รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 239 ไม่มีอะไรหักห้ามได้

บทที่239 ไม่มีอะไรหักห้ามได้
ฉินหลั่งขับรถ ไม่สนเจ้าหน้าที่ที่ขวางทาง พุ่งเข้าไปที่ประตูวิลล่าตระกูลหยู
ความเร็วของรถที่พุ่งแรงพร้อมฝีมือการขับรถที่ดี ทำให้คนในงานต่างก็ร้องดัง
“คนนี้หล่อมากเลย”
“นี่เขาทำอะไรเนี่ย ฝีมือการขับดีมากเลย พอๆ กับ f1เลย”
“เขาก็มาร่วมงานแต่คุณชายหยูหรอ？แต่ที่เขาใส่ดูราคาถูกมากเลย”
……
ฉินหลั่งลงจากรถ เจ้าหน้าที่10คนรีบมาล้อมรอบฉินหลั่งแค่อยากจะวิ่งเข้าไปในวิลล่า จะให้หลงหลิงและหยูหมิงแต่งงานไม่ได้ เขาไม่เห็นเจ้าหน้าที่ในสายตา เดินตรงไปทางประตู
“ฉินหลั่ง！คุณจะเข้าไปตอนนนี้ไม่ได้คุณชายหยูและหลงหลิงกกำลังเริ่มพิธีงานแต่งอยู่” เย่เถิงพูด
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นโรงแรมเทียนสิ้นและเกสต์เฮาส์ซีหูเกสต์เฮาส์ซีหูเขารู้ว่าฉินหลั่งและ ราชินีประเทศบรูไนมีสัมพันธ์ไมตรีที่ดีต่อกัน เขาก็เลยเคารพ ถ้าเป็นคนอื่น เขาให้ลูกน้องจัดการฉินหลั่งแล้ว
สิ่งที่ได้ยินคือหลงหลิงฉินหลั่งยิ่งใจร้อนไปใหญ่ พูดว่า： “ตอนนี้ฉันจะต้องเข้าไปผู้อำนวยการเย่ขอให้คนของคุณไปเร็วๆ ！”
เย่เถิงขมวดคิ้วแล้วพูด： “หน้าที่ของผมในวันนี้คือให้งานแต่งไปได้ด้วยดีฉินหลั่งอย่าทำให้ผมลำบากเลย！”
ฉินหลั่งคิดอยู่ว่าใกล้จะเที่ยงแล้ว กำมือแน่นๆ ยากจะชกเจ้าหน้าที่แล้วเข้าไป！
ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นจากด้านหลังกะทันหัน： “หลายวันก่อนเขาพึ่งได้รับเหรียญชมจากประเทศบรูไนผู้อำนวยการเย่อยากจะให้สองประเทศมีปัญหากันหรอ?”
ฉินหลั่งหันกลับไป เห็นว่าคนที่เดินมาคือหลินจูเขารู้สึกดีใจ
หลินจูเดินไปข้างๆ ฉินหลั่งจิกตาให้ฉินหลั่งพูดว่า： “ไม่รีบเอาเหรียญออกมาให้ผู้อำนวยการเย่ดู”
ฉินหลั่งรีบเอาเหรียญแปดเหลี่ยมออกมา ยื่นไปตรงหน้าของเย่เถิงให้เขาดู
เย่เถิงมองไปทางเหรียญที่อยู่ในมือของฉินหลั่งจากนั้นมองไปทางหลินจู เขาเป็นหัวหน้าเล็กๆ ในเมืองหลินอานครั้งนี้เอาเจ้าหน้าที่มา30คน ก็เป็นเรื่องที่ผิดกฎอยู่แล้ว
ถ้าเป็นอย่างที่หลินจูพูด เพราะเขาทำให้สองประเทศมีปัญหา ถ้าด้านบนถามหา ก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่เลย
อีกอย่างเย่เถิงก็เลยได้ยินคนชั้นสูงคุยกันว่า ตอนที่กษัตริย์ประเทศบรูไนมอบเหรียญให้ ตระกูลที่มีฐานะอันดับต้น20ของเมืองหลินอานก็อยู่ พวกเขาก็คงรู้ความสำคัญของเหรียญ ตัวเองปล่อยฉินหลั่งเข้าไปตระกูลหยูก็คงไม่ว่าอะไร
