สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่247 สาวใช้ตัวแสบ151

ตอนที่247 สาวใช้ตัวแสบ151
ตรวจสอบละเอียดหลายรอบ เซี่ยชีหรั่นต้องเชื่อ หวีซานซานเป็นคนส่งข้อความมาจริงๆ　　
เธออยากจะนำข้อความนี้ไปให้เย่เชินหลินดูจริงๆ ถามเขา ว่าเขาสั่งจริงๆไหม　　
หลังคิดขวาคิดซ้าย เธอก็บังคับอารมณ์เธอไว้ได้ ถ้าเย่เชินหลินไม่ให้สืบแล้วจริงๆ จะต้องคิดว่าเธอสนใจโม่เสี่ยวจุนเกินไปแน่นอน ถ้าตอนนี้เธอเอาข้อความที่จริงหรือไม่จริงนี้ให้เขา ไม่แน่เขาอาจจะยิ่งรู้สึกว่าเธอสนใจโม่เสี่ยวจุน จะทำให้เรื่องแย่ลง　
“พี่ พี่คิดหาวิธีได้ไหม?ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันก็อันตรายแล้ว”สีหน้าโม่เสี่ยวหนงกังวลรีบร้อน เซี่ยชีหรั่นเห็นแล้วก็ทนไม่ได้ รีบปลอบใจเธอ “ฉันรู้แล้ว ฉันจะหาวิธีอยู่ ข้อความนี้ไม่แน่อาจจะไม่จริง ไม่แน่หวีซานซานอาจจะส่งมาขู่เธอเป็นพิเศษ แม้จะเป็นเรื่องจริง เธอก็ไม่ต้องห่วง เขาสามารถให้คนไม่สืบ ก็สามารถให้คนสืบต่อได้ ฉันจะหาวิธีเอง”
“พี่ พี่ต้องช่วยฉันนะ ต้องไปขอโทษพี่เชินหลินเร็วๆ “โม่เสี่ยวหนงจะร้องไห้แล้ว เซี่ยชีหรั่นยื่นมือออกมาลูบหัวเธอ ตอบเบาๆ “อืม”
แม้เธอจะดูสงบ ความจริงแล้วเรื่องนี้ก็ทำให้เธอช็อกเล็กน้อย
เธอพยายามมาขนาดนี้ เธอจะไม่ยอมให้เรื่องนี้หยุด และไม่มีทางให้หวีซานซานมีโอกาสแม้แต่น้อยที่จะลงมือกับโม่เสี่ยวหนง
เธอรู้ว่าไปหาเย่เชินหลิน ยังไงก็เท่ากับชนกำแพง โดนเขาเยาะเย้ย เพื่อเสี่ยวจุนและเสี่ยวหนง จะโดนอะไร เธอก็จะทน
ช่วงนี้เวลากินข้าวเย็น แม้เซี่ยชีหรั่นจะนั่งข้างเย่เชินหลิน เย่เชินหลินยังคงทำเป็นไม่เห็นเธอ
หลายวันนี้เย่เชินหลินเย็นชากับเซี่ยชีหรั่นทำให้ส้งหลิงหลิงแอบดีใจ เธอแค่หวังว่าสถานการณ์แบบนี้จะมีอีกหลายวัน แม้จะเป็นแบบนี้แค่จนกว่าก่อนส้งหลิงหลิงจะออกไปกับเย่เชินหลินสองคนก็ดี
เธอฟังสิ่งที่ฝู้เฟิ่งหยีพูดว่าให้พยายามเป็นห่วงเย่เชินหลินในชีวิตประจำวัน ยังดีของที่เธอทำแล้วให้เขา แม้เย่เชินหลินไม่ได้พูดว่าเธอทำดี แต่ก็ยังไว้หน้าเธอกิน แน่นอนทุกครั้งที่เธอตักอาหารให้เขากิน ก็อยู่ต่อหน้าแม่เขาเสมอ นี่ก็น่าจะเป็นเหตุผลส่วนหนึ่งที่เขาไม่ปฏิเสธ
ไม่ว่าจะยังไง ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ดีกว่าก่อนหน้านี้เล็กน้อย
วันนี้หวีซานซานส่งข้อความมาถามส้งหลิงหลิงเรื่องสถานการณ์ของเซี่ยชีหรั่นที่นี่ เธอสั่งให้หวีซานซานอดทนรอ เซี่ยชีหรั่นและเขากำลังมีปัญหากัน
