ตอนที่516 สาวใช้ตัวแสบ 420
ส้งหลิงหลิงเดินไปมาในห้องอย่างงุ่นง่าน ในที่สุดเธอก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังจากเบื้องนอก แต่พอฟังอีกทีกลับไม่มีแล้ว
เธอลูบท้อง ลุกขึ้นยืนอย่างรู้สึกกังวลขึ้นมาแล้วเดินไปเปิดประตูทว่ากลับเปิดไม่ออก
โม่เสี่ยวจุนยืนห่างจากที่พักของส้งหลิงหลิงร้อยเมตรด้วยใบหน้าเคร่งขรึมขณะรอสายไห่ฉิงฉิง เขากำมือถือในมือแน่น เพราะเรื่องในวันนี้เกี่ยวข้องกับความสุขชั่วชีวิตของเซี่ยชีหรั่น เขาพยายามทำหน้าให้นิ่งแต่เห็นได้ชัดว่ามีความเคร่งเครียด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายของไห่ฉิงฉิงนั่นเอง เขารีบรับสายแล้วเสียงของไห่ฉิงฉิงก็เอ่ยขึ้นว่า “เสี่ยวจุน พี่เชินหลินกำลังมาทางนี้ นายลองดูสิว่าคนทางนั้นกระจายตัวออกไปรึยัง? ฉันไม่กล้ารับประกันว่าคนทางนั้นออกไปทั้งหมด พี่ฉันบอกว่าเขาทำอะไรมักจะรอบคอบ ทางนั้นอาจจะยังมีคนเหลืออยู่ นายต้องระวังตัวด้วย ห้ามบาดเจ็บล่ะ ส่วนเรื่องโรงพยาบาลฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว ขอแค่นายพาคนออกมาได้ก็ไม่มีปัญหา ผู้อำนวยการแผนกสูติที่นั่นเป็นเพื่อนสนิทแม่ฉันเอง เขารับปากว่าจะช่วยเรา จำไว้นะ โรงพยาบาลแม่และเด็ก ห้องผ่าตัดชั้นสาม นายไปจัดการให้เรียบร้อยซะ!”
ความรู้สึกของโม่เสี่ยวจุนที่เคยมีต่อไห่ฉิงฉิงนั้นไม่มีอีกแล้ว ช่วงไม่กี่วันนี้ เธอจัดการคิดแทนเขาหลายเรื่อง
ตอนที่โม่เสี่ยวจุนเอาส้งหลิงหลิงออกไปตามแผนการอันรัดกุมจนส่งถึงโรงพยาบาลนั้น ไห่ฉิงฉิงเอ่ยขึ้นว่าสนับสนุนเขา
“เสี่ยวจุน ฉันรักนายนะ ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อนาย อีกอย่างเรื่องนี้ส้งหลิงหลิงไม่ยอมหยุด ถ้าเธอจะเก็บเด็กคนนี้ไว้ ชีวิตของพี่เชินหลินกับชีหรั่นคงไม่มีวันสงบสุขแน่ๆ พี่เชินหลินก็คงจะโทษฉัน ตระกูลส้งจะคิดแค้นก็ให้มาลงที่ฉัน จะแก้แค้นคืนก็ให้มาทำที่ฉันนี่ ฉันไม่กลัว เพราะฉันถือว่าตัวเองคือนักฆ่านรก ผดุงความยุติธรรม”
โม่เสี่ยวจุนใช้ความคิดพักใหญ่ เขารู้ว่าใช้ประโยชน์จากการที่ไห่ฉิงฉิงรักเขาไปช่วยชีหรั่น สำหรับไห่ฉิงฉิงแล้วนั้นไม่ยุติธรรมสักนิด อีกอย่างที่เขาทำเช่นนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องต่ำตม
ขณะเดียวกันเขาก็รู้ว่าตระกูลส้งนั้นมีอำนาจไม่น้อย เขาทำเช่นนี้อาจทำให้ตระกูลไห่กับตระกูลส้งเกิดความแค้นกันครั้งใหญ่
แต่ส้งหลิงหลิงใช้วิธีต่ำช้าเช่นนี้คิดแยกเย่เชินหลินกับเซี่ยชีหรั่นออกจากกัน ตระกูลส้งเองก็ไม่ได้ถือว่าเป็นคนดีอะไรนัก เป็นได้แค่ตระกูลคนถ่อยก็เท่านั้นเอง
พวกคนถ่อยนั้นมักจะป้องกันได้ยาก และมักเป็นพวกที่ไม่ยอมรับผิด
“ไม่เป็นไร เสี่ยวจุน อย่ากังวลไปเลย ตระกูลส้งนั้นแข็งแกร่งแต่ตระกูลไห่ของเรานั้นก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ต่อให้พวกเขาทำเรื่องเลวทรามอีก พวกเราก็ไม่กลัวเขาจะมาแก้แค้นคืน ฉันรู้ว่าถ้านายไม่ยื่นมือไปขวางเรื่องที่ส้งหลิงหลิงจะเก็บเด็กไว้ นายคงจำเรื่องนี้ขึ้นใจไปจนวันตาย ลูกในท้องเธอตามกฎหมายแล้ว ทำแท้งไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมาย แต่ถ้ารอให้เธอคลอดลูกออกมาแล้วค่อยทำเรื่องนั้น นั่นแหละที่เรียกว่าฆ่าคน แต่เรารอให้ถึงตอนนั้นไม่ได้ เราต้องตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม อย่าได้ลังเล!”
