ในคืนนั้นจี้ผิงโจวมาถึงดึกมาก
คุณปู่ออกไปแล้ว
ไฟในตึกหลักเงียบและไฟที่ตึกด้านซ้ายและขวาก็ไม่สว่างอีกต่อไป จี้เหยียนเซียงและจี้ซูพักผ่อนไปนานแล้ว ในตอนเช้าก็ไม่เห็นพวกเขา และช่วงนี้ก็ไม่เจอพวกเขาเลย
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วจี้ผิงโจวพาผู้หญิงกลับบ้าน
เสียงของลมยังคงเป็นที่รู้จักจากคนรับใช้ใกล้ตึกเหนือ
หิมะแรกกำลังจะละลาย
ทุกเช้าเสียงน้ำที่ตกลงมาจากหลังคาทำให้พื้นเปียกและไม่มีที่ให้ไป
จี้ซูต้องติดตามจี้เหยียนเซียงไปนั่งในศาลาที่สนามหน้าตึกใต้น้อย
เพิ่งทำความสะอาดที่นี่
วงกลมรอบ ๆ ของดอกไม้ที่น่าพอใจก็ถูกย้ายออกไปอีกครั้ง ก่อนหน้านี้เพื่อหลีกเลี่ยงลมและหิมะพวกมันทั้งหมดถูกพาไปที่ระเบียงชั้นบนสุดเมื่อเร็ว ๆ นี้ไม่มีหิมะ เขาจึงกล้าที่จะพามันออกไป
จี้ซูถือแตงโมคู่หนึ่งไว้ในมือนั่งยองๆคุยกับจี้เหยียนเซียง “พี่สาว ช่วงนี้คุณกินข้าวกับพี่ชายของฉันรึเปล่า?”
ผู้นำในครอบครัวไม่ได้อยู่ที่นั่น
จี้ผิงโจวไปทานอาหารที่ร้านตึกใต้น้อยเป็นครั้งคราว
เมื่อไม่นานมานี้แม้แต่ครั้งเดียวก็ไม่มี
จี้เหยียนเซียงไอเบา ๆ และใบหน้าของเธอซีดเซียวหลายวันแล้วที่เธอป่วย คนรับใช้ที่ติดตามเธอต่างก็กังวลเพราะกลัวว่าถ้าเธอจะป่วยกะทันหันและเหอเจิงไม่อยู่ที่นั่น ก็จะเกิดเรื่องวุ่นวายเหมือนครั้งก่อน
เธอส่ายหัว “ไม่ฉันไม่ได้เจอเขามาสองสามวันแล้ว ที่โรงพยาบาลน่าจะยุ่ง”
จี้ซูไม่เชื่อว่า “เขาจะยุ่งอะไรได้ เขาไม่ได้เป็นหมอแผนกศัลยกรรม เล่นกลที่คนปกติไม่สามารถเข้าใจได้ทุกวัน แสดงให้เห็นถึงความเป็นอัจฉริยะของเขา”
“ เสี่ยวซู”
จี้เหยียนเซียงส่งเตือนอย่างรวดเร็ว
เธอปิดปากของเธอด้วยความโกรธและหลังจากนั้นไม่นานเธอก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำ“ ฉันไม่ได้เจอเขามาหลายวันแล้ว เขาไปที่บ้านของเหอเจิงอีกครั้งรึเปล่า?”
ดวงตาของจี้เหยียนเซียงหยุดชั่วคราว “อย่าไปให้ความสำคัญกับคนแบบนั้น สำคัญตัวเอง โจวโจวจะไม่ชินกับเธอแบบนี้”
“ แล้วเขาล่ะ”
เสียงเพียงแผ่วลง
จี้ซูลุกขึ้นยืนอย่างกะทันหันจากเก้าอี้โยกและเขย่าจี้เหยียนเซียงด้วยความตกใจ “ฉันรู้! เขาต้องออกไปกับเจิ้งหลางอีกครั้ง บางทีอาจติดใจที่จะอยู่ข้างนอกจนไม่สามารถเลิกได้!”
“ เธออย่าตื่นตระหนก”
สิ้นเสียง
จี้ซูยิ้มเจื่อน
ครั้งสุดท้ายที่เธอทะเลาะกับจี้เหยียนเซียงและใช้เวลานานในการคืนดี ครอบครัวตระกูลจี้ มีเพียงสองคนพี่น้องที่เป็นผู้หญิง แม้พวกเขาจะโกรธแค่ไหน พวกเขาก็ยังคงกลับมาคืนดีกัน
จี้ซูยอมจำนนต่อเธอ
เธอโบกมือเบา ๆ ให้เธอออกไป และพูดถึงจี้ผิงโจวอย่างไม่ยีหระ“ เขาสามารถอยู่กับคนอื่นข้างยนอกได้ก็ดี คนอย่างพวกเขา อยู่กับผู้หญิงอย่างด้านนอกเพื่อคลายความเบื่อ ย่อมดีกว่าอยู่บ้านแล้วคิดถึงนางจิ้งจอกนั่น ”
ในใจของเธอ ฟางเหอเจิงไม่ได้สูงส่งไปกว่าผู้หญิงภายนอกมากนัก
เธอปฏิบัติตามเวลาและสถานที่ที่เหมาะสม
ถ้าจี้ผิงโจวไม่เจอเธอ เธอก็คงไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนั้น
จี้เหยียนเซียงพึมพำเบา ๆ “อย่าถือว่า ฟางเหอเจิงเป็นเจ้านายที่ล้ำค่าอะไร เพราะการกระทำของแม่เธอ ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเธอจะไม่สามารถอยู่อย่างผ่าเหยได้ตลอดชีวิต และจะไม่มีใครสนใจเธอ .”
