รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 111 คุณฟังฉันอธิบาย

บทที่ 111 คุณฟังฉันอธิบาย
ฉินหลั่งขับรถเฟอร์รารี่ที่โก้หรูคันนี้ รถคันอื่นบนท้องถนนอยู่ห่างจากเขาอย่างน้อยประมาณสามสิบเมตร ขับกลับมาถึงชุ่ยเต่าหัวถิงด้วยความราบรื่น ฉินหลั่งจอดรถไว้หน้าคฤหาสน์ที่ซื้อมาสองร้อยห้าสิบล้านนั้น แล้วนอนในคฤหาสน์
วันที่สอง ฉินหลั่งตื่นนอนตั้งแต่เช้า ทำอาหารเช้าแบบง่ายๆกินนิดหน่อย เมื่อเดินออกจากประตู พบหญิงผู้หนึ่งยืนอยู่หน้าประตูบ้านตัวเอง หล่อนไม่ใช่คนอื่น ก็คือหยางซือฉีที่ไม่ได้พบหน้ากันนานมาก
หยางซือฉียังคงสะสวยเหมือนเมื่อก่อน หล่อนเดินไปเดินมาอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ด้วยความลังเลเล็กน้อย ในปากพึมพำพึมพำเหมือนกำลังฝึกท่องอะไรอยู่ เวลานี้เห็นฉินหลั่งเดินออกมาจากคฤหาสน์อย่างกะทันหัน หล่อนก็ตกใจ รีบยืนตรง ก้มหัวลง ท่าทีแสดงออกถึงความลนลานเล็กน้อย
“คุณมาทำอะไร?” ฉินหลั่งถามขึ้นอย่างเรียบๆ ไม่มีแววว่าจะเชิญหยางซือฉีเข้าไปนั่งในบ้านสักน้อย
ตอนนี้ฉินหลั่งเกลียดหยางซือฉีมาก ครั้งก่อนหล่อนวางยาตัวเองอย่างคิดไม่ถึง สุดท้ายหากว่าไม่ได้ถูกเสี้ยฉีงพวกเขาหาเจอ เช่นนั้นตัวเองก็คงตกหลุมพรางของหล่อนไปแล้ว
“ฉัน…ฉัน……” หยางซือฉีตะกุกตะกักพูดไม่ออก หล่อนรู้ว่าเป็นเพราะเรื่องครั้งก่อน ฉินหลั่งจะต้องไม่พอใจตัวเองอย่างแน่นอน ดังนั้นในช่วงเวลานี้ หยางซือฉีก็ไม่ได้เป็นคนออกตัวมาหาฉินหลั่งก่อน
สองวันนี้ เขารู้ว่าความโกรธของฉินหลั่งน่าจะลดลงพอควรแล้ว จึงได้เอาความสนใจมาไว้ที่จะจับฉินหลั่งยังไงอีกครั้ง
สองวันนี้ หล่อนยังได้ไปรู้โดยบังเอิญ หล่อนบังเอิญรู้มาจากปากของผู้จัดการชือ ฉินหลั่งเป็นคนที่ซื้อคฤหาสน์ชุ่ยเต่าหัวถิงที่แพงที่สุด!
คฤหาสน์หลังนี้ขายออกไปด้วยราคาถึงสองร้อยห้าสิบล้านเชียวนะ ฉินหลั่งสามารถซื้อคฤหาสน์หลังนี้ได้ เช่นนั้นเขามีเงินมากเท่าไหร่กันแน่?
เช้าวันนี้ก่อนที่หยางซือฉีจะมาถึงคฤหาสน์แห่งนี้ กลับพบว่าหน้าคฤหาสน์มีรถเฟอร์รารี่สุดเทคันหนึ่งจอดอยู่! นางแทบจะลมจับ!
