สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 149 สาวใช้ตัวแสบ 53

ตอนที่ 149 สาวใช้ตัวแสบ 53
เธออยากพูดเรื่องนี้ให้เซี่ยชีหรั่นคิดไปคิดมาก็ช่างเถอะ
เธอไม่คาดหวังให้เซี่ยชีหรั่นช่วยเธอให้เป็นผู้หญิงของเย่เชินหลินด้วยซำทุกคนก็เห็นแก่ตัวกันหมดเธอจะยอมแบ่งปันผู้ชายของตัวเองให้คนอื่นได้ยังไง
เรื่องนี้เธอคงต้องหาวิธีเองแต่ข้อแม้คือเธอต้องอยู่ที่นี่ห้ามให้เซี่ยชีหรั่นสงสัยเธอถ้าตอนไหนที่เธอได้เป็นผู้หญิงของเย่เชินหลินแล้วจริงจริงเธอก็สามารถต่อต้านกับเซี่ยชีหรั่นได้แล้วและไม่ต้องกลัวแล้ว
พอคิดแบบนี้ได้แล้วโม่เสี่ยวหนงก็ทำท่าทีเหมือนเมื่อก่อนพูดกับเธออย่างใจร้อน:“รู้แล้วรู้แล้วพี่พี่ก็ไม่ต้องบ่นฉันแล้วฉันก็แค่พูดพูดพี่ก็นอนกับเขาไปแล้วฉันเป็นน้องสาวพี่ฉันจะไปนอนกับเขาได้ยังไงแบบนั้นก็น่าขยะแขยงเกินไป”
คำตอบนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นสบายใจขึ้นมาทันทีเธอตบไหล่เธอแล้วพูด:“เธอทำให้พี่ตกใจแทบตาย”
“คนขี้กลัว!ถ่ายรูปกันต่อเถอะอย่าไปสนใจบ้านนอกข้างห้องนั้นเลย”
โม่เสี่ยวหนงแลบลิ้นให้เซี่ยชีหรั่นถ่ายรูปให้เธอต่อ
แต่ถ้าอยากที่จะไม่สนใจฟางลี่น่าที่อยู่ห้องข้างข้างคงจะยาก
เสียงใหญ่ของเธอคงจะได้ยินไปทั่วบ้านบวกกับนิสัยเชิดหยิ่งแบบนั้นของเธอย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลักสำหรับเธอคงจะเป็นเรื่องที่ดีมหาศาลเธอจะให้ทุกคนรู้ว่าหลังจากนี้เธอก็ไม่ใช่สาวใช้ธรรมดาทั่วไปแล้วเธอเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลิน
แน่นอนเธอชัดเจนดีว่าตัวเองยังไม่ใช่ผู้หญิงของเย่เชินหลินแต่ในเมื่อเข้ามาอาศัยแล้วก็เหมือนหอคอยที่ใกล้นำได้พระจันทร์ก่อนยังจะไม่มีโอกาสอีกหรอ?
ถึงเธอจะโง่ขนาดไหนเธอก็รู้ที่เย่เชินหลินทำแบบนี้ก็เพื่อให้เธอมาแหย่เซี่ยชีหรั่นแม้ในใจเธอจะไม่พอใจแต่ก็รู้ว่าที่เธอเสียงดังก็เพื่อให้เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเธอเข้ามาอาศัยแล้วเย่เชินหลินไม่มีทางโกรธเธอหรอก
อีกอย่างเธอจะให้ทุกคนรู้ในเวลาเดียวกันว่าเธอเป็นคนของเย่เชินหลินแล้วนี่ก็ส่งผลให้ตำแหน่งเธอในบ้านหลังนี้สูงขึ้นด้วย
เซี่ยชีหรั่นมักจะชอบเหม่อลอยตอนถ่ายรูปให้โม่เสี่ยวหนงแค่เธอคิดถึงเย่เชินหลินทำดีกับฟางลี่น่าอย่างนั้นและเคยทำแบบนี้กับเธอเธอก็รู้สึกโดนแทงใจอย่างเจ็บแม้เธอจะปลอบตัวเองว่านี่เป็นหน้าที่ของเธอเธอก็ยังรู้สึกเสียใจ
“พี่พี่หึงหรอ?”โม่เสี่ยวหนงถามอย่างเบาเบา
เซี่ยชีหรั่นส่ายหัวเบาเบาไม่พูดอะไร
“พี่ให้ฉันช่วยไปตบยัยบ้านนอกคนนั้นไหมสั่งสอนสั่งสอนเธอให้เธอรู้ตัวหน่อย”โม่เสี่ยวหนงถามเธอด้วยความกล้า
เธอก็ไม่ได้ทำเพื่อเซี่ยชีหรั่นคนเดียวทั้งหมดเธอก็อิจฉาความโชคดีของฟางลี่น่าเหมือนกัน
“เสี่ยวหนงอย่าก่อเรื่อง”
“แต่พี่ฉันไม่ดีใจแล้วเนี่ยจะให้ฉันไม่สะทกสะท้านอะไรเลยหรอพี่ให้ฉันไปสั่งสอนเธอคอยดูว่าเธอจะยังกล้าแย่งผู้ชายของพี่ไหม!”
