รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 792 ชนะฟ้าผ่าทัณฑ์

ฟ้าผ่าทัณฑ์ผ่าลงมาอีกสองครั้ง สายหนึ่งเป็นฟ้าผ่าทัณฑ์ที่เย็นยะเยือกราวหิมะขาว อีกสายหนึ่งเป็นแสงสีม่วง
แต่ฟ้าผ่าทัณฑ์ทั้งสองสายนี้ทำอะไรฉินหลั่งไม่ได้แม้แต่นิดเดียว แต่กลับโดนฉินหลั่งเก็บเอาไปบำรุงสือตานในร่างกายแล้ว
‘เปรี้ยง……’
ฟ้าผ่าทัณฑ์ฟาดลงมาอย่างกับปืนใหญ่เลเซอร์อีกครั้ง กลืนกินฉินหลั่งไปในชั่วพริบตา
แสงสีขาวนี้รุนแรงมากจริงๆ คนอื่นๆที่ยืนอยู่ด้านนอกต่างเอามือมาบังตาตัวเองไว้ แต่เจี่ยนชิวหลิงที่ยืนเอามือไขว้หลังยืนอยู่ข้างๆฉินหลั่ง เห็นว่าฉินหลั่งไม่คิดจะหลบแสงสีขาวนั่นเลยแม้แต่น้อย แม้แต่ขยับหลบก็ไม่หลบ
ฉินหลั่งแค่อ้าปากเล็กเบาๆ กลืนแสงสีขาวนั่นลงไป
เขาอ้าปากกลืนกินแสงสีขาวนั่นไม่หยุด เหมือนดื่มน้ำเปล่าอย่างไรอย่างนั้น
ฟ้าผ่าที่ร้อนแผดเผานี้โดนฉินหลั่งกลืนลงไป หายวับไปในเวลาอันรวดเร็ว
กลางอากาศเหลือแค่ฉินหลั่งที่ยืนอยู่อย่างไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม มันยิ่งทำให้ผู้คนศรัทธาเข้าไปอีก
ใช้ฟ้าผ่าทัณฑ์6ครั้งแล้ว ยังเหลืออีก3ครั้ง แต่ดูท่าทางของเขา ต่อให้ฟ้าผ่าอีก3ครั้งก็เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรเลย！”
มีนักศิลปะการต่อกระซิบเบาๆ ความตกตะลึงในใจไม่สามารถเพิ่มมากกว่านี้ได้อีกแล้ว！
นีเป็นเทพเจ้าชัดๆ ตระกูลใหญ่ต่างๆพากันครุ่นคิด ว่าจะสมาคมกับเทพเจ้าแบบนี้ยังไง
“ฟ้าผ่าทัณฑ์3ครั้งสุดท้าย รุนแรงกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่า แม้ฉินหนานจงจะเก่งกาจ แต่ไม่ใช่ว่าจะผ่านไปได้อย่างปลอดภัย”
เจี่ยนชิวหลิงที่ยืนอยู่อีกด้านครุ่นคิดในใจ
ท่ามกลางผู้คนมากมายนี้ มีเพียงเจี่ยนชิวหลิงที่วิเคราะห์ฟ้าผ่าทัณฑ์ได้ เพราะมีเขาคนเดียวที่เคยมีประสบการณ์กับฟ้าผ่าทัณฑ์！
ฟ้าผ่าทัณฑ์ครั้งนั้น ยังทำให้เจี่ยนชิวหลิงนึกถึงแล้วยังใจสั่นอยู่เลย ของศักดิ์สิทธิ์ของเขาโดนฟ้าผ่าทัณฑ์ครั้งที่8ผ่าจนกลายเป็นผุยผงสุดท้ายถ้าไม่ใช่เพราะเขาละทิ้งสือตานหนึ่งเม็ด เพื่อให้สือตานอีกเม็ดกลายเป็นแดนนักพรตจินตาน เจี่ยนชิวหลิงคงไม่ได้เป็นผู้แกร่งกล้าของแดนฟ้าแน่ๆ