หยางซือฉีที่ได้ฝึกท่องตลอด อีกเดี๋ยวเมื่อพบกลับฉินหลั่งควรจะพูดอะไร ขณะกำลังฝึกท่อง ฉินหลั่งก็ออกมา หล่อนพบกับฉินหลั่ง ทันใดนั้นก็ลืมสิ่งที่คิดไว้เมื่อครู่ไปหมด
“หากว่าไม่มีเรื่องอะไร โปรดอย่ามาเดินเตร็ดเตร่อยู่หน้าประตูบ้านผม คุณควรไปไหนก็ไปที่นั่นเถอะ” ฉินหลั่งออกคำสั่งไล่แขก
“คุณชายฉิน วันนี้ฉันมาเพื่อขอโทษคุณ” ในที่สุดหยางซือฉีก็นึกได้ว่า ตัวเองควรพูดอะไร เดินไปข้างหน้าฉินหลั่งด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความรู้สึกผิดของหล่อน โค้งตัวขอโทษต่อฉินหลั่ง : “คุณชายฉิน ขอโทษ ครั้งก่อนเป็นความผิดของฉัน ฉันไม่ควรวางยาคุณ!”
หยางซือฉีเป็นผู้หญิงที่ฉลาดผู้หนึ่ง ครั้งก่อนที่หล่อนได้วางยาเป็นเรื่องจริง หากว่าหล่อนยังปฏิเสธ โกหก จะต้องทำให้ฉินหลั่งเกิดความรังเกียจมากยิ่งขึ้น ไม่เท่ากับการที่ออกตัวยอมรับเอง แบบนี้กลับทำให้ได้ผลลัพธ์ยิ่งดีขึ้น
“เอาเถอะ ขอโทษคุณก็ได้ขอโทษแล้ว ตอนนี้ก็สามารถไปได้แล้ว” ท่าทีของฉินหลั่งอ่อนลงบ้างแล้วเล็กน้อย หยางซือฉีเป็นผู้เริ่มยอมรับความผิดด้วยตัวเอง ทำให้ภาพลักษณ์ของหล่อนในสายตาของฉินหลั่งดีขึ้นบ้างเล็กน้อย
“คุณชายฉิน ครั้งก่อนที่ฉันวางยาคุณ เป็นเพราะจำใจต้องทำ” หยางซือฉีเงยหน้ามองฉินหลั่ง ท่าทีดูจริงจัง
“หึ” ฉินหลั่งส่งเสียงไม่พอใจออกมา พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยการเสียดสี : “แบบนี้จะบอกว่า มีคนใช้ปืนจ่อคุณบังคับให้คุณวางยาผมล่ะสิ?”
“ไม่ใช่ค่ะ คุณชายฉินได้โปรดฟังคำอธิบายของฉัน” หยางซือฉีส่ายหัวแล้วกล่าว : “ก่อนหน้านี้ฉันเคยอธิบายกับคุณ ฉันต้องการให้คุณปลอมตัวเป็นแฟนของฉัน เป็นเพราะต้องการจะทำให้จ้าวเหว่ยเลิกคิดหวังกับฉัน เดิมทีคิดว่าหลังจากที่ฉันออกเดตครั้งแรกกับคุณ จะสามารถทำให้จ้าวเหว่ยโกรธแล้วจากไป คิดไม่ถึง ไม่เพียงแค่ไม่ได้ทำให้เขาโกรธแล้วจากไป กลับยังทำให้เขาตามติดฉันแน่นมากยิ่งขึ้น ดังนั้นฉันจึงคิดอยากทำให้เขาตื่นเต้นหน่อย ทำให้เขารับไม่ได้ แบบนี้ เขาก็จะออกห่างไปไกลๆจากฉัน”
“ดังนั้นคุณเลยคิดที่จะวางยาผม?” ฉินหลั่งพูดอย่างจนปัญญา หยางซือฉีก้มหัวพยักหน้า
“คุณชายฉินได้โปรดใจเย็นๆค่ะ ตอนนั้นฉันโง่มากจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะคิดวิธีโง่ๆแบบนี้ได้ ฉันรู้ว่าหากบอกวัตถุประสงค์ของฉันกับคุณ จากนิสัยของคุณจะต้องไม่เห็นด้วยเป็นแน่ แต่ขณะนั้นฉันจิตใจของฉันคิดแต่จะทำให้จ้าวเหว่ยเลิกหวังในตัวฉัน ไม่ได้ผ่านการคิดอย่างรอบคอบ ก็วางยาในเหล้าของคุณ”
