สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 265 สาวใช้ตัวแสบ 169

ตอนที่ 265 สาวใช้ตัวแสบ169
“ใช่! ฉันไม่เพียงแต่ต้องการกักตัวเท่านั้น ฉันยังต้องการแต่งงานกับเธอด้วย”
“คุณฝันไปเถอะ!” เย่เชินหลินกัดฟันตัวเองแล้วพูดคำสี่คำ จากนั้นก็ตัดสายโทรศัพท์์ทันที
ไห่ลี่หมินยกมุมปากอย่างมั่นใจ ฝันใช่ไหม? ความฝันของเขานี้ กำลังจะเป็นจริงแล้ว!
“กลับบ้านกับฉันสิ!” ไห่ลี่หมินจอดรถไว้ที่ประตูบ้านของเขาอย่างช้า ๆ แล้วพูดกับเซี่ยชีหรั่น
ยามที่ประตูก็อยู่ในเวลากลางคืนเช่นกัน ดังนั้นบริเวณทางทหารจึงปลอดภัยมาก
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าคำของไห่ลี่หมิน ที่ให้เธอกลับบ้านพร้อมกับเขา มีความหมายมาก
แต่มันก็ไม่ง่ายที่จะคัดค้านเขา
ยามจ่ายเคารพทักทายไห่ลี่หมิน และขมวดคิ้ว เขาพาเธอเข้าไปในบ้านของเขา
บ้านในเขตทหารจะดูทั่วไปไม่สูง บ้านของเขาเป็นแค่อาคารสองชั้น
“คุณปู่ของฉันเคยเป็นผู้บัญชาการของเขตทหาร และตอนนี้อาศัยอยู่ที่นี่ และมีคุณยายพ่อแม่
และน้องสาวของฉันอยู่ที่บ้าน แต่คุณไม่ต้องเกร็ง พวกเขาเป็นคนง่ายๆสบายๆ ระหว่างที่ที่
หวีซานซานยังไม่ถูกจับกุม คุณก็อยู่ที่นี่ไปก่อน ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครพาคุณไป
แม้ว่าเย่เชินหลินจะมาถึงที่นี่ ฉันก็จะไม่ปล่อยให้เขาพาคุณไป ”
ไห่ลี่หมินกล่าวอย่างมั่นคงขมวดคิ้วต้องการค้านเขา เขาดึงกุญแจออกมาเพื่อเปิดประตู
ห้องเงียบมาก ครอบครัวของไห่ลี่หมินนอนหลับขมวดคิ้วกลัวที่จะปลุกพวกเขา
ดังนั้นเธอจึงไม่พูดอะไรอีกต่อไป แต่เดินไปกับเขาเบา ๆ
“ฉันจะเตรียมน้ำร้อนให้คุณอาบน้ำ” ไห่ลี่หมิน กระซิบอย่างเอาใจใส่
เซี่ยชีหรั่นไม่ต้องการรบกวนเขา แต่เมื่อเธอก้มมองลงไป
เนื่องจากร่างกายเธอถูกับหินและผนังทั้งตัว ไม่มีทางที่จะนอนได้โดยไม่ต้องอาบน้ำ
และมันจะทำให้เตียงสกปรก
　　
อย่างไรก็ตามยังมีปัญหาใหญ่ในการไปอาบน้ำ คือจะเอาเสื้อผ้าที่ไหนมาเปลี่ยน
ไห่ลี่หมินเห็นความลำบากใจของเธอ และกระซิบกับเธอว่า “คุณอาบน้ำก่อน
และฉันจะให้เสื้อผ้าคุณเปลี่ยน”
“ขอบคุณ!”ขมวดคิ้วขอบคุณด้วยความละอาย และเข้าห้องน้ำอย่างเงียบ ๆ และในไม่ช้า
ไห่ลี่หมินก็เคาะประตู และยัดเสื้อยืดผู้ชายใจตัวใหญ่จากประตูมาหาเธอ
“ฉันจะหาเสื้อผ้าของฉิงฉิงให้คุณพรุ่งนี้เช้า ตอนนี้ดึกมากแล้ว เธอนอนหลับไปแล้ว
ฉันไม่สะดวกที่จะไปที่ห้องของเธอ เธอจะสวมชุดนี้นอนไปก่อนนะ”
คงตอนเป็นแบบนี้ขมวดคิ้วหยิบเสื้อตัวนั้น และเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาเช็ดตัว
ของใช้ส่วนตัวของเธอสิ่งที่ไม่สกปรก เธอจึงนำมาใส่ต่ออีก และรีบเปลี่ยนชุดนอนอย่างรวดเร็ว
เธอสวมเสื้อยืดของไห่ลี่หมิน