และเช่นนี้ เจี่ยนชิวหลิงจึงได้รู้ถึงความน่ากลัวของฟ้าผ่าทัณฑ์3ครั้งสุดท้าย
“บางทีในร่างกายเขาอาจมีของศักดิ์สิทธิ์อยู่ก็ได้！ไม่งั้นจะเตรียมพร้อมแบบนี้ได้ยังไง！”
เจี่ยนชิวหลิงมองว่าเพียงแค่ฉินหลั่งมีของศักดิ์สิทธิ์ ก็สามารถผ่านฟ้าผ่าทัณฑ์นี้ไปได้ ยังไงหนึ่งใน3ของฟ้าผ่าทัณฑ์3ครั้งสุดท้าย มีอานุภาพไม่ต่างกับ6ครั้งก่อนหน้านี้นัก ฉินหลั่งน่าจะต้านทานได้
จากนั้นค่อยใช้พลังของของศักดิ์สิทธิ์ ก็สามารถต้านทานได้อีก1ครั้ง ส่วนครั้งสุดท้ายเป็นฟ้าผ่าทัณฑ์ที่สำคัญที่สุด สามารถทำให้คนเกิดภาพหลอนได้ คิดว่าฉินหลั่งคงไม่มีปัญหาอะไร
‘เปรี้ยง……’
เจี่ยนชิวหลิงที่ครุ่นคิดอยู่ยังไม่ได้พูด เมฆทัณฑ์บนท้องฟ้าก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง กลายเป็นเมฆมงคล7สี
เมฆมงคล7สีนี้ดูแล้วสวยงาม แต่เจี่ยนชิวหลิงรู้ดีว่ามันเหี้ยมโหดมาก ข้ามไปเหมือนเป็นสวรรค์ แต่มันคือนรก
‘บูม……’
สายฟ้าที่ดูบอบบางแต่ไม่พังง่ายๆ พุ่งลงมาจากเมฆมงคลอย่างรวดเร็ว เข้าไปในร่างกายฉินหลั่งอีกครั้ง
ฉินหลั่งแค่รู้สึกชาเล็กน้อย 6ครั้งก่อนหน้านี้ ไม่มีปฎิกิริยาอะไรกับเขาเลย แต่ฟ้าผ่าทัณฑ์ครั้งที่7นี้ ในที่สุดก็มีอานุภาพอยู่บ้าง
“น่าสนใจขึ้นมาแล้ว！”
ฉินหลั่งยิ้ม สายฟ้าเล็กๆนั่นหายไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว ทำเอาสือตานในร่างกายฉินหลั่งหมุนอย่างเร็ว
“ครั้งต่อไปคงไม่เร็วขนาดนี้แล้วใช่ไหม？”
ฉินหลั่งคิดตามอำเภอใจ
เขาไม่รู้เลย ทันทีที่ความคิดนี้หายไป เมฆมงคลนั่นกลายเป็นกระแสน้ำวน แล้วผ่าเป็นแสงสีทองลงมาด้วยความเร็ว ระเบิดบนศีรษะ ฉินหลั่งเหมือนดาบอันแหลมคม
“แม่ง เร็วขนาดนี้เลย？เหมือนมีอะไรผิดปกติ！”
ฉินหลั่งมองเมฆมงคลบนท้องฟ้าพลางขมวดคิ้ว ฟ้าผ่าทัณฑ์ที่รุนแรงแบบนี้ ถ้าเป็นเหรินอู๋ซ่างจริงๆงั้นเขาก็ซวยแล้วล่ะ ฟ้าผ่าทัณฑ์แบบนี้ผ่านไปได้ก็บ้าแล้ว！
