สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 498 สาวใช้ตัวแสบ 402

ตอนที่ 498 สาวใช้ตัวแสบ 402
ไม่มีอะไรให้คุยกันแล้ว ฝ่ายชายไม่ยอมเก็บไว้ ผู้ปกครองของฝ่ายหญิงก็อยู่ ตัดสินใจแบบนี้แหละ ทำ! รองประธานส้งพูดเน้นอีกรอบ แล้วมองเตือนส้งหลิงหลิง : เธอยังกล้ามีปัญหาอีก ฉันก็จะให้บอดี้การ์ดของเย่เชินหลินมาจับเธอ แล้วกดลงบนเตียงผ่าตัด เขาฉีดยาชาลงไป ลูกของเธอก็ไม่มีแล้ว ฉันบอกจะเอาออกก็คือเอาออก เธอมาโวยวายตอนนี้ก็ไม่ได้อะไร !
ส้งหลิงหลิงพยายามส่ายหัว ผมก็ยุ่งหมดแล้ว
พ่อ ท่านฟังเขาไม่ได้นะ ! เขาแค่ขู่พ่อ เขาไม่ใจโหดขนาดนั้นหรอก เขาไม่ทำ ! ฉันไม่ยอม เด็กคนนี้ ฉันไม่ยอมแท้งเขา ใครทำฉันก็จะสู้ตาย !ส้งหลิงหลิงพูดไปมา น้ำตาก็ไหลออกมาอีก
แต่เทียบกับเสียงที่เธอพูดเมื่อกี้ ก็ไม่ได้ดังมาก เธอกำลังหาวิธีถ่วงเวลา แม้ตอนนี้การถ่วงเวลาจะไม่ได้ผลอะไรมาก แต่อย่างน้อย ก็ให้เวลาเธอในการคิดได้
คุณส้ง ขอโทษครับ ! ฉันคงฟังได้แค่คำสั่งของรองประธานส้งแล้ว จะรีบไปทำเอกสารให้ ทำการตรวจถ้าการตรวจไม่มีปัญหาอะไร ก็เข้าโรงพยาบาลวันนี้เลย ฉันจะรับทำการผ่าตัดให้คุณ ! ผู้อำนวยการแซ่รู้ ถ้ายังถ่วงเวลาต่อไป ก็ได้ผลเดิมอยู่ดี
พ่อ แม่ ! พวกท่านอยากเห็นฉันเสียลูกไปต่อหน้าต่อตาจริงหรอ ? ส้งหลิงหลิงมองไปทางรองประธานส้ง ถามเหมือนคนที่จำเป็นจะต้องตาย
รองประธานส้งถอนหายใจ ปลอบใจเธอ : พ่อกับแม่ทำเพื่อความสุขของลูกทั้งชีวิต เจ็บนานดีกว่าเจ็บสักพัก ลูกก็ฟังเราเถอะ
แม่ ?ส้งหลิงหลิงมองไปทางคุณแม่ด้วยความหวัง แม่ของเธอก็ส่ายหัวเหมือนกัน
ลูกรัก ลูกฟังพ่อเถอะ ลูกอายุยังน้อย ฝีมือการแพทย์ของผู้อำนวยการแซ่ดี ไม่มีผลอะไรตามมาหรอก
ฉันรู้แล้ว ! ยังไงพวกท่านก็ต้องการให้ฉันเอาเด็กออก นี่ไม่ใช่ลูกของพวกท่าน เพราะฉะนั้นพวกท่านไม่เจ็บใจ นี่เป็นลูกของฉัน ฉันไม่ยอม พวกท่านก็เตรียมใจไว้เถอะ ลูกฉันไม่มีแล้ว ลูกของพวกท่านก็ไม่มีด้วย เราจะจากไปด้วยกันส้งหลิงหลิงพูดจบ แล้วนำสายตาไปมองผู้ชายที่เธอทั้งรักทั้งเกลียด
เย่เชินหลิน เด็กคนนี้ คุณแน่ใจว่าจะไม่เอาแล้วใช่ไหม? คุณไม่สนความสัมพันธ์ที่ผ่านมาของพวกฉันด้วยใช่ไหม ?
เย่เชินหลินไม่พูดอะไร แค่มองเธออย่างเฉยชา ไม่มีความลังเลอะไร
ดี ! แบบนี้แหละดี ! พวกแกบังคับฉันแบบนี้ ! พวกแกจะเสียใจภายหลัง ! ส้งหลิงหลิงพูดจบ สายตามองไปข้างกำแพง จากนั้นก็วิ่งไปอย่างไม่คิดอะไร
ตอนนี้ เธอทำใจไว้แล้ว
ทั้งชีวิตของเธอจะสลายไปแบบนี้ ! ไม่ได้แต่งงานกับเย่เชินหลิน เก็บเด็กไว้ไม่ได้ เธอยอมตาย !
