รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 876 ฉันฆ่าลูกชายของเขา

‘ตอนนั้นผู้ยิ่งใหญ่ทั้งแปดรุมเขา ถูกเขาฆ่าไปเจ็ดคน แต่กลับเหลือฉันไว้ ตอนแรกฉันคิดว่าเขาชอบความงามของฉัน เดือนนี้แหละ ที่เขาไม่ค่อยคุยกับฉันสักเท่าไหร่ ดูๆแล้วตอนนี้ เป้าหมายน่าจะเป็นนางฟ้าจื่อเถา ที่โลกเทพเท็จนางฟ้าจื่อเถาไร้ญาติขาดมิตร สังเกตเธอได้เท่านี้ ก็มีแค่……’ เมื่อนึกถึงจุดนี้ เซียนชุดขาวก็ตัวสั่น ความคิดอันน่ากลัว ก็ผุดขึ้นในสมองของเธอ
เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
ถ้าสิ่งที่เดาไว้เป็นความคิด ก็จะสะเทือนโลกเทพเท็จ มากกว่าเรื่องที่นักพรตฝูจูแพ้เสียอีก
‘หวังว่าฉันแค่คิดมากไป’
เซียนชุดขาวก้มหน้า กล่าวเบาๆ
นางฟ้าจื่อเถาเป็นเพียงลูกศิษย์ธรรมดา ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยรู้อะไรมาก รู้แค่ตอนที่นางฟ้าจื่อเถาอยู่วัง ถึงศิษย์คนอื่นไม่เอาเธอ แต่ไม่ได้มีอันตรายใดๆ
“อ้อ หนึ่งเดือนก่อน นางฟ้ายู่ปอเคยบอกฉันไว้ ว่าเหล่าเจ้าสำนักขั้นสูงสุดทั้งเจ็ดเห็นพ้องต้องกันว่า จะ
สอบนางฟ้าจื่อเถาอีกครั้ง ถามเธอเกี่ยวกับเรื่องทุกอย่างบนโลก โดยไม่ยกเว้น……การสืบวิญญาณ”
พูดถึงจุดนี้ เซียนชุดขาวก็ชะงัก
“อะไรนะ?”
ฉินหลั่งม่านตาหดลง ใบหน้าก็มีความโมโหขึ้นมา
การสืบวิญญาณเป็นเวทย์ที่โหดร้ายสุดๆ ส่วนใหญ่วิชาสืบวิญญาณจะมีผลกระทบในภายภาคหน้า ถ้าเบาหน่อยจิตวิญญาณจะบาดเจ็บสาหัส จนกลายเป็นบ้า ถ้าหนักจิตวิญญาณก็จะแตกสลายมลายหายไป นางฟ้าจื่อเทาเป็นเพียงสาวน้อยที่ฝึกปราณเท่านั้น จะใช้วิชาสืบวิญญาณกับเธอ ก็เหมือนฆ่าเธอชัดๆ
“ได้ๆ ผมล่ะอยากจะรู้ว่า ใครจะกล้าแตะต้องเธอ”
ฉินหลั่งสายตาเยือกเย็น ยืนขึ้นแล้วกล่าว
“ไปกันเถอะ ไปที่วังเทพหิมะ”
เซียนชุดขาวไม่กล้าขัดขืน เสี้ยวเสี้ยวและคนอื่นแม้จะไม่รู้ที่มาที่ไป แต่ก็ไม่กล้าถามอะไรมาก
ฉินหลั่งปล่อยมังกรออกมา ยาวกว่าร้อนเมตรหนึ่งตัว มังกรลำตัวแวววาว พลางแยกเขี้ยวยิงฟันในสายลม แม้มังกรไม่มีดวงจิตแล้ว แต่ยังคงเป็นสัตว์ในตำนานระยะพรสวรรค์อยู่ บินเป็นหมื่นลี้ในหนึ่งวันได้สบายมาก
ทั้งสี่ขึ้นไปบนตัวมังกร ใช้วิชา ลากแสงขาวออกมายาวๆ ไปทางวังเทพหิมะตอนเหนือ
……
โลกเทพเท็จไม่ใหญ่ พันลี้โดยประมาณ
จากจุดที่ฉินหลั่งอยู่ ถึงวังเทพหิมะ ใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง
เพียงแว็บเดียว วังสูงตระหง่านอันโบราณ ได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน
วังเทพหิมะ!