“แต่คุณวางใจได้นะคะ ฉันยังรู้จักหนักเบา กับคุณฉันเพียงคิดอยากจะ‘แสดง’ฉากที่หวานซึ้งฉากหนึ่ง รับรองว่าไม่ได้คิดจะต้องการมีความสัมพันธ์กับคุณ หลังจากนั้น เสี้ยฉีงกับจ้าวเหว่ยพวกเขามาถึงแล้ว ในใจฉันคิดดีใจกับชัยชนะแล้ว ขอโทษนะคะ ที่ฉันไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของคุณ จนกระทั่งฉันเห็นคุณวิ่งออกไปด้วยสีหน้าที่เศร้าหมอง ฉันถึงรู้ว่าตัวเองผิดไปแล้ว”
ได้ฟังหยางซือฉีพูด“ความเป็นมาเป็นไป”ในใจของฉินหลั่งก็ไม่ได้รังเกียจหยางซือฉีขนาดนั้นดังเช่นก่อนหน้านี้แล้ว หยางซือฉีก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะวางแผนเพื่อทำร้ายเขา แต่ไม่ได้วางแผนการทั้งหมดอย่างรอบคอบก็เท่านั้น
“สองสามวันนี้ในใจฉันรู้สึกผิดมากจริงๆ คุณเป็นถึงนายหนุ่มรวย ไม่ว่าฉันจะมีใจหรือไม่ บทสรุปของความจริงก็คือ ฉันไม่ได้ขอความเห็นด้วยจากคุณ ใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดจากคุณ บรรลุจุดประสงค์ของตัวเอง นี่คือการทำความผิด เป็นการไม่เคารพคุณค่ะ”
หยางซือฉีรับเอาความรับผิดชอบไว้ที่ตัวเองทั้งหมด : “คุณชายฉิน วันนี้ฉันมาเพื่อขออภัยจากคุณโดยเฉพาะ ขอโทษนะคะ โปรดให้อภัยฉันเถอะค่ะ”
“ไม่จำเป็นแล้ว ไม่ได้หนักหนาเหมือนที่คุณพูด ตอนนี้ผมยกโทษให้คุณแล้ว คุณสามารถกลับไปได้แล้ว” เห็นหยางซือฉีมีความจริงใจ ใจของฉินหลั่งก็อ่อนลงมาบ้างแล้ว
“ไม่ค่ะ คุณชายฉิน คุณใจกว้างกับฉันเกินไปแล้ว แบบนี้ฉันจะสบายใจได้ยังไงคะ? คุณด่าฉันสักสองประโยค ตีฉันสักสองทีก็ได้ นี่เป็นสิ่งที่ฉันทำไม่ดีต่อคุณ” เมื่อได้ยินฉินหลั่งใจอ่อน ในใจของหยางซือฉีก็ดีใจ หล่อนจะไม่เดินจากไปเช่นนี้ เป้าหมายของหล่อนยังไม่เคยเปลี่ยนไป จับฉินหลั่งให้ได้
“ไม่ต้องแล้วจริงๆ ตอนนี้คุณได้บอกผมแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เพียงแค่คุณไม่ได้คิดให้รอบคอบเท่านั้น ให้ผมตีคุณ แบบนั้นผมจะกลายเป็นคนยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น ทีแรกผมก็ได้ตอบตกลงคุณไปแล้ว จะช่วยคุณสลัดจ้าวเหว่ยทิ้ง เรื่องราวมีเหตุผล คุณรีบไปเถอะ”
“ขอบคุณคุณชายฉิน คุณดีกับฉันมากจริงๆค่ะ” หยางซือฉีขอบคุณฉินหลั่งซ้ำไปซ้ำมา หล่อนถามอีกว่า : “คุณชายฉิน ก่อนหน้านี้ที่คุณรับปากฉันยังนับอยู่ใช่ไหมคะ?”
