สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่292 สาวใช้ตัวแสบ 196

ตอนที่292 สาวใช้ตัวแสบ 196
ครั้งนี้หากไห่ลี่หมินไม่มีสายสืบอยู่ที่นี่ ผลที่ตามมาต้องเป็นไปอย่างที่ไม่คาดคิดแน่ เขารู้จักไห่ลี่หมินดี พวกเขาเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน เขาจะไม่คิดร้ายกับตนแน่ ถึงแม้จะรับคำสั่งผู้ว่าจังหวัด เมื่อตอนที่ผู้ว่าจังหวัดสั่งให้เขาสร้างสถานการณ์ให้ตนประสบอุบัติเหตุ เขาก็แค่ทำให้เกิดเหตุเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาทำให้ตนถึงขั้นบาดเจ็บ
หลังจากพ่อบ้านออกไปแล้ว เย่เชินหลินก็เปิดรูปโม่เสี่ยวจุนขึ้นมาอีก มองดูอยู่สักพัก แล้วก็ตัดสินใจว่าไม่สืบ
เขาหวาดกลัวกับผลลัพธ์นี้เป็นอย่างมาก กลัวว่าเมื่อสืบแล้วกลายเป็นจริง ความหวังของทุกคนในบ้านก็จะไม่มีอีกแล้ว
ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่คนเดียว ก็มีคนเคาะประตูอีก เสียงเบามาก เขารู้จักเสียงเคาะประตูนี้….เป็นผู้หญิงคนที่ชื่อเซี่ยชีหรั่น
“เข้ามาสิ”
ปกติเขาจะพูดคำเดียว ครั้งนี้กลับพูดว่าเข้ามาสิ หรือว่าเขารู้ว่าคนที่มาคือฉันหรือ? เซี่ยชีหรั่นคิดในใจ
เธอเปิดประตูเข้ามา มองเห็นเย่เชินหลินนั่งอยู่ตรงหน้าคอม อย่างดูเงียบขรึม
ครั้งนี้ที่มาโดยไม่ได้รับเชิญ เป็นเพราะเธอเป็นห่วงเขามากจริงๆ อดไม่ได้ที่อยากจะมาดูเขา เพียงแค่ได้มองดูเขา ได้ปลอบใจเขาอย่างเงียบๆก็ยังดี
เธอเดินเข้าไปหาเขาเบาๆ พูดว่าเสียงเบาว่า “คุณ ตอนนี้คุณอารมณ์ดีขึ้นบ้างหรือยัง?”
น้ำเสียงอ่อนโยน เหมือนจะกลัวว่าจะทำให้เขาโกรธ ระมัดระวัง ต่อให้เขาอารมณ์ไม่ดี มีเธอมาถามไถ่ด้วยวาจาอ่อนโยนแบบนี้ ก็ทำให้ดีขึ้นมากแล้ว
เขาเลื่อนเก้าอี้ตรงหน้าคอมไปหาเธอ อ้าขา บ่งบอกให้เธอเข้ามายืนใกล้ๆ
เซี่ยชีหรั่นเดินไปข้างกายเขาอย่างว่าง่าย ยืนอยู่ตรงที่ว่างที่เขาเว้นไว้ให้เธอ
“กลับมาอาบน้ำแล้วหรือ?”เขามองดูผมของเธอที่ยังเปียกอยู่ และใบหน้าเรียวเล็กที่โดนน้ำล้างจนแดงเล็กน้อย
“อืม” เซี่ยชีหรั่นพยักหน้า
เธอมองดูใบหน้าหล่อเหลาของเขาที่ค่อนข้างเหนื่อยล้า ด้วยความเป็นห่วง จึงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาว่า “คุณโอเคไหม? สภาพจิตใจยังไหวไหม?”
