รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 769 เตโชอัคคี

บทที่ 769 เตโชอัคคี
แต่ต่อให้อยู่ในทะเลทราย ฉินหลั่งก็ไม่กลัว สายตาส่อแววสู้ไม่ยั่น
พอเห็นภาพนี้เข้า ราชาหมาป่ามีดหรี่ตาลง ยืดหน้าอกอย่างแรง สูดลมหายใจเข้าปอดเฮือก จากนั้นอ้าปากกว้าง พ่นเกล็ดน้ำแข็งสีขาวออกมาเป็นสาย ซึ่งมีระยะยาวหลายร้อยเมตร ประหนึ่งสายรุ้งสีขาวก็ไม่ปาน
สายรุ้งขาวพาดผ่านในอากาศ แม้แต่อากาศยังแข็งตามมันไปด้วย ความเย็นเสียดกระดูกนั่นหนาวหลายเท่าซะยิ่งกว่าลมหนาวไซบีเรียซะอีก
“อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์?”
ฉินหลั่งเพ่งตามอง
บำเพ็ญจนถึงแดนเทพ ต่อให้หลายชีวิตเหล่านี้บนโลกไม่เข้าใจวิชาบำเพ็ญเซียนที่แท้จริง แต่พวกมันยังคงบรรลุอิทธิฤทธิ์บางอย่างได้หน่อย เหมือนมีมาตั้งแต่เกิด ผู้บำเพ็ญเซียนเรียกอิทธิฤทธิ์แบบมีมาโดยธรรมชาติว่า ‘อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์’
อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์แบบนี้ ถึงจะไม่มีอภินิหารอะไรมากมายเท่าอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ผู้บำเพ็ญเซียนบำเพ็ญมา แต่มีอำนาจไม่น้อยเลย
เผชิญหน้าอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์ครั้งนี้ แม้แต่ฉินหลั่งยังไม่กล้าดูแคลนเลย เขาสามารถรับรู้ได้เลยว่า ลมหนาวระลอกนี้ มีพลังสามารถเอาชีวิตเขาได้เลย ถึงจะมีแค่นิดหน่อย แต่ฉินหลั่งก็ไม่กล้าเสี่ยงหรอก เขายื่นสองมืออกมา ทำมันด้วยความเร็ว ตีเป็นประกายสีทองเส้นหนึ่งออกมา ประกายแสงแปรเปลี่ยนเป็นยันต์มากมายในอากาศด้วยความเร็ว ยันต์มากมายรวมตัวกันกลายเป็นกำแพงสีทอง ขวางไว้กลางอากาศ
‘คาถาแปรน้ำแข็ง’
“หัวหน้าเผ่าใช้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์แล้ว!”
มนุษย์หมาป่ามากมายเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน มองไปด้วยจิตใจที่รอคอย
ขอเพียงฝึกฝนไปได้ถึงขั้นราชาหมาป่า ก็จะได้รับการสืบทอดจิตวิญญาณหมาป่า บรรลุวิชาเทพ พลังวิชาเทพนี้น่ากลัวมาก
พวกมันเคยเห็นกับตาตัวเอง ราชาหมาป่ามืดพ่นลมหายใจยาวออกมา ทำรถลากคันหนึ่งที่อยู่ในเขตแช่แข็งกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง
ส่วนคนอื่นหัวใจเย็นยะเยือก ต่อให้ห่างกันหลายร้อยเมตร ต่างสามารถรับรู้ถึงความหนาวยะเยือกของลมหนาวนั่นได้เลย
“วิทยายุทธ์เข้าสู่เทพแล้ว ก็จะไม่ได้เป็นวิทยายุทธ์อีก แต่เป็นวิชาที่แทบจะเป็นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์”
พอเห็นฉากนี้ หลิวหย่งเฉียงอดคิดถึงบันทึกเกี่ยวกับจอมยุทธ์แดนเทพในบันทึกโบราณของสำนัก
อย่างพวกใช้ลมเป็นมีด หายใจเป็นสายฟ้า เดินบนไฟไม่ไหม้ ลงน้ำไม่จมเป็นต้น การกระทำต่างๆของเซียนในตำนาน เดิมเขาไม่เคยเชื่อเลย แต่ตอนนี้ได้เห็นฉินหลั่งกับราชาหมาป่ามืด ต้องเชื่อแล้วล่ะ ที่แท้วิทยายุทธ์สามารถแกร่งได้ถึงขนาดนี้
ดูท่าตัวเองยังห่างไกลจากระดับที่วาดหวังไว้มากนัก!
