รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 851 งานขึ้นแดนเทพเซียน

“งั้นเหรอ?”
ยินยินไม่ปริปากพูดใดๆ
ตั้งแต่เธอเข้าเมืองมา ฉินหลั่งก็รู้สึกได้ แต่สิ่งที่ทำให้ฉินหลั่งแปลกใจคือ อายุมากกว่าเขาไม่กี่ปี แต่ฝึกฝนมา จนเป็นแดนเทพขั้นยอด
‘ต้องเป็นผู้สืบทอดของวังอู๋ซ่างแน่นอน’
ฉินหลั่งกำลังคิด
ก็เป็นตามนี้จริง จากนั้นก็เห็นเพียงศิษย์สองคนของวังอู๋ซ่างเข้ามาแล้วกล่าว
“ศิษย์พี่ ได้เตือนสำนักสุสานโบราณไปแล้ว เจ้าสำนักของพวกเขาได้สัญญาไว้ ว่าจะไม่มารังควานเมืองเจี้ยนอีกต่อไป แล้วยังได้ลงโทษสามคนที่มาในครั้งที่แล้วแล้วด้วย”
“พี่ พี่เป็นศิษย์พี่ของวังอู๋ซ่างแล้วเหรอ?” เขาหัวเราะอย่างประหลาดใจ
แม้แต่เจี้ยนอู่ก็ตกใจจนเงยหน้าขึ้นมา
“เมื่อสามปีก่อนศิษย์พี่ ในการแข่งขันระหว่างสำนัก ชนะรุ่นพี่สิบอันดับแรกทั้งหมดของสำนัก จนเป็นที่หนึ่ง ก่อนจะได้เป็นศิษย์ก้นกุฏิของอาจารย์ รอให้เป็นเซียน แล้วเข้ามาแทนตำแหน่งของปรมาจารย์”
แฉะ!
ผู้คนในห้อง สูดหายใจ
วังอู๋ซ่างคือหนึ่งในเจ็ดสำนักใหญ่ของโลกเทพเท็จ กับวังชื่อเสิน สำนักไท่กู่เข้าเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาสืบทอดมานาน นานนับหมื่นนับพันปี แม้แต่เทพเซิงเทียนอยู่ที่คุนหลุน ล้วนเป็นคณะกรรมธิการเต๋าของวังอู๋ซ่างมาแล้ว
ความสามารถของยินยินนั้นสามารถเอาชนะลูกศิษย์รุ่นนี้ของวงอู๋ซ่างได้ จนขึ้นเป็นอันดับหนึ่ง ในอนาคตยิ่งต้องควบคุมวังอู๋ซ่าง พรสวรรค์จะต้องสูงล้ำขนาดไหน?
“เมืองเจี้ยนของฉัน และแล้วก็มีมังกร……เอ้ยไม่สิ จริงๆแล้วมันคือหงส์!” เจี้ยนอู่ตื่นเต้นจนมือสั่น ผู้คนรีบมาที่สำนัก แล้วตื่นเต้นจนน้ำตาเอ่อล้น
พวกที่พลิกไปมา ไม่เห็นดีเห็นงามกับเจี้ยนอู่ ต้องก้มหน้ายอมรับ
“แม้สำนักสุสานโบราณจะมีเซียนดิน แต่เซียนดินของสำนักสุสานโบราณอยู่มาสี่ร้อยกว่าปีแล้ว มีชีวิตได้อีกไม่นาน ตอนนี้เขากำลังขอร้องสำนักให้สืบทอดต่อไป ถือว่าโชคดี แบบนี้ไม่กล้ามาหาเรื่องเมืองเจี้ยนของฉันอีกแล้ว”
ยินยินกล่าวอย่างสงบ ไม่มองฉินหลั่ง แต่หันไปมองเสี้ยวเสี้ยว
“เสี้ยวเสี้ยวแกรีบไปเก็บของเดี๋ยวนี้ ด่วนเลย”
“ตอนนี้ฉันจะไปงานขึ้นแดนเทพเซียนในวันที่เก้าเดือนกันยายน ถึงตอนนั้น ศิษย์เก่งกาจของสำนักใหญ่ของโลกเทพเท็จทั้งหมด จะไปรวมตัวกัน พูดคุยเรื่องเต๋าและวิชาต่างๆ แกอยู่ข้างๆฉันนะ ไปเจอบุคคลชั้นนำที่แท้จริงของโลกเทพเท็จสักหน่อยว่าเป็นยังไง”
“หา? งานขึ้นแดนเทพเซียนเริ่มแล้วเหรอ?” เสี้ยวเสี้ยวตาเป็นประกาย แต่มองไปที่ฉินหลั่ง อย่างอาลัยอาวรณ์ แต่ เค้าอยากได้เซียนอาจารย์ฉินเป็นอาจารย์นะ เซียนอาจารย์ฉินเก่งมาก มีเวทย์มากมายอีกด้วย……”
“อืม?”
