สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 107 สาวใช้ตัวแสบ11

ตอนที่ 107 สาวใช้ตัวแสบ11
“คุณเย่คะ ถึงเวลาอาหารแล้วค่ะ” แม่บ้านเสี่ยวหลันยืนบอกตรงประตู
“รู้แล้ว”
“ไปทานข้าว!” เขาพูดน้ำเสียงกระด้าง หันหลังเปิดประตูเดินออกไป
เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจแรง บอกกับตัวเองเงียบๆว่า ถึงเขาจะบอกว่าไม่มีความเห็นใจให้ แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้ไล่เธอไป ขอแค่เธอยังอยู่ ก็ยังมีหวัง
สำหรับความรู้สึกที่เขาทำไว้ ความรู้สึกที่เธอมีให้เขาไม่ว่าจะความไม่พอใจหรือเกลียด เธอจะไม่ไปสนใจ
ในห้องรับประทานอาหารนั้นแม่บ้านเสี่ยวหลันจัดโต๊ะไว้แล้วทั้งกับข้าวจานชามแก้วเหล้าล้วนจัดเตรียมไว้เรียบร้อย ไห่ลี่หมินกับฝู้เฟิ่งหยีก็นั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะทานอาหาร
ที่นี่ไม่มีพิธีรีตองมากเหมือนบ้านของเย่เชินหลิน แม่บ้านก็ร่วมโต๊ะทานอาหารด้วย เย่เชินหลินกับเซี่ยชีหรั่นนั่งอยู่ด้านท้าย แม่บ้านเสี่ยวหลันนั่งอยู่ใกล้ฝู้เฟิ่งหยีคอยรับใช้ใกล้ๆ
พอเซี่ยชีหรั่นนั่งลง ไห่ลี่หมินก็มองเธอทันที ครั้งนี้เขาไม่ได้แอบมองเหมือนเมื่อก่อน แต่ตั้งใจมองเธออย่างชัดเจน
คางขาวของเธอแดงระเรื่อ ดูออกว่าคงมีใครบีบคางเธอมา ทำให้เขารู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ
ไห่ลี่หมินขมวดคิ้วมองเย่เชินหลิน ในใจพลางคิด ทำไมเขาถึงไม่ทะนุถนอมเธอสักนิด
เย่เชินหลินใช้เพียงสายตาเย็นชามองไห่ลี่หมิน มุมปากยกขึ้นยิ้มเยือกเย็น เหมือนเขากำลังพูดว่า คุณเจ็บปวดแล้วจะทำไม เธอเป็นผู้หญิงของฉัน แค่จะถามสักคำยังไม่มีปัญญา
ทั้งสองเหมือนกำลังสื่อสัญญาณกันเงียบๆ ฝู้เฟิ่งหยีมองลูกชายปราดนึง แล้วบอกอย่างอ่อนโยน “ลูกหลิน ทำไมไม่ดูแลชวนลี่หมินดื่มเหล้าล่ะ?”
“ดื่มอะไรดี? ”เย่เชินหลินถามไห่ลี่หมินอย่างเฉยเมย
“แล้วแต่เจ้าภาพครับ” ไห่ลี่หมินตอบเสร็จ ในใจก็คิดอย่าไงไม่เข้าใจว่าทำไมท่านประธานเย่ยังไม่กลับมานะ? ไม่ใช่ว่าจะไม่กลับมาใช่ไหม?ถ้าท่านไม่กลับมา ก็แปลว่าครั้งนี้เขาก็เสียเวลาเปล่า
ตอบเสร็จไม่ทันไร ก็ได้ยินเสียงประตูใหญ่หน้าบ้านเปิด
ทุกคนต่างหันไปมองประตูเป็นตาเดียว พอเห็นประตูเปิดออก ก็เห็นเย่เห้าหรันถือกระเป๋าเอกสารเดินเข้ามา
แววตาเย่เชินหลินเป็นประกายแฝงความดีใจระคนแปลกใจขึ้นมาแวบนึง สักพักก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา แต่ไห่ลี่หมินดีใจและรู้ว่าเย่เห้าหรันคิดถึงลูกชายเลยกลับมา เกมวันนี้เขาใกล้ชนะแล้ว
เป็นท่านประธานเย่ ท่านกลับมาบ้านจนได้!
