รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 133 ไม่ต้อง​ไปมอบตัว​จริงๆ​เหรอ

บทที่ ​133 ไม่ต้อง​ไป​มอบตัว​จริงๆ​เหรอ
“ฉันฆ่าเจ้านายตาย ฉันฆ่าเจ้านายตายแล้ว” ในขณะนั้น​ อาส้วยเริ่มทำตัวไม่ถูก​ เขาเองก็ไม่เคยคิดเลย ว่าตัวเองจะฆ่าเหลียงฮุยได้
“ฟังฉันนะเสี่ยวฝาน”ฉินหลั่งยกสองมือจับไหล่ของอาส้วยที่กำลังตื่นกลัว​ไว้ แล้ว​มองเข้าไปในดวงตา​ของ​เขา “เขาตายไปแล้ว​ นายไม่ต้อง​กลัว ฉันจะไม่ปล่อยให้นายเป็นอะไรแน่นอน​”
“แต่ว่าเขาเป็นผู้มีพระคุณ​ของ​ฉัน ถ้าไม่มีเขาก็ไม่มีฉัน เขาให้อาหาร​ฉันกินทุกวัน ทุกอย่างที่ฉันมีล้วนแต่​ได้มาจากเขา แต่ฉันกลับฆ่าเขาตาย” อาส้วยเกิดความขัดแย้ง​ใน​ใจ​ และโทษตัวเอง​อย่างหนัก
“เขาไม่เคยทำเหมือน​นายเป็นคน แค่คิดว่านายเป็นแค่สุนัข​รับใช้​ นายไม่ต้อง​โทษตัวเอง​ขนาดนี้ นายลืมไปแล้ว​เหรอ ว่าเมื่อตะกี้เขาเตะเขาถีบนายยังไง​บ้าง​ ถ้าหากนายไม่ทำตามคำสั่งของเขา ความชั่วร้าย​ของ​เขาก็จะถูกเปิดเผย​ออกมา…”ฉินหลั่งพยายามพูดเกลี้ยกล่อม​อาส้วย จนอาส้วยสงบสติ​อารมณ์​ลงมาเล็กน้อย​
“ตอนนี้​เหลียงฮันตายไปแล้ว​ ต่อไปนายก็จะมีชีวิต​เป็นของตัวเอง ไม่ต้อง​ฟังคำสั่งของใครอีกต่อไป…”ฉินหลั่งมองไปทางอาส้วยแล้วพูด “ฝันร้าย​ของ​นายได้จบลงไปแล้ว​ ตั้งแต่​วันนี้​เป็นต้นไป​ นายจะมีชีวิต​ที่​ดี​ขึ้นเรื่อยๆ นายเชื่อที่ฉันพูดไหม”
“ฉันเชื่อนาย เพร่ะนายเป็นเพื่อนของฉัน” อาส้วยค่อยๆยิ้มออกมา
“อืม ดีมากเพื่อนรัก” ฉินหลั่งตบบ่าของ​อาส้วย ในที่สุด​ความกังวลใจที่เก็บไว้ก็คลายลงสักที ทั้งสองคนลุกขึ้น​ยืน​ แล้ว​มองไปทางพวกคางตี๋​ พวกคางตี๋​ต่างพากันหวาดกลัว​จนตัวสั่น
“คุณ​ชายคางครับ เป็นอะไรไปครับ”ในขณะนั้น​เอง ลูกน้องรูปร่างบึกบึน​ของคางตี๋ประมาณ​เจ็ดแปดคนก็เดินทางมาถึง
“จัดการพวกมัน​ซะ” คางตี๋​ชี้ไปทางพวกฉินหลั่ง บรรดา​ลูก​น้องที่มาใหม่พุ่งตัว​เข้าหา​ฉินหลั่ง ส่วนพวกคางตี๋​ ที่เคยเห็นเหตุการณ์​ก่อนหน้านี้ ​จึงไม่กล้าอยู่​ที่​ร้านอาหาร​นี้ต่อ ทุกคนเริ่มหาโอกาสวิ่งหนีออกไปจากร้าน
“อาส้วย สู้ไปกับฉัน” ฉินหลั่งตะโกน​เรียก ก่อนจะหยิบขวดเหล้า​ขึ้นมา​ แล้ว​พุ่งตัว​เข้าไปสู้