ที่ๆถูกปกคลุมด้วยหิมะกว่าพันลี้ วังเทพหิมะนี้เหมือนกับดอกไม้ที่อยู่ในกระถาง ลานตาอย่างชัดเจน
“ฮูๆ”
เสียงมังกรหายใจ ลงมาที่วังเทพหิมะ พุ่งหัวลงมา ฉินหลั่งและคนอื่นๆลงมา ศิษย์วังเทพหิมะที่เห็นมังกรเดินเข้ามา
“มิทราบว่าท่านคือเซียนท่านใด มาที่วังเทพหิมะ……เอ๊ะ ท่านคืออาจารย์ลุงชุดขาวไม่ใช่เหรอไง?”
ศิษย์ชุดขาวเหมือนหิมะทั้งสอง ต่างฝึกฝนเป็นแดนเทพ จู่ๆก็ส่งเสียงประหลาดใจออกมา
เซียนชุดขาวเป็นเซียนดินขั้นกลางผู้ยิ่งใหญ่ มีตำแหน่งสูงในวังเทพหิมะ เป็นห้าอันดับแรกเช่นกัน สำหรับลูกศิษย์ธรรมดา อย่างเธอที่สูงส่ง มีอำนาจมากมาย ศิษย์ทั้งสองคนเคารพอย่างเร็ว แต่ก็เกิดความรู้สึกแปลกใจขึ้นภายในจิตใจ
‘ว่ากันว่าอาจารย์ลุงชุดขาวถูกจับตัวไป หรือว่าถูกปล่อยตัวกลับมาแล้วงั้นหรอ?’
ประโยคนี้ พวกเธอไม่กล้าพูดออกมาอย่างแน่นอน
เซียนดินอำนาจค้างฟ้า ถ้าโมโหขึ้นมา ต่อให้ฆ่าพวกเธอ ทางเจ้าสำนักวังเทพหิมะก็ไม่มีทางโทษเขาอย่างแน่นอน
“พาฉันไปหานางฟ้าจื่อเถา”
เซียนหิมะมองไปหาฉินหลั่ง ตัวสั่นเล็กน้อย พลางกล่าวอย่างร้อนรน
ตอนที่เธอกำลังมา เธอรู้แล้วว่าฉินหลั่งชนะนักพรตฝูจู ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของเทพเท็จ ในใจยิ่งผวาเข้าไปใหญ่ ยิ่งฉินหลั่งแข็งแกร่ง สิ่งที่คาดเดาไว้ ก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น
“ค่ะ”
ศิษย์ทั้งสองก้มหน้าลนลาน
มีศิษย์นำทางไป มีเซียนโพธิสัตว์องค์นี้ วังเทพหิมะไม่มีการระวัง ต่อฉินหลั่งและคนอื่นๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในวังที่เหล่าลูกศิษย์อยู่ทันที
ระหว่างทางผู้ที่เห็นเซียนชุดขาวและฉินหลั่ง ต่างพากันหน้าถอดสี
การต่อสู้กันที่เขาฮูเหยียน เพิ่งจะเป็นข่าวลือ ยังไม่ได้เข้าหูทุกคน ฉินหลั่งเพิ่งจะลงมาจากเขาฮูเหยียน ก็รีบมาที่วังเทพหิมะ คนที่รู้ผลการต่อสู้ครั้งนี้มีน้อยมาก แต่พวกเขารู้เรื่องของเซียนชุดขาวดี
ไม่นาน ถึงเขตลูกศิษย์ชั้นใน
ศิษย์ของวังเทพหิมะแบ่งเป็นผู้สืบทอด ชั้นใน ชั้นนอกสามประเภท เป็นแดนเทพ จึงจะได้เลื่อนขั้นเป็นผู้สืบทอด แม้พรสวรรค์ของนางฟ้าจื่อเถาจะน่าอัศจรรย์ รากเซียนชั้นดี แต่แดนสุขาวดี เป็นศิษย์ชั้นในอยู่ดี
ยังไม่ทันถึง ก็ได้ยินเสียงด่าดังขึ้นมา
“ที่แท้ก็เป็นไอ้ต่ำช้าที่มาจากโลก ให้แกเล่าเรื่องเกี่ยวกับโลกก็ไม่เล่า ให้คนของสำนักไท่กู่่ พาแกไปสอบปากคำก็แล้วกัน ดูว่าแกยังจะปากแข็งแบบนี้อีกมั้ย”
เมื่อพูดจบ
เพี่ยะ!
