สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 152 สาวใช้ตัวแสบ 56

ตอนที่ 152 สาวใช้ตัวแสบ 56
เขากัดริมฝีปาก แล้วเอาบุหรี่และไฟแช็คออกจากลิ้นชัก จุดบุหรี่แล้วสูบ
ฟางลี่น่าก็ยังคงอยู่ที่ห้องของเซี่ยชิหลิน เธอจะพูดคำพูดพวกนี้เพื่อให้เย่เชินหลินได้ยิน เพื่อกระตุ้นประสาทของเย่เชินหลิน ทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา ให้เขาเกลียดเซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของเธอ เธอบอกให้เขาออกไปหลายรอบแล้วแต่เขาก็ยังคงด่าทออยู่นั่น
“เซี่ยชีหรั่นอีนังสารเลว ต่อไปก็ห่างจากท่านชายของฉันด้วย” ฟางลี่น่ากล่าวไว้
“เธอด่าใครสารเลว พูดอีกรอบสิ ระวังฉันตบเธอนะ” โม่เสี่ยวหนงสะบัดมือของเซี่ยชีหรั่นทิ้ง เดินไปข้างๆของฟางลี่น่า
แต่พูดยังไงเขาก็ไม่ใช่ว่าไม่มีความสัมพันธ์ต่อเซี่ยชีหรั่น ฟางลี่น่าด่าเธอแบบนี้ เธอเองก็ไม่ชอบฟังมาก
อีกทั้งถ้าเธอพูดมันมากเกินไปแล้วเธอก็จะฉวยโอกาสนี้จัดการเธอได้ ถึงเย่เชินหลินถามขึ้นไป เขาก็มีคำแก้ตัว
“เธอกล้าตีฉัน？ ฉันเป็นผู้หญิงของท่านชาย เธอตบหน้าฉันก็เหมือนว่าตบหน้าท่านชาย เธอแน่จริงก็ตบฉันสิ” ฟางลี่น่าตั้งหน้าขึ้น ทำตัวสงสาร
โม่เสี่ยวหนงยกมือขึ้นมา ได้ยินเขาพูดแบบนี้จนไม่กล้าเอามือลง
ฟางลี่น่ารู้ดีในใจว่าเธอเสียงดังขนาดนี้ ท่านชายคงได้ยินแล้วแน่ๆ ที่เขาไม่พูด ก็หมายความว่าอยากได้ยินเธอด่าเซี่ยชีหรั่น ก็เพราะแบบนี้ทำให้เธอไม่กลัวอะไรเลย
“ฉันขี้เกียจที่จะตบแก ฉันกลัวมือฉันสกปรก “โม่เสี่ยวหนงก็แค่ด่าเขาแบบไม่พอใจ ก็มีกำลังใจกลับไปที่ข้างเตียง
“ใช่ ฉันสกปรก แล้วพี่แกก็สะอาดงั้นหรือ?ฉันว่าไม่เพียงแต่เธอไม่สะอาด แกเองก็ไม่ได้สะอาดต่างอะไรจากมัน”
ปกติที่ผ่านมาเซี่ยชีหรั่นไม่อยากไปมีปัญหากับคนอื่น ไม่คิดเลยว่าฟางลี่น่ากล้าด่าโม่เสี่ยวหนงขนาดนี้
เธอยืนลงจากเตียง เดินไปถึงข้างหน้าของฟางลี่น่าแล้วจ้องมองเธอ กล่าวว่า “เธอพูดอะไรฉัน ฉันก็ฟังไว้หมด ฉันไม่อนุญาตให้เธอมาพูดอะไรน้องฉัน ถ้าเธอกล้าพูดอะไรเสียวโน่อีกหนึ่งคำ อย่าหาฉันไม่เตือนล่ะ”
“แกจะทำยังไง ฉันก็จะพูดว่ามันกับแกต่างก็สารเลวเหมือนกัน” ฟางลี่น่ากัดฟันแล้วพูด เซี่ยชีหรั่นไม่ลังเลอะไรอีกก็ยกมือตบไปที่บนใบหน้าของเธอ
