บทที่ 206 ผลลัพธ์
เพียงหลังจากที่เหยี่ยวทองคำได้หลบการโจมตีจากทักษะเคลื่อนไหวพริบตาของเขาได้นั้น เฉินเฉียงก็ได้ใช้เคล็ดวิชาสะกดข่มวิญญาณมารสวรรค์ในทันที
แต่เขาเองก็ไม่คิดว่าเหยี่ยวทองคำจะคาดเดาการโจมตีทางจิตวิญญาณของเขาได้ มันได้ทำการหลบฉากไปด้านข้างอีกครั้ง และพุ่งตรงใส่เฉินเฉียงอย่างรวดเร็วประดุจดั่งสายฟ้าฟาด
ด้วยการที่การโจมตีจากการเคลื่อนไหวชั่วพริบตาและการโจมตีทางจิตวิญญาณของเขาถูกตอบโต้ นี่ทำให้เฉินเฉียงรู้สึกราวกับว่าตนได้พ่ายแพ้ไปแล้ว
และด้วยความรวดเร็วประดุจสายฟ้าของเหยี่ยวทองคำนี่เอง ทำให้เฉินเฉียงได้แต่ตั้งรับเพียงเท่านั้น
เป็นตอนนี้ที่เฉินเฉียงนั้นได้เริ่มใช้ทักษะเกราะเหล็กไหลของตนในทันที นี่ทำให้ร่างของเขานั้นถูกหุ้มไว้ด้วยเกราะสีเงิน เมื่อรวมเข้ากับเคล็ดวิชาฝึกฝนร่างกายพื้นฐานขั้นสูงของเขาแล้วนั้นทำให้เขานั้นไม่ได้รับผลกระทำแต่อย่างใด
และเมื่อเห็นว่าเฉินเฉียงป้องกันมันได้ด้วยวิธีการนี้ นี่ทำให้เหยี่ยวทองคำมองเฉินเฉียงนิ่งๆอยู่ครึ่งลมหายใจ
เมื่อเห็นอย่างนี้ เฉินเฉียงจึงได้ใช้ปีกสีเงินในทันที และเขาได้ใช้ปีกที่มีความยาวนับสิบเมตรนี้รัดพันและเชือดเฉือนเหยี่ยวทองคำประดุจดังเครื่องบดเนื้อ
“แคว้กกกก”
เหยี่ยวทองคำได้ดิ้นรนอย่างทุรนทุราย พยายามจะหลุดออกจากปีกของเฉินเฉียงเสียให้ได้
อย่างไรก็ตาม มีหรือที่เฉินเฉียงจะปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือ
ด้วยการที่เหยี่ยวทองคำตัวนี้นั้นรวดเร็วมาก หากเขาปล่อยให้มันหลุดมือในครั้งนี้มีหวังเขาคงไม่มีโอกาสที่จะจัดการมันอีก
ถึงแม้ว่าเฉินเฉียงนั้นจะพลาดท่าจนโดนเหยี่ยวทองคำนี้จับเหวี่ยงไปบ้าง มีแม้กระทั่งการเตะใส่เขาซ้ำๆ แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้มันหลุดจากปีกของเขา
ต่อให้ขนของเหยี่ยวทองคำตัวนี้จะแข็งแกร่งประดุจเหล็กกล้า แต่สีเงินของเขาเองนั้นก็อยู่ในระดับ 7 แล้วเช่นเดียวกัน
ด้วยการที่ปีกสีเงินนี้เป็นของพวกมนุษย์กลายพันธุ์ ความคมของมันย่อมเหนือกว่าขนของปีกของเหยี่ยวทองคำ หรือก็คือในตอนนี้นั้น เหยี่ยวทองคำนั้นเปรียบได้ดั่งไก่ที่ไร้ขน และเมื่อคนของมันถูกถอนออกจนหมด มันก็จะตกเลือดจนตาย
แน่นอนว่าเฉินเฉียงเองก็ตกอยู่ในสภาพอเนจอนาถไม่ต่างกัน หลังจากถูกเตะโดยเหยี่ยวทองคำนับครั้งไม่ถ้วน ทั่วทั้งร่างของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยช้ำเลือดมากมาย แม้แต่อวัยวะภายในเองก็ยังเคลื่อนหลุดจากตำแหน่งของมัน
อย่างไรก็ตาม เขานั้นยังดีกว่าเหยี่ยวทองคำตัวนี้มากนัก
สำหรับเขาก็แค่เจ็บหนัก แต่สำหรับมันคือต้องตกตาย
และหลังจากที่เขาโดนมันเล่นงานจนหนักซะขนาดนี้ มีหรือที่เขาจะปล่อยให้มันหลุดมือไปง่ายๆ
นอกจากเขาจะใช้ปีกสีเงินแล้ว เฉินเฉียงกระหน่ำซัดการโจมตีทางวิญญาณของเขาอีกเล็กน้อย และสุดท้ายจึงใช้ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตา
และด้วยการที่ในตอนนี้เหยี่ยวทองคำนั้นเจ็บหนัก การเคลื่อนที่ของมันนั้นติดขัดจนไม่อาจจะหลบการโจมตีของเฉินเฉียงไปได้ และนี่ทำให้ร่างกายของมันกระจัดกระจายเป็นชิ้นๆในทันที
ติ้ง ระบบทำการย่อยสลายสัตว์ประหลาดระดับนายพลขั้นสูง เหยี่ยวทองคำ เสร็จสมบูรณ์
เจ้าของระบบ: เฉินเฉียง
ระดับ: นักรบสายเลือดระดับนายพลวิญญาณขั้นกลาง
การหลอมรวมทักษะ: 1
การคัดเลือกทักษะ : 7
ค่าพลังงาน:940,300
ค่าการใช้ประโยชน์:1
ค่าความอดทน:360
ค่าความแข็งแกร่ง:392
ค่าความเร็ว:366
ค่าพลังจิต:701
เคล็ดวิชาการบ่มเพาะ…
….