เสียงตบดังขึ้น แล้วตามมาด้วยเสียงร้องของหญิงสาว ซึ่งเสียงของหญิงสาวคนนี้คุ้นหูมาก
เมื่อฉินหลั่งได้ยินเสียง หน้าเปลี่ยนสี แว็บเดียวกลายเป็นแสงสีทอง พุ่งเข้าไป
เห็นเหตุการณ์ที่ทำให้เขาโมโหปรากฏขึ้น
ชายหนึ่งหญิงหนึ่งยืนอยู่บนสุด ฝ่ายชายสวมชุดฉางผาวสีขาว ปักลายเมฆ ยโสโอหัง
ข้างๆเป็นผู้หญิงสวมชุดสีดำเป็นแดนเทพ ลิมฝีปากบางเบา ในมือถือแส้ที่ทำจากหิมะอยู่ ก่อนจะฟาดไปที่สาวงามชุดขาวที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าเธอ
หญิงสาวลักษณะเยือกเย็น หน้าตาคล้ายๆกับเซียนหิมะ ผมดำยาว ถึงเอว ผิวขาว รูปร่างผอมบาง ตอนนี้กำลังคุกเข่าอยู่กับพื้น กัดฟัน ที่หลังมีรอยเลือดหลายจุด ลึกเข้าไปถึงกระดูก
ข้างๆเป็นหญิงสาวกว่าสิบคนที่เป็นแดนเทพ มองอย่างเย็นชา ยิ้มบ้างในบางครั้ง
“ศิษย์น้อง ในเมื่อหญิงผู้นี้ดื้อดึง ฉันจะพากลับไปเลยก็แล้วกัน ให้ปรมาจารย์ทั้งหลายในวังจัดการ ในการสอบเรื่องเวทย์ ต่อให้เป็นเซียนดินก็ต้านทานไม่ไหว ยิ่งไปกว่านั้นเธอเป็นแค่หญิงสาวอ่อนแอ เสียดายก็แต่หน้าตาของเธอนี่แหละ”
ชายสำนักไท่กู่่กล่าว ด้วยสายตาลามก
“ศิษย์พี่ ฉันไม่รู้จริงๆว่าบนโลกมีเซียนดินมั้ย ก่อนที่ฉันจะมา เก่งสุดก็แค่แดนเทพเท่านั้น สิ่งที่ควรจะบอก ก็บอกไปหมดแล้ว ฉันไม่ได้ปิดบังเลยนะ……”
นางฟ้าจื่อเถาคุกเข่าตรงนั้น ตัวสั่น พลางกัดฟัน
“ยังจะปากแข็งอีก!”