ท่าทางของเธอในวันนี้ดุดันมาก เมื่อกี้เพียงไม่กี่คำก็ทำให้โม่เสี่ยวหนงหวาดกลัว เลยคิดว่าใช้วิธีเดียวก็ทำให้เซี่ยชีหรั่นกลัวได้
ใครจะไปรู้ว่าเซี่ยชีหรั่นกล้าตบหน้าเธอ แถมยังใช้แรงเยอะมาก จนให้น้าเธอมีรอยนิ้วมือที่แดงๆ
“ดีนัก เธอกล้าตบฉัน อีนังร้าย ดูฉันจะเอาคืนเธอ” ตอนนี้เธอโกรธแล้วจริงๆ พูดเสร็จก็ไปล้มใส่เซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นตัวเล็กกว่าฟางลี่น่า ก็ไม่ใช่คู่แข่งของเธออยู่แล้ว แป๊บเดียวก็โดนเธอดึงผม และลากไปแรงๆ
โม่เสี่ยวหนงเห็นพี่เริ่มลงมือ ยังเป็นเพราะเธออีก เธอก็ไม่กลัวอะไรอีกล่ะ ในใจคิดว่าถ้าเย่เชินหลินถามขึ้นมา ยังมีผู้หญิงสองคนนี้รับกรรมไว้ก่อน ถึงเวลานั้นเธอแค่พูดว่า ไม่อยากเห็นพี่ต้องเสียเปรียบ เย่เชินหลินก็คงไม่โทษเธอล่ะ
โม่เสี่ยวหนงก็เข้าไปอยู่ในนั้น ถึงฟางลี่น่าจะมีแรงก็คงสู้2คนไม่ไหว
แต่ว่าผมของเซี่ยชีหรั่นถูกฟางลี่น่าจับไว้ที่มือ เธอดึงแรงๆ โม่เสี่ยวหนงก็เพียงแค่อยู่ข้างหลังตบตีเขา ความเจ็บของเซี่ยชีหรั่นไม่ได้ลดลงเลย
“อ่า พวกเธอสองคนกล้าร่วมกันมาตบตีฉัน นางร้าย นางร้าย” ฟางลี่น่าเรียกท่านชาย “ท่านชาย มาช่วยฉันหน่อย เซี่ยชีหรั่นตบตีฉัน”
“ก็ตีเธอ ก็ตีเธอ ตีเธอนี้แหละ” โม่เสียวหนงใส่ส้นสูง หนึ่งขาหนึ่งขาถีบไปที่ท้องของเขา
“ฟางลี่น่า เธอปล่อยมือ อย่าดึงล่ะ เสี่ยวหนงเธอก็ไม่ต้องตีแล้ว แบบนี้ไม่ดีไม่งาม” เซี่ยชีหรั่นทนความเจ็บพูดกับทั้งสองคน
“นางร่าน ถึงฉันจะเจ็บ ก็ไม่ปล่อยเธอ” ฟางลี่น่ายังคงไม่ปล่อยมือ เอาผมของเซี่ยชีหรั่นผันไว้ที่มือสองสามรอบ
โม่เสี่ยวหนงก็เพิ่มแรงขึ้นถีบไปที่ท้องของเธอ ฟางลี่น่าทนไม่ไหว เจ็บจนคุกเข่า แต่ในมือก็ยังคงจับผมของเซี่ยชีหรั่นไว้ ที่นอนอยู่บนพื้น
โม่เสียวหนงไปดึงมือของฟางลี่น่าไว้ ให้เขาปล่อยผมของเซี่ยชีหรั่น
。
“เธอปล่อยมือ ถ้าเธอยังไม่ปล่อยมืออีก ฉันก็จะแตะเธอให้ตาย”โม่เสี่ยวหนงพูด
“ฉันไม่ปล่อย ฉันจะทำให้เธอเจ็บ” ฟางลี่น่ากัดฟันแล้วพูด
ครั้งก่อนที่ตบเซี่ยชีหรั่นก็แค่ตบหน้าครั้งเดียว ครั้งนี้คงจะเอาให้หายเจ็บใจ แม่ว่าเขาจะเจ็บด้วย เขาก็ดีใจ