สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่217 สาวใช้ตัวแสบ121

ตอนที่217สาวใช้ของคุณชายเย้121
หากเธอไม่มีความลับ จากมุมมองของการเป็นภรรยา ถือว่าส้งหลิงหลิงนั้นเหมาะสม
เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารัก เธอรับมือเคยชินกับคนหลายรูปแบบ สามารถประสานงานกับทุกคนและสิ่งต่างๆได้ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผู้หญิงธรรมดาจะทำได้
หลังจากที่เย่เชินหลินเข้าไป ส้งหลิงหลิงลุกขึ้นยืน เดินมาหาเขาพร้อมกับยิ้ม คล้องแขนของเขาและพูด: “คุณมาแล้ว คุณน้าหลี่บอกว่าชอบฟังคุณพูดมากที่สุด”
อารมณ์ของส้งหลิงหลิงดูไม่ออกเมื่อกี้เธอโดนเขาทำโทษ และเล่นบทบาทของคู่หมั้น
ในความเป็นจริงเขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขาไม่มีความรู้สึกต่อส้งหลิงหลิงเลย อย่างไงก็เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง และยังเต็มใจหมั้นกับเธอ เขาเพื่อเซี่ยชีหรั่น ลงโทษเธอหนักแบบนั้น เหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอ เธอยังสามารถทำเช่นนั้นได้ ก็คงจะมีใจให้เขาบ้าง
ครั้งนี้เย่เชินหลินไม่ได้ปัดมือเธอออก ก็ไม่อยากทำให้เธอลำบากในต่อหน้าคุณแม่ทั้งสอง
เย่เชินหลินนั่งลงบนเก้าอี้ เริ่มสนทนากับคุณนายไห่ ฝู้เฟิ่งหยีไม่ได้แทรกการสนทนามากนัก มองดูลูกชายที่ยอดเยี่ยมของเธอ เวลานี้เธอพึงพอใจในความเป็นจริงสำหรับฝู้เฟิ่งหยีแล้ว หากไม่มีเรื่องของเย่เชินหลิน ชีวิตของเธอนั้นสมบูรณ์แบบมาก เสียดายชีวิตคนเราไม่เป็นที่พึงพอใจเสมอไป
“เชินหลิน เมื่อกี้ฉันยังถามหลิงหลิง ไหนๆก็หมั้นแล้ว เมื่อไหร่จะได้ดื่มน้ำชาในงานแต่ง?” คุณนายไห่ถามอย่างกระตือรือร้น
ส้งหลิงหลิงหน้าแดง ก็กลัวว่าเย่เชินหลินจะพูดทำให้เธออึดอัด เธอรีบตอบแทน: “คุณน้าคะ ไม่รีบร้อน เราสองคนรู้สึกว่าความรักแบบนี้ใกล้ชิดสนิทสนมมากกว่าแต่งงาน”
“เฟิ่งหยี เธอดูสิ ความคิดคนหนุ่มสาวในปัจจุบันแปลกๆ ทั้งทดลองแต่งงาน ทั้งไม่อยากมีลูก หรือไม่ก็ไม่รีบมีแฟน หรือไม่ก็ไม่รีบแต่งงาน แต่งงานแล้วก็ไม่รีบมีลูก ให้คนปวดหัวจริงๆ”
ฝู้เฟิ่งหยีเพียงยิ้มให้กับคุณนายไห่ แล้วพูด: “ใช่แล้ว ฉันก็ขี้เกียจยุ่ง ปล่อยให้พวกเขาอยู่กันแบบนี้ อยู่แบบนี้เบื่อแล้ว ก็มีลูกเอง”
ทุกคนต่างกำลังคุยกันเรื่องนี้ ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู พ่อบ้านรายงานนอกประตู: “คุณไห่ถึงนอกประตูแล้วครับ”
“รีบให้เข้ามาสิ!” ฝู้เฟิ่งหยีสั่ง
“ครับ คุณนาย!”
