ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1933

ซูรั่วหลีกอดเอวเหออิงซิ่วอย่างแน่น และถามอย่างตื่นเต้นว่า “คุณแม่ คุณมาที่นี่ได้อย่างไร?! แล้วคุณเข้ามาได้ยังไง!”
เหออิงซิ่วเห็นว่าทหารญี่ปุ่นหลายคนได้ถอยออกไปแล้ว จึงเอ่ยปากกล่าวว่า “รั่วหลี พ่อของคุณขอให้ฉันมาเอง”
“พ่อเหรอ?” ซูรั่วหลีถามอย่างเร่งรีบว่า “ตอนนี้คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้าง? เขากลับไปที่ประเทศหรือยัง? ไม่มีอันตรายอะไรเลยใช่ไหม? ”
เหออิงซิ่วส่ายหัว และพูดเบาๆ ว่า “ไม่ต้องกังวล พ่อของคุณสบายดี เขาได้กลับไปที่เย่นจิงอย่างปลอดภัยตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว”
ซูรั่วหลีถึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพึมพำว่า “พ่อไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว……”
เหออิงซิ่วกล่าวว่า “รั่วหลี แต่เดิมพ่อของคุณอยากจะมาช่วยคุณออกไปที่ญี่ปุ่นด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้เขาตกเป็นเป้าหมายการตรวจสอบอย่างเข้มงวดจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของญี่ปุ่น ดังนั้นจึงไม่สะดวกที่จะมาญี่ปุ่นอีกครั้งในระยะเวลาอันสั้น จึงขอให้แม่มาพบกับคุณ”
ซูรั่วหลีงงงวยมากและถามว่า “แม่ กองกำลังป้องกันตนเองกักขังตัวฉันไว้แน่นหนาขนาดนี้ แล้วคุณเข้ามาได้ยังไง? ทำไมพวกเขาถึงยอมให้คุณเข้ามาได้ล่ะ?”
เหออิงซิ่วกล่าวว่า “ทางการญี่ปุ่นควบคุมคุณได้ในระดับสูงสุดแล้วจริงๆ และพ่อของคุณก็ได้สืบถามเรื่องนี้แล้ว พวกเขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะตัดสินโทษประหารชีวิตต่อคุณและผู้กระทำผิดหลักหลายคน เพื่อที่จะช่วยคุณ พ่อของคุณใช้เงินเป็นจำนวนมาก เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้บริหารระดับสูงในกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่น และพร้อมที่จะช่วยคุณออกไป!”
“ช่วยฉันออกไปงั้นเหรอ?!” ซูรั่วหลีอุทาน และถามว่า “นี่…..นี่มันเป็นไปได้อย่างไร? กองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นในตอนนี้ควบคุมดูแลตัวฉันอย่างแน่นหนาขนาดนี้ และมีทหารกองกำลังป้องกันตนเองหลายหมื่นนายอยู่ในพื้นที่นี้ แล้วจะช่วยฉันออกไปจากที่นี่ได้อย่างไรกัน……”
เหออิงซิ่วอธิบายว่า “แม้ว่าในขณะนี้คุณจะถูกควบคุมตัวโดยกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น แต่ไม่ว่ายังไงกองกำลังป้องกันตนเองก็ไม่สามารถเป็นตัวแทนของตุลาการของญี่ปุ่นได้ ดังนั้นคุณก็ยังต้องถูกศาลญี่ปุ่นพิจารณาคดี และตามกฎหมายของญี่ปุ่น พวกคุณก็จะต้องถูกพากลับไปรับการพิจารณาคดี ณ ที่ที่เกิดคดี”
ซูรั่วหลีถามอย่างเร่งรีบว่า “งั้นก็คือจะพาพวกเราไปที่โตเกียวเพื่อรับพิจารณาคดีงั้นหรือ?”
“ใช่!” เหออิงซิ่วพยักหน้า และกล่าวว่า “ถึงเวลานั้นกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นก็จะใช้เครื่องบินขนส่งทางทหาร เพื่อส่งพวกคุณกลับไปยังโตเกียว หลังจากถึงโตเกียวแล้ว ก็จะเปลี่ยนเป็นทีมปฏิบัติการพิเศษของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวรับผิดชอบในเรื่องของคุ้มกันตัว เมื่อถึงในเวลานั้น พ่อของคุณก็จะจัดตัวแทนคนหนึ่งในโตเกียว และภายใต้ความช่วยเหลือจากผู้ผู้บริหารระดับสูงของกรมตำรวจนครบาลญี่ปุ่น และเปลี่ยนตัวคุณออกมา”
หลังจากซูรั่วหลีฟังแล้วก็รู้สึกตกตะลึงไปเลย และหลังจากนั้นไม่นานเขาถึงเอ่ยปากถามขึ้นมาว่า “แม่ เปลี่ยนตัวฉันออกไปแบบดื้อๆ เช่นนี้ จะไม่เป็นอะไรเหรอ?”
เหออิงซิ่วจับมือของเธอ และพูดอย่างจริงจังว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวลเลย พ่อของคุณได้จัดการไว้เรียบร้อยหมดแล้ว ก่อนที่แผนการเปลี่ยนตัวของคุณจะถูกเปิดโปง เขาสามารถยื้อเวลาให้คุณได้สิบสองชั่วโมง ถึงเวลานั้นพ่อของคุณก็จะจัดให้คุณเดินทางจากท่าเรือโตเกียวออกจากญี่ปุ่นโดยทางเรือ”
ในขณะที่พูด เหออิงซิ่วก็จับมือของซูรั่วหลีไว้อย่างแน่น แล้วพูดด้วยอารมณ์ว่า “รั่วหลี ในครั้งนี้พ่อของคุณใช้เงินเกือบหนึ่งพันล้านหยวนลงไปเคลียร์ความสัมพันธ์ระหว่างกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นกับกรมตำรวจนครบาลโตเกียว เพื่อที่จะช่วยคุณในครั้งนี้ ถ้าคุณสามารถกลับประเทศได้อย่างปลอดภัย และในอนาคตจะต้องตอบแทนบุญคุณให้พ่อของคุณเป็นอย่างดีนะ!”
ดวงตาของซูรั่วหลีเป็นสีแดง และเธอพยักหน้า ขณะที่ร้องไห้น้ำตาไหล สำลักและพูดว่า “คุณแม่ ไม่ต้องกังวล ฉันจะตอบแทนคุณพ่อเป็นอย่างดีแน่นอน!”
เหออิงซิ่วพยักหน้า และกล่าวว่า “นอกจากนี้ หลังจากที่คุณกลับไปที่ประเทศในครั้งนี้แล้ว ฝ่ายรัฐบาลญี่ปุ่นก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะจับตัวคุณกลับมาอีกครั้ง หากพวกเขารู้ว่าคุณกลับไปที่ประเทศแล้ว พวกเขาก็จะต้องยื่นคำร้องต่อประเทศของเรา และส่งคุณข้ามแดนมายังญี่ปุ่นดำเนินการคดีต่ออย่างแน่นอน ดังนั้นหลังจากที่คุณกลับไปแล้ว คุณก็ต้องเปลี่ยนชื่อใช้ชีวิตใหม่ ชื่อที่เรียกว่าซูรั่วหลี ต่อไปก็ไม่สามารถใช้ได้อีกแล้ว”
ซูรั่วหลีรีบถามทันทีว่า “คุณแม่ ถ้าในอนาคตฉันจะใช้ชื่อว่าซูรั่วหลีไม่ได้แล้ว งั้นฉันควรจะใช้ชื่อว่าอะไรดีล่ะ?”