สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 1151 สาวใช้ตัวแสบ 1055

ตอนที่ 1151 สาวใช้ตัวแสบ 1055
“พ่อ เธอเป็นเพื่อนของผม ผมทนเห็นบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นล้มละลายไม่ได้!” ใบหน้าหล่อของหลินเจี๋ยมีความกังวลขึ้นมา
ชายชราตระกูลหลินแค่นหัวเราะ เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ดวงตาดำเหมือนนกเหยี่ยว เผยความฉลาดให้เห็น
“ตระกูลหลินของฉันไม่เคยทำธุรกิจที่ขาดทุน! ไม่ต้องพูดอีก ฉันจะไม่ตกลงกับนาย!”
ชายชราหลินจะตอบตกลงคำขอหลินเจี๋ยได้อย่างไร บริษัทเครื่องประดับแฟชั่นล่มสลาย แต่ผลลัพธ์ที่ตัวเองต้องการ ไม่ว่าบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นจะเป็นอะไรกับบริษัทเย่ซื่อ การล่มสลายของบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นเป็นผลประโยชน์ต่อบริษัทหลินซื่ออย่างมาก
ถ้าบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นเกี่ยวข้องกับบริษัทเย่ซื่อ นั่นพิสูจน์อย่างประจวบเหมาะว่าก่อนหน้านี้ที่เซี่ยชีหรั่นเข้าใกล้หลินเจี๋ยเพราะมีแผนร้าย ถ้าบริษัทเครื่องประดับและบริษัทเย่ซื่อไม่มีความเกี่ยวข้องกันจริงๆ การพังทลายของเธอเป็นการเจริญเฟื่องฟูของแผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่!
มีแสงอันลึกซึ้งในดวงตาชายชราตระกูลหลิน คิดอย่างเงียบๆ “เย่เชินหลิน ฉันอยากดูต่อไป นายจะทำอะไรบ้าง!”
“พ่อ……” หลินเจี๋ยหมดหนทาง มองคุณท่านตระกูลหลินที่เผยความโกรธออกมานิดหน่อย
“ออกไป! ไอ้ลูกไม่รักดี!” ชายชราตระกูลหลินไม่เข้าใจเลย ตระกูลหลินที่ฉลาดทำอะไรมักจะกังวลอยู่ตลอด ทำไมพอเป็นหลินเจี๋ย ดันเกิดเหตุการณ์แบบนี้?
หลินเจี๋ยหมดหนทาง เดินออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลหลิน
บนท้องฟ้าในตอนนี้ เกล็ดหิมะกำลังลอยอยู่ เกล็ดหิมะขนาดใหญ่กำลังปกคลุมไปทั่วเมืองนี้ หลินเจี๋ยขับรถไมบัคคันนั้นไปที่บริษัทเครื่องประดับแฟชั่น
บริษัทเครื่องประดับแฟชั่นยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ สินค้าภายในโดนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องยึดไป ตรงมุมหนึ่ง หลินเจี๋ยเห็นเซี่ยชีหรั่นในรถออดี้
เซี่ยชีหรั่นทำหน้าซีดเซียว ดูแล้วทำให้เขารู้สึกสงสาร
หลินเจี๋ยเกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ในหัวใจ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เขาขมวดคิ้วเบาๆ เดินไปทางรถของเซี่ยชีหรั่น
เพราะเซี่ยชีหรั่นจมอยู่กับความโศกเศร้า ไม่ได้สังเกตเลยว่าหลินเจี๋ยมายืนด้านหลังตนตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
หลินเจี๋ยมองใบหน้าเศร้าของเซี่ยชีหรั่น ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรบ้าง ยื่นมือออกไป วางฝ่ามือลงบนไหล่บางของเธอเบาๆ 
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ส่งผ่านมาจากด้านหลังทันที หันตัวไปมอง ในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ทำไมเป็นคุณ? คุณมาได้ไง?”
