นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน – ตอนที่ 99

 

–เอาล่ะ มันถึงเวลาสำหรับของจริงแล้ว

วันนี้เป็นวันที่ผมกับคุณซิลเวียกำลังจะแต่งงานกัน

 

แต่ก็นะ มันก็เป็นแค่การแต่งงานชั่วคราวเท่านั้นแหละ

เพราะว่าเราไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันน่ะนะ

 

แต่ถึงอย่างงั้น นี่ก็ถือเป็นการแต่งงานครั้งแรกในชีวิตเลย

แม้ว่าเราจะซ้อมกันมาแล้วก็เถอะ แต่ยังไงก็ยังรู้สึกประหม่าอยู่ดี

 

หลังมื้อเช้า ผม คุณซิลเวีย คุณคาร์ล่า คุณซึกิคาเงะ เมย์ฟาและซึสึ

ก็ได้มุ่งหน้าไปยังสถานที่จัดงานแต่งงาน

 

คุณพ่อคุณแม่ของคุณซิลเวียเหมือนว่าจะมีบางอย่างต้องทำ

ก็เลยล่วงหน้าไปสถานที่จัดงานแต่งก่อนเราแล้ว

พวกเขาก็เลยไม่ได้เดินทางไปด้วยกันกับพวกเราในตอนนี้

 

งานแต่งจะถูกจัดขึ้นที่ซากโบราณสถานของไฮเอลฟ์ที่ท่านทวดของคุณซิลเวียเป็นเจ้าของ

การเดินทางไปยังซากโบราณสถานของไฮเอลฟ์นั้นใช้วิธีเหมือนกับวันแรกที่มาเลย

มันมีวงเวทย์สำหรับใช้ในการเคลื่อนย้ายอยู่ล่ะ

 

ที่ที่ผมเคลื่อนย้ายไปด้วยเวทย์มนตร์นั้นอยู่ลึกเข้าไปในป่าห่างไกลจากหมู่บ้านพอสมควร

รอบๆนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ที่ผลิใบเป็นสีทอง  

 

แต่ว่ามันเงียบสงบเอามากๆ

อย่าว่าแต่เสียงคนเลย เสียงนกก็แทบจะไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำไป

 

“ว่าไงดี ดูยังกับจะมีมอนส์เตอร์โผล่มายังไงยังงั้นเลยนะเนี่ย…”

 

ในขณะที่มองรอบๆผมก็บ่นพึมพำกับตัวเอง  

และคุณซิลเวียที่อยู่ข้างๆผมก็ได้โอบไหล่ของผมไว้

 

“ไม่ต้องห่วงนะ ต่อให้มอนสเตอร์แบบไหนจะโผล่มาฉันก็จะปกนายเอง”

 

“เอ๊ะ ถ้างั้นที่นี่ก็มีมอนสเตอร์อยู่จริงๆงั้นเหรอ?”

 

“ก็นะ ถ้าไม่อยู่ห่างจากเต็นท์ก็คงไม่เป็นไรหรอก ก็เพราะมีการจุดเครื่องหอมเพื่อไล่มอนสเตอร์ไว้แล้วน่ะนะ”

 

มีมอนส์เตอร์ด้วยเรอะ! ไม่เห็นจะเคยบอกกันก่อนเลยนี่ คุณซิลเวีย!

 

แต่เอาเถอะ เรามีนักผจญภัยแรงค์ S ตั้ง 3 คนอยู่ด้วยนี่นะ

ไหนจะยังมีเมย์ฟากับซึสึเองที่ก็มีฝีมือเหมือนกัน

ยังไงพวกมอนสเตอร์ทั่วไปก็คงถูกจัดการแหงมๆแหละ

 

“ก่อนอื่นก็ไปเปลี่ยนชุดแต่งงานในเต็นท์เหมือนกับเมื่อวานนี้ โดยที่วันนี้จะคอยมีไกด์ที่เรียกพวกเราเข้าไปในเต็นท์ หลังจากที่แต่งตัวเสร็จแล้ว ก็อย่าออกห่างจากเต็นท์นะ”

 

“เข้าใจแล้ว”

 

การจุดเครื่องหอมเพื่อไล่มอนสเตอร์นั้นทำให้ในอากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอม

พอเดินไปได้ซักพักก็เจอเข้ากับเต็นท์หลายสีเหมือนกับเมื่อวาน

 

“การรักษาความปลอดภัยในวันนี้มันเข้มงวดกว่าเมื่อวานนะ เพราะงั้นพวกเธอห้ามเข้าไปเต็นท์ของเรียวเด็ดขาดล่ะ แน่นอนว่าห้ามแอบดูด้วย”

 

“เข้าใจแล้วเมี้ยว วันนี้จะอดทนนะเมี้ยว!”