ฉินหลั่งที่กำลังเผชิญกับแสงสีทองนี้ไม่กล้าโจมตี ในสถานการณ์ที่ไม่มีทางออกแบบนี้ ก็ยักไหล่เบาๆ：“อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ เขย่าท้องฟ้า！”
‘ปัง！’
ดาบยาวแสงสีทองพุ่งออกมาจากตัวฉินหลั่ง และปะทะกับฟ้าผ่าทัณฑ์แสงสีทองที่อยู่บนฟ้าอย่างจัง
พลังมหาศาลทำเอาฉินหลั่งล้มลงกับพื้นไปครู่หนึ่ง ฟ้าผ่าทัณฑ์นั่นหายไปภายใต้แสงสีทอง ส่วนอานุภาพที่ยังหลงเหลืออยู่ก็โดนฉินหลั่งคว้าเก็บไว้ในร่างกาย และทนได้กว่าฟ้าผ่าทัณฑ์ก่อนหน้านี้
“นี่เป็นเทคนิคลับอะไร？”
เจี่ยนชิวหลิงมองดาบยาวสีทองที่ออกมาจากตัวฉินหลั่งเมื่อครู่ด้วยความตกตะลึง และสายตาที่ดูบ้าคลั่ง！
นี่คือดาบบินที่คนสมัยก่อนพูดกันงั้นเหรอ？
น่าจะใช่ อานุภาพของดาบบินแข็งแกร่งอย่างที่คิดไว้จริงๆ！
เดิมทีไพ่ใบสุดท้ายของเขาคือดาบบินนี้นี่แหละ แต่กลับเป็นเช่นนี้ ฟ้าผ่าทัณฑ์ครั้งสุดท้ายจะทำยังไง？
เจี่ยนชิวหลิงเงยหน้ามองเมฆมงคลนั่น เห็นใครบางคนกำลังก้าวออกมาจากกระแสน้ำวนนั้น
“ฉินหลั่ง ในที่สุดแกก็มารับฉันแล้ว！”
นั่นคือเสียงของเหรินหรงหรง！
……
แม้เห็นหน้าไม่ชัด แต่ฉินหลั่งก็คุ้นเคยกับน้ำเสียงและรอยยิ้มของแม่ตัวเอง ขณะได้ยินเสียงนี้น้ำตาก็ไหลออกมา
“ภาพหลอนงั้นเหรอ？”
น้ำเสียงและรอยยิ้มของคนในครอบครัว ปรากฏขึ้นในใจฉินหลั่งอย่างไม่หยุดหย่อน
“ฮ่าๆ ชาติที่แล้วผมตกลงไปเพราะเหตุนี้ ชาตินี้คุณยังอยากใช้จุดอ่อนของผมอีกเหรอ？เป็นไปไม่ได้แล้ว！”
ฉินหลั่งเบิกตาโตทันที พลางแกว่งมือแล้วกระบองสวรรค์ก็มาอยู่ในมือเขา
ขณะกระบองสวรรค์ร่วงสู่มือ เมฆมงคลบนฟ้าก็ระเบิด ฟ้าผ่าทัณฑ์ที่รุนแรงกว่าก่อนหน้านี้ผ่าบนท้องฟ้าเสียงดังจนน่าตกใจ เหมือนทำให้ทั้งท้องฟ้าระเบิดก็ไม่ปาน เศษที่แตกจำนวนมากล่องลอยอยู่กลางอากาศ มันล้วนโดนฟ้าผ่าทัณฑ์นั้นผ่า！
“ออกไป！”
ทันใดนั้นฉินหลั่งก็แกว่งกระบองสวรรค์ ส่วนหัวกระบอกถูกพันไปด้วยสายฟ้าที่ผ่าลงมาเมื่อครู่ เขาลากมันอย่างแรง แล้วเขวี้ยงกระบอกออกไป ไปโดนสายฟ้านั่นจนแตกเป็นเสี่ยงๆ ！