“อืม…นับแหละ ทำไมหรอ?” ฉินหลั่งรู้สึกเหมือนว่าขุดหลุมให้ตัวเองหลุมหนึ่ง
“เป็นแบบนี้ คราวก่อนเดิมทีที่ฉันคิด ฉันกับคุณ‘หวานซึ้ง’ฉากหนึ่งจะต้องทำให้จ้าวเหว่ยปล่อยฉันไปอย่างแน่นอน คิดไม่ถึง จ้าวเหว่ยคนนี้คิดจะกัดฉันแบบไม่ปล่อยปากเช่นนั้น สองสามวันนี้ เขามาหาฉันบ่อยขึ้น และยังไปที่บ้านของพวกเรา เตรียมพร้อมที่จะใช้พ่อแม่เพื่อเปิดทาง รุกกับฉันมากขึ้นไม่ลดน้อยลง”
“อืม……” ฉินหลั่งมองแล้วถามหยางซือฉี : “คุณอยากให้ผมช่วยคุณทำอะไร? หากจำเป็น ฉันสามารถเปิดเผยฐานะของตัวเอง ทำให้เขารู้ถึงความลำบากแล้วจากไป จากนั้นพวกเราก็“เลิกกัน”ก็ได้แล้ว”
“ไม่ค่ะ คุณไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยฐานะของตัวเองไม่ใช่หรือคะ คุณยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง แบบนี้จะนำความยุ่งยากมาให้คุณมากมาย อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ” หยางซือฉีพูดพร้อมโบกมืออย่างรีบร้อน หากว่าฉินหลั่งเปิดเผยฐานะ เช่นนั้นคู่แข่งของตัวเองก็ต้องเพิ่มมากขึ้นจนนับไม่ถ้วนในพริบตา เสี้ยฉีงลูกพี่ลูกน้องผู้หญิงของตัวเองจะต้องเป็นคนแรกที่พุ่งมาแย่งฉินหลั่งกับหล่อน : “คุณเพียงแค่ยังเป็นเหมือนเมื่อก่อน ปลอมเป็นแฟนของฉันก็ได้แล้วค่ะ”
“แบบนี้ไม่ได้ผลไม่ใช่หรือไง?”