ส้งหลิงหลิงแอบมองสีหน้าของเย่เชินหลิน ตามปกติ เธอยังคงซุบซิบต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น: “ได้ยินมาก่อนว่าไห่เป็นเด็กกตัญญู เป็นจริงด้วย ดึกดื่นป่านนี้ ก็ยังมาดูคุณแม่ ฉันไปต้อนรับเขา เดี๋ยวจะหาว่าเราปล่อยปละละเลย” ส้งหลิงหลิงพูด แล้วลุกขึ้น
คุณนายไห่ยิ้มแล้วยิ้มอีก พูด: “เธอไม่ต้องแล้ว เรามาในวันนี้ เธอดูแลทั้งวันเกือบทำให้ขาหัก เดี๋ยว เชินหลินทนไม่ได้จะโทษพวกเราได้ คราวหลังไม่กล้ามาแล้ว เขายังเป็นผู้ชาย จะให้เธอต้อนรับได้ยังไง”
ส้งหลิงหลิงรู้ว่าตอนนี้เย่เชินหลินและไห่ลี่หมินมีความสัมพันธ์ที่ละเอียดอ่อน เย่เชินหลินไม่พอใจ ดังนั้นเคารพแต่ก็ไม่ขยับ
พ่อบ้านช่วยไห่ลี่หมินเปิดประตูห้องรับแขก ทันทีที่ร่างของเขาปรากฏ ทุกคนก็หันไปทางเขา ส้งหลิงหลิงมองเห็น มุมปากของไห่ลี่หมินมีแผลอย่างเห็นได้ชัด มองว่าเขากับไห่ลี่หมินจะมีเรื่องกัน เพียงแต่เคลียร์กันข้างนอกแล้ว
“เซวียนเอ๋อ หน้าเป็นอะไร? ชกตีกันเหรอ?” คุณนายไห่เมื่อเห็นว่าลูกชายตัวเองบาดเจ็บ ปรากฏว่าลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ แม้แต่คนที่สง่างามที่สุดก็ยากที่จะรักษาอารมณ์ของตัวเองต่อหน้าลูก
เย่เชินหลินสายตาเย็นชาเหลือบไป มุมปากของไห่ลี่หมินม่วงเล็กน้อย แผลไม่สาหัส แต่ระยะนี้เวลาเขากินข้าวคงไม่สบายนัก
“อ๋อ เมื่อกี้เจอนักเลงบนถนนอยากเล่นสนุกกับผู้หญิง ผมฮีโร่ช่วยสาวงาม เลยมีสี ไม่เป็นไรครับ คุณแม่ ลูกชายของคุณทำความดี” ไห่ลี่หมินพูดจบ เดินเข้ามาข้างกายของคุณแม่ กดไหล่ของคุณแม่ให้นั่งลง พูดให้ท่านสบายใจ
“อ้อ อย่างนี้เอง บาดเจ็บที่อื่นไหม ไปถ่ายเอ็กสเรย์รึยัง?”คุณนายถามอีกครั้ง
“ไม่เป็นไรครับ แผลถลอกนิดหน่อย คนนั้นก็แค่กังฟูแมวสามขา ผมไม่ทันตั้งตัว เลยถูกเขาชกไม่กี่ครั้ง”
คิ้วของเย่เชินหลินกระตุกไปสองครั้ง ในใจคิด หากยังพูดมากอีก ครั้งหน้าหากยังอยู่ในมือฉัน นายได้ฟันร่วงลงพื้นแน่
“ที่นี่มีคุณหมอ ลี่หมิน ฉันจะให้พ่อบ้านเรียกคุณหมอมาดู” ฝู้เฟิ่งหยีพูด
ไม่รอให้ไห่ลี่หมินตอบ เย่เชินหลินที่ไม่พูดก็เอ่ยปาก: “ไม่ต้องหรอกครับ อย่างไห่ลี่หมินที่อวดเก่งแบบนี้ บาดแผลแค่นี้คงไม่ต้องถึงมือคุณหมอ ท่านไม่ต้องเรียกแล้ว เดี๋ยวคุณหมอจะหาว่าเขาเหมือนผู้หญิง”
คราวนี้เป็นคิ้วของไห่ลี่หมินที่กระตุก
“พี่ พี่บอกว่าพี่เป็นอาสาสมัครเหรอ? เป็นฮีโร่จริงๆ นักเลงคนนั้นจับได้รึยังคะ?” ไห่ฉิงฉิงจากที่ไม่พูดนานก็พูดขึ้นด้วยความไม่ได้ตั้งใจ
คุณแม่ของเธอไม่รู้ว่าแผลของไห่ลี่หมินมาจากไหน แต่ไห่ฉิงฉิงก็สามารถรู้ได้ไม่มากก็น้อย ไม่แน่อาจเป็นเย่อะไรสักอย่างเป็นคนตี จะบอกว่าไห่ลี่หมินและเย่เชินหลิน เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะต่อสู้กันเพื่อผู้หญิง ไร้สาระ