ตอนนี้น้ำค้างแข็งหนาวเหน็บปะทะเข้ากับกำแพงแสงสีทองแล้ว ฉากที่ทำให้ทุกคนมองกันอ้าปากค้างคือ กำแพงแสงที่สร้างจากยันต์นับไม่ถ้วนแข็งค้างกลางอากาศเลย ขนาดยันต์สีทองที่โบยบินไม่หยุดยังแข็งค้างกลางอากาศด้วย ประหนึ่งกำแพงน้ำแข็งแท่งหนึ่ง
“เป็นไปได้ยังไง วิชาโดนแข็งค้างได้ด้วย?”
หยูจืดมองตาค้าง
ฉากนี้ได้ทำลายความเชื่อเดิมๆของเขาหมดสิ้น
“เพล๊ง!”
กำแพงน้ำแข็งมีรอยร้าวเกิดขึ้น จากนั้นรอยร้าวก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนกำแพงยันต์สีทองทั้งด้านแตกเพล๊ง ยันต์สีทองมากมายที่โดนแช่แข็งร่วงลงมากระทบกับพื้น เกิดเสียงแตกดังสนั่น
“วิชาเมื่อกี้ แกคิดจะใช้อีกกี่ครั้งล่ะ?” ราชาหมาป่ามืดแสยะยิ้มหยันใส่ฉินหลั่ง “แต่ฉันเป็นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์ มีให้ใช้ไม่มีวันหมดเลยนะ”
“นี่เป็นพรสวรรค์ที่เทพหมาป่ามอบให้พวกเรา เป็นสิ่งที่มนุษย์อย่างแกไม่มีทางได้หรอก”
ระหว่างพูด ราชาหมาป่ามืดอ้าปากกว้างอีกครั้ง ลมหนาวค่อยๆรวมตัวกันในร่างเขา จากนั้นเขาก็พ่นเกล็ดน้ำแข็งสีขาวที่หนากว่าเมื่อกี้คล้ายเสาหินค้นหนึ่งออกมา
เกล็ดน้ำแข็งสีขาวเปรียบประหนึ่งแสงสีขาว พาดผ่านท้องฟ้า พุ่งโจมตีฉินหลั่งอย่างรวดเร็ว
พอน้ำค้างแข็งสีขาวปรากฏบนท้องฟ้า ขนาดลมยังแข็งค้างเลย ต่อให้เป็นผู้กล้าที่ไม่กลัวลมหนาว ยังอดสะท้านเยือกไม่ได้
ทุกคนต่างพากันมองไปที่ฉินหลั่ง
ดูว่าเขาจะรับมือยังไง
“ฉินหนานจงไม่ใช่แดนเทพจริงๆ ยังห่างชั้นกับราชาหมาป่ามืดนี่ราวฟ้ากับเหวล่ะ” ซิงจ้างแอบทอดถอนใจ
ผ่านเรื่องราวมามากมาย เขาค้นพบว่า ถึงฉินหลั่งจะแกร่งกว่าเขาทุกด้าน ไม่ว่าจะร่างเนื้อ วิทยายุทธ์ วิชาหรือสติ แต่ดูเหมือนจะยังไม่มีวี่แววของรวมพลังเป็นหนึ่งเดียวอยู่ในร่างแบบพวกแดนเทพ
ปกติต่อสู้กันดูไม่ออก แต่พอเจอผู้กล้าระดับสูงเยี่ยงฉินหลั่งและราชาหมาป่ามืดนี่ มาสู้เอาเป็นเอาตายกัน ก็เห็นชัดถึงระดับความต่างเลยทีเดียว
ตอนนี้เผชิญหน้าความหนาวเย็นของน้ำค้างแข็งที่ถาโถมเข้ามาราวกับจะแช่แข็งทุกสิ่ง รวมถึงราชาหมาป่ามืดที่แสยะยิ้ม ฉินหลั่งกลับเผยรอยยิ้มออกมา
“แกคิดว่า มีแต่แกที่มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์หรือไง?”