“ฉินหลั่ง ฉันจะช่วยนายเอง”อาส้วยไม่มีทางปล่อยให้เพื่อนรักของตัวเองถูก​ทำร้ายแน่นอน เขารีบเข้าไป​ร่วมวงด้วยทันที
“บ้าเอ๊ย วันนี้มาสู้กันให้สะใจกัน”เหรินห้าวเองก็ลุกขึ้น​ยืน​ ก่อนจะพุ่งเข้าไปร่วมวงด้วย โดยที่เหรินซินห้ามไม่ทัน เหรินซินมองตามเหรินห้าวอย่างเป็นห่วง กลัวว่าเขาจะถูกทำร้ายอีก
“จะขาดฉันไปอีกคนได่ยังไง​กัน​ ฉันเอาด้วย” ในเมื่อ​เพื่อน​ๆต่างก็สู้ ยินถิงจะยืนมองอยู่ข้างๆได้ยังไง​กัน​ ถึงแม้​จะ​ได้รับบาดเจ็บ​ ถึงแม้​จะ​ไม่มีฝีมือ​เท่าไหร่​ แต่เขาก็จะสู้เคียงข้าง​เพื่อนๆ
แค่พริบตาเดียว ฉินหลั่งและเพื่อนอีกสี่คนก็ทำการต่อสู้​กับ​กลุ่มชายฉกรรจ์​เจ็ดแปดคน โดยมีเหรินซินกับหวางเหยายืนมองอยู่ด้านข้างอย่างกังวลใจ​
ฝีมือ​การต่อสู้​ของ​อาส้วยไม่ใช่​แค่​พูด​เอาหน้า​ พอเขาแสดงฝีมือ​ออกมา ชายฉกรรจ์​ทั้งเจ็ดแปดคนก็ไม่ใช่​คู่ต่อสู้​ของ​เขา แค่เขาคนเดียวก็สู้กับชายฉกรรจ์​ทั้งเจ็ดแปดคนได้
“แค่นี้ก็คิดจะหนีแล้วเหรอ มานี่เลย”ฉินหลั่งวิ่งไปขวางประตู​ ปิดทางหนีของพวกคางตี๋​ไว้ “ปัง”พอเสียงนี้ดังขึ้นมา​ ประตู​ก็​ถูก​ปิดลง ทำให้​พวกเขาหนีออกไปไม่ได้แล้ว
“โอ๊ย”
“แม่จ๋า”
“เฮ้ย”
อีกฝั่ง ถึงแม้​อาส้วยจะได้รับบาดเจ็บ​บ้าง แต่ก็ทำให้​กลุ่มชายฉกรรจ์​ทั้งเต็ดแปดคนล้มลงไปนอนทับซ้อนกัน​อยู่บนพื้นจนหมด อาส้วยยกขาข้างหนึ่งเหยียบบนเก้าอี้ ส่วนอีกข้างเหยียบบนหน้าท้องของที่อยู่​บนสุด
เขาลงน้ำหนักที่ขา ทำให้​ชายฉกรรจ์​ทั้งเจ็ดแปดคนร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
“คุกเข่าลงไป” ฉินหลั่งตะเบ็งเสียง​สั่ง ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ เหรินห้าวกับยินถิงเองก็นั่งลงเช่นกัน อีกทั้งพวกเขาสองคนยังสบายกว่า เพราะมีสาวสวยนั่งดูแล​อยู่​เคียงข้าง​สองคน
“ได้ ได้ คุกเข่า​แล้ว​ พวกเรายอมคุกเข่า​แล้ว​”ในตอนนี้​คางตี๋​ไม่พะวงถึงตำแหน่งลูกชาย​หัวหน้า​แก๊งฉีของ​ตนเองแล้ว ถ้าไม่ฟังคำสั่งของฉินหลั่ง วันนี้เขาคงต้องตายอยู่​ที่​นี่แน่ๆเลย
“จะทำยังไงกับพวกเขาดี พวกนายสองคนว่ายังไง”ฉินหลั่งมองไปทางเหรินห้าวกับยินถิง คนที่คางตี๋​หาเรื่อง​วันนี้คือพวกเขา