“ทำไมจะไม่ได้ผลล่ะคะ? จ้าวเหว่ยไม่ใช่คนโง่สักหน่อย เพียงแค่เขาเห็น ฉันอยู่กับคุณเป็นเวลานานขนาดนี้ แล้วยังมีท่าทีที่รักกันมากตราบชั่วฟ้าดินอีก เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกคนนอกทำให้แยกกัน เขาจะต้องรู้จักวางตัวแล้วจากไปเป็นแน่……” หยางซือฉีพูดพร้อมยิ้มอ่อนๆ
“งั้นฟังคุณก็ได้ครับ” ฉินหลั่งตอบรับอย่างไตร่ตรอง
“อื้ม” หยางซือฉียิ้มด้วยความดีใจ เวลานี้ หล่อนถึงได้มีเวลาที่จะพินิจพิเคราะห์คฤหาสน์หลังละสองร้อยห้าสิบล้านนี้และรถสปอร์ตเฟอร์รารี่ที่จอดไว้อยู่ข้างๆของฉินหลั่ง : “คุณชายฉิน ที่ของคุณนี้ชั่งสวยงามจริงๆ เฟอร์รารี่คันนี้ดูแล้วเท่มากๆ ฉันยังไม่เคยได้นั่งเฟอร์รารี่มาก่อนเลยล่ะค่ะ”
“เอ่อ…หากว่าคุณชอบ ก็สามารถลองขึ้นไปนั่งได้” หยางซือฉีแสดงให้เห็นถึงความชื่นชอบแล้ว ฉินหลั่งยังไม่ให้หล่อนลองอีกนั่นก็คงจะขี้งกไปหน่อยแล้ว
“จริงหรือคะ?ฉันก็อยากมีประสบการณ์สักหน่อย ความรู้สึกที่ได้นั่งเฟอร์รารี่เป็นยังไง” หยางซือฉีมองดูเฟอร์รารี่ด้วยแววตาที่เปล่งประกาย หล่อนลองเปิดประตูรถเฟอร์รารี่ ดึงยังไงก็ดึงไม่ออก ในใจของหล่อนก็เกรงว่าจะดึงจนรถพังอีก มองฉินหลั่งด้วยรอยยิ้มที่เคอะเขินพร้อมกล่าว : “คุณชายฉิน ประตูรถนี้ทำไมฉันถึงเปิดไม่ออกล่ะคะ?”
“เพราะว่าผมยังไม่ได้เปิด” ฉินหลั่งหมุนกุญแจรถที่อยู่บนนิ้วมือรอบหนึ่ง เมื่อกด เฟอร์รารี่ก็เปิดออกอย่างเท่
“ว้าว” หยางซือฉีอ้าปากกว้างร้องออกมาเสียงหนึ่ง เข้าไปนั่ง หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะทำลายภาพพจน์ของตัวเองที่อยู่ในใจของฉินหลั่ง หยางซือฉีจะต้องเอาโทรศัพท์ออกมาเป็นแน่ ถ่ายรูปดีๆสักสองสามรูป! หล่อนกวักมือเรียกฉินหลั่ง : “คุณชายฉิน คุณก็เข้ามานั่งสิคะ”
“ได้” ทำไมถึงทำเหมือนกับว่ารถนี้เป็นของหยางซือฉียังงั้น
“คุณชายฉิน วันนี้ฉันได้ลาป่วยกับผู้จัดการแล้วถึงได้มาที่คุณนี่ หากว่าผู้จัดการรู้ว่า ฉันไม่ได้ป่วย แต่มาธุระกับเรื่องอื่น เขาจะต้องลงโทษทางวินัยฉัน” หยางซือฉีแสร้งกล่าวอย่างน่าสงสาร : “คุณสามารถขับเฟอร์รารี่คันนี้พาฉันไปห้างสรรพสินค้าวั่นต๋าซื้อเสื้อผ้าสักสองสามตัวได้ไหมคะ ปกติแล้วงานยุ่งมาก และก็ไม่มีคนไปเป็นเพื่อนฉัน”
“ก็ได้ครับ” เมื่อผู้หญิงเสียงอ่อน ฉินหลั่งก็ไม่รู้ว่าควรจะปฏิเสธยังไงแล้ว : “คุณนั่งให้ดี เตรียมตัวเคลื่อนที่แล้ว”
ฉินหลั่งขับเฟอร์รารี่ ดังสะเทือนเลื่อนลั่นไปตลอดเส้นทางถนนในเมือง เหมือนเมื่อคืน รถคันอื่นกลัวว่าจะไปเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเฟอร์รารี่ จึงอยู่ห่างฉินหลั่งไปไกลๆ มองดูไป ก็เหมือนกับพวกเขากำลังทำเพื่อปกป้องฉินหลั่งอยู่
หยางซือฉีเสพสุขกับยานพาหนะเฟอร์รารี่อย่างสุขกายสุขใจ หล่อนเอาศอกพิงไปที่ตรงหน้าต่างรถ มองไปบนถนนกว้างรอบๆ รถคันอื่นอยู่ห่างจากพวกเขามากขนาดนั้น หยางซือฉีรู้สึกดีอย่างที่สุด นี่ก็คือความรู้สึกของผู้หญิงรวยที่หล่อนต้องการ ความรู้สึกที่เหนือกว่าคนอื่นชนิดนี้ทำให้หล่อนเป็นสุขสบายใจไปทั่วร่าง มองดูฉินหลั่ง หยางซือฉีมีความเด็ดเดี่ยวมั่นใจมากขึ้น ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ก็จะต้องจับฉินหลั่งให้ได้แน่นอน!