เย่เชินหลินรู้ถึงท่าทางเธอนานแล้ว ส้งหลิงหลิงวิ่งไปแบบนี้ สามีภรรยาทั้งคู่ก็ตกใจกันหมด
ไม่นะ !คุณนายส้งตะโกนออกมาเสียงดัง ส้งหลิงหลิงตัดสินใจไปพนันแล้วกับครั้งนี้แล้ว คุณนายส้งอยากดึงเธอไว้ แต่กลับดึงไม่อยู่
เย่เชินหลินรีบเดินไปข้างหน้าสองก้าว ตอนส้งหลิงหลิงจะชน เขาก็บังไว้หน้ากำแพงที่เธอใกล้จะชนแล้ว
เขาอยากให้ส้งหลิงหลิงเห็น พ่อแม่ของเธอยังไงก็จะให้เธอเอาเด็กออก และจะให้สามีภรรยาทั้งคู่เห็นลูกสาวตัวเองจะเก็บเด็กไว้ให้ได้
ในระหว่างที่ทั้งสองฝ่ายไม่มีทางเลือก เกือบจะสิ้นหวัง ก็ถึงเวลาที่เขาเปิดปาก
ตอนนี้ เวลาพอดีแล้ว
พอแล้ว !เขาพูดออกมา หยุดความบ้าคลั่งของส้งหลิงหลิงไว้
ส้งหลิงหลิงขึ้นหน้าหนึ่งก้าว อยากจะกอดเขาไว้ แต่กลับโดนเขาดึงไหล่ไว้เท่านั้น
เชินหลิน คุณก็ยังไม่อยากให้ฉันตาย ใช่ไหม ? ใจส้งหลิงหลิงเกิดความดีใจขึ้นมา สามีภรรยารองประธานส้งทั้งคู่ตกใจ จนเต็มไปด้วยเหงื่อ เห็นลูกสาวไม่เป็นอะไร เย่เชินหลินยังขึ้นหน้าไปช่วยเธอ พวกเขาก็แอบถอนหายใจเบาๆ ในใจก็แอบเห็นความหวังใหม่
สีหน้าของเย่เชินหลินยังคงมืดหมอง หลังจากพยุงส้งหลิงหลิงแล้ว ก็ปล่อยมือ พูดอย่างเย็นชา : ยังไงเธอก็คิดที่จะให้เด็กคนนี้คลอดออกมา ก็ไม่ได้ไม่มีวิธี แค่เธอฟังฉัน ตกลงกับข้อตกลงของฉัน ฉันให้เธอเก็บเด็กไว้ได้
จริงหรอ ? เชินหลิน จริงใช่ไหม ? คุณพูด คุณรีบพูด แค่เก็บลูกของฉันได้ ฉันก็ฟังคุณหมด !
ส้งหลิงหลิงรีบถาม
พวกฉันไปคุยกันก่อน ผู้อำนวยการแซ่ รบกวนคุณแล้ว แต่ถ้าคุยกันไม่สำเร็จ ก็ยังต้องลำบากคุณอีกรอบ เย่เชินหลินหันหัว พูดกับผู้อำนวยการแซ่จบ แล้วเดินไปข้างหน้า
คุณนายส้งมองการกระทำที่ลูกสาวตัวเองจะไปชนกำแพงออก เธอเข้าใจลูกสาว ถ้าเธอสามารถควบคุมตัวเองไม่อยู่แบบนี้ ก็คงเปลี่ยนความคิดเธอไม่ได้แล้ว
เพราะฉะนั้นในใจเธอตอนนี้กำลังกังวลใจ ถ้าสามารถเก็บชีวิตลูกสาวเธอได้ เด็กจะอยู่หรือจะไป เธอก็ไม่สนแล้ว
รองประธานธานส้งก็เห็นถึงการตัดสินใจของลูกสาวแล้ว พูดตามความในใจ เธอชอบลูกสาวคนนี้มากกว่าลูกชาย ส้งซูหาวไม่ได้ใหญ่โตมาก หลายครั้ง เขาเจอกับปัญหาใหญ่ก็จะคุยกับลูกสาวตลอด
ถ้าชีวิตนี้ลูกสาวหายไปแบบนี้ เขาไม่ใช่แค่เสียลูกสาวไป จะเสียคนที่คิดให้ที่บ้านไปด้วย
ดีที่เย่เชินหลินยอมเปิดปาก เขาก็ยิ่งอยากเก็บลูกสาวและเด็กให้อยู่