เธอประหลาดใจมากที่หลินเจี๋ยมาที่นี่ อย่างไรแล้วตอนนี้หลายๆ คนก็หลีกเลี่ยงเธอกันหมด
“ชีหรั่น ขอโทษนะ ฉัน……” หลินเจี๋ยระงับความรู้สึกผิดในใจที่มีต่อเซี่ยชีหรั่น เขาไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ก็รู้สึกผิดปกติในใจ ผู้หญิงตรงหน้าต้องการความช่วยเหลือแบบนี้ แต่ตัวเองกลับช่วยไม่ได้
เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้ว เธอไม่รู้ว่าทำไมหลินเจี๋ยต้องพูดขอโทษเธอ อย่างไรแล้วบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาเลยสักนิด
“ฉันแค่อยากทำหน้าที่เพื่อนให้ดีที่สุด แต่……” หลินเจี๋ยเห็นแววตาสับสนของเซี่ยชีหรั่น เขาบอกสิ่งที่คิดในใจทั้งหมดกับเซี่ยชีหรั่น
หัวใจเซี่ยชีหรั่นสั่นไหวทันที เธอรู้สึกซาบซึ้งหลินเจี๋ยมาก ถึงจะรู้จักเขาได้ไม่นาน แต่หลินเจี๋ยเป็นคนที่มีความสามารถทางธุรกิจมาก เขามีท่าทางภายนอกเย็นชาเหมือนกับเย่เชินหลิน แต่เป็นสุภาพบุรุษมากกว่าเย่เชินหลิน
เซี่ยชีหรั่นมีน้ำตาสั่นไหวในดวงตา เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง
“ฉันจะหาวิธี!” หลินเจี๋ยทนมองความเศร้าโศกของเธอไม่ได้ ทำให้เขานึกถึงแฟนสาวที่เขาปกป้องไม่ได้เพราะความขี้ขลาดในวัยเยาว์
แววตานี้ คล้ายจริงๆ คล้ายดวงตาตอนเธอจากไป
เซี่ยชีหรั่นยิ้มเล็กน้อย เธอรู้น้ำใจของหลินเจี๋ย แต่ตลาดแผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อเพิ่งเริ่มต้น จะมีความสามารถในการจัดการความยุ่งเหยิงของบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นได้อย่างไร ถึงหลินเจี๋ยจะไปหาประธานบริษัทหลินซื่อ เขาก็ไม่มีวันยอมรับบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นที่กำลังจะล้มละลายเด็ดขาด
ใครจะกล้ายอมรับบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นในเวลานี้ล่ะ? ตอนนี้เธอแค่หวังว่าจะมีใครสักคนยอมรับบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น แบบนั้น อย่างน้อยเหล่าพนักงานบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นก็จะไม่ตกงาน
เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้ว ภายในเมืองนี้ คนที่มีความสามารถนี้ มีแค่สองตระกูล หนึ่งคือตระกูลหลิน อีกหนึ่งก็คือตระกูลเย่
ใบหน้าหล่อเหลาชั่วร้ายของเย่เชินหลินผุดขึ้นมาในสมองเธออีกครั้ง ใบหน้านั้นถึงแม้จะหล่อแต่ก็เหมือนปีศาจ
“ชีหรั่น ไม่งั้นคุณมาที่บริษัทหลินซื่อเราสักพักสิ บริษัทหลินซื่อของเรากำลังขาดคนเก่งที่มีวิสัยทัศน์ไม่เหมือนใครอย่างคุณพอดี!” หลินเจี๋ยมองเซี่ยชีหรั่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสารเซี่ยชีหรั่น
ใบหน้าเซี่ยชีหรั่นมีความซาบซึ้งนิดหน่อย เธอพยักหน้า
เธอในตอนนี้ไม่มีทรัพยากรทางการเงิน บัญชีธนาคารทั้งหมดถูกอายัด เมื่อคืน เธอยังประสบกับการย้ายบ้านที่น่าตื่นเต้น
ตอนนี้เนี่ยนโม่ยังอยู่บ้านคุณแม่ แต่นี่ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้
คฤหาสน์ตระกูลเย่
ฝู้เฟิ่งหยีมองหัวข้อข่าวเศรษฐกิจรายวัน เกิดความเศร้าในหัวใจ ตอนนี้คนที่เธอเป็นห่วงมากที่สุดก็คือเนี่ยนโม่
รีบโทรหาพ่อบ้านตระกูลเย่ มองพ่อบ้านแล้วพูดขึ้น “ตอนนี้บริษัทเครื่องประดับแฟชั่นสถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”
พ่อบ้านกอดอก พูดขึ้นเรียบๆ “บริษัทเครื่องประดับแฟชั่นถูกสงสัยว่ามีการฉ้อโกงทางการค้า ถูกหน่วยงานรัฐบาลที่เกี่ยวข้องตรวจสอบและอายัด แม้แต่บ้านที่เซี่ยชีหรั่นอาศัยอยู่ก็อายัด”
ฝู้เฟิ่งหยีนั่งยองๆ บนโซฟา ในดวงตามีความเศร้าเล็กน้อย “หลานชายฉันล่ะ? หลานชายฉันเป็นยังไงบ้าง?”