สวมเสื้อผ้าของผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยเธอมักจะรู้สึกอึดอัดใจในใจของเธอเสมอ แต่ไม่มีวิธีอื่น
อยู่หน้ากระจกมองแล้วมองอีก แต่โชคดีที่มันเกือบจะถึงหัวเข่า เลยไม่ถือว่าโป๊
ถึงอย่างนั้นเธอก็อดไม่ได้ที่จะดึงลงเธอจึงออกจากห้องน้ำด้วยความอับอาย
ไห่ลี่หมินใช้เวลาอาบน้ำของเธอ เตรียมเตียงของเขาไว้เรียบร้อย
“คุณนอนที่นี่ ฉันจะไปนอนบนโซฟาในห้องนั่งเล่น และถ้ามีอะไรก็เรียกฉัน” ไห่ลี่หมิน
พูดกับเธออย่างดี ด้วยความกลัวว่าเธอจะอาย เขาไม่ได้มองร่างของเธอเลยแม้แต่น้อย
เขาถือว่าเป็นสุภาพบุรุษมาก
เขาใส่ใจมากขมวดคิ้วรู้สึกขอบคุณมาก
　
เมื่อไห่ลี่หมินเดินไปที่ประตูห้องนอนของเขา เขากระซิบกับเธออีกครั้ง: “ไม่ต้องกลัว
ฉันและเย่เชินหลินจะปกป้องคุณ คุณปลอดภัยแล้ว!”
หัวใจของเซี่ยชีหรั่นนั้นรู้สึกอบอุ่น และนุ่มนวล เธอพยักหน้า และภายในดวงตาของเธอเปียกเล็กน้อย
เธอนอนลงบนเตียงของไห่ลี่หมิน และหยิบโทรศัพท์์มือถือที่ เย่เชินหลินส่งหลินหลิง
ไปซื้อให้เธอ
มันดึกขนาดนี้แล้ว เธอควรจะบอกกล่าวกับเขาว่าเธอปลอดภัยแล้วหรือไม่?
ไห่ลี่หมินบอกว่าเธอจะอยู่ที่นี่เพื่อความปลอดภัยของเธอ และไม่ปล่อยให้เธอไป
คำเหล่านี้เธอไม่ต้องคิด เธอก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นจะโกรธขนาดไหน
ในเวลานี้ฉันไม่รู้ว่าเขายังโกรธอยู่หรือไม่ แต่ปล่อยให้เขาโกรธไปเดี๋ยวก็หาย
การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้เซี่ยชีหรั่นประสาท เธอยู่ในสภาพที่ตื่นเต้นตลอดเวลา
ควบคู่กับสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย เตียงของชายคนอื่นที่เธอนอนอยู่
ซึ่งยิ่งทำให้เธอนอนไม่หลับยิ่งขึ้นอีก
เธอลืมตาขึ้น และไม่หลับจนท้องฟ้าสว่าง ทันใดนั้นโทรศัพท์์ในมือของเธอก็ส่งเสียงพึมพำ
และดังขึ้นเป็นพิเศษ ในตอนเช้าที่เงียบสงบ
ไม่มีใครรู้จักหมายเลข
โทรศัพท์์ของเธอ ดังนั้นนี่อาจเป็นเพียงการโทรของเย่เชินหลิน เท่านั้น และเธอก็รีบกดปุ่มรับสาย
“ให้เวลาคุณลงบันไดสามนาที! ฉันรอคุณชั้นล่าง!” เสียงหนักแน่ของเย่เชินหลินมาจากโทรศัพท์์
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกงุนงงเล็กน้อย และเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอได้ยินอะไร
　
คนที่อยู่ห่างไกลขนาดนั้น จะมาอยู่ชั้นล่างได้อย่างไร!
แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อ แต่เธอก็ยังลุกขึ้นเปิดผ้าม่านเปิดหน้าต่าง และโน้มตัวออกไปดูข้างนอก
โอ้พระเจ้า!ขมวดคิ้วปิดปากเธอ และเห็นท่าทางที่แข็งแกร่งของผู้ชายยืนนิ่ง ๆ มองมาที่เธอ
　　
แม้จะอยู่ห่างไกลเธอก็ยังรู้สึกว่าดวงตาเย็นชาเหมือนฤดูหนาวที่หนาวเหน็บ
คนนั้นไม่ใช่เย่เชินหลินที่เธอนึกถึงเมื่อคืน นี่ใครล่ะ?ขมวดคิ้วมองดูเขาอย่างเด็ดเดี่ยว
ตกใจจนและว่าต้องรับโทรศัพท์์เขา