“นายยังคุณ​ชายคางอีกไหม ยังวางตัว​เป็น​ใหญ่​อีกไหม” ในขณะที่​พูด​เหรินห้าวกับยินถิงก็กดหน้าคางตี๋​ลงกับพื้น ตอนนี้​ทั้งเหรินห้าวและยินถิงต่างก็อารมณ์​ขึ้น​ ไม่มีท่าทางอ่อนแอ​เหมือนก่อนหน้านี้​แล้ว​ เหรินห้าวพูดอย่างวางกล้าม
“พี่หลงอะไรกัน ยังจะกล้าตีตัวเป็นลูกพี่คนอื่นอีกไหม”ยินถิงเองก็ทำเหมือนกับ​เหรินห้าว “เพี๊ยะ​เพี๊ยะ​”ทั้งสองคนทำการตบหน้า​ลูกน้อง​สองคนที่พูดแซวหวางเหยากับเหรินซินที่สนามบินคนละที
“ครับ คุณ​พูด​ถูก​ทุกอย่าง พวกเราสมควรโดนตบ…”ในเวลานี้ พวกคางตี๋​ที่ถูก​ตบตีได้แต่พูด​ว่าพวกเขาสมควรโดนแล้ว
“เหรินซิน หวางเหยา พวกน้องอยาดให้จัดการเจ้าพวกนี้ยังไง​ดี”เหรินห้าวหันไปถามเหรินซินกับหวางเหยา
“ถูกต้อง​ หรือว่าพวกน้องจะตบหน้า​พวกเขาสักสองสามทีเพื่อระบาย​อารมณ์ดี”ยินถิงเองก็พูด
“ช่างมัน​เถอะ​ค่ะ​ พวกเขาเละเทะ​มากพอแล้ว”ถึงยังไงพวก​เหรินซินก็เป็นเด็กผู้หญิง​ จึงใจอ่อนและขี้สงสารเป็นธรรมดา
“ไม่ได้ นี่ยังเบาเกินไปด้วยซ้ำ” เหรินห้าวรีบพูด พวกเขายังไม่หายโมโห​เลย เหรินห้าวถลึงตา​มองไปทางคางตี๋​อย่างแค้นเคือง​ “ตบหน้า​ตัวเอง ตบให้มีเสียงดังๆ เริ่ม​ได้”
พวกคางตี๋​ไม่กล้า​ไม่ทำตามคำสั่ง ทั้งกลุ่มเริ่มตบหน้าตัวเองอย่างแรงทันที พวกเขาไม่กล้าโกง เพราะกลัวว่าถ้าเหรินห้าวโมโห​ขึ้นมา​ จะฆ่าพวกเขา ศพที่นอนแผ่หราอยู่​ด้านข้างทำให้​พวกเขากลัวมากจริงๆ​ ดังนั้น​ทุกคนจึงตบหน้า​ตัวเอง​สุดแรง และ​เพราะตบสุดแรง ทำให้​ใบหน้า​ของ​คางตี๋​บวมขึ้นมาอย่างรวดเร็ว​ บนหน้าผากนูนออกมา
เกาหยวนเองก็ทำตามด้วย เขาใช้​แรงตบหนักกว่าคนอื่นมาก
“ใครสั่งให้นายตบหน้า” ในขณะนั้น​เอง เสียงของเหรินห้าวก็ดังขึ้น​มา​ เกาหยวนสะดุ้ง​ตกใจ ก่อนจะมองไปทางเหรินห้าวอย่างหวาดกลัว​ พอเห็นสีหน้า​ดุร้ายของเหรินห้าวกับยินถิง เกาหยวนก็แทบจะหัวใจวาย
“พี่เหรินห้าวไว้ชีวิต​ผมด้วย พี่ยินถิงไว้ชีวิต​ผมด้วย ผมผิดไปแล้ว​ครับ ผมผิดไปแล้ว​จริงๆ​ ก่อนหน้านี้​ผมไม่ควรจะทำแบบนั้นกับพวกพี่ เห็นแก่ที่ผมเป็นเพื่อนร่วมชั้น ยกโทษให้​ผมเถอะ ขอร้อง​ล่ะ​ครับ​”เกาหยวนคำนับโดยการโขกศีรษะ​กับพื้น แล้ว​พูด​ขอร้อง​อย่างหวาดกลัว