ตั้งแต่รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นพาเนี่ยนโม่ย้ายออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลเย่ไปคฤหาสน์ข้างๆ ฝู้เฟิ่งหยีก็เคยไปหาเย่เชินหลิน ขอร้องให้เย่เชินหลินรับหลานชายเนี่ยนโม่มาที่ตระกูลเย่ แต่เย่เชินหลินต่อต้านอยู่ตลอด แต่ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นไม่มีแม้กระทั่งที่อยู่อาศัย นับประสาอะไรกับเนี่ยนโม่
“คุณนาย คุณไม่ต้องกังวล ตอนนี้เนี่ยนโม่อยู่บ้านเสนาธิการ คุณแม่ของเซี่ยชีหรั่น!” พ่อบ้านปลอบฝู้เฟิ่งหยี
“งั้นก็ดี งั้นก็ดี!” ฝู้เฟิ่งหยีถอนหายใจ ทันในนั้นก็เผยสีหน้าผิดปกติออกมา “ไม่ได้ ฉันก็ยังไม่วางใจ ยังไงแล้วก็ไม่ใช่ตระกูลเย่ เนี่ยนโม่มีสายเลือดตระกูลเย่ หลังจากส้งหลิงหลิง……”
“เฮ้อ” ฝู้เฟิ่งหยีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ถ้าส้งหลิงหลิงเก็บเด็กคนนั้นในท้องไว้ได้ เธอในตอนนี้อาจจะได้อยู่กับหลานชายทุกวัน จะไม่กังวลเกี่ยวกับเนี่ยนโม่แบบตอนนี้
เธอตัดสินใจรอให้เย่เชินหลินกลับมา จะต้องแย่งเนี่ยนโม่มาจากเซี่ยชีหรั่นให้ได้ สภาพเธอในปัจจุบันไม่เหมาะที่จะดูแลเนี่ยนโม่
ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นกำลังเดินเตร่อยู่บนถนน เธอกลัวสร้างปัญหาให้กับหลินเจี๋ย สุดท้ายก็ปฏิเสธคำขอที่หลินเจี๋ยเชิญตัวเองกลับไปที่แผนกเครื่องประดับบริษัทหลินซื่อ
แต่โทรศัพท์กำลังดังไม่หยุดอยู่ในกระเป๋า เธอรู้ว่าต้องเป็นสายจากสวีเห้าเซิงแน่ๆ
เซี่ยชีหรั่นรับสาย ได้ยินแค่เสียงที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนในโทรศัพท์ “ชีหรั่น เธออยู่ไหน?”
เซี่ยชีหรั่นเงียบ เดินเพียงลำพังคนเดียว ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ได้ยินคำถามของสวีเห้าเซิง ถึงเงยศีรษะขึ้นมองฉากรอบๆ
“อยู่แถววอลมาร์ทค่ะ!”
ปล่อยให้เกล็ดหิมะบนท้องฟ้าตกลงมาในเสื้อคลุมตัวกว้างของเซี่ยชีหรั่น อุณหภูมิในร่างกายเธอทำให้เกล็ดหิมะละลาย
ทำไมอุณหภูมิในร่างกายทำให้เกล็ดหิมะละลายได้ แต่ไม่สามารถทำให้หัวใจคนเราอุ่นได้? 
เซี่ยชีหรั่นอย่างไรก็ไม่เข้าใจ สถานการณ์ภายในบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นทำไมถึงมีคนรู้อย่างชัดเจน ใครเป็นคนบอกรายละเอียดสถานการณ์ที่นี่ให้กับ Peter? ทำไมจู่ๆ ตอนแรกเขาเลือกใช้เงินทุนก้อนใหญ่กับบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น ต้องมีใครบางคนเผยข้อมูลบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นแน่ๆ ไม่อย่างนั้นเขาไม่มีทางนำเงินไปลงทุนเด็ดขาด
ตอนนี้เธอเสียใจมากจริงๆ ทำไมตอนแรกถึงไม่คิดให้ดี เชื่อใจ Peter ง่ายๆ แบบนั้น
“แม่ แม่กลับมาเมื่อไร? แม่อยู่ไหน? ” เสียงที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะดังขึ้นในโทรศัพท์
“ทำไมเป็นเนี่ยนโม่?” เซี่ยชีหรั่นประหลาดใจ เนี่ยนโม่อยู่กับสวีเห้าเซิงจริงๆ ด้วย ทั้งๆ ที่เธอมอบความไว้วางใจให้แม่ตัวเองดูแลเขา
สวีเห้าเซิงฟังน้ำเสียงสงสัยของเซี่ยชีหรั่นออก เอาโทรศัพท์มาแล้วพูดกับเซี่ยชีหรั่น “ตอนที่ฉันไปหาเธอ เจอคุณป้ากำลังส่งเนี่ยนโม่กลับไปพอดี ก็เลยรับเนี่ยนโม่มาบ้านฉัน บ้านเธอ……” สวีเห้าเซิงถอนหายใจ
เซี่ยชีหรั่นรู้ตั้งนานแล้ว แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คือ แม่ส่งเนี่ยนโม่กลับไปจริงๆ!