ระยะทางรถจากเดิมหนึ่งชั่วโมง ใช้เพียงสามสิบนาที ฉินหลั่งก็พาหยางซือฉีมาถึงห้างสรรพสินค้าวั่นต๋าแล้ว
เดิมทีบนสนามไม่อนุญาตให้หยุดจอดรถ แต่เมื่อหัวหน้ายามรักษาความปลอดภัยเห็นฉินหลั่งขับเฟอร์รารี่ ก็รีบให้ลูกน้องของเขายกไม้กั้นขึ้น ต้อนรับให้ฉินหลั่งเข้ามาอย่างเคารพ! นี่เป็นถึงเฟอร์รารี่ จอดอยู่บนสนามนั่นไม่ได้เรียกว่ากินที่ แต่กลายเป็นจุดสนใจ จะดึงดูดให้คนมาห้างสรรพสินค้าวั่นต๋ามากยิ่งขึ้น เขาเชื่อว่าเจ้านายจะต้องชื่นชมเขาแน่!
ฉินหลั่งที่ขับรถบนสนาม ถูกกลุ่มคนมุงดู ใช้โทรศัพท์ถ่ายรูปรถของเขาอย่างบ้าคลั่ง
ฉินหลั่งจอดรถดีแล้ว เดินออกมาจากรถกับหยางซือฉี การแต่งตัวอย่างประชาชนธรรมดาของฉินหลั่งทำให้บรรดาผู้คนที่มุงดูประหลาดใจอย่างคิดไม่ถึง แม่เจ้า คิดไม่ถึงว่าขับเฟอร์รารี่จะมีการสวมใส่ชุดแบบยาจกขนาดนี้ นี่ชั่งไม่ได้เป็นไปตามกฎเกณฑ์ปกติเลย? แต่กลุ่มคนก็ได้หลีกทางให้ฉินหลั่งโดยอัตโนมัติ ฉินหลั่งและหยางซือฉีออกมาอย่างราบรื่น
ฉินหลั่งเข้าไปในห้างสรรพสินค้าเป็นเพื่อนหยางซือฉี หยางซือฉีซื้อเสื้อผ้าสี่ห้าชุด ล้วนเป็นฉินหลั่งจ่ายเงินให้
ซื้อเสร็จออกมา ก็สิบเอ็ดโมงเช้าแล้ว หยางซือฉีก็ลากฉินหลั่งไปกินข้าว
“คุณชายฉิน ร้านนี้ฉันเคยมา อร่อยมากนะ!” หยางซือฉีพาฉินหลั่งเดินเข้าไปในร้านอาหารหูเป่ยร้านหนึ่ง
“ซือฉี!” ขณะที่หยางซือฉีกำลังพาฉินหลั่งเดินเข้าไปในร้านพอดี รอบข้างก็มีเสียงของผู้หญิงผู้หนึ่งดังขึ้นอย่างทรงพลัง ใจของหยางซือฉีสั่นอย่างแรง มองไปทางเสียงที่ดังมา เห็นเพียงแม่ที่มองตัวเองด้วยสีหน้าโกรธจัด ข้างๆของแม่ยังมีพ่อนั่งอยู่ ลูกพี่ลูกน้องผู้หญิงเสี้ยฉีง และยังมีจ้าวเหว่ย!