สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 266 สาวใช้ตัวแสบ 170

ตอนที่ 266 สาวใช้ตัวแสบ170
เย่เชินหลินมองผู้หญิงด้วยใบหน้าสีดำ
เธอสมควรตาย เธอค้างคืนที่ห้องของไห่ลี่หมิน ทำไมเธอไม่ไปนอนที่ห้องของไห่ฉิงฉิง!
นอกจากนี้ ถ้าเขาดูไม่ผิด เธอยังสวมเสื้อผ้าของไอ้เหมิง ไห่ลี่หมิน
เสื้อผ้าผู้ชายสามารถเอามาใส่ได้ตามใจชอบงั้นเหรอ ?
ใบหน้าของ เย่เชินหลิน นั้นเป็นมีสีดำ และสีเขียว และเขากำหมัดแน่น
แม้แต่ยามที่ยืนอยู่ที่ประตูก็อึ้งและตกใจกับใบหน้าของเขา …
เมื่อเห็นความตกตะลึงของเซี่ยชีหรั่น
เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันเลยรู้สึกผิดขึ้นหรือเปล่า
“ลงมา! เหลือสองนาที!” เสียงของเย่เชินหลินเป็นเหมือนน้ำแข็ง
และด้วยจิตใต้สำนึกเซี่ยชีหรั่นก็ยิ่งสั่นคลอน
ความสุขที่ไม่คาดคิดที่เพิ่งเห็นเขา ค่อยๆกลายเป็นความกังวล เธอเอนตัวไปพิงหน้าต่าง
นั่นคือหน้าต่างของไห่ลี่หมิน เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่นั่นก็ของไห่ลี่หมิน
ชายที่เยือกเย็น รอไม่ไหวที่จะบดขยี้เธอ
ฉันไม่อยากเจอเขา แต่เธอก็ต้องไปเจอ ถ้าเธอไม่โดนเขาบดขยี้
เขาก็จะบดขยี้ครอบครัวของไห่ลี่หมิน และเธอยังต้องการถามเขาถึงการแก้ปัญหาของ โม่เสี่ยวหนง
ตอนนี้เธอยังอยู่ในวิลล่าหรือไม่ แม้ว่าเธอเชื่อว่าเธอปลอดภัย แต่เธอยังไม่สามารถวางใจได้
แต่เห็นได้ชัดว่า ตอนนี้เธอควรจัดการกับอารมณ์ของเย่เชินหลินก่อน
ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่พูดกับเธออย่างเหมาะสม
“ มาแล้ว! คุณรอฉันสักพัก ฉันจะรีบไปทันที!” เธอยิ้มด้วยเสียงของเธอ
เธอก็ไม่กล้าที่จะประมาทต่อเขา
“หนึ่งนาทีครึ่ง!” น้ำเสียงของเขายังคงไม่น่าฟัง และเขาก็ชัดเจนในเวลาที่เขาพูด
เซี่ยชีหรั่นส่งเสียงพร้อมกับวิ่งออก และไม่ได้แม้แต่วางสายโทรศัพท์์ พูดต่อไปเรื่อยๆ
เธอเปิดประตูห้องของไห่ลี่หมิน และเมื่อเธอเดินผ่านห้องนั่งเล่นเธอเห็นว่า ไห่ลี่หมินตื่นแล้ว
กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ กังวลเกี่ยวว่าทั้งสองคนเมื่อเจอกันจะเกิดความขัดแย้งทันที
เพราะฉะนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะลงไปเจอเย่เชินหลินก่อน โดยที่ไม่บอกไห่ลี่หมิน
และรอให้เธอจัดการกับอุดมการณ์ความคิดของเย่เชินหลินก่อน ถึงจะปล่อยให้พวกเขาพบกัน
　
ไห่ลี่หมินได้ยินเสียงฝีเท้าของเซี่ยชีหรั่น และเห็นว่าเธอตื่นตระหนก
และอยากวิ่งออกจากบ้านพร้อมกับถือโทรศัพท์์มือถือไว้ในมือ
“ ฉันยังไม่เห็น ใครลงมาเลย!” เย่เชินหลินตะโกนดังขึ้นจากโทรศัพท์์ มือถือของเธอ
และไห่ลี่หมินได้ยินอย่างชัดเจน
　　
เด็กนั้นบ้าเหรอ? เป็นไปไม่ได้ที่จะมาแต่เช้าขนาดนี้?