เย่เถิงมองไปทางเจ้าหน้าที่10คนที่อยู่ตรงหน้าของฉินหลั่งพูดว่า： “หลีก ให้ขาไป！ไปทำหน้าที่ต่อ”
พูดจบเย่เถิงพาลูกน้อง10คนเดินไปอีกทางที่มีคนล้มดู
“ขอบคุณ！” ฉินหลั่งพูดกับหลินจูเตรียมตัวจะเดินเข้าไปในวิลล่า
“ใครอยากจะเข้าตระกูลหยูไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม！”
ผู้ชายที่ใส่เสื้อสีเทา ร่างกายผอมยาวเดินออกจากประตูวิลล่า คือห่าวจู๋ทอง คนที่หยูหมิงคัดกรองนักต่อสู้คนที่หนึ่งคนชนะต่อ10คน
ห่าวจู๋มองไปทางฉินหลั่งพูดอย่างเย็นชาว่า： “เมื่อกี้แกอยากจะเข้าบ้านตระกูลหยูหรอเฮอะ ไม่รู้มารยาทตอนนี้ให้คุกเข่าลงพื้น กราบ10ครั้ง จากนั้นตบหน้าตัวเอง100ครั้ง ฉันให้ไสหัวไป！”
“กล้านักคุณชายฉินก็เป็นคนที่หนอนอย่างแกมาใส่ร้ายได้หรอ！”
“หน้าไม่อาย！แกคือใคร”
“แล้วแกหล่ะ”
“รีบขอโทษคุณชายฉิน！”
เสียงของสี่สาวดังขึ้นจากหมู่คน จากนั้นก็มีคนสีคนเดินออกมา นั่นคือ ‘ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์’
สี่สาวพุ่งไปทางห่าวจู๋ทองไปต่อสู้กับเขา
ตอนที่ห่าวจู๋ทองสี่กับสี่สาวก็ตกใจ ไม่คิดว่าสาวสีคนที่สวยงามกำลังภายในจะเก่งขนาดนี้
เขารู้สึกว่าถ้าเป็นหนึ่งคนเขาไหวอยู่ แต่ถ้าพร้อมกันสี่คน ทนสักแป๊บก็เป็นความคาดหวัง เขาอาจจะทิ้งชีวิตไว้กับสาวสี่คนนี้ด้วย
ลมฟาดไปทางเอวของห่าวจู๋ทองห่าวจู๋ทองหลบการโจมตีของหิมะได้ ตอนนี้ฝืนหลบลมทำให้เสียแรงไปทั้งหมด
ดอกไม้รีบไปชกที่หน้าอกของห่าวจู๋ทองห่าวจู๋ทองรู้สึกเจ็บหน้าอก ยังไม่ทันหายใจ ก็ถูกชกที่เอว ขาหลัง
“ขอโทษกับคุณชายฉิน！”
ลมตะคอก สาวสีคนชกไปที่หน้าท้องของห่าวจู๋ทองพร้อมกันห่าวจู๋ทองอวกน้ำเหลืองออกมา และมีเลือดปนอยู่ จากนั้นคุกเข่าล้มลงตรงหน้าของฉินหลั่ง
สาวสี่คนไปยืนข้างๆ ของฉินหลั่งพวกเธอเห็นหลินจูนึกกได้ว่าหลินจูคือคนรับใช้ในจูชุยส่วยและออกมือพร้อมกันทั้งสี่คนไปทางหลินจู
“นางชั่ว ไปตาย”
หลินจูรีบถอยหลัง ทำท่าป้อมกันตัว
“อย่าลงมือ！” ฉินหลั่งร้องและไปบางอยู่ตรงหน้าของหลินจูสะบัดมือสองข้าง รับมือกับสาวสี่ไว้
“ความโกรธแค้นของนายหญิงและอาจารย์จูไม่เกี่ยวกับหล่อน อย่าโยงมาที่ตัวหล่อน วันนี้ฉันมีเรื่องที่สำคัญมาก ดูแลพวกเธอไม่ได้ ถ้าไม่ฟังที่ฉันพูด ฉันจะโกรธแล้วจริงๆ” ฉินหลั่งพูดอย่างจริงจัง ตอนนี้สถานการณ์เร่งรีบ อธิบายเยอะไม่ได้
“แต่หล่อน……” พวกลมก็ยังโกรธอยู่ แต่ฉินหลั่งสั่งแล้ว เห็นฉินหลั่งสีหน้าจริงจังขนาดนี้ พวกเธอก็เลยต้องตกลง “ค่ะ พวกเราจะเชื่อฟังคำพูดของคุณชายฉิน!”