“ขอบคุณที่ช่วยฉันดูแลเนี่ยนโม่นะคะ!”
ได้ยินคำพูดเธอที่มีความรู้สึกผิดและความรู้สึกซาบซึ้งปนอยู่นิดหน่อย สวีเห้าเซิงก็พูดขึ้นเบาๆ “เธอยืนอยู่ตรงนั้นอย่าไปไหน ฉันจะไปรับเธอ”
หัวใจของสวีเห้าเซิงสั่นไหวกะทันหัน เขาไม่อยากเห็นเซี่ยชีหรั่นน้อยใจแม้แต่นิดเดียว
หลังจากที่เซี่ยชีหรั่นวางสาย หิมะก็ตกหนักกว่าเดิมนิดหน่อย มองไปที่ฝูงชนเร่งรีบบนถนน จู่ๆ เซี่ยชีหรั่นก็รู้สึกเหงานิดหน่อย
รถธุรกิจสุดหรูเหมือนปลาทะเลน้ำลึกคันหนึ่งมาจอดนิ่งๆ ข้างกายเซี่ยชีหรั่น เซี่ยชีหรั่นตกใจ เธอจำได้ว่านี่คือรถของเย่เชินหลิน
เย่เชินหลิน？
คงไม่ใช่เขาจริงๆ หรอกมั้ง? เขามาอยู่ที่นี่ได้ไง?
กระจกรถค่อยๆ เลื่อนลงมา……
เซี่ยชีหรั่นจ้องมองใบหน้าภายในกระจกรถ ยังดี ไม่ใช่เย่เชินหลิน หัวใจที่เต้นแรงของเธอค่อยๆ ผ่อนคลายลง ไม่
“คุณเซี่ย คุณนายเชิญให้คุณกลับตระกูลเย่! ” คนที่พูดคือพ่อบ้านตระกูลเย่
“ว่าไงนะ? ” เซี่ยชีหรั่นใจสั่น เธอไม่รู้ว่าฝู้เฟิ่งหยีมาตามหาเธอตอนนี้ทำไม หรือว่าเธอรู้เรื่องบริษัทเครื่องประดับแฟชั่นแล้ว? ก็เลย……เธอก็เลยเป็นห่วงเนี่ยนโม่ อยากแย่งเนี่ยนโม่ไปจากเธอเหรอ?
แต่ แต่ว่าฝู้เฟิ่งหยีไม่เคยสนใจเรื่องเศรษฐกิจ เธอรู้ได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้นกับบริษัทเครื่องประดับแฟชั่น?
บางทีที่ฝู้เฟิ่งหยีให้พ่อบ้านมาอาจจะไม่ใช่เรื่องนี้ บางทีตัวเองอาจจะกังวลมากเกินไป
พ่อบ้านมองใบหน้าเซี่ยชีหรั่นที่มีความสับสนลอยอยู่ กดบีบแตร เรียกเซี่ยชีหรั่นที่จมอยู่ในความคิดกลับมา
“โอเค ฉันจะไปกับคุณ! ” เซี่ยชีหรั่นโทรหาสวีเห้าเซิง บอกสวีเห้าเซิงว่าไม่ต้องมารับแล้ว
สวีเห้าเซิงในตอนนี้กำลังมองไปรอบๆ หลังจากวางสายไปแล้ว ก็เห็นเซี่ยชีหรั่นขึ้นรถเย่เชินหลินไป เขารู้หมายเลขทะเบียนรถเย่เชินหลิน จู่ๆ ในใจก็เกิดความเศร้าระเบิดออกมา หันหัวรถกลับไปที่อพาร์ทเมนท์ของตัวเอง