“ตอนนี้​รู้แล้ว​เหรอว่าเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน หะ” พอได้ยิน​เกาหยวนพูดว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน เหรินห้าวกับยินถิงยิ่งโมโห
ทั้งสองคนเตะเกาหยวนพร้อมกัน เกาหยวนล้มลงไปบนพื้น เหรินห้าวกับยินถิงเดินมาหยุดยืนตรงหน้า​เกาหยวน ทั้งสอง​คน​ไม่เห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้นอะไรทั้งนั้น
เหรินห้าวตบด้านซ้าย ยินถิงตบด้านขวา ทั้งสอง​คน​ตบประมาณ​สิบกว่าครั้ง พอตบเสร็จ​ เกาหยวนก็แทบจะสลบเหมือด​ แต่เขาก็ไม่กล้า​แสร้ง​เป็นสลบไป พอเหรินห้าวกับยินถิงตบเสร็จ​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​ ส่วนเกาหยวนก็รีบลุกขึ้น​นั่งโขกศีรษะ​ตามเดิม
“พี่เหรินห้าว พี่ยินถิง ผมไม่กล้า​อีกแล้ว​ครับ​ ผมไม่คู่ควร​จะเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับพวกพี่ เรื่อง​ในวันนี้เป็นผมที่หาเรื่อง​ใส่​ตัวเองครับ”
จนสุดท้าย เหรินห้าวก็ให้เกาหยวนกับคนอื่นตบหน้า​ตัวเอง​ต่อ จนทำให้​ทั่วทั้งร้านอาหารต่างก็ได้ยิน​เสียง​ตบหน้า​ดังเพี๊ยะ​ พร้อมกับเสียงโขกศีรษะ​ลงพื้นดังโป๊ก
ตอนที่​ฉินหลั่งสั่งให้​พวกเขาหยุด แต่ละคนก็หน้าบวมเหมือนหมูไปแล้ว
“ไปซะ” ฉินหลั่งพูด​ออกมา คางตี๋​กับพวกลูกน้อง​ รวมถึง​เกาหยวนต่างก็รีบวิ่งออกจากร้านอาหารอย่างรวดเร็ว
แล้วพวกฉินหลั่งก็ถอนหายใจ​ออกมา
“ฉินหลั่ง นายกับอาส้วยจะทำยังไง​ต่อไป” เหรินห้าวถามออกมาอย่างกังวลใจ​ เมื่อตะกี้​มีพวกคางตี๋​อยู่​ด้วย เขายังอยู่ในอารมณ์​โมโห​ จึงลืมไปหมดเลย ว่าฉินหลั่งกับอาส้วยต่างก็ฆ่าคนตายไปหนึ่งคน
“จริงด้วย ไม่น่าปล่อยพวกนั้นไปเลย พวกเขาจะต้อง​ไป​แจ้งความ​แล้ว​แน่ๆเลย”ยินถิงเองก็พูดอย่างเจ็บใจ
“ถือโอกาส​ที่​พวกตำรวจยังไม่มา พวกนายสองคนรีบหนีไปเถอะ หนีไปอยู่นอกด่าน ยังมีโอกาสรอด”หวางเหยารีบคิดแผนให้ฉินหลั่ง เธอไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้น​กับฉินหลั่งจริงๆ​ ถ้าไม่มี​ฉินหลั่งในวันนี้ พวกเธอคงจะตายไปแล้ว