หลับตาลง มีกลิ่นอายความเกรงขามออกมา ทันใดนั้นเสี้ยวเสี้ยวก็ตกใจจนไม่กล้าพูดอะไร ทำได้เพียงน้ำตาไหลรินออกมา
“แกไปกับพวกฉัน ไปดูอะไรใหม่ๆ”
ยินยินรักน้องสาว พลางกล่าว
ฉินหลั่งหัวเราะอย่างเหยียดหยาม ตอนที่กำลังจะส่ายหน้าปฏิเสธ เขาคือฉางชิงจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ จะฟังคำสั่งของหญิงสาวได้อย่างไรกัน?
แต่สาวน้อยชุดแดงวิ่งเข้ามา ลากแขนเสื้อของฉินหลั่งไว้ แล้วเขย่า มองไปยังเสี้ยวเสี้ยวราวกับหมาน้อยกำลังอ้อนเจ้าของอย่างไรอย่างนั้น ฉินหลั่งลูบหัวของเธออย่างเบื่อหน่าย
“โอเคโอเคโอเค ฉันไปกับคุณก็ได้”
“พี่ฉินดีที่สุดเลย”
เสี้ยวเสี้ยวหัวเราะทั้งน้ำตา ตาโตทั้งสองข้างยิ้มจนเป็นรูปจันทร์เสี้ยว
ยินยินอยู่ข้างๆ ขมวดคิ้ว แต่ไม่พูดอะไร
เนื่องจากเวลาเร่งรีบ ทุกคนเก็บของแล้วออกเดินทางเลย ฉินหลั่งมีช่องว่างชีวภาพ เอาของใช้ส่วนตัวใส่เข้าไปข้างในโดยตรง แต่เสี้ยวเสี้ยวไม่เหมือนกัน เธอต้องไปวังอู๋ซ่างที่ห่างออกไปเป็นพันลี้เพื่อไหว้ครู เจี้ยนอู่อยากที่จะย้ายบ้านไปให้ได้เลยทีเดียว สัมภาระที่เตรียมไปมีทั้งหมดเจ็ดชิ้นใหญ่ๆ
ดีที่ยินยินขี่สัตว์ยักษ์แดนเทพมา
ร่างของสัตว์ใหญ่เต็มไปด้วยเกล็ด ขาทั้งสี่ใหญ่ราวกับเสา ร่างยาวสิบเมตร ราวกับเทือกเขาเล็กเคลื่อนที่ได้ ทุกๆย่างก้าว สะเทือนปฐพี ได้ยินมาว่าเป็น‘อสูรสะเทือนดิน’อีกประเภทในยุคโบราณ มันแบกบ้านเอาไว้บนตัว ราวกับเป็นตำหนักเคลื่อนที่ การที่มีสัตว์ประจำตัวแบบนี้ ทำให้รู้ได้ถึงตำแหน่งของยินยินในวังอู๋ซ่าง
ทุกคนเดินทางพลางหยุดพักไปพลาง