พอเถอะ หลิงหลิง ควบคุมตัวเองหน่อย ใจเย็นลงมา รองประธานส้งพูดกับลูกสาวอย่างอ่อนโยน ส้งหลิงหลิงมองคุณพ่ออย่างเย็นชา เธอเกลียดความยอมแพ้ของพ่อเธอมากจริงๆ
เขาก็แค่อ่อนแอ กลัวเย่เชินหลินขนาดนั้น
ที่จริงยังไงถ้าเขาเข้าข้างเธอ ไม่ยอมให้เขาเอาเด็กออก เย่เชินหลินก็ไม่ทำให้พวกเขาไม่มีทางสู้หรอก
น่าเศร้าจัง เพื่อตำแหน่งทั้งชีวิต ยังสู้ชีวิตคนหนึ่งไม่ได้
ข้างโรงพยาบาลมีร้านห้องชา เย่เชินหลินสั่งหลินต้าฮุยไปจองที่ไว้แล้ว พวกเขาเดินไปกันเป็นกลุ่ม นั่งลงในห้องชาส่วนตัว
จนถึงตอนนี้ มือของส้งหลิงหลิงก็ไม่เคยเอาออกจากท้องเธอ จับเบาๆ เหมือนกลัวจะทำให้ลูกตกใจ
ขออนุญาตครับหัวหน้าจง ! เย่เชินหลินและสามีภรรยารองประธานส้งทั้งคู่ได้ไปโรงพยาบาลหมดครับ ระหว่างนั้นเย่เชินหลินยังมีบอดี้การ์ด ตอนนี้พวกเขาออกมาแล้ว ไปถึงห้องชาข้างโรงพยาบาลแล้วครับ ผู้สืบของหัวหน้าจงที่แอบตามอยู่ไม่ไกล ได้โทรรายงานให้เขา
ตั้งใจสังเกตการกระทำของพวกเขา โดยเฉพาะสังเกตท้องของส้งหลิงหลิงและสีหน้าของเธอ หัวหน้าจงสั่ง อีกฝ่ายตอบรับ แล้ววางสายลง
หัวหน้าจงถอยเก้าอี้ลง แล้วพิงไปที่เก้าอี้หนังแท้ หยิบบุหรี่หนึ่งออกมา แล้วเริ่มคิดแล้ว
ที่เขาคาดเดาไม่มีทางผิด พวกเขาไปโรงพยาบาลก่อน และอาจเป็นเพราะเย่เชินหลินอยากให้ส้งหลิงหลิงเอาเด็กออก ทั้งสองฝ่ายอาจจะยอมกันแล้ว และเย่เชินหลินกำลังจะคุยข้อตกลงแล้ว
ข้อแม้ที่เป็นไปได้สูงก็คือ ให้ส้งหลิงหลิงคลอดเด็กออกมา เขาจะรับแค่ลูก แต่ไม่รับแม่
ถ้าเขาทำแบบนี้ เขาก็ต้องให้ตระกูลส้งเก็บเป็นความลับ เขาไม่มีทางให้เซี่ยชีหรั่นรู้เรื่องที่เขามีลูกกับส้งหลิงหลิงแน่นอน
เข้ามา ! เขากำลังทบทวนในห้องทำงาน ได้ยินเสียงคนเคาะประตู
หลังจากพูดว่าเข้ามาแล้ว ประตูถูกเปิดออก ภรรยาเขาเยว่มู่หลานเดินเข้ามา
คุณนาย มาที่ทำงานฉันได้ยังไง ?เขาคิดไม่ถึงเล็กน้อย หลายปีนี้ เยว่มู่หลานจะสร้างปัญหายังไง ก็คืออยู่ที่บ้านทั้งนั้น ไม่เคยมาที่ทำงานเขา
คุณบอกว่าฉันมาได้ไง ? ฉันรีบ ! คุณว่าเรื่องลูกของส้งหลิงหลิงนั้นเป็นยังไงบ้างแล้ว ? คุณไม่รู้ เมื่อกี้ฉันไปหาหยุนซางบอกว่าอยากจะไปเที่ยวห้างเป็นเพื่อนเธอ ตอนฉันเข้าห้องเธอ ก็เห็นเธอรีบซ่อนของอะไร จากนั้นฉันก็ทำเป็นไม่เห็นอะไรสักอย่าง พูดว่าจะไปแล้ว ไม่นานที่ฉันจากมา ฉันเหมือนเห็นเธอร้องไห้ รอเธอออกมาแล้วไปห้องน้ำ ฉันไปดู ของที่เธอซ่อนเป็นรูปภาพของเย่เชินหลิน รูปภาพหลายปีก่อน ! ใจฉันวางไม่ลงจริงๆ