ทักษะ….
….
ทักษะ: อินทรีย์สยายปีก ระดับสูง
สายเลือด: โกลาหลแรกกำเนิด
หลังจากได้ดูดซับพลังงานของเหยี่ยวทองคำมาแล้ว ไม่เพียงความเร็วของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เขาได้มาแม้แต่ทักษะระดับสูงเพิ่มมาอีกหนึ่งทักษะ นั่นก็คืออินทรีย์สยายปีก
แน่นอนว่าทักษะนี้จะทำงานก็ต่อเมื่อเขานั้นใช้ปีกสีเงินเท่านั้น
หลังจากดูดซับพลังของอินทรีย์ทองคำได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ได้หายไปอย่างรวดเร็ว แต่ในตอนที่อยู่กลางอากาศนี้ เขาก็รับรู้ถึงความผิดปกติอะไรบางอย่าง
มีใครบางคนที่จ้องมองเขาอยู่
เฉินเฉียงท่าทางเปลี่ยนไปในทันที เขาหันไปมองทิศทางดังกล่าวก็พบว่าเป็นจางหยวนและหลิวไฮ่ที่มีท่าทางแปลกประหลาด
“จางหยวน พวกเจ้าเป็นอะไรรึเปล่า แล้วคนอื่นๆล่ะ”
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฉินเฉียงได้รับการตอบรับนั้นกลับกลายเป็นดาบของจางหยวนและหลิวไฮ่แทน
“เฉินเฉียง ข้า ไม่คิดเลยจริงๆว่าเจ้าเองนั้นจะเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ ข้า จางหยวน ช่างตามืดบอดนักที่ยอมรับเจ้าเข้ากองกำลังและส่งมอบธงกองกำลังเทียนเว่ยให้เจ้า”
“จากวันนี้เป็นต้นไป เจ้าไม่ใช่สมาชิกของกองกำลังของพวกเรา”
หลังจากพูดจบ จางหยวนและหลิวไฮ่ได้โจมตีเฉินเฉียงอย่างไม่หยุดยั้ง
เฉินเฉียงนั้นในตอนนี้มีใบหน้าที่ยากจะอธิบายในทันที เขาฝืนหลบการโจมตีถึงตายของสองคนและรีบพูดออกมา “จางหยวน ฟังข้าพูดก่อน”
“จะต้องพูดอะไรอีกกัน ทั้งข้าและหลิวไฮ่เห็นหลักฐานอย่างชัดเจน”
“ถึงเจ้าจะเป็นทายาทของนายพลเฉินเทียนเว่ยแล้วยังไงล่ะ”
“นายพลเฉินแม้จะสละชีวิตไปแล้ว แต่การมีทายาทที่เฮงซวยเช่นเจ้านั้นช่างน่าสมเพชนัก ไม่เพียงจะไม่ยอมแก้แค้นให้พ่อของตนแล้วยังมีหน้าไปเข้าร่วมกับมนุษย์กลายพันธุ์ที่ทุกคนต้องการฆ่าล้าง”
“เจ้าช่างเลือกเส้นทางที่น่ารังเกียจยิ่งนัก”
“ข้า ในนามของกองกำลังเทียนเว่ย ข้าไม่ยอมรับกัปตันที่ไร้ยางอายและไม่มีความคิดเยี่ยงนี้”
“ส่งธงพลมาซะ”
เฉินเฉียงได้พยายามนึกหาวิธีอธิบายในขณะที่กำลังหลบการโจมตีนี้อย่างสุดความสามารถ
เขานั้นไม่คิดมาก่อนว่าการที่เขาตัดสินใจช่วยทั้งสองคนนี้โดยใช้ทักษะของพวกมนุษย์กลายพันธุ์นั้นจะทำให้เรื่องบานปลายถึงขั้นนี้
เป็นที่เฉินเฉียงพบว่ากำไลสื่อสารของตนได้รับข้อความเข้ามา เช่นเดียวกับจางหยวนและหลิวไฮ่ด้วยเช่นกัน
“เดี๋ยวก่อนนะ”
เฉินเฉียงรีบยกมือขึ้นห้ามปรามและดูที่กำไลสื่อสารของตน “รีบไปหาเจิ้งยี่ด้วยกันก่อนเร็วเข้า”
จางและหลิวไฮ่ได้มองไปที่กำไลสื่อสารก็ได้รับข้อความจากเจิ้งยี่