“เหยาเหยา อย่าพูด​บ้าๆ ถ้าหนีไปเรื่องนี้ก็ยิ่งร้ายแนงน่ะสิ” เหรินซินขมวดคิ้ว​พูด​ เธอมองไปทางฉินหลั่งด้วยแววตากังวลใจ​ ก่อนจะ​พูด​ “ฟังที่ฉันพูดนะ ตอนนี้​เรารีบไปมอบตัว​ที่สถานี​ตำรวจ จะต้อง​ถือโอกาสไปถึงก่อนพวกนั้น แบบนี้ถึงจะถือว่ามอบตัว โทษหนัก​จะได้กลายเป็นเบา อีกอย่างก็เป็นพวกเขาที่ทำร้ายเราก่อน บทลงโทษ​อาจจะ​เบาขึ้นอีกก็ได้”
“ตอนนี้​เราคงทำได้แค่นี้แล้วล่ะ”
“ไปกันเถอะ”
“ติดคุก​ยังดีกว่าต้องโทษ​ประหาร​ชีวิต​นั่นแหละ​”เหรินห้าวเห็นด้วยกับความคิดเห็น​ของ​เหรินซิน จึงเตรียม​ตัวไปที่สถานีตำรวจพร้อมกับฉินหลั่งและอาส้วย
“ไม่ต้อง​หรอก”ฉินหลั่งไม่ขยับ เขามองไปทางคนอื่นที่กำลังทำสีหน้า​สงสัย ก่อนจะ​พูด​ “ฉันกับอาส้วยไปต้องไปมอบตัว​หรอก พวกเราสองคนไม่เป็นอะไร เดี๋ยว​ก็​มี​คนมาจัดการเรื่องนี้เอง”
“ไม่เป็นไร​อย่างนั้นเหรอ ฉินหลั่ง อย่าพูดบ้าๆ ถ้าเราไม่ไปตอนนี้ แล้วคนพวกนั้นอาจจะ​ไปแจ้งความก่อนก็ได้ พวกเรารีบไปกันเถอะ ไม่อย่างนั้น​โทษมันจะหนักขึ้นนะ”
พวกเหรินห้าวไม่เชื่อ​ในสิ่งที่ฉินหลัางพูดเลย นี่มันสองชีวิต​เลยนะ ถึง​จะ​เป็น​ประธาน​บริษัทเทียนซีกรุ๊ปอย่างคุณ​หม่าวั่นถังก็คงจะกลบเกลื่อน​เรื่อง​นี้​ไม่ได้ ฉินหลั่งมีฐานะยังไง​พวกเขารู้ดี เขาจะมีคนมาช่วยจัดการเรื่องนี้ได้ยังไง​กัน
“ไม่ต้อง​จริงๆ​ ถ้าเราไปที่สถานี​ตำรวจตอนนี้สิ ถึงจะมีปัญหา” ฉินหลั่งรีบบอกปัดพวกเหรินห้าว เขาจะบอกให้พวกเขาเข้าใจก็ลำบาก “พวกนายรอเดี๋ยว​นะ ฉันขอคุยโทรศัพท์​ก่อน”
พอพูดจบ ฉินหลั่งก็เดินไปตรงมุมห้อง แล้ว​กดโทรหาเสิ่นวั่นเชียน
“ฟังที่ผมพูดก่อน ตอนนี้ที่หย่งเหอหยวนมีคนตายสองคน คนหนึ่งเป็นลูกน้อง​ของ​คนที่ชื่อคุณ​ชายคางแห่งแก๊งฉี ส่วนอีกคนมีชื่อว่าเหลียงฮุย เป็นคุณชาย​ในเมืองจีนหลิง พวกคุณ​รีบส่งคนมาจัดการด้วย ที่นี่ยังมีพวกเพื่อนๆของผมอยู่ด้วย ต้องรับประกัน​ความปลอดภัย​ของ​พวกเขา ส่วนเรื่องอื่นก็ไม่มีอะไรมากแล้ว”
ฉินหลั่งเองก็​รู้สึก​ผิด ที่ช่วงนี้ตนเองคอยแต่สร้างปัญหา​ให้​เสิ่นวั่นเชียน แต่เขารู้ ว่าการจะจัดการคนสองคน สำหนับเสิ่นวั่นเชียนหรือตระกูลแล้วเป็นแค่เรื่อง​เล็กมาก
“คุณ​ชายใหญ่ครับ คุณ​ไม่เป็นอะไรใช่ไหม​ครับ”เสิ่นวั่นเชียนรีบถามเข้าประเด็น​ พอได้ยิน​ฉินหลั่งบอกว่าไม่เป็นอะไร เขาถึงได้วางใจ “ได้ครับ เดี๋ยว​ผมจะส่งคนไปจัดการ คุณชาย​กับเพื่อนจะต้อง​ไม่มีปัญหา​แน่นอน​ครับ​”