เมื่อเขวี้ยงกระบองสวรรค์ออกไป สายฟ้าที่ระยิบระยับนั่นก็เข้าไปในร่างกายฉินหลั่ง กลายเป็นของบำรุงสือตานในร่างกายอีกครั้ง！
“สำเร็จแล้ว！”
เจี่ยนชิวหลิงรูม่านตาหดตัว เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าฉินหลั่งจะทำสำเร็จ แถมยังง่ายดายเช่นนี้อีก
ตามองเมฆมงคลบนท้องฟ้าที่ค่อยๆหมุนกระแสน้ำวน ดูเหมือนจะหายไป แต่ภาพต่อมาทำเอาเจี่ยนชิวหลิงเกือบกัดลิ้นตัวเองขาดซะแล้ว ！
“สู้เสร็จแล้วจะหนีงั้นเหรอ？”
“ผมเป็นจักรพรรดิโบราณ วันนี้ทำลายเมฆทัณฑ์ของคุณได้ คุณยังกล้ารีบร้อนงั้นเหรอ！”
ท่ามกลางเสียงที่แหลมยาว ผู้คนจำนวนมากที่เห็นฉินหลั่งอยู่กลางอากาศค่อยๆลอยขึ้น และยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงระดับเดียวกับเมฆทัณฑ์
จากนั้นฉินหลั่งก็กระโดดขึ้นไป กระบองยาวสีดำในมือพลางฟาดลงไป แค่ฟาดทีเดียวทำให้เมฆมงคลนั่นกระจัดกระจายออกไป！
ฟาดแค่ทีเดียวก็ทำให้เมฆมงคลนั่นแตกได้แล้ว เจี่ยนชิวหลิงหนังตากระตุกรัวๆ หมอนี่รุนแรงเกินไปแล้ว？
“โห เขาตีเมฆของฟ้าผ่าทัณฑ์จนแตกกระจายด้วยงั้นเหรอ！”
“นี่มันทำลายกฏของธรรมชาติจริงๆ！”
“หมอนี่น่ากลัวเกินไปแล้ว ฉันได้ยินมาว่าตั้งแต่เขาเกิดมา ทุกตระกูลที่แส่หาเรื่องเขาล้วนโดนเก็บกวาดเรียบ พวกคุณต้องจำไว้ อย่าหาเรื่องคนคนนี้เด็ดขาด！”
“ใครจะไปหาเรื่องคนแบบนี้ งั้นก็คงเทียบได้กับคนใหญ่คนโตอย่างเจี่ยนชิวหลิง และเหรินอู๋ซ่างแล้วล่ะ！”
ขณะคนอื่นๆเห็นฉินหลั่งทำลายเมฆมงคลนั่น เหรินอู๋ซ่างก็ค่อยๆลุกขึ้นยืน คำนับให้ฉินหลั่งแล้วพูดขึ้น：“ขอบคุณคุณฉินที่ช่วยให้ผมกลายเป็นเทพ！วันนี้หากไม่ใช่เพราะคุณฉิน คงผ่านฟ้าผ่าทัณฑ์นี้ไปไม่ได้แน่ๆ”
เจี่ยนชิวหลิงก็เดินมาตรงหน้าเขาสองคนอย่างเร็ว พลางพูดด้วยรอยยิ้ม：“เหรินอู๋ซ่าง ยินดีด้วย ในที่สุดก็เข้ามาในรุ่นของผมแล้ว！”
เหรินอู๋ซ่างรีบคำนับให้เจี่ยนชิวหลิง：“คุณเจี่ยนชมเกินไปแล้ว พูดแล้วกระดากอาย กระดากอายจริงๆ！”
เจี่ยนชิวหลิงมองฉินหลั่งด้วยสายตาคาดหวังและชื่นชม：“ผมอยากเชิญคุณฉินกับคุณเหรินไปดื่มเหล้าพูดคุยที่จวนของผม ไม่ทราบว่าคุณฉินจะไปหรือไม่？”