พูดจบ ก็มีลูกไฟสีทองสองก้อนโผล่ขึ้นรอบๆกายฉินหลั่ง ลูกไฟเริ่มแรกเล็กเท่าเข็ม ต่อมาก็ขยายใหญ่มากขึ้น สุดท้ายกลายเป็นไฟเซียนไฟสีทองที่พร้อมเผาไหม้ทุกสิ่ง!
เตโชอัคคี!
ในที่สุดฉินหลั่งก็เปิดไพ่ตายใบนี้มารับมือ ‘อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์’ ของราชาหมาป่ามืดแล้ว
“พรืด!”
ไฟสีทองขยายเต็มพื้นที่หุบเหวของฉินหลั่ง กลายเป็นสายรุ้งสองสายพุ่งขึ้นฟ้า ไม่นาน ทั่วทั้งท้องฟ้าก็โดนไฟเผาไหม้จนเป็นสีแดง ส่งเสียงซ่าซ่าดังออกมา เสมือนท้องฟ้ายังรับไม่ไหวเลย ไฟเซียนใหญ่มหึมานี่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน พุ่งเข้าหาน้ำแข็งสีขาวทันที
“นี่มันคืออะไรกัน?”
พวกซิงต้านมองกันอ้าปากตาค้าง
เดิมพวกเขาคิดว่า ฉินหลั่งเจอกับอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์ของราชาหมาป่ามืด คงโดนโจมตีซะสภาพไม่เหลือดี หรืออาจจะแพ้ไปเลยถึงจะถูก
แต่นี่ฉินหลั่งกลับปล่อยลูกไฟออกมา
“หรือว่าเมื่อกี้เป็นความสามารถที่แท้จริงของฉินหนานจง? การต่อสู้กับพวกเราก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดเลย?”
ความคิดน่าสยองอันหนึ่งผุดขึ้นในใจซิงจ้าง แต่ซิงจ้างกลับรู้สึกกลายๆว่า นี่ต่างหากคือความจริง การต่อสู้มากมายก่อนหน้านี้ ฉินหลั่งไม่ได้เผยไพ่ตายออกมา เพราะพวกเขายังไม่คู่ควร
ลูกไฟสีทองจับตา ขนาดท้องฟ้ายังโดนเผาไหม้ ต่อให้ห่างไกลนับร้อยเมตร ทุกคนยังรู้สึกถึงความร้อนรุ่มจากลูกไฟเลย ถ้าฉินหลั่งใช้เตโชอัคคีตั้งแต่แรก ดูท่าเหล่าผู้กล้าทั่วทั้งหุบเหว รวมถึงเผ่าหมาป่านับร้อยตนคงไม่พอเขาเผาแน่
“ซี้ดซี้ดซี้””
ตอนนี้ ลูกไฟสีทองปะทะกับสายรุ้งสีขาวในที่สุด
ลูกไฟสีทองที่สามารถเผาผลาญเหล็กกล้ารวมถึงจิตวิญญาณ เวลาปะทะกับความหนาวเย็นที่สามารถแช่แข็งทุกสิ่ง ทั่วทั้งท้องฟ้าระเบิดหมอกขาวออกมา สิ่งของสองสิ่งที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่กลับมีอานุภาพพลังมหาศาลในแบบของตน ปะทะกันอย่างแรง แต่ก็ต่างสูญเสียกำลังด้วยเช่นกัน
ผ่านไประยะหนึ่ง หมอกขาวเริ่มขยายครอบคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า ทั่วทั้งหุบเหวเหมือนอยู่ในนรกก็ไม่ปาน
“พรืดพรืดพรืด!”
พึ่งปะทะกันไม่เท่าไหร่ สายรุ้งสีขาวเริ่มไม่ไหวแล้ว ค่อยๆถอยหลัง ไม่ว่าราชาหมาป่ามืดจะเสริมพลังแค่ไหน พยายามใช้จิตเทพบังคับยังไง ก็ยังคงต้านทานไม่ไหวอยู่ดี
เตโชอัคคีถือเป็นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ระดับกลางที่พอหาได้ไม่ยากนักในหมู่อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ทั้งหมด
โดยเฉพาะฉินหลั่งที่ฝึกฝนจนสำเร็จตั้งแต่แรกแล้ว นี่แทบจะเป็นหนึ่งในฝีมือที่เก่งที่สุดของเขาเลย มีหรือที่’อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์จากพรสวรรค์’ที่ราชาหมาป่ามืดได้รับมาแต่เกิดจะเทียบได้กันล่ะ?