ทุกๆเมืองที่เดินทางผ่าน ถ้าเจ้าเมืองของเมืองไม่เปิดประตูต้อนรับ ทำความเคารพ สำนักที่อยู่ที่นั่น จะจัดคนมาอำนวยความสะดวก ตลอดการเดินทาง ราบรื่น
ฉินหลั่งก็ฉวยโอกาสนี้ ลงไปซื้อยาวิเศษจำนวนมาก
เรกิของโลกเทพเท็จนั้นเต็มเปี่ยม มีประเภทยาที่วิเศษมากกว่าที่โลก เขาอยากกลั่นยาที่ดีที่สุด เพื่อให้เลื่อนขั้น จะขาดวัตถุดิบแต่ละตัวไปไม่ได้เลย ยินยินมองดูอยู่ โดยที่ไม่พูดอะไร
แต่กลับเป็นศิษย์ของวังอู๋ซ่างที่เดินทางมาด้วย แล้วหัวเราะเยาะเย้ยด้านหลัง
“วิชาฝึกกลั่นยานั่นยาก ไม่ใช่ว่าใครก็ได้จะกลั่นได้ แล้วยังซื้อยาวิเศษมากมายขนาดนั้นอีก ไร้ประโยชน์ การกลั่นยาใช้ยาหลายๆประเภทก็ไม่ใช่ว่าจะดี”
ฉินหลั่งไม่สนใจ วิชาฝึกกลั่นยาของตระกูลเซียน นี่ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ศิษย์โลกเทพเท็จเหล่านี้เข้าใจได้งั้นเหรอ? หากพวกเขารู้ ยาวิเศษเหล่านี้ ใช้เวลาต้มแค่หนึ่งชั่วโมง ตัวยาสำคัญคือนางฟ้าของเผ่าแสงสว่าง ก็คงน่าตกใจมากแน่เลยไม่ใช่เหรอ?
มีเพียงเสี้ยวเสี้ยวเท่านั้น ที่มาทุกวัน เพื่อช่วยเขาทำ และรอให้ฉินหลั่งกลั่นยาสำเร็จ
หนึ่งวัน สองวัน สามวัน……บาดแผลของเขาฟื้นฟูขึ้นทุกวัน ห่างจากการประสบความสำเร็จในการกลั่นยา ไม่ไกลแล้ว
ประมาณสิบวันให้หลัง ห่างจากวันงานอีกไม่กี่วัน ทุกคนหยุดพักผ่อน ตอนที่ฉินหลั่งกำลังหาที่นั่งสมาธิ มีเงาเงียบๆเดินเข้ามา
“ฉินหนานจง คุณเป็นใครกันแน่?”
ในความมืด ยินยินผู้เยือกเย็นเหมือนหิมะปรากฏตัวขึ้น
สายตาเยือกเย็น ราวกับกระบี่คม!
“ฉันเคยเป็นคนที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีและจากนี้ก็ไม่น่าจะมีอีกแล้ว ในปฐพีนี้ไม่มีใครสู้ฉันได้ เชื่อไหม?”