เซี่ยชีหรั่นคิดว่าจะไม่มีโอกาสได้พบท่านแล้ว แต่จู่ๆท่านก็กลับมา! นี่ต้องเป็นเพราะสวรรค์เบื้องบนแน่ๆ โม่เสี่ยวจุนกำลังช่วยเธออยู่แน่ๆ
เธอกลัวจะพลาดโอกาสครั้งนี้ไป เซี่ยชีหรั่นไม่ลังเลสักนิด เธอรีบลุกขึ้นแล้วพุ่งตัวไปหาเย่เห้าหรัน
ฝู้เฟิ่งหยีกับไห่ลี่หมินกำลังคุยกับประธานเย่อยู่ นอกจากเย่เชินหลินที่อยู่ด้านหลังแล้วทุกคนต่างลุกขึ้นยืน เซี่ยชีหรั่นไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น ในเวลานี้สนใจแต่เย่เห้าหรัน
เย่เชินหลินเดาออกว่าเธอจะทำอะไรเลยไม่ได้ห้าม
“ท่านประธานเย่คะ ท่านประธานเย่! ฉันอยากร้องเรียนค่ะ!” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างร้อนรน เย่เห้าหรันขยับตัวนิดนึงก่อน พร้อมเอากระเป๋าเอกสารเก็บไว้บนชั้นเอกสารริมระเบียง พร้อมบอกเสียงทุ้มว่า “ ใจเย็นๆ มีเรื่องอะไรค่อยๆพูด”
ฝู้เฟิ่งหยีกับแม่บ้านเสี่ยวหลันค่อนข้างตกใจกับท่าทีที่ไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนของเซี่ยชีหรั่น แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา
ไห่ลี่หมินรู้แต่แรกว่าจะต้องเป็นแบบนี้ จึงยืนอยู่เงียบๆไม่พูดอะไร
ในห้องเลยค่อนข้างเงียบ เซี่ยชีหรันเดินเข้าไปประชิดตัวเย่เห้าหรันแล้ว เธอเกือบลืมตัวดึงแขนเขา
เธอสูดหายใจลึกๆแล้วบอกกับตัวเอง ยิ่งในเวลาแบบนี้ยิ่งต้องใจเย็น ไม่งั้นอาจสื่อสารไม่รู้เรื่อง แล้วจะมาขอความยุติธรรมได้ยังไง
พอสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เซี่ยชีหรั่นเงยหน้ามองเย่เห้าหรัน พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คนรักของฉันโม่เสี่ยวจุนถูกลูกสาวของหัวหน้าหอการค้าเมืองหลินเจียงหวีซานซานวางเพลิงจนตาย ศาลเมืองหลินเจียงสรุปสาเหตุการตายว่าเป็นอุบัติเหตุ ฉันรับไม่ได้จริงๆ ร้องเรียนไปหลายครั้งก็ไม่เคยได้รับการตอบกลับ แถมหวีซานซานยังต้องการปิดปากฉันด้วยการจ้างคนมาตามฆ่า ได้ยินมาว่าท่านประธานเย่เป็นข้าราชการสุจริตที่รักความยุติธรรม ดิฉันถึงดั้นด้นมาพอท่าน หวังว่าท่านจะคืนความยุติธรรมให้กับโม่เสี่ยวจุนคนรักของฉันได้ค่ะ! ”
เซี่ยชีหรั่นอธิบายทุกคำอย่างชัดแจ้ง คำพูดทุกคำล้วนกลั่นจากเลือดเนื้อ
เย่เห้าหรันขมวดคิ้วเล็กน้อย หลังเรียบเรียงความคิดแล้ว ให้คำสัญญาว่า “วางใจเถอะ ฉันจะส่งคนไปตรวจสอบคดีนี้ให้ ถ้าเป็นอย่างที่เธอบอกจริง หากคนรักเธอถูกฆาตกรรมแบบไม่ยุติธรรมจริง และมีหลักฐานพอ ฉันจะให้คำตอบที่พอใจแก่เธอแน่นอน”
“ขอบคุณค่ะประธานเย่! ขอบคุณค่ะท่านประธาน!” เซี่ยชีหรั่นขอบคุณพร้อมดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา น้ำตาเธอไหลออกมาเป็นสาย
เธอเงยหน้าขึ้นมองเพดานแล้วพูดกับตัวเอง “เสี่ยวจุน คุณได้ยินไหม? คุณได้ยินที่ประธานเย่บอกไหม? ในที่สุดพวกเราก็มีหวังแล้ว!”
ไม่รู้ว่าเย่เชินหลินมาอยู่ใกล้ตัวเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ กระซิบบอกเธอแผ่วเบาว่า “การตรวจสอบคดีต้องใช้เวลา เธอบอกว่าหวีซานซานจ้างคนตามฆ่าเธอมาตลอดดูแล้วอันตรายมาก ยังไงก็กลับบ้านฉันเถอะ ที่นั่นมีบอดี้การ์ดเยอะ แม้หวีซานซานจะกล้าแค่ไหนก็คงไม่กล้าไปยุ่งที่บ้านฉัน ”
เย่เห้าหรันรู้ว่าเซี่ยชีหรั่นเคยเป็นสาวใช้ของเย่เชินหลิน และเขาเคยได้ยินฝู้เฟิ่งหยีเล่าให้ฟังมาบ้างว่าลูกชายของเขามีความรู้สึกพิเศษให้เซี่ยชีหรั่น