 

ซึสึยกมือขึ้นเพื่อตอบคำพูดของคุณซิลเวียพร้อมยิ้มกว้าง

[วันนี้] สินะ ก็แปลว่าเมื่อวานนี้แอบดูอยู่จริงๆสินะยัยนี่

 

แต่ว่าแอบดูได้ยังไงกันนะ ตอนที่อยู่ข้างในเต็นท์ ผมไม่รู้สึกเลยซักนิดเลยแฮะ

ว่าแล้วเชียวว่าการมีสมาชิกกิลด์แห่งความมืดอยู่ด้วยนี่ก็ถือเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ

 

“จะว่าไปแล้ว [หัตถ์แห่งพระเจ้า] ก็ยังไม่เห็นจะทำอะไรซักอย่างเลยนะ”

 

“นั่นสินะ หรือว่าข้อมูลของพวกเมย์ฟาจังได้รับมามันจะผิดพลาดงั้นเหรอ?”

 

จากคำพูดนั้นของผม คุณคาร์ล่าเองก็พลอยเอียงคอสงสัยไปด้วย

ที่ทุกคนมาที่นี่น่ะ แรกเริ่มเดิมทีแล้วก็มาเพื่อที่จะขัดขวาง

เป้าหมายของกลุ่มมือสังหาร [หัตถ์แห่งพระเจ้า] กันนี่นะ

 

นั่นก็เพราะได้ยินมาว่ามีใครบางคนในหมู่บ้านนี้

ส่งคำขอลอบสังหารไปยัง[หัตถ์แห่งพระเจ้า]น่ะนะ–

 

แต่มาจนถึงวันนี้แล้ว หัตถ์แห่งพระเจ้าก็ยังไม่เห็นจะลงมือทำอะไรซักอย่างเลย

ยังไม่เห็นจะได้ยินว่ามีใครในหมู่บ้านถูกโจมตีเลยซักคนด้วยซ้ำ

 

จากนั้นเมย์ฟาก็แกว่งนิ้วชี้ไปมาให้กับคำถามของผมกับคุณคาร์ล่า

 

“ท่านเรียว คาร์ล่าจัง จะประมาทไม่ได้นะ! บางทีแล้ววันนี้อาจจะเป็นวันที่พวกหัตถ์แห่งพระเจ้าเล็งไว้ก็ได้นะ? ที่นี่ค่อนข้างห่างไกลจากหมู่บ้านซะด้วย เพราะงั้นการที่จะโจมตีมันก็เป็นเรื่องจะง่ายเลยนี่”

 

“แต่ว่าหัตถ์แห่งพระเจ้าก็ไม่น่าจะรู้ได้ว่าซากโบราณสถานของไฮเอลฟ์อยู่ไหนได้นี่นา ถ้างั้นแล้ว การที่จะมาโจมตีถึงที่นี่ได้ มันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องง่ายๆไม่ใช่เหรอ?”

 

เมย์ฟายิ้มแบบแปลกๆและยื่นหูมากระซิบข้างหูเพื่อตอบคำถามของผม

 

“คนที่รู้ตำแหน่งของซากโบราณสถานก็อาจจะบอกที่อยู่ให้พวกหัตถ์พระเจ้ารู้ก็ได้นี่นา?”

 

“…นั่นมันก็”

 

ถ้าจำไม่ผิดคนที่รู้ตำแหน่งซากโบราณสถานของไฮเอลฟ์นั้น–

ในหมู่บ้านก็มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นเองสินะ

 

การใช้วงเวทย์เคลื่อนย้ายนั่นเอง

ก็คงจะทำเพื่อไม่ให้คนนอกอย่างผมหรือคุณคาร์ล่า

รู้ถึงที่อยู่ของซากโบราณสถานด้วยล่ะมั้ง

 

ถ้าเป็นงั้นล่ะก็ จำนวนผู้ต้องสงสัยที่ส่งคำขอไปให้กับหัตถ์แห่งพระเจ้า

ก็ค่อนข้างลดขอบเขตลงมาได้พอสมควรเลยล่ะ

งั้นก็แปลว่ามีความเป็นไปได้ที่คนคนนั้นจะอยู่ที่นี่ด้วยงั้นสินะ?

 

“วางใจเถอะ ท่านเรียวน่ะเราจะเป็นคนปกป้องเอง ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม!”

 

“…ไอ้เรื่องแลกด้วยชีวิตอะไรนั่นน่ะหยุดเลยนะ ถ้าจะกลับไปล่ะก็เราก็ต้องกลับไปด้วยกันทุกคนสิ”

 

พอได้ยินคำพูดของผมเมย์ฟาก็หันมายิ้มให้กับผม

 

“งั้น~ ถ้ากลับไปที่เมืองคาสซานดร้าแล้วล่ะก็ ช่วยให้รางวัลเรากับซึสึจังเยอะๆด้วยจะได้มั้ยคะ? สัญญาแบบนั้นกับคาร์ล่าจังไว้แล้วด้วยใช่มั้ยล่า♡?”