คำพูดของไห่ฉิงฉิงนั้นโน้มน้าวโม่เสี่ยวจุนได้สำเร็จ เพื่อเซี่ยชีหรั่นแล้ว เขาต้องดำเนินตามแผนต่อไป
หลังจากทั้งคู่ตกลงเรื่องแผนเรียบร้อย ไห่ฉิงฉิงก็ค่อยส่งคนไปสะกดรอยตามหลินต้าฮุยจนรู้ที่อยู่ของส้งหลิงหลิงและรู้ว่าการ์ดที่นั่นมีไม่น้อย
พวกเขาวางแผนไว้ว่าจะลงมือคืนนี้ ใครจะไปรู้ว่าเย่เชินหลินวางแผนป้องกันไว้เยอะขนาดนี้ ให้หลินต้าฮุยพาคนชุดดำมาลาดตระเวนอยู่ไม่ไกล
ไห่ฉิงฉิงมีคนอยู่ประมาณยี่สิบกว่าคน แต่คนชุดดำพวกนั้นคงเป็นคนจากนอกวิลล่า พี่ชายเธอเคยบอกไว้ว่า คนของเย่เชินหลินนั้นเก่งกาจทีเดียว กังฟูของทุกคนนั้นไม่ธรรมดา แม้ว่าแต่ละคนจะไม่เก่งติดท็อปเท็น แต่ก็ไม่ควรประมาท
เธอรู้ว่าถึงอย่างไรโม่เสี่ยวจุนจะลงมือแน่นอน เธอแค่กลัวว่าคนที่เธอรักจะได้รับบาดเจ็บ คิดอยู่ชั่วครู่เธอจึงตัดสินใจเรียกพี่ชายออกมา
ประสบการณ์ของไห่ฉิงฉิงเองก็ไม่น้อย เธอลงมือรวดเร็ว กลยุทธ์การลักพาตัวก็ถูกคิดขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว
“พี่คะ ฉันรู้ว่าพี่เองก็ชอบชีหรั่น เราก็ชอบเธอทั้งนั้น แต่ว่าตอนนี้ส้งหลิงหลิงกลับคิดจัดการกับเธอ แต่เจตจำนงของเย่เชินหลินนั้นก็ชัดเจนว่าอยากให้ส้งหลิงหลิงเก็บเด็กไว้ แต่ถ้าเด็กยังอยู่ ในฐานะพ่อแม่พวกเขาก็จะเกี่ยวข้องกันไม่สิ้นสุด พี่ก็รู้ว่าพี่เชินหลินน่ะใจอ่อนเป็นที่สุด ถึงตอนนั้นเป็นเพราะรักลูกก็คงจะรักแม่ไปด้วย แล้วทีนี้ชีหรั่นก็คงไม่มีความสุขอีกต่อไป ดังนั้นเราต้องจัดการไม่ให้เด็กคนนี้คลอดออกมา ฉันวางแผนไว้แล้วค่ะ พี่ช่วยฉันหน่อยนะคะ”
ไห่ฉิงฉิงเล่าแผนการให้ไห่ลี่หมินฟัง ไห่ลี่หมินฟังแล้วก็ใช้ความคิดอยู่ชั่วครู่ ในความคิดของเขานึกถึงเซี่ยชีหรั่นที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข
เขาเคยเห็นความอ่อนโยนของเธอที่มีต่อเย่เชินหลิน เขาหวังว่าความสุขนั้นจะเป็นนิรันดร์ แม้จะไม่ใช่กับตัวเขาเอง
อีกอย่าง เขารู้เจตนาของน้องสาวดี
เขารู้ว่าน้องสาวตัวเองฉลาด และรู้ว่านิสัยของเซี่ยชีหรั่นนั้นเป็นคนเงียบๆ เธอและโม่เสี่ยวจุนจะราบรื่นได้เธอจึงเลือกทางนี้ ส่วนเขาก็นึกถึงเพื่อนสนิทอย่างเย่เชินหลิน อันที่จริงเย่เชินหลินเองก็ไม่ได้ดีใจที่มีลูกคนนี้ ตอนนี้ยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไร ถ้าลงมือก็ถือซะว่าช่วยเขาตัดความสัมพันธ์ ช่วยเขาป้องกันปัญหาในอนาคต
ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน เขาก็เห็นด้วยกับการกระทำของน้องสาว