ในเวลานี้มือของเซี่ยชีหรั่นถูกวางไว้ที่มือจับประตู ไห่ลี่หมินคว้าข้อมือของเธอ และพูดเบา ๆ ว่า
“อย่าออกไปอยู่ที่นี่ และคุณจะปลอดภัย”
แน่นอนเย่เชินหลิน ได้ยินคำพูดของไห่ลี่หมิน จากไมโครโฟน และใบหน้าของเขาเขียวขึ้นทันที
เมื่อเซี่ยชีหรั่นได้ยิน ดูเหมือนว่าไห่ลี่หมินรู้อยู่แล้ว ว่าเย่เชินหลินอยู่ชั้นล่าง
ดังนั้นเธอจึงไม่ปิดบังอีกต่อไป เธอกระซิบกับไห่ลี่หมิน: “แต่คุณเย่เชินหลินอยู่ข้างล่าง
ฉันต้องไปกับเขา”
“อย่าไปกับเขา ฉันจะแก้ปัญหาให้คุณ มั่นใจได้เลยว่ามันจะไม่ช้าไปกว่าเขา !”
　　
เซี่ยชีหรั่นถูกจับข้อมือโดยไห่ลี่หมิน และไม่สามารถเปิดประตูได้ โทรศัพท์์มือถือยังอยู่ในสาย
เธอจะกล้าตะโกนให้เขาปล่อยได้ยังไง หากเย่เชินหลินรู้ว่าเขายังคงคว้าแขนเธออยู่
คาดว่าทั้งสองจะต่อสู้กันอีกครั้ง
เซี่ยชีหรั่นส่ายหัว และกระซิบอีกครั้ง: “ฉันต้องไปพบเขา!”
“คุณไม่เชื่อในความสามารถของฉันเหรอ?” ไห่ลี่หมินขมวดคิ้วเล็กน้อย
มันไม่ง่ายเลยที่เขาสามารถพาเธอกลับบ้านได้ เขาจะปล่อยให้เธอไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร
เธอไม่ได้เห็นปู่ย่าตายาย และผู้ปกครองของเขาอย่างเป็นทางการ
และเขาต้องการให้พวกเขาเห็นเธอ
เขาต้องการให้เธออยู่ที่นี่ และรวมเข้ากับครอบครัวของเขา และในที่สุดก็กลายเป็นคู่กับเขา
และสร้างความรักกับเขา
“ไม่ใช่อย่างนั้น แน่นอนฉันเชื่อว่าคุณ … “ขมวดคิ้วพูดได้ครึ่งทาง และโทรศัพท์์ดูเหมือนจะระเบิด
“เซี่ยชีหรั่น!” เสียงเตือนเธอ เตือนเธอว่า เธอกล้าดีอย่างไรที่จะยกย่องคนอื่น
เธอเหยียบฟ้าให้ร้อง แม้ว่าเธอจะระมัดระวังมาก
ตอนนี้เซี่ยชีหรั่น ไม่กล้าพูดอะไร และอยากจะหลุดพ้นจาก ไห่ลี่หมิน
“ โอเค ยังไงเธอก็ต้องจากไป รอให้ฉันลงไปคุยกับเขาก่อน!” ไห่ลี่หมินเอามือของเซี่ยชีหรั่นออกไป
แล้วพูดอย่างจริงจัง
เธอไม่ต้องการให้พวกเขาทั้งสองคุยกัน สองคนนี้มักจะใช้กำลังคุยกันเสมอ
เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างเงียบ ๆ ทางโทรศัพท์์: “คุณเย่ต้องรอฉันสองนาที
และฉันต้องคุยกับนายไห่สักสองสามคำ” หลังจากนั้นเธอก็ตัดสายโทรศัพท์์อย่างเด็ดขาด
และเธอก็ปิดโทรศัพท์์ เพื่อเธอจะได้ไม่ต้องกังวลว่าเย่เชินหลินจะมาขัดจังหวะ
แน่นอนว่า ชายผู้นั้นจะรอ เพราะเธอกล้าวางหูโทรศัพท์์ซึ่งดีกว่าที่จะเห็นทั้งคู่ต่อสู้กัน