อย่างไรก็ตาม อารมณ์ของพวกเขาในตอนนี้นั้นเมื่อเทียบกับเรื่องที่พบว่าเฉินเฉียงเป็นมนุษย์กลายพันธุ์นั้นมันเทียบกันไม่ได้เลย
“เฉินเฉียง ส่งธงพลมาซะ แล้วแกจะไปไหนก็ไป ไม่ก็ต้องอยู่สู้กับพวกข้าตรงนี้”
หลังจากพูดจบ จางหยวนก็พุ่งเข้าใส่อีกครั้ง ส่วนหลิวไฮ่ก็ทำเช่นเดียวกัน
เฉินเฉียงร็สึกเศร้าเสียใจกับเรื่องนี้จริงๆ แต่หากเขาไม่ใช้พลังเหนือมนุษย์ก็จะไม่อาจช่วยทั้งสองคนนี้เอาไว้ได้ แล้วเขาจะทำเช่นไรกัน
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะอธิบายยังไงก็ตาม ทั้งสองก็ไม่ยอมฟังอยู่ดี
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เป็นแบบนี้ เขาก็ได้กางปีกและบินขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้ง ก่อนที่จะนำแหวนวงหนึ่งออกจากแหวนเก็บของแล้วโยนให้จางหยวน
“จางหยวน ธงพลอยู่ในแหวนวงนี้ แต่จงจดจำไว้ว่า ข้า เฉินเฉียง ไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์อย่างที่เจ้ากล่าวหา”
“เก็บธงพลกองกำลังเทียนเว่ยนี้ไว้ให้ดี แล้วในวันหนึ่ง ข้าจะทำให้เจ้าส่งมอบมันให้ข้ากับมือ”
“เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าจะตามข้าไปช่วยเจิ้งยี่หรือไม่นั้นก็แล้วแต่เจ้า ข้าพูดไปก็คงจะเท่านั้นแล้ว”
เฉินเฉียงมีอาการตัวสั่นในทันทีหลังจากได้พูดออกไป ก่อนที่จะสยายปีกและบินไปทิศทางที่เจิ้งยี่อยู่
หลังจากจางหยวนได้รับแหวนที่เฉินเฉียงโยนมาให้แล้ว เมื่อเห็นว่าธงพลอยู่ในนั้น เขาก็มีท่าทางเบาใจลง
“รองกัปตัน เราจะเอาไงต่อ”
เมื่อเห็นว่าเฉินเฉียงหายไปแล้ว หลิวไฮ่ก็รีบถามออกมาราวกับไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อดี
จางหยวนหลังจากเก็บแหวนไปแล้ว ก็ได้เดินตรงไปยังศพของเหยี่ยวทองคำและเก็บมันไว้ในแหวน
“เรียกทุกคนมาที่นี่แล้วไปช่วยเจิ้งยี่ด้วยกัน”
“ไม่ว่ายังไงก็ตาม เจิ้งยี่เป็นคนของกองกำลังพวกเรา พวกเราไม่อาจให้เขาตกอยู่ในมือของเฉินเฉียงได้”
หลิวไฮ่เมื่อได้ยินก็พยักหน้ารับและส่งข้อความไปที่กำไลสื่อสาร
ไม่นาน กัวเหลียงและอีกเก้าคนก็ได้มาถึง
กลายเป็นว่าความจริงแล้วหลังจากเจิ้งยี่ส่งข้อความมานั้น ทุกคนได้รีบหาที่หลบซ่อนจริงๆ แต่ด้วยการที่เหยี่ยวทองคำนั้นเร็วมาก จางหยวนและหลิวไฮ่ที่รั้งท้ายเพื่ออยู่ปกป้องทุกคนจึงถูกพบเจอและเกือบจะต้องตกตายโดยเหยี่ยวทองคำ
“จางหยวนแล้วศิษย์น้องของข้าล่ะ เจิ้งยี่ส่งข้อความมาว่าเขากำลังตกอยู่ในอันตราย ทำไมศิษย์น้องไม่อยู่ข้างตัวเขา”
“เฉินเฉียงเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ ยิ่งไปกว่านั้น นับจากนี้ มันไม่ใช่กัปตันของพวกเราอีกต่อไป”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ กัวเหลียงผงะถอยหลังไปในทันที