“ พี่สาว … ” จี้ซูอยากจะพูดแทนเหอเจิง
แต่เธออยู่ตรงกลาง ไม่สามารถแสดงตำแหน่งลำเอียงมากเกินไปได้ เธอพึมพำอยู่พักหนึ่ง ผสมกับความอยากรู้และความเห็นอกเห็นใจ และถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับแม่เหอเจิง ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นน้องสาวแท้ๆของคุณป้าฟาง?”
แต่เหอเจิงและฟางลู่เป่ยมีพ่อคนเดียวกัน
ความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงซับซ้อนเหล่านี้เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะเกิดและเป็นธรรมดาที่เธอจะก็ไม่เข้าใจ
จี้เหยียนเซียงลูบถ้วยชาร้อน นิ้วของเธอไหม้เป็นสีแดงแต่ไม่รู้สึกอะไร เธอมองไปที่น้ำและพูดอย่างเงียบ ๆ ว่า “แม่ของเธอเป็นคนใฝ่สูง พยายามที่จะแทนที่ป้าฟางด้วยการตั้งครรภ์ เธอรู้หรือไม่? เมื่อฟางเหอเจิงเกิดมา หล่อนพบว่ามันเป็นเด็กผู้หญิงและเกือบจะทำให้เธอสำลักตาย ”
“ เป็นไปได้ยังไง?!”
จะมีคนโหดร้ายแบบนี้ในโลกได้อย่างไร
“เป็นไปไม่ได้อย่างไร ฟางลู่เป๋ยยังเป็นทายาทที่มีเกียรติของตระกูลฟางยิ่งเป็นเด็กผู้ชายอีก ฟางเหอเจิงก็เท่ากับเป็นล่ะ”
“ ยังไงก็ไม่รอด”
“ คุณป้าฟางช่วยไว้”
จี้เหยียนเซียงรู้เพียงเก้าสิบเปอร์เซ็นของเหตุการณ์ในอดีตที่เจ็บปวดเหล่านั้นและหลาย ๆ อย่างไม่สามารถสรุปได้ แม้ว่าเธอจะเกลียดเหอเจิงแต่เธอก็ยังไม่สามารถโกหกกับประสบการณ์ชีวิตของเธอได้
แต่หลังจากคิดอีกครั้งฟางเหอเจิงมีประสบการณ์ชีวิตเช่นนี้ เธอน่าจะสะสมบุญอะไรไว้ในชาติก่อน ถึงได้จะแต่งงานกับคนในครอบครัวตระกูลจี้
แต่เธอไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดี
แม้กระทั่งการหย่าร้าง
ควรจะเป็นจี้ผิงโจวที่จะพูดถึงมัน
ขณะที่เธอกำลังคิด คนรับใช้กลุ่มหนึ่งก็รีบเดินผ่านไปนอกสนามและพวกเขาก็รีบมาก จี้ซูเห็นจึงเรียกพวกเขาและถามว่า “เฮ้ เธอจะไปไหน”
ทุกคนตะลึง“ คุณหนู”
“เธอจะไปไหน” เธอกลอกตาและมอง “มีอะไรอยู่ในมือของเธอ”
เหมือนเป็นอาหารเสริมบางอย่าง
พวกมันทั้งหมดมีราคาแพงมาก อาหารเสริมในจำนวนนี้ส่วนใหญ่จะถูกส่งไปที่ตึกใต้น้อยเพื่อให้จี้เหยียนเซียง ที่ยังคงไอ ใบหน้าของเธอซีดเซียวและถามเบา ๆ “โจวโจวขอให้เธอพามาที่นี่?”
พวกเธอมองหน้ากันและไม่มีใครกล้าบอกความจริง
แต่จี้ซูเห็นเล่ห์เหลี่ยมก่อน “มีอะไรที่ เธอไม่กล้าพูดใช่ไหม”
จากนั้นถึงจะมีคนออกมาข้างหน้าอย่างสั่นสะท้าน
“คุณผู้หญิง พวกนี้ถูกส่งไปยังอาคารทางทิศเหนือสำหรับคุณผู้หญิงที่อยู่ข้างใน”
ดวงตาของจี้เหยียนเซียงดุขึ้น “ฟางเหอเจิงกลับมาอย่างไร้ยางอายอีกเหรอ?”