คนที่อยู่รอบๆ และเจ้าหน้าที่30คนงงไปหมดเลย พวกเขาได้เห็นการต่อสู้ที่ดุเดือดกว่าในละคร ไม่กล้าจะเชื่อตาของตัวเอง ใครจะรู้ว่าสาวสี่คนที่อายุ 18-19จะเป็นคนที่มีฝีมือในตัว
ห่าวจู๋ทองล้มลงบนพื้น มองไปทาง ‘ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์’ อย่างสงสัย คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าจะแพ้ให้พวกหล่อนได้ยังไง
“ดี！ตอนนี้พวกเธอเข้าไปที่วิลล่ากับฉัน！” ฉินหลั่งพูด
“พวกแกคิดว่าตระกูลหยูคือที่อะไร อยากเข้าก็เข้าหรอ” มีเสียงดังขึ้นจากประตูวิลล่าอีกครั้ง
ครั้งนี้มี7คน ออกมาจากประตูกลาง พวกเขาแต่งตัวแปลก มีทั้งชายและหญิง ส่วนใหญ่แต่งชุดโบราณ
คือนักต่อสู้ที่หยูหมิงหามาหลายวันก่อน
คนที่เดินอยู่ตรงหน้าสุดคือสองพี่น้องเถียนกวงซุนจิ้ง
วันนั้นที่หยูหมิงตรวจสอบเสร็จ วันที่สองก็จ้างพวกเขาเลย!
แต่เงินเดือนมีสูงมีต่ำนักพรตเต๋าขู่เสวียนสูงสุด เกือบถึง 42ล้าน！เถียนกวงและซุนจิ้งรองลงมาคนละ20ล้าน ที่เหลือน้อยกว่าพวกเขา น้อยสุดมี 6ล้าน
วันนี้คือวันที่หยูหมิงแต่งงาน พวกเขาคือคนที่ตระกูลหยูจ้าง หน้าที่ก็คือรักษาความปลอดภัยให้ดำเนินต่อ เฝ้าทั้งหมด4ทิศ เมื่อกี้มีคนไปแจ้งข่าวว่าห่าวจู๋ทองแพ้ พวกเขาตกใจก็เลยรีบมาดู
คนรอบข้างเห็นมี7คน ก็คิดได้ว่าเป็นพวกเดียวกันห่าวจู๋ทองแบบนินทากันว่า เหมาะแล้วที่เป็นตระกูลหยูที่บ้านมีคนมีวิชามากขนาดนี้
ฉินหลั่งเห็นท่าเดินและรูปร่างของ7คน ก็ดูออกแล้วว่าพวกเขามีวิชาสูง คนที่อยู่หน้าสุดสองคน เขาเคยเห็นที่จานพิธีปิดเอเชี่ยนเกมส์หนึ่งคนก็จัดการชาวต่างชาติ5คนแล้ว วิชาของเขาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
เขาดูนาฬิกา ตอนนี้11:45แล้ว ถ้าช้ากว่านี้ พิธีแต่งของหลงหลิงและหยูหมิงจะเสร็จแล้ว!
ฉินหลั่งตาแดง พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า： “พวกแก7คน หลีกซะ！”
เสียงสั่นสนั่นตนแก้วหูของสาวสีคนกับหลินจูเจ็บหลินจูสาวสี่คนตกใจ พวกเธอยังไม่เคยเห็นตอนที่ฉินหลั่งโกรธ
“ไอ้เด็กหนุ่มก็กล้ามาตะคอกต่อหน้าพวกเรา ไม่อยากมีชีวิตแล้วใช่ไหม！” ซุนจิ้งพูอย่างเย็นชาเสร็จ ทั้ง7คนก็พุ่งไปทางฉินหลั่ง！
แค่พริบตาเดียว สองกลุ่มก็โจมตีกันแล้ว สี่คนคนละคน หลินจูก็มีวิชาน้อยนิด สู้กับนักต่อสู้อีกคน!
แต่เธอจะเสียเปรียบเท่านั้นเอง
เถียนกวงและซุนจิ้งร่วมมือสู้กับฉินหลั่ง
เห็นการตีกันที่ใหญ่ขนาดนี้ คนรอบข้างต่างก็ตาโตหมด มองดูอย่างไม่กะพริบตา สนุกว่าที่ดูละครสักอีก
ฉินหลั่งหมุนตัวเถียนกวงและซุนจิ้งชกไปคนละเวลา แทรกไปที่เอวของเขา
เถียนกวงและซุนจิ้งตกใจ ไม่คิดว่าหนุ่มคนนี้จะเก่งขนาดนี้ ทั้งสองเป็นคนใจสูง แต่ลงจากดอย5ปี เคยแพ้ให้นักพรตเต๋าขู่เสวียนคนเดียว
ให้พวกเขาเชื่อว่าหนุ่มอายุ20มีวิชาสูงกว่าพวกเขาได้ยังไง?