โม่เสี่ยวหนงกัดฟันอย่างโกรธพูดแล้วก็พร้อมที่จะเดินออกไปหาฟางลี่น่าแต่เซี่ยชีหรั่นก็รั้งข้อมือเธอไว้ก่อนเตือนเธออย่างเร่งรีบ:“อย่าไปอย่าทำแบบนี้คุณเย่เขาไม่ใช่ผู้ชายของฉันฉันเป็นแค่…..ฉันก็ไม่ปิดบังเธอแล้วฉันทำเพื่อแก้แค้นให้โม่เสี่ยวจุนจึงไปมีอะไรแบบนั้นกับเขาได้ระหว่างเรามีสัญญากันฉันเป็นผู้หญิงของเขาเขาช่วยฉันแก้แค้นเพราะฉะนั้นถึงเขาจะมีผู้หญิงเยอะขนาดไหนหรือทั้งโลกก็เป็นผู้หญิงของเขาฉันก็ไม่มีสิทธิเข้าไปยุ่ง”
โม่เสี่ยวหนงเคยเห็นสัญญาของเธอแต่เธอรู้สึกว่าเย่เชินหลินก็ดีกับเธอดูจากเสื้อผ้าพวกนี้ก็รู้แล้ว
ยังมีรอยจูบจากคอเธอนี่ก็ชัดเจนแล้วว่าเย่เชินหลินหลงเธอมาก
แต่เธอก็รู้สึกว่าสิ่งที่เซี่ยชีหรั่นพูดก็ถูกเหมือนกันยังไงเธอกับเย่เชินหลินก็ไม่มีสัญญาการแต่งงาน
ถ้าไปตบฟางลี่น่าไม่แน่อาจทำให้เย่เชินหลินโกรธได้ถ้าเพื่อออกหน้าให้เซี่ยชีหรั่นแล้วทำให้เจ้าของทองไม่สบายใจก็ไม่คุ้มเหมือนกัน
“เห้อพี่พี่นี่น่ารังแกจังแล้วพี่จะยอมให้ฟางลี่น่าเหยียบหัวพี่แบบนี้หรอ?ฉันคิดมาสักแปบฉันไปตบเธอคงจะไม่ได้แน่นอนแต่ถ้าพี่ไปตบไม่แน่พี่เชินหลินอาจจะไม่โกรธมีคนออกหน้าให้เขาขนาดนี้เขาอาจจะรู้สึกภูมิใจด้วย”
โม่เสี่ยวหนงพูดจบนั่งลงกับเตียงพยายามพูดมห้เซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นส่ายหัวเบาเบาพูดกับเธออย่างเสียงเรียบ:“ฉันไม่หึงจริงจริงมันก็ไม่มีอะไรให้เสียใจอย่าพูดถึงสถานะของฉันเลยแม้แต่ส้งหลิงหลิงคู่หมั้นแท้แท้ของเขาเธอยังต้องยอมเห็นเขามีผู้หญิงซ้ายบ้างขวาบ้างทำอะไรได้เพราะฉะนั้นฉันถึงเตือนเธอว่าผู้ชายแบบนี้ดีที่สุดไม่ต้องเอา”
“โหทำไมพูดไปพูดมาก็พูดถึงหัวฉันจนได้ช่างเถอะพี่ไม่ไปสั่งสอนเธอก็แล้วไปยังไงพี่ก็คงจะเป็นฝ่ายต้องยอมตลอด”
“ยังจะถ่ายรูปอีกไหม?”เซี่ยชีหรั่นฝืนยิ้มออกมาถามโม่เสี่ยวหนง
“ถ่าย”
เซี่ยชีหรั่นพยายามให้ตัวเองไม่ไปคิดอะไรโฟกัสแต่กล้องของโทรศัพท์แอปเปิลถ่ายภาพสวยสวยของโม่เสี่ยวหนง
ตอนนี้ทางเดินฉนวนก็มีเสียงของหลินหลิงดังขึ้นมาอีกเธอพูด:“ยกเข้าไป!”
คำพูดดูคุ้นหูเซี่ยชีหรั่นนึกถึงตอนที่เธอมาส่งเสื้อผ้าให้เซี่ยชีหรั่นเธอก็พูดแบบนี้
หรือว่าเย่เชินหลินสั่งให้เธอมาส่งเสื้อผ้าให้อีก?นี้เป็นความรู้สึกแรกของเธอจากนั้นเธอก็รับรู้ได้ว่าเธอทำให้เขาโกรธเขายังเป็นคนได้ใจขนาดนั้นจะเป็นไปได้ยังไงที่จะให้คนซื้อของให้เธออีก