“ดีมาก” ฉินหลั่งพยักหน้า​อย่างพึงพอใจ​ “คู่แม่​ลูก​สองคนนั้นเป็นยังไง​บ้าง​ รับพวกเธอไปอยู่ในที่ปลอดภัยหรือยัง”
“ผมกำลังจะโทรไปรายงานคุณ​ชายพอดีเลยครับ” เสิ่นวั่นเชียนพูดเสียงเคร่งเครียด​ “ตอนที่คนของเราเดินทางไปถึงโรงแรม พวกเธอก็ไม่อยู่​ที่นั่นแล้วครับ”
“ไม่อยู่แล้ว แล้วพวกเธอจะไปไหนได้”พอฉินหลั่งได้ยิน​ก็​มีสีหน้า​เคร่งขรึม​ทันที
“พนักงานในโรงแรม​บอกว่ามีกลุ่มผู้ชาย​พาตัวพวกเธอไป พวกเราตรวจดูกล้องวงจรปิด​แล้ว ถ้าเดาไว้ไม่ผิด คงจะเป็นคนของแก็งฉีจับตัวพวกเธอไป ตอนนี้​พวกเรากำลังเตรียมคนไปขอรับพวกเธอมาจากแก๊งฉีครับ”เสิ่นวั่นเชียนรีบรายงานเรื่องทั้งหมด​ออกมา​
“พวกนายรอก่อน ครั้งนี้ฉันจะไปขอคนคืนมาเอง”ฉินหลั่งพูดเสียงมั่นคง​ สองแม่​ลูก​อู๋ยี่หยวนตกอยู่ใน​มือของแก๊งฉี จะตกอยู่ใน​สถานการณ์​ที่​อันตราย​มาก ฉินหลั่งทนรอต่อไปไม่ไหว เขาจะไปด้วยตัวเอง แล้ว​รีบรับพวกเธอกลับมา
พอพูดจบ ฉินหลั่งก็กดวางสาย ส่วนคนอื่นพอได้ยิน​ฉินหลั่งพูด​ถึง คุณ​เสิ่น แก๊งฉี แม่ลูก ก็พากันสงสัย ว่าฉินหลั่งคุยโทรศัพท์​กับ​ใคร​อยู่​ ในใจ​เป็นห่วง​ฉินหลั่งกับอาส้วยมาก
“พวกนายอยู่​ที่​นี่กันก่อนนะ อย่าไปไหนทั้งนั้น เดี๋ยว​จะมีคนมาจัดการที่นี่เอง พวกเขาจะส่งพวกนายไปอยู่ในที่ปลอดภัย​”ฉินหลั่งพูดเน้นย้ำ ก่อนจะเดินออกไป ถึงแม้​คนอื่นจะไม่เชื่อ​ว่าฉินหลั่งจะหาคนมาจัดการเรื่องนี้ได้ แต่ตอนนี้ ฉินหลั่งไม่มีเวลามาอธิบายแล้ว
ฉินหลั่งรู้สึก​เหมือน​มี​คน​เดินตามหลัง​มา​ พอหันกลับไปมองจึงเห็นว่าเป็นอาส้วย
“นายมีปัญหา​ ฉันจะไปช่วยนายด้วย” อาส้วยไม่ค่อย​สนใจ​เรื่อง​ที่เขาฆ่าคนตาย ถึงแม้​จะต้อง​ถูก​โทษประหารชีวิต​ เขาก็ไม่รู้​สึก​เสียใจ เขาไม่อยากให้​เพื่อนต้องเสียใจ
“นายอยู่​ที่​นี่ ปกป้อง​พวกเขาให้ปลอดภัย​ พวกเขาเป็นเพื่อนของฉัน และ​เป็นเพื่อนของนายด้วยเช่นกัน” ฉินหลั่งมองไปทางอาส้วยแล้วพูด อาส้วยพยักหน้า​รับ​ ก่อนจะเดินกลับไปยืนด้านข้างพวกเหรินห้าวตามเดิม
ในขณะนั้น​เอง ฉินหลั่งก็รีบเดินออกจากร้านไป เขากลัวว่าถ้าช้าไปแม้แต่​นิดเดียว​ จะเกิดเรื่อง​ขึ้น​กับอู๋ยี่หยวนสองแม่ลูก​ได้