เถียนกวงชกไปที่เอวของฉินหลั่งฉินหลั่งหลบ เอวงอลงไปเหมือนเล่นโยคะเถียนกวงชกไม่โดน เขาไปจับที่มือของเถียนกวงจากนั้นสะบัดแรงๆ เสียงก๊อกๆ ดังขึ้น กระดูกข้อมือของเถียนกวงหัก！
เถียนกวงกรีดดัง： “อ้า……”
เสียงร้องเหมือนฆ่าหมู
“ศิษย์พี่！” ซุนจิ้งร้องดัง มองไปทาด้วยความโกรธ และพูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นว่า： “ไอ้เด้กนี่ วันนี้ข้าจะเอาชีวิตเจ้าไป！”
ซุนจิ้งวิ่งไปทางฉินหลั่งเหมือนลิง นิ้วทั้ง5กลายเป็นอุ้งเท้า ไปทางหน้าอกของฉินหลั่ง！เข่จะดึงให้หนังของฉินหลั่งหลุด！
ใครจะรู้ตอนที่ซุนจิ้งไปสัมผัสธ์โดนผิวของฉินหลั่งฉินหลั่งก็ใช้สกีน ‘ปลาว่ายทวนน้ำ’ จาก “เทียนหนานเทียนเป่ย” หมุนตัวซุนจิ้งเหมือนไปจับโดนหนังปลา ลื่นจนจับไม่ได้ ฉินหลั่งดันหน้าอกผลักไปซุนจิ้งยืนไม่นิ่ง ถอยหลังไปหลายก้าว
ฉินหลั่งรู้ว่าผ่านไป5-6นาทีแล้ว อีกไม่ถึง10นาทีก็12:00แล้ว ไม่มีอารมณ์จะมาเล่นกับสองพี่น้องนี้ ก็เลยวิ่งไปทางวิลล่าตระกูลหยู
“เฮ้ย หยุดเดี๋ยวนี้！” ตอนที่ฉินหลั่งเดินผ่านเถียนกวงเขาก็รีบกอดที่ขาสองข้างของฉินหลั่งตะโกนไปทางซุนจิ้ง： “ศิษย์พี่ รีบมาฆ่ามัน”
“ได้！แกทนไว้ ฉันจะไปหนึ่งหมัดชกหัวแตก! ” ซุนจิ้งพูดไปด้วย วิ่งมาทางฉินหลั่งด้วย กำหมัดใหญ่มาทางหัวของฉินหลั่ง
เถียนกวงรู้สึกว่ามีแรงหมุนมหาศาล แขนของเขาเริ่มมีเสียง ก๊อกๆ ดังขึ้น กระดูกข้อมือผิดรูปไปหมดแล้ว
เถียนกวงรู้สึกเจ็บและกริ้งไปมาบนพื้น “อ้าๆ”
ที่ตัวของฉินหลั่งมีกำลังภายในของนายหญิงและจูชุยส่วยเป็นไปได้ยังไงที่แค่เถียนกวงกอดไว้ก็ขยับไม่ได้แล้ว?
ซุนจิ้งเห็นฉินหลั่งไม่เสียแรงก็หลุดพ้นจากศิษย์พี่ได้ เขาตกใจและรีบหยุดเดิน มองไปทางฉินหลั่งด้วยความเกรงกลัว ไม่รู้ว่าควรจะไปต่อหรือถอยหลัง!
ฉินหลั่งคิดว่าสองคนนี้เป็นศิษย์พี่น้องด้วยกัน ต่างก็เป็นคนที่เจ้าเล่ห์ ไม่สั่งสอนดีๆ หลังจากที่จากไป คงจะไปตีพวกลมก็เลยพุ่งไปทางซุนจิ้ง
“อ้า……” ซุนจิ้งตกใจจนวิญญาณจะออกจากร่าง อยากจะรีบหนี แต่พอหันหลัง ยังไม่ทันวิ่งสองก้าวก็รู้สึกว่ามีมือมาจับที่คอเสื้อ มือนั้นมีแรงมากมายซุนจิ้ง “ปั้ง” ล้มลงบนพื้น