คนที่เย่เชินหลินไว้ใจมากที่สุดคือไห่ลี่หมิน ถ้าสายนี้ขอความช่วยเหลือในคืนนี้คือโม่เสี่ยวจุน เขาก็คงไม่เชื่อ ไห่ลี่หมินจึงเป็นฝ่ายโทรด้วยตัวเอง เขาจะได้ไม่เกิดความคลางแคลงใจ ดังนั้นแผนการของสองพี่น้องตระกูลไห่ก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น
“ฉิงฉิง ฉันจะจำไว้ จะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้!” โม่เสี่ยวจุนเอ่ยเสียงเรียบ ได้ยินเสียงขึ้นจมูกของไห่ฉิงฉิงบอกให้เขาระวังตัว
ผู้หญิงคนนี้ทั้งน่ารักและน่านับถือ เธอซาบซึ้งกับแค่คำพูดไม่กี่คำของเขา
โม่เสี่ยวจุนเกิดความรู้สึกหลากหลาย ก่อนจะสั่งให้คนสองคนเป็นคนนำ
“นายสองคนแกล้งทำเป็นคนที่เย่เชินหลินส่งมา ทำทีเดินไปคุยกับคนพวกนั้น บอกว่าจะพาเธอไปให้น้ำเกลือ พวกนายสองคนค่อยๆเดินดูว่านอกจากนี้ยังมีคนอื่นอีกมั้ยแล้วรอคำสั่ง”
“ครับ คุณโม่”
“ไม่ต้องกังวล คนที่เหลือจะรีบตามไปสมทบกับพวกนาย ไม่ให้พวกนายต้องมีความเสี่ยง” โม่เสี่ยวจุนกำชับอีกครั้ง คนของไห่ฉิงฉิงจึงวางใจแล้วไปดำเนินตามแผน
หลังจากคนพวกนั้นลงจากรถตรงหน้าประตูที่พักของส้งหลิงหลิง ก็เอ่ยกับการ์ดว่า “คุณเย่ส่งฉันให้พาคุณส้งไปให้น้ำเกลือ”
“ต้องขอโทษด้วย พวกเราไม่เห็นคุณผู้ช่วยหลิน หรือว่าไปกับพวกคุณแล้ว”
ส้งหลิงหลิงแอบฟังข้างประตู ได้ยินบทสนทนาในใจก็เต็มไปด้วยความหวัง
มาแล้ว! ในที่สุดก็มา!
ไม่ว่าจะเป็นใคร เธอจะออกจากห้องนี้ให้ได้ เธอควรได้รับอิสระให้ไปหาเซี่ยชีหรั่น
เธออยากไปหาเซี่ยชีหรั่นแล้วบอกเธอว่าเธอท้องลูกของเย่เชินหลิน
เธอเสียดายที่ตอนนั้นกลับตงเจียงไปโดยที่ไม่ได้ไปหาเซี่ยชีหรั่น ไม่งั้นเรื่องคงไม่จบลงเช่นนี้
บางทีเซี่ยชีหรั่นอาจจะโกรธจนหนีไปแล้วก็ได้ แล้วเธอจะได้เข้าตระกูลเย่ เป็นคุณนายบ้านนั้น
ส้งหลิงหลิงรออย่างใจจดใจจ่ออยู่ภายในห้อง ไม่ว่าเบื้องนอกจะเป็นคนของพ่อเธอหรือคนอื่นก็ตาม แต่พวกเขาก็มาแล้ว คงไม่ได้ไม่เตรียมตัวมา เท่าที่เธอสังเกต คนข้างนอกมีไม่กี่คนคงจัดการได้ไม่ยาก
ตอนที่โม่เสี่ยวจุนส่งสองคนนั้นมาหลอกล่อการ์ดข้างนอก หมายเลขหนึ่งก็พาคนชุดดำผ่านมาพอดี
“คุณโม่ครับ ด้านหน้ามีการ์ดสามคน ส่วนคนชุดดำมีห้าคน ทั้งหมดน่าจะมีเท่านี้”
“ได้ยินแล้วใช่มั้ย! ทำตามที่ฉันสั่ง พวกนายสิบคนไปจัดการการ์ดที่หน้าประตู ส่วนพวกนายไปจัดการคนชุดดำ ส่วนนายสองคนตามฉันมาพาคนท้องไป ทุกคนจำให้ดีว่าพอฉันออกไปก็ให้รีบสลายตัว ระวังตัวกันด้วย ห้ามได้รับบาดเจ็บ หากใครบาดเจ็บก็ให้รีบส่งโรงพยาบาลแล้วโทรหาฉัน ไปได้!”
