวลาและการกลับชาติมาเกิดข้อห้ามสูงสุดน่ากลัวอย่างยิ่ง!เช่นเดียวกับดาบสวรรค์มิมรณะแสงดาบที่สั่นสะเทือนอย่างไม่สิ้นสุด ถูกส่งกระแสพลังออกไปอย่างต่อเนื่องแสงดาบอันเป็นนิรันดร์สั่นสะเทือนทั้งอดีตและปัจจุบันแสงดาบทุกแสงนั้นเป็นเหมือนกาแลคซีที่แกว่งไกวอยู่งดงามและกว้างใหญ่ทลายท้องฟ้าและทําให้ท้องฟ้าแตกสลายเป็นเสี่ยง
นั่นคือวิถีของจอมจักรพรรดิมิมรณะในแบบฉบับของราชันสูงสุด เขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่อยู่ห่างไกลจากยุคสมัย
ดาบสวรรค์มิมรณะกับประมวลเทพยุทธ์ทั้งสองใช้วิธีการกดดันไปที่วิถีที่อยู่ด้านล่างเพื่อแสดงความยิ่งใหญ่ของตัวตนสูงสุดทั้งสองในอดีตจอมจักรพรรดิอู๋จื่อและจอมจักรพรรดิมิมรณะ
นี่คือการต่อสู้ระหว่างจอมจักรพรรดิโบราณกับจอมจักรพรรดิหมื่นเซียนเป็นการขับเคี่ยววิถีที่ครอบคลุมยุคโบราณและสมัยใหม่!
“บูม…”
การปะทะกันที่น่าตกตะลึงเกิดขึ้น แสงนิรันดร์และปราณอันโกลาหลพุ่งเข้าหากันวิถีที่เพิ่มขึ้นที่ละวิถีจนเป็นแนวในที่สุดก็แตกสลายที่สุดผลพวงของการต่อสู้ระหว่างทั้งสองดูเหมือนว่าจะทำลายทุกอย่างในพิภพ
แม้ท่ามกลางความว่างเปล่าเหล่านั้น เสียงลมอันวุ่นวายและปราณอันโกลาหลก็แยกออกจาก
กันราวกับว่ากําลังเปิดพิภพ
ฝูงชนต่างสั่นสะท้าน
นี่คือความแข็งแกร่งของจอมจักรพรรดิอู๋จื่อและจอมจักรพรรดิมมรณะงั้นรึ?
มันเป็นเพียงผลพวงของการต่อสู้ มีพลังอันยิ่งใหญ่ที่จะเปิดพิภพ ความยิ่งใหญ่ของมันนั้นยากที่จะหยั่งรู้ได้!
ท้องฟ้าเปี่ยมไปด้วยความโกลาหลไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดได้มีเพียงสองมหาอํานาจเท่านั้นที่กําลังแพร่กระจายพลังและต่อสู้ และผลของการต่อสู้นั้นก็ยิ่งเกินความคาดหมายของทุกคน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับประมวลเทพยุทธ์ของอู๋จื่อที่สร้างขึ้นด้วยตัวเองแสงดาบอันไร้เทียมทานซึ่งดูเหมือนจะสังหารเทพเซียนนิรันดร์ได้กลายเป็นสิ่งที่เปราะบางอย่างหาที่เปรียบมิได้มันไม่เพียงพอที่จะเห็นและมันถูกกําจัดโดยพลังของอู๋จื่อที่เกี่ยวกับเวลาและพื้นที่
ในที่สุด วิถีของอู๋จื่อทั้งหมดก็กลายเป็นฝ่ามือสีทองที่ดูเหมือนจะก้าวข้ามยุคโบราณและสมัยใหม่และได้ทําลายแสงดาบนับพันทําลายทุกสิ่งทุกอย่างและตบไปที่ดาบอย่างดุเดือด!
“เมื่อไรกัน!”
ดาบสวรรค์มีมรณะบินออกไป ราวกับมังกรคร่ำครวญกรีดร้องราวกับเสียงคํารามของวิหคเพลิงแสงดาบทั้งหมดหายไปและมีเพียงดาบสวรรค์มิมรณะเท่านั้นที่ถูกกระแทกปลิวออกไปพร้อมกับกรีดร้องเสียงดัง!
และประมวลเทพยุทธ์สีทองที่เปล่งประกายมันยังคงติดอยู่กับโลงศพโบราณที่มีจอม
จักรพรรดิมมรณะฝังอยู่และมันไม่ได้ขยับตําแหน่งเลยแม้แต่น้อย
และผลของการต่อสู้ครั้งนี้ถูกตัดสินแล้วและผู้ชนะและผู้แพ้ก็เห็นได้ชัด!