ศิษย์พี่ชุดขาวคนนั้นดูแคลน ก่อนจะยกแส้ขึ้นมาแล้วฟาดต่อ
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมา
ผู้หญิงทุกคนเงยหน้าขึ้น ก็เห็นชายสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ เดินเข้ามา สายตาของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง จนแช่แข็งจิตใจคน อุณหภูมิรอบๆ ลดลงสิบกว่าองศาทันใด
“ฉันคือเลี่ยวชิงศิษย์ชั้นในเจ้าสำนักวังเทพหิมะ แกเป็นใคร ทำไมถึงกล้าเข้ามาในวังเทพหิมะของฉัน?”
เลี่ยวชิงเงยหน้าขึ้น อย่างยโสโอหัง
ศิษย์ชั้นในบริเวณรอบๆสิบกว่าคน ก็ถามขึ้นมาตามๆกัน
“หลี่……ซวนงั้นเหรอ?”
นางฟ้าจื่อเถาได้ยินเสียง ก็สะดุ้งขึ้น พลางเงยหน้าขึ้นไป ก็ชะงักด้วยความไม่เชื่อทันที
“ฉันเป็นใคร แกก็ลองไปถามยมบาลในนรกดูนะ”
ฉินหลังสายตาเลือดเย็น ทุกๆย่างก้าว พลังแห่งความอาฆาตค่อยๆเพิ่มมากขึ้น จนสุดท้าย เป็นแรงอาฆาต แรงอาฆาตนั้นเสมือนจริง ราวกับภูเขามากดทับไว้
เหล่าศิษย์แดนเทพจำนวนมาก ต้านทานไม่อยู่ ถูกบีบจนคุกเข่าลงกับพื้น
เลี่ยวชิงก็ตัวสั่น รู้สึกว่าตัวเองกำลังเผชิญหน้ากับราชามังกรโบราณก็มิปราณ พลันหายใจไม่ออก
“ไม่คาดคิดว่าจะเป็นเซียนจุติลงมา เซียวเฉิงเฟิงศิษย์เจ้าสำนักไท่กู่่ คารวะเซียน ครั้งนี้ที่ศิษย์มา ด้วยเรื่องของเจ้าสำนักขั้นสูงสุดทั้งเจ็ด พานางฟ้าจื่อเถาไป ขอเซียนได้โปรดพิจารณา……”
เซียวเฉิงเฟิงท่าทางเปลี่ยนไป พลางคารวะอย่างสงบ
เขาดูออกเหมือนว่าฉินหลั่งจะมาเพื่อนางฟ้าจื่อเถา ชี้ตัวนางฟ้าจื่อเถาโดยตรง ถ้าเป็นเจ้าสำนักขั้นสูงสุดทั้งเจ็ดต้องการตัว ไม่ว่าใครเผชิญหน้ากับเจ้าสำนักสำนักขั้นสูงสุดทั้งเจ็ด ก็ต้องถอยออก
“ตาย”
ฉินหลั่งไม่พูดพร่ำทำเพลง พลันโบกมือ ก่อนจะเกิดเป็นพลังไร้รูปมหาศาล ที่ลอยไปในอากาศ
ตูม!
พื้นคริลตัลโปร่งใส สั่นเป็นระลอกๆ และเกิดเป็นรอยมือ และเลือด เซียวเฉิงเฟิงโดนโบกจนกลายเป็นเนื้อบด จากนั้นเหล่าลูกศิษย์ของวังเทพหิมะหน้าถอดสี แล้วเลี่ยวชิงก็ชี้ไปที่ฉินหลั่งแล้วส่งเสียงตกใจ
“แกรู้หรือเปล่าว่าฆ่าใครลงไป? ศิษย์พี่เซียวลูกศิษย์ของเจ้าสำนักไท่กู่่……”
“แม้แต่ลูกชายของไท่กู่่ฉันก็ฆ่ามาแล้ว แล้วจะกลัวกะอีแค่ลูกศิษย์ของมันเนี่ยนะ”
ฉินหลั่งดูแคลน แล้วมองไป