โม่เสี่ยวจุนกำชับสั่งแล้วทุกคนก็รับคำ หลังลงจากรถแล้วก็พุ่งตัวไปยังที่พักของส้งหลิงหลิง
คนชุดดำนั้นฝีมือยอดเยี่ยม แต่ว่าโม่เสี่ยวจุนนั้นคนของเขาเองไม่ได้มาเพื่อเอาชนะ พวกเขาสลับกันบุกและเลี่ยง จุดประสงค์ก็เพื่อพาตัวส้งหลิงหลิงออกมาเท่านั้น
การต่อสู้นั้นไม่ได้กินวงกว้างนัก ทุกอย่างเป็นไปด้วยความวุ่นวาย
เพียงไม่นาน ฝั่งของโม่เสี่ยวจุนก็สำเร็จ พวกเขาคุมตัวการ์ดไว้ได้แล้วเอากุญแจไปเปิดประตูห้องส้งหลิงหลิง
“พาไป!” โม่เสี่ยวจุนสั่งออกคำสั่ง เริ่มดำเนินตามแผนพาคนท้องออกไปพอเข้ามาในห้องก็พุ่งตัวไปหาส้งหลิงหลิง
เธอคิดว่าคนพวกนี้มีประโยชน์กับเธอ แต่ว่าตอนนี้สถานการณ์คล้ายกับว่าไม่ได้มาเพื่อช่วยเธอ กลายเป็นว่าพวกเขามาลักพาตัวเธอไป
สภาพจิตใจของส้งหลิงหลิงที่ดีใจเปลี่ยนเป็นกังวล เธอร้องถามเสียงหลงว่า “ใครส่งพวกแกมา? แกไม่รู้หรอว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นลูกสาวรองประธานจงนะ กล้าดียังไงมาแตะต้องตัวฉัน!”
โม่เสี่ยวจุนมองท้องโตของเธอ เขาไม่ใช่คนโหดร้ายแต่ผู้หญิงคนนี้ทำร้ายผู้หญิงที่เขารัก ผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลกนี้ เขาจึงไร้ความเมตตาต่อเธอ
“ไปได้!” โม่เสี่ยวจุนเอ่ยอย่างเย็นชา
ส้งหลิงหลิงเพราะไฟในห้องค่อนข้างสลัวประกอบกับความวุ่นวายจึงทำให้เธอเห็นหน้าของโม่เสี่ยวจุนไม่ชัด เธอรู้เพียงว่าเธอไม่เคยเห็นหน้าคนคนนี้มาก่อน
“พวกแกจะพาฉันไปที่ไหน? ช่วยด้วย!” ส้งหลิงหลิงตธโกนร้อง โม่เสี่ยวจุนเหลือบมองแวบหนึ่ง สองคนนั้นจึงรีบปิดปากของเธอ เธอจำทำได้เพียงส่งเสียงอู้อี้
กว่าพวกเขาจะออกมาได้ก็ไม่ค่อยจะราบรื่นนัก คนชุดดำไม่ได้รับบาดเจ็บจึงกรูกันเข้ามาจนโม่เสี่ยวจุนเกือบจะถูกคว้าตัวไว้
โชคดีที่คนของเขามากกว่า หลังพาส้งหลิงหลิงไปโรงพยาบาลแล้ว คนทั้งหมดก็ล้อมไว้พอคนชุดดำจะลงมือก็ทำอะไรได้ยากแล้ว
ส้งหลิงหลิงพยายามดิ้นรน แต่เธอเดินช้า โม่เสี่ยวจุนจึงเอ่ยเตือนว่า “ถ้ากล้าขัดขืน กล้าถ่วงเวลาละก็ ฉันจะฆ่าเธอให้ดู”