ฉินหลั่งลืมตาขึ้นมา ไม่ยิ้มแม้แต่น้อย
ฉินหลั่งรู้ตั้งนานแล้ว ทุกครั้งที่ตัวเองฝึกฝนนั้น จะมีสายตาเยือกเย็นคอยจ้องมองอยู่ ที่แท้ก็คือยินยิน แต่ในเมื่อเธอไม่ทำอะไร ฉินหลั่งก็ไม่สนใจเธอ
ปัจจุบันเขาแค่รู้สึกว่าแผลเริ่มสมาน ใกล้จะได้ฝึกฝนแล้ว
“คุณบอกว่าตัวเองเป็นผู้บำเพ็ญพรตของสำนักสูงสุด แต่ในศิษย์คนสำคัญของสำนักขั้นสูงสุดทั้งเจ็ดสำนัก ไม่มีใครชื่อฉินหนานจงเลยสักคน ฉันสั่งให้คนรวบรวมรายชื่อลูกศิษย์ของสำนักใหญ่แต่ละสำนัก ก็ไม่เห็นมี ถ้าไม่ใช่ว่าคุณมาจากตระกูลใหญ่ ก็ต้องเป็นนักพรตอิสระที่ลี้ลับ แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็อยู่ห่างจากน้องสาวฉันเอาไว้ดีกว่า”
ยินยินสายตาเยือกเย็น ราวกับน้ำแข็ง
“คุณคิดมากไปแล้ว” ฉินหลั่งตอบอย่างเรียบง่าย
“ฉันเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของวังอู๋ซ่าง เจ้าสำนักคนต่อไป ถ้าคุณแต่งงานกับน้องสาวฉัน ก็คือน้องเขยของเจ้าสำนักคนต่อไปของวังอู๋ซ่าง เสี้ยวเสี้ยวยังเด็ก ฉันต้องช่วยเธอในเรื่องนี้ มิเช่นนั้น คุณไม่มีเธอเข้าทางด้านการฝึกของเธอจุดนี้แน่ คุณจะรับเธอไว้เป็นศิษย์?”
ยินยินดูแคลน
แม้เสี้ยวเสี้ยวจะน่ารัก แต่ในเรื่องการฝึกฝน ห่างจากพี่สาวเธอมาก เหมือนกับคนทั่วไปก็มิปราณ ชาตินี้มากสุดก็เป็นระยะอาถรรพ์ ไร้หวังที่จะเป็นระยะทะเลเทพ ไม่ต้องพูดถึงระยะพรสวรรค์เลย
“ฮ่าๆ ยินยิน คุณหลงตัวเองไปนะ!”
ฉินหลั่งหัวเราะเสียงดัง
“ฉันฉินหนานจงหนึ่งในปฐพี ไม่เคยพึ่งผู้หญิงมาก่อน ยิ่งไปกว่านั้น คุณคิดว่าพรสวรรค์ในการฝึกฝนของตัวเองนั้นดีเลิศ เก่งกว่าน้องสาวคุณมากงั้นเหรอ?”
ยินยินไม่พูดอะไร เพราะเบื่อที่จะต่อร้องต่อเถียง
เธอสามารถยี่สิบกว่าปี เป็นระยะทะเลเทพขั้นยอด พรสวรรค์นี้ ในโลกเทพเท็จ มีเพียงนายน้อยอัคคีไม่กี่คนที่เทียบได้ เป็นเมล็ดพันธุ์ของเซียนดิน ในร้อยล้านคนจึงจะมีโผล่ออกมาหนึ่งคน เสี้ยวเสี้ยวเทียบได้งั้นเหรอ?
“ถ้าผมบอกคุณว่า พรสวรรค์ของเสี้ยวเสี้ยว มากกว่าคุณเป็นร้อยเท่า ไม่ต้องพูดถึงเซียนดิน เซียนฟ้าก็อาจจะเป็นไปได้?”
ฉินหลั่งกล่าวขึ้นมา
ฉินหลั่งคือฉางชิงจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีทางชื่นชอบหญิงสาวคนไหนง่ายๆแน่นอน แต่นี่คือเห็น เชื้อสายเทพของเสี้ยวเสี้ยวจริงๆ จึงได้มีความคิดนี้ขึ้นมา
“เหอะๆ”
ยินยินหัวเราะ หันหลังไปอย่างไม่พอใจ แล้วเดินไป ก่อนจะทิ้งคำพูดเอาไว้ “งานขึ้นแดนเทพเซียน จะเป็นงานรวมตัวกันของวัยรุ่นเก่งกาจ แม้แต่ย่าจื่อของสำนักไท่กู่ก็มาด้วยตัวเอง ถึงตอนนั้น แต่คุณต้องระวังตัวหน่อยนะ ถ้ายั่วโมโหสำนักใหญ่เทพี คุณชายล่ะก็ แม้แต่ฉันก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้……”