 

“สรุปพวกเธอแอบดูอยู่จริงๆสินะ…แต่ก็เอาเถอะ ถ้าเรื่องแค่นั้นล่ะก็ผมทำให้ได้อยู่แล้วล่ะ”

 

ยังไงก็ทำกันเป็นปกติอยู่แล้วนี่นะ  

พอผมตอบแบบนั้นไปเมย์ฟก็ยิ้มออกมา

 

“เย้ ท่านเรียวนี่ใจกว้างจริงๆเลยน้า♡ ถ้างั้นพวกเราคงต้องพยายามมีชีวิตรอดกลับไปให้ได้แล้วล่ะนะ♡”

 

“เมย์ฟาจัง พูดเรื่องอะไรกันเหรอเมี้ยว?”

 

“ท่านเรียวน่ะบอกว่าถ้าได้กลับไปที่เมืองคาสซานดร้าแล้วล่ะก็ จะให้รางวัลตอบแทนการคุ้มกันในครั้งนี้ของเรากับซึสึจังเยอะๆเลยล่ะนะ♡”

 

“เมี้ยวๆ! จริงเหรอเมี้ยว♡!”

 

พอได้ยินคำพูดของเมย์ฟา ซึสึก็หันมามองที่ผมด้วยดวงตาที่เป็นประกาย

ทั้งที่ทั้งสองคนยิ้มน่ารักออกมาแท้ๆนะ แต่บทสนทนานี่ฟังไม่ได้เลยจริงๆ

 

“เฮ้ย นี่พวกเธอมัวแต่คุยอะไรกันน่ะ? วันนี้เรียวมีเรื่องต้องทำเยอะนะ เพราะงั้นอย่าไปเซ้าซี้เขานะ”

 

“ค่าาา”

 

“โดนคุณภรรยาโกรธเอาซะแล้วสิเมี้ยว!”

 

เมย์ฟากับซึสึมองไปที่คุณซิลเวียพร้อมหัวเราะแบบมีนัยเบาๆ

คุณซิลเวียขมวดคิ้วด้วยความสงสัย แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรทั้งสองคนนั้นไป

 

แต่ทว่า ผมได้เผลอสัญญากับเมย์ฟาไปซะแล้วสิ แล้วผมจะรอดมั้ยเนี่ย?

ถ้ากลับไปที่เมืองคาสซานดร้าแล้ว 

ผมต้องทำกับใครบ้างแล้วต้องทำกี่ครั้งกันแน่ล่ะเนี่ย?

 

 

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนาน

Status: Ongoing
อ่านนิยาย นักผจญภัยหญิงแรงค์ S ขึ้นคาน ในโลกคู่ขนานผมทำตามที่กิลด์มาสเตอร์สั่งและเดินตรงไปยังห้องประเมินของกิลด์ ในตอนที่ผมเปิดประตูเข้าไป สินค้าก็ได้วางอยู่ในห้องไว้อยู่แล้ว และเมจิคไอเทมที่กิลด์มาสเตอร์อยากให้ผมประเมินนั้นวางอยู่บนโต๊ะ ผมเดินไปหยิบคริสตัลประเมินออกมาจากตู้และเปิดใช้งานมันด้วยพลังเวทย์ คริสตัลประเมินนี่ถือว่าเป็นของมีค่ามากเลยทีเดียว ในแต่ละกิลด์ภายในอาณาจักรจะต้องคริสตัลนี้สาขาละ1อัน ก็ตามชื่อน่ะนะ คริสตัลอันนี้ มีไว้เพื่อใช้ประเมินค่าของเมจิคไอเทม ผมบอกตัวเองว่า ถ้าผมทำคริสตัลอันนี้แตกขึ้นมาล่ะก็ ต่อให้ผมจะเกิดใหม่ซัก 3 รอบก็คงไม่มีทางทำงานหาเงินมาจ่ายได้แน่ๆ จะว่าไปแล้ว คริสตัลอันนี้มันจำทำให้เราคิดมากจนเกินไปหน่อยแล้วมั้ง? หรือนี่มันจะเป็นชะตากรรมของผมกันนะ? ในตอนนั้นเองที่ผมกำลังหยิบคริสตัลประเมินผมไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่า ชายเสื้อของผมมันไปเกี่ยวกับไอเทมเวทย์มนต์บนโต๊ะและตอนที่ผมขยับออกมา เมจิคไอเทมอันหนึ่ง–ขวดแก้วเล็กๆ ตกลงไปที่พื้นและแตกเป็นเสี่ยงๆ

Recommended Series

Comment

Options

not work with dark mode
Reset