พูดจบ เยว่มู่หลาน ถอนหายใจแรง หัวหน้าจงดับบุหรี่ ยืนแล้วเดินมาหน้าคุณนาย แล้วกดเธอนั่งลงโซฟาพูดเบาๆ :บอกกับเธอแล้ว ว่าต้องใจเย็น เธออารมณ์ร้อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ? ฉันว่าพวกเขาเริ่มคุยข้อตกลงกันแล้ว เด็กต้องเก็บไว้ แค่เด็กยังอยู่ ฉันมั่นใจว่าส้งหลิงหลิงสามารถทำให้พวกเขาแตกแยกกันได้ ไม่ต้องห่วง
อืม คุณรีบหน่อยเถอะ ฉันว่าคุณก็รีบหาวิธีให้ลูกสาวคุณรู้เรื่องที่เย่เชินหลินกับส้งหลิงหลิงทำอะไรเถอะ รอไปแบบนี้ รอจนฉันก็จะรีบตายแล้ว
รีบอะไร ฉันว่าเธอถึงวัยทองแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรให้รีบ ใกล้แล้ว ฉันรับปากเธอ จะหาโอกาสที่เหมาะสมเปิดเผยเรื่องนี้ออกมา
หัวหน้าจงพูดสารพัด ทำให้อารมณ์ของเยว่มู่หลานคลายลงมาสักที แต่ก่อนไปเธอก็ยังเตือนหัวหน้าจงถ้าเขาช้าเกินไป เธอก็จะลงมือแล้ว
ให้ฉันจัดการเธอก็ไว้ใจเถอะ ! ฉันไม่มืออ่อนหรอก หยุนซางเป็นชีวิตของฉัน เธอสำคัญยิ่งกว่าอะไร! หัวหน้าจงปลอบใจเธออีกรอบ ถึงให้เธอไปได้สักที
ในห้องชา ส้งหลิงหลิงรอคำพูดของเย่เชินหลินงอย่างตื่นเต้น
รองประธานส้งและคุณนาย ก็กลัวหลักฐานในมือเขา ไม่กล้าทำอะไร จึงได้แค่ฟังข้อตกลงเขาก่อน
เก็บเด็กไว้ ฉันมีข้อแม้สามข้อ หนึ่ง ก่อนที่เด็กยังไม่คลอดในเวลาสามเดือนนี้ ส้งหลิงหลิงต้องไปคลอดที่ต่างประเทศ ฉันจะหาคนดูแลเอง และไม่ติดต่อกับใคร สอง หลังจากคลอดเด็ก ส้งหลิงหลิงสามารถให้นมลูกได้ครึ่งปี หลังจากนั้นก็ตัดขาดความสัมพันธ์กับเด็กทุกอย่าง สาม ไม่ว่าตอนนี้หรืออนาคต ห้ามเปิดเผยเรื่องของเด็กคนนี้ โดยเฉพาะห้ามให้ภรรยาในอนาคตของฉัน เซี่ยชีหรั่นรู้ ถ้าพวกคุณไม่ปิดเป็นความลับ ในวินาทีที่เธอรู้ ก็คือตอนที่ฉันนำหลักฐานบนมือส่งไป พวกคุณตกลงข้อตกลงสามข้อนี้ เด็กก็อยู่ต่อได้ ไม่ตกลง ก็เอาออก
สีหน้าเย่เชินหลินเย็นชา เสียงเย็นชา ท่าทางเหมือนคนคุยงาน
ส้งหลิงหลิงตอนนี้ก็รับรู้ได้ถึงความใจแข็ง แต่ไม่ว่าเธอจะรู้สึกว่าเขาเป็นยังไง เธอก็ยังชอบเขา ไม่อยากจากเขา
ถ้าเธอไม่ยอมรับข้อตกลงนี้ เด็กก็จะไม่มีทันที เธอเข้าใจคุณพ่อเธอมาก เขาจะสามารถทำเพื่อตำแหน่งตัวเอง บังคับให้เธอเอาเด็กออก