พวกเขาส่ายหัว ท่าทีของพวกเขากลายเป็นกังวลมากขึ้น “ไม่ ไม่ใช่ เป็นผู้หญิงชื่อจ้าว”
“ โจวโจวนำพากลับมา?”
“ใช่.”
จี้ซูมองกลับไปที่จี้เหยียนเซียงขมวดคิ้วและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เขาบ้าหรือเปล่า ถ้าเหอเจิงกลับมาเขาจะทำยังไง สิ้นคิดจริงๆ!”
ก่อนที่เธอจะพูดอะไรที่รุนแรงกว่านี้
จี้เหยียนเซียงโบกมือและปล่อยให้ผ่านไป เธอปิดปากและไอหลังจากที่เธอหายใจโล่ง เธอก็พูดว่า “ไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น”
จี้ซูวิ้งไปทันทีเมื่อได้รับคำสั่ง
ทันทีที่เธอหันไป เสียงไอที่รุนแรงผสมกับการหอบก็ดังขึ้น และเสียงนั้นก็รุนแรงกว่าซึ่งทำให้เธอก้าวกลับมา เมื่อเธอหันกลับไปจี้เหยียนเซียงกำลังจะเป็นลม จี้ซูวิ่งไปที่เธอและกรีดร้องใส่คนรับใช้สองสามคนมา “รีบไปช่วยเธอ แล้วฉันจะเรียกพี่ชายของฉัน กลับมา”
เป็นเวลาสามวันก่อนที่จะเริ่มมีอาการป่วย
–
เครื่องจักรจำนวนนับไม่ถ้วนทำงานร่วมกันเพื่อรักษาสัญญาณชีพเป็นเวลาหลายชั่วโมง ทั้งหมดก่อนการผ่าตัดถูกเตรียมไว้เป็นเวลานานก่อนที่จี้ผิงโจวจะรีบกลับ
หากเป็นในอดีต
มีทีมแพทย์และเหอเจิงอยู่ที่นั่น ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องให้เขากังวล
แต่ตอนนี้มันต่างออกไป
เหอเจิงอาศัยอยู่ในบ้านตระกูลฟางจึงต้องเไปเชิญธอมา แล้วนี้เป็นครั้งแรกของจ้าวถังชิว และยังไม่ได้ทดสอบเลือด
วันนี้ไม่มีหิมะตก
แต่ท้องฟ้ามักจะขมุกขมัวมีหมอกสีฟ้าสีเทาและบรรยากาศจากภายในสู่ภายนอกช่างน่าหดหู่อย่างยิ่งเหมือนฝนที่ตกหนักจนน่าเบื่อและไม่เต็มใจที่จะตก
ลมหายใจชื้นกระจายไปทุกซอกทุกมุม
จี้ซูฟังเสียงฝีเท้าที่ลุกลี้ลุกลนในห้องผ่าตัด เธอตกใจมาก เธอยังคงหมุนตัวไปรอบ ๆ ทางเดินรอตั้งแต่เช้ามืดจนมืดก่อนที่ใครจะมา
เหอเจิงมาถึงเร็วกว่าจี้ผิงโจว
เมื่อจี้ซูเห็นน้ำตาของเธอ เธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาของเธอได้ เธอจึงรีบยกมือปิดปากของเธอไม่ให้ร้องไห้ “เหอเจิง พี่สาวของฉันเธอ … ”
เหอเจิงเคยเห็นฉากนี้
เธอตบมือของจี้ซูเพื่อทำให้เธอสงบลง “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร”
จี้ซูไม่สามารถควบคุมน้ำตาของเธอได้เลย
“ฉันนึกว่าคุณจะไม่มา ถ้าคุณไม่มาพี่สาวของฉันจะตาย”
แม้ว่าจี้เหยียนเซียงจะยังคงโกรธเกรี้ยวในวันธรรมดา
แต่เพราะมันเกี่ยวกับชีวิต
ไม่มีใครอยู่เฉยดูอยู่ข้างสนามได้
ประตูห้องผ่าตัดเปิดออกแพทย์ในชุดผ่าตัดมีเหงื่อออกที่หน้าผาก“ คุณฟางเข้ามาเร็ว ๆ ”
เหอเจิงตบหลังจี้ซูแล้วดึงเธอออกจากอ้อมแขน
“ รอฉันก่อนนะพี่สาวของเธอจะไม่เป็นไร”
(สวัสดีผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน เนื่องจากเนื้อหานิยายบางส่วนมีข้อผิดพลาดเรื่องความละเอียดรอบขอบ ทางเราต้องขออภัยด้วย และจะดำเนินการแก้ไขอย่างแร่งด่วน โปรดกลับมาอ่านอีกครั้งในวันถัดไป ขอบคุณ)