เธอกลับไม่รู้ว่าหวีซานซานได้ข่าวนี้ ทำอะไรไปบ้าง
“เชินหลิน เธอชอบกินหม้อตุ๋นแกะมากไม่ใช่หรอ?กินเยอะหน่อย ฉันฟังหมอห่าวพูด อุณหภูมิเนื้อแกะช่วยให้กระเพาะสบาย”ส้งหลิงหลิงยืนขึ้นเดินมาข้างเย่เชินหลิน ตักเนื้อแกะให้เขาเล็กน้อย
“เธอก็กินเยอะหน่อย ช่วงนี้สีหน้าไม่ค่อยดี”เย่เชินหลินนานนานทีจะห่วงเธอ เธอรอแบบนี้มานานแล้ว
“ฉันรู้แล้ว เชินหลิน”เสียงส้งหลิงหลิงสะอึกสะอือ ขอบตาก็แดงเล็กน้อย
เสียงนี้ทำให้ฝู้เฟิ่งหยีสัมผัสได้ คิดในใจ ไม่ว่าส้งหลิงหลิงจะมีเป้าหมายเยอะขนาดไหน แต่เธอก็ยังจริงใจกับเย่เชินหลิน
เย่เชินมองไปที่ใบหน้าเธอสักพัก แม้จะไม่พูดอะไรมาก เขาก็สัมผัสถึงความซึ้งของเธอได้
บนโลกนี้ผู้หญิงคนไหนก็น่าจะมีใจกว่าผู้หญิงคนนั้น แม้เขาจะพูดแค่คำพูดจืดจืดแบบนี้ ยังมีความที่จะให้ผู้หญิงคนนั้นลิ้มรสเล็กน้อยจึงพูด ส้งหลิงหลิงยังซาบซึ้งขนาดนี้
มองกลับกันผู้หญิงคนนั้น ในใจก็คิดถึงแต่ผู้ชายคนอื่น แต่กับเขาไม่มีความรู้สึกและเย็นชา
โม่เสี่ยวหนงพยายามใช้สายตาสื่อให้พี่สาวรู้ อยากให้เธอห่วงและดูแลเย่เชินหลิน และทำอะไรให้เขากิน เซี่ยชีหรั่นกลับทำเป็นมองไม่เห็น　
เธอไม่ใช่ไม่อยากให้เย่เชินหลินดีใจ แต่แค่สถานการณ์แบบนี้ไม่เหมาะสม ฝู้เฟิ่งหยีมองอยู่ตรงนั้น คู่หมั้นจะห่วงเขาแค่ไหนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องให้เธอมาเสนอ
“เชินหลิน ใกล้จะถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์แล้ว สองวันนี้แสงจันทร์ดีมาก กลางคืนเราไปเดินเล่นไหม?”ส้งหลิงหลิงถามเขาในระหว่างนี้
“อืม”เย่เชินหลินตอบ และรับปากเธอจริงๆ
ทานข้าวเย็นเสร็จ ส้งหลิงหลิงควงแขนเขา เดินออกจากห้องอาหารกับเขา ไปที่ข้างนอกของบ้านหลักไปดูพระจันทร์แล้ว　
โม่เสี่ยวหนงลนแล้ว กลับห้องกับเซี่ยชีหรั่น เธอก็พูดอย่างใจร้อน “พี่เห็นไหม?พี่เชินหลินไปดูพระจันทร์กับเธอแล้ว กลางคืนไม่แน่จะดูอะไรแล้ว พี่ต้องรีบหน่อย แผนของ ยัยแซ่ส้งพี่ก็ไม่ใช่ไม่รู้ ฉันทำยังไงดีเนี่ย ฉันก็ไม่กล้าออกไปแล้ว!”　
“ไว้ใจเถอะ เชื่อพี่ ไม่เป็นไร”เซี่ยชีหรั่นพูดจบ ลุกขึ้นไปที่ตู้เสื้อผ้า กัดปากไปมาแล้วเลือกชุดนอนสีม่วงดำที่มีความเซ็กซี่
ในเมื่อเธอใช้ใจกับเขาไม่ได้ ก็ให้เธอใช้ร่างกายของเธอทำให้เขาหลงใหลเถอะ　
เธอนำตัวเองไปแช่ที่อ่างใหญ่ในบ้านหลัก มองร่างกายในนำใส แม้จากรูปร่างและผิวพรรณ ก็ดีมาตั้งแต่ต้น แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าจะใช้ร่างกายของเธอทำให้เย่เชินหลินสนใจเธอก็ยังไม่มั่นใจ