เย่เชินหลินหลับตา หายใจเข้าลึกๆ เป็นเป็นห่วงเป็นใยของเธอช่างอ่อนหวาน เขารู้สึกเหมือนมีอารมณ์ที่หอมหวานอย่างหนึ่งไหลเวียนอยู่ในใจเขา เสียเพียงในเวลาแบบนี้ เขากลับยังมีคิดว่าเธอทำแบบนี้ก็เพื่อให้เขารีบไปสืบเรื่องของโม่เสี่ยวจุนอย่างเร็วไว้ไม่ใช่หรือ ถึงได้ทำเป็นตั้งใจเอาอกเอาใจเขาได้ถึงเพียงนี้
ถึงเขาจะไม่อยากคิดแบบนี้ บางครั้งเขาก็บังคับไม่ให้ตัวเองคิดแบบนี้ไม่ได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะใส่ใจผู้ตัวเล็กๆคนนี้มากไปหรือเปล่า
เขาไม่ตอบ เป็นเพราะเหนื่อยมากหรือ? หรือว่าเขาไม่อยากคุยกับเธอ? เซี่ยชีหรั่นค่อนข้างไม่มั่นใจ เดาความคิดของเขาไม่ถูกจริงๆ
“ฉัน ฉันออกไปก็ได้ คุณคงอยากอยู่เงียบๆคนเดียว รู้สึกว่าฉันพูดมากไป รบกวนคุณหรือเปล่า?” เซี่ยชีหรั่นถามอย่างระมัดระวัง
ดูสิ เจ้าคนตัวเล็ก โดนเขาเดาถูกจนกลัวละสิ แม้แต่ความห่วงใยที่มีให้เขายังระมัดระวังถึงขนาดนี้
เขาก็ยังไม่พูดอะไร เซี่ยชีหรั่นจึงพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว ฉันไปก่อนนะคะ”
คิดไม่ถึงว่า ในขณะที่เธอกำลังค่อยๆก้าวเท้า เขากลับหนีบขา ตึงเธอไว้อย่างแน่น
เขาค่อยๆลืมตาขึ้น มุมปากอมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ยื่นมือขึ้นมา กดทับริมฝีมืออ่อนนุ่มของเธอ ลูบคลำไปด้วย พูดเย้ายวนด้วยว่า “หากผมอารมณ์ไม่ดี คุณคิดจะทำยังไงให้ผมอารมณ์ดีขึ้น?”
“ฉัน…..” ฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะทำให้คุณอารมณ์ดีขึ้นนี่
แต่ดูความหมายของเขาแล้ว กำลังลูบคลำริมฝีปากของเธอ ในสายตาเขาดูเหมือนมีเปลวไฟกำลังพลุกพล่านอยู่ เธอรู้จักแววตาแบบนั้นดี คิดถึงเมื่อตอนกลางวัน ตอนที่อยู่บนเขายังมีความรู้สึกแบบนั้นได้ หรือว่าเขากำลังคิดถึงเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว?
เมื่อคิดได้แบบนี้ ในหน้าเธอก็รีบร้อนผ่าว ไม่กล้าหันไปมองสบตาเขา แต่เธอก็อยากทำให้เขามีความสุข จึงจำต้องพูดขึ้นด้วยเสียงเบาว่า “หากคุณ คุณอยากเรื่องนั้น ฉัน…..ฉัน ฉันจะพยายาม”
ที่จริงแค่อยากหลอกเธอเล่นๆเอง กลับคิดไม่ถึงว่าท่าทางเอียงของเธอจะทำให้จิตใจเขาหดตัวลง น้ำเสียงก็แหบแห้งอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ผมคิดเรื่องแบบนั้น?” เขาถามทั้งๆที่รู้เพื่อแกล้งเธอต่อ
“คุณ……” คนคนนี้กำลังกลั่นแกล้งเธอนี่ ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกยังจะมาถาม ในใจเซี่ยชีหรั่นแอบบ่นพึมพำ ใบหน้ายิ่งแดงเป็นลูกตำลึง
“อืม?”
เหมือนเขาจะให้เธอตอบให้ได้ แต่เธอก็หาคำข้ออ้างที่เหมาะสมสามารถเอามาบิดเบือนคำถามกำกวมของเขาไม่ได้จริงๆ
“ก็คือ ก็คือจูบ” อึดอัดอยู่ตั้งนาน ในที่สุดเขาก็คิดได้คำตอบหนึ่ง ที่ถือว่ายังพอใช้ได้
เย่เชินหลินโคตรอารมณ์ดี มุมปากยังคงอมยิ้มอยู่อย่างเจ้าเล่ห์ แล้วก็ถามเธอด้วยเสียงที่แหบอีกว่า “งั้นคุณคิดจะพยายามยังไง?”
เซี่ยชีหรั่นโดนเขาถามจนอายไม่รู้จะทำยังไงถึงจะดี ตอบคำถามเมื่อกี้ตอบไปได้ก็นับว่ายากมากแล้ว ครั้งนี้ยิ่งไม่มีปัญญาตอบเลย
“ฉัน……..”
“คนใจเล็ก” เย่เชินหลินอุทาน แล้วโอบเอวเธอไว้ รัดเธอไว้อย่างแน่น
คุณแบบนี้ผมก็มีความสุขแล้ว ไม่จำเป็นต้องแบบนั้น เขาพูดอยู่ในใจ แต่คำพูดนี้เขาไม่อยากที่จะพูดออกมา
ในใจเธอก่อนที่มีเขาเพียงคนเดียว เขาจะไม่มีทางให้เธอ ว่าเขารักเธอมากแค่ไหน ยิ่งจะไม่แสดงออกว่าเขาสนใจเธอมากแค่ไหน ถึงแม้บางครั้งจะเผลอแสดงออกไป งั้นเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ขอเพียงอยู่ในสถานการณ์ที่เขายังมีสติ